Murabito Desu Ga Nani Ka

Yung bata na iniligtas ko noong maliliit pa kami ay lumaking isang possessive at obsessive na CEO. Sampung taon niya akong kinontrol, gamit ang sakit ng lola ko bilang pang-blackmail para pilitin akong magpakasal sa kanya. Sinubukan niyang gawin ang lahat para makuha ang loob ko—kahit anong paraan, ginawa niya,pero hindi ko siya kailanman minahal. Dahil sa sobrang galit, nakahanap siya ng babaeng halos kamukha ko para pumalit sa akin. Ipinagmalaki nila ang relasyon nila sa harap ng lahat, at may mga bulung-bulungan na natagpuan na raw ng CEO ang tunay niyang pag-ibig. Pero isang araw, dumating ang babaeng iyon sa villa kasama ang mga alipores niya, gamit ang atensyon at pagmamahal ng CEO bilang lakas ng loob. Isa-isa niyang binali ang mga daliri ko, sinugatan ang mukha ko gamit ang utility knife, at inalis ang damit ko para ipahiya ako. “Kahit nagparetoke ka pa para magmukhang ako, palalagpasin ko na ‘yun. Pero natuto ka pang magpinta nang kagaya ko? Grabe kang mag-aral! Tignan natin kung paano ka makakaakit ng mga lalaki ngayon!” Habang duguan na ako at halos mawalan ng malay, sa wakas dumating ‘yung obsessive na CEO. Hinila ako ng babae sa harapan niya at mayabang na nagsumbong, “Honey, itong babaeng ‘to ay nagtatago rito sa villa, tinatangkang akitin ka. Siniguro kong hindi siya magtatagumpay!”

“Let’s get divorce, Gale.” Nahinto sa pagsasalita si Sunset dahil sa sinabi ng asawa. Sandaling hindi niya maiproseso ang sinabi nito. Nablangko ang kanyang isipan habang nakatingin sa seryosong mukha ni Lucian. “Let’s get divorce.” Sa pangalawang pagkakataong ulitin iyon ni Lucian, tila bombang sumabog sa kanya ang anunsyo ng asawa. Pagkalito ang sumunod niyang naramdaman nang iritableng inilayo ng asawa ang pagkakadikit ng hubad nilang katawan na para bang may nakakahawa siyang sakit na dumapo lamang pagkatapos nilang magniig. Ganoon na lang ba iyon, pagkatapos siya nitong makuha, ang tingin na sa kanya ay isang basura? “Hindi magandang biro iyan, Lucian—” “You don’t want to? Magkakaroon ka ng sariling buhay. Limang taon na ang kinuha ko sa ‘yo, dagdagan ko pa ba ang pang-aabala ko?” Tumayo mula sa pagkakahiga ang asawa niya. Ang nakatalikod na matipuno nitong katawan ay tinakpan ng roba. Kaagad namang naibalot ni Sunset ang hubad na katawan sa puting kumot. “M-may problema ba tayo, Lucian?” naguguluhan niya pa ring tanong sa asawa. “Kung may mali sa akin, susubukan kong baguhin. May nagawa ba akong ikinagalit mo? H-huwag mo lang akong iwan kase hindi ko kakayanin…” “Babalik na si Eveth dito sa Pilipinas.” Hinilot nito ang sentido na para bang naiinis na sa pagdadrama niya. “Masasaktan siya kapag nalaman niyang nandyan ka pa." “Naiintindihan ko…” “Saan ka pupunta?” gulat na tanong ng asawa nang makita siya nitong nagbibihis. “Saan ka sabi pupunta?” “Hindi mo ba nakikita?” May kalituhan na tumingin sa kanya si Lucian. Hindi nito inaasahan ang magiging reaksyon niya. “Ano bang akala mo, magmamakaawa ako?” natawa nang bahagya si Sunset bago mabaling ang tingin sa tseke na nasa ibabaw ng side table. “Akala ko namamalikmata lang ako kanina. Hindi ko lubos maisip na limang milyon lang pala ang halaga ko!”

Isang napakalaking syudad na hinati sa dalawa. Dalawang malaking pagkakaiba kung saan may malaking pader na naghahati dito upang paghiwalayin ang magkaibang lugar sa iisang syudad. City A o tinatawag bilang 'Ordinary City'. Dito matatagpuan ang ordinaryong mga tao kung saan walang krimen na nagaganap. Mga inosente ang mga naninirahan at walang kaalaman tungkol sa kaharasan. Napaka-organisado ng kanilang pamamahala. City B o tinatawag na 'Mort Ville' na ibig sabihin ay Dead City. Mga kriminal ang naninirahan at legal ang paggawa ng krimen lalo na ang pagpatay. Hindi mo malalaman ang tunay na nakapaloob dito kung hindi ka makakaranas na tumapak dito. Think first before you step your feet inside the Mort Ville. Baka pagsisihan mo lang.HINDI KA MAKAKAWALA. WALANG MAKAKATAKAS. "Ms. Zaylee Yvette Jordin. You are now part of our city, Mort Ville. Congratulations."

