Kapitan Basilio El Filibusterismo

Laking probinsya si Lylia at maagang naulila kasama ang kapatid niyang may malubhang sakit. Dahil sa hirap ng buhay, namulat siya sa realidad at kinailangan dumiskarte para sa kapatid at sa pang araw-araw nilang gastusin kaya naman naisipan niyang magpatayo ng karinderya malapit sa sabungan. Ngunit matapos niyang madiskubre na si Raze—na kapitan ng barangay nila ang pinagkakautangan ng mga namayapa niyang magulang ay napilitan siyang tanggapin ang deal nito at 'yon ay makasal sila bilang kabayaran sa kalahating utang niya kung hindi ay ipapa-demolish ng kapitan ang bahay pati ang karinderya nila na siyang pinagkukunan nila ng hanapbuhay. Lingid sa kaalaman ng lahat, bukod sa pagiging mag-asawa nila, maninilbihan din si Lylia bilang kasambahay para bayaran ang natitira pa nitong utang sa kapitan. Kilala si Raze bilang kuripot at mahigpit na kapitan sa Barangay Abueña. Strikto siya pagdating sa pag-implementa at pag-apruba ng mga proyekto lalo na sa paggamit ng pondo sa barangay. Matagal siyang nawala sa lugar pero namo-monitor pa rin niya ang nangyayari sa barangay. Ang hindi alam ng iba, isa pala siyang sekretong bilyonaryo na nagmamay-ari ng airlines, hotels at resorts sa Pilipinas na tanging mga may dugông maharlika ang in-accomodate. Nang bumalik siya, sa sabungan niya unang nakita ang babaeng sa larawan lamang niya nasilayan—si Lylia, ang babaeng nagkakautang sa kanya at doon nabuo ang mapaglaro niyang plano at 'yon ay pilitin itong pakasalan siya. Posible kayang mauwi sa totohanan ang deal nila o isa sa kanila ang madudurôg at uuwing luhaan?

Napakasimpleng dalaga lamang n Olivia dela cruz.Kaya iyon Ang nagustuhan sa kanya Ng binatang kapitan sa kanilang Lugar.Hindi lang simple,dahil may angking kagandahan at magandang pangangatawan. Bata pa lamang si Olivia ng marami ng humahanga sa kanya,dahil may mabuti itong puso,matulongin din ito sa kapwa.Kaya marami Ang nagnanais na ligawan ito ng siya ay magdalaga na.Pero kahit isa ay Wala itong nagustuhan. Pero Ang Hindi niya inaasahan ng magtrabaho siya bilang secretary ng kanilang kapitan may nangyari agad sa kanila at sa mismong opisina ng kapitan ito naganap. Ang hindi alam ng dalaga ay Isang bilyonaryo Ang binata, nalaman niya iyon ng umalis Ang binata na Hindi nagpapaalam sa kanya at sinundan niya ito.Napag-alaman niyang tumakas Ang binata dahil sa arrange marriage na ginawa Ng kanyang magulang. Paano niya sasabihin dito na dinadala na nito Ang anak Ng binata gayong ikakasal na kinabukasan Ang binata...Abangan

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

En el quinto año después de emigrar, mi esposo, Iván Rodríguez, trajo a su amor de juventud y su hijo a casa directamente, dijo. —Mónica y su hijo acaban de llegar, se quedarán en aquí por unos días. Por eso, tuve una fuerte discusión entre él y yo. En el día de mi cumpleaños, Iván me entregó un acuerdo de divorcio y me apuró: —Fírmalo rápido, Mónica necesita la Green Card de aquí, nos divorciamos temporalmente. Frunció el ceño, queriendo entender bien la situación. Pero Iván me señaló con el dedo en la cara y me dijo que no tenía ni un poco de compasión. Después del rato, vio la publicación de Mónica Gómez en Instagram: “¡Iván se divorció por mí y por mi hijo! Por fin tenemos un lugar donde quedarnos.” Le dio un like en silencio, y después de firmar el acuerdo de divorcio, solicitó a la empresa para regresar a mi país.