Dahil sa kalasingan ay nagpresenta ang sekretarya'ng si Katherine Garcia na maging contract wife ni Cain Vergara, Presidente ng kompanyang pinagtatrabahuhan. Sa loob ng dalawang taon ay nanatiling lihim ang kanilang kasal... hanggang sa mabuntis si Katherine. Kasabay nito ay ang pagbabalik ng dating nobya ng asawa, si Margaret. Nagpasiya si Katherine na tapusin na lamang ang kasunduan sa pagitan nila ng asawa dahil doon din naman sila hahantong. Ngunit hindi naging madali ang lahat. Hanggang isang aksidente ang muntik ng ikapahamak ng bata sa kanyang sinapupunan. Dahil sa pangyayaring iyon ay tuluyan niyang iniwan si Cain. Muling nagkrus ang kanilang landas sa mismong araw ng kanyang kasal kung saan ay halos magwala at mabaliw ito. "Bakit ka magpapakasal sa iba, Katherine? Akin ka lang at ako lang ang kikilalaning ama ng anak natin."

J'étais l'oméga la plus insignifiante de la meute, et pourtant, je suis devenue la compagne destinée de l'alpha Adrien. À cause de mon statut inférieur, Adrien ne m'autorisait jamais à être présente lors des événements où j'aurais dû l'accompagner. J'avais organisé pour lui dix-huit grands événements, mais même pour notre anniversaire, il ne m'avait pas permis de me montrer. Jusqu'à la dix-neuvième fois, où, contre toute attente, il avait accepté que je sois présente. J'étais folle de joie. Je m'étais habillée avec soin, mais en arrivant, j'ai vu que Valérie, une autre oméga, se tenait déjà à ses côtés. Ils se tenaient la main avec tendresse, et ils avaient remplacé la vidéo souvenir que j'avais préparée avec soin par une compilation de leurs moments. Adrien, enlaçant Valérie, m'a regardée avec dégoût : « Ma Luna doit être reconnue par tous les membres de la meute. De toute façon, Claire, tu n'as jamais eu le statut officiel de Luna. Valérie a été reconnue bien avant toi. À partir d'aujourd'hui, c'est elle qui te remplacera comme Luna. » Tous les membres de la meute qui me connaissaient attendaient que je perde le contrôle, que je devienne folle. Mais je ne me suis pas mise en colère. En réalité, je me suis sentie presque soulagée. Parce que le contrat entre lui et moi allait prendre fin dans trois jours.

"Muli akong nabuhay para sa paghihiganti at tapusin ang mission para sa ibang tao." - Saviah Suer. Paano kung isang umaga'y nagising ka na lamang sa isang madilim at masikip na lugar. Ano'ng iyong gagawin kung nalaman mo namatay kana at muling ka lamang na buhay? Not a empress but a heiress. Hindi alam kung sa'n patungo ang buhay dahil sa galit nang kanyang nararamdaman. Pero, na tapos ang lahat nang 'yon na siya'y namatay at muling na buhay sa ibang katawan. At makilala ang lalaking nag-aagaw buhay sa gitna nang kagubatan. Paano kung isang araw ay mag-krus muli ang kanilang mundo at hindi niya inaasahan na alukan siya nito nang kasal?! Tatanggapin kaya niya kung ang kanyang muling pagkabuhay ay may dahilan sa lahat ng nangyayari. May connection sa lalaking kanyang iniligtas? At paano kung sa lahat ng kanyang nakikita at naalala'y may madilim na nakaraan?

“Chloe, noong bata ka pa, nag-arrange ng kasal ang pamilya natin para sayo. Ngayong nakakabawi ka na mula sa sakit mo, ayos lang ba sayo na bumalik sa Kingston City at magpakasal?" “Kung ayaw mo pa rin, kakausapin ko ang tatay mo at ikakansela namin ang engagement." Sa madilim na silid, tanging katahimikan lang ang naririnig ni Chloe. Habang iniisip ng tao sa kabilang linya na hindi niya siya makukumbinsi, bigla siyang nagsalita. “Ayos lang sa’kin na bumalik at magpakasal." Ang nanay niya, si Felicia, ay napahinto, malinaw na nagulat siya. “A… Ayos lang sayo?” Kalmado ang tono ni Chloe. "Oo, pero kailangan ko pa ng kainting panahon para asikasuhin ang lahat sa Marina City. Uuwi ako sa loob ng dalawang linggo. Mom, pakiusap simulan niyo na ang paghahanda para sa kasal.” Pagkatapos ng ilan pang salita, ibinaba ni Chloe ang tawag.

Ako ang tunay na anak ng pamilya Stone. Gamit ang gossip-tracking system ko, nagkunwari akong mahinhin at masunuring tao, pero sa loob-loob ko, matindi ako gumanti sa tamang oras. Ang hindi ko napansin ay may nakakarinig sa isip ko. “Kahit na anak ka naming tunay, si Alicia lang ang tunay naming tinatanggap. Kailangan mo matututong lumugar,” sambit ng mga kapatid ko. ‘Iniisip ko na baka sinira ko ang usapan namin ng demonyo sa nakaraan kong buhay kaya ako napuntas a pamilya Stone ngayon, naisip ko. Tumigil bigla ang mga kapatid ko sa paglalakad. “Si Alice ay masunurin, may sense kausap at mahal ng lahat sa pamilyang ito. Huwag ka magsimula ng drama para lang magpapansin.” Hindi ko mapigilan isipin, ‘Kung ganoon, may sapat ang sense niya para sirain ang buhay ng lahat at mahal na mahal kayo sa puntong nakakasuka na.’ Natanga ang ekspresyon ng mga magkakapatid.

Paano kung gusto ka nga niya pero may mahal siyang