She was a package and he was the devil. And the devil always deliver.  Hired to deliver a package within a week, he was up to the task but he never expected unforeseen circumstances to delay his efficiency in his work. Vowed to live up to his reputation, he was ready to go through anything to see that he delivers but what would happen when he started getting close to the package? Or the fact that he started going beyond his belief wondering what would become of her when he let's her out of his sight? This was wrong, he is El Diablo, he has no heart, no emotion. He doesn't feel, he is not compassionate. What he does is accept jobs, deliver and gets paid and if you cross him? He doesn't hesitate to put a bullet straight to the head.  His name is feared all around, he is neat, he is never crossed, even his employers fear him. Parents tell his story to scare children and the ground shake at the very mention of his name. He is El Diablo and no one challenges him, no one except her that kept defying his orders.

Dahil sa pagiging broken hearted ni Alexa ay napilitan siyang umuwi sa hacienda nila na kanya ng iniwan, pitong taon na ang nakalilipas. She left and lived her life in the City because of Aslan. Si Aslan ang trenta y tres anyos na lalaking inampon ng kanyang mga magulang pero naging other man pa ng kanyang ina. As much as possible, Alexa doesn't want to see the guy anymore, who stole her inheritance and her mother. Ninakaw ni Aslan ang lahat ng mana na dapat ay kanya. At sa kanyang pag-uwi sa hasyenda Escobar ay babawiin na niya ang dapat na kanya bilang kaisa-isang anak at solong tagapagmana mula sa lalaking tinatawag ng lahat na hasyendero, peke naman.

El día de mi boda, de repente, mis papás trajeron a mi novio a la casa y dijeron que la boda iba a tener otra novia: —Tu hermana tiene una enfermedad terminal, su único deseo es casarse con Iván. —Tú eres su hermana menor, sé buena y ayuda a tu hermana. —No te apresures —intervino también mi novio—, es nomás una ceremonia. Después de que ella se muera, nosotros todavía podemos casarnos. Yo no estuve de acuerdo, así que mis papás me amarraron. —Te soltaremos, después de que se acabe la boda. Pero, poco después de que se fueron, un ladrón que se metió a la casa me mató de forma brutal. Cuando por fin se acordaron de mí, solo encontraron mi cuerpo ya en estado de descomposición.

Hay que reconocer "lo más difícil que puedo hacer es decirte que te amo".Tengo un secreto escondido en el fondo de mi corazón:He amado a Dixon Gregg por nueve años enteros.Cuando era chiquita, lo observaba.Cuando era mayor de edad, me convertí finalmente en su esposa.Pero ni una sola vez me había amado. Ni siquiera me había mostrado una pizca de piedad.Conseguí hacerlo salir conmigo a través del acuerdo del divorcio y tomé el Corporacion Shaw como una moneda de intercambio, pero él permaneció impasible.Él nunca recordaría a esa niña nerviosa que lo seguía con timidez.No me di cuenta de que este amor había sido unilateral hasta que nos divorciamos...

Mi prometido, Victor Blackwood, es el Don de la mafia que controla el bajo mundo de todo el país con mano de hierro. Para los demás, él es la personificación del poder. Pero para mí… era el amor hecho hombre. Nunca imaginé el precio de amar a un hombre como él. En el Día de San Valentín preparé sus comidas favoritas y lo esperé en casa. Sin embargo, las horas pasaron, el vino se enfrió… y su silla seguía vacía. Con un mal presentimiento, abrí la red social de Queenie Stone, su «hermana adoptiva», quien había publicado: «Solo bastó que le dijera que me sentía sola… para que viniera enseguida. Incluso, aunque derramé vino sobre él, no se enojó. Victor siempre ha sido así… La familia para él es lo primero, aunque eso signifique dejar a su novia esperando. Nunca me falla. Ojalá nada cambie». En la foto, la camisa de Victor estaba empapada a la altura de la cintura, y el pañuelo de Queenie descansaba de manera peligrosa cerca de su entrepierna… Él ni siquiera se había apartado… sino que solo la miraba con ternura. No hice ningún escándalo. Solo le di «me gusta» a su publicación y luego le envié un simple mensaje: «Terminamos.» Pero como siempre… lo ignoró. Después supe que, al ver mi mensaje, él se limitó a comentar: —Vivienne no puede vivir sin mí. Solo está haciendo un berrinche. Si la ignoro un par de días, volverá arrastrándose. Es fácil de contentar. Lo que él no sabía… era que yo solo era fácil porque lo amaba. Pero ahora que decidí irme, no hay vuelta atrás… No importa lo que haga.

Suegra: "Dejarás a mi hija inmediatamente, eres completamente un pedazo de basura que no es digno para ella".Tres días después, el yerno llega en un lujoso auto.Suegra: "Por favor, te lo ruego, no abandones a mi hija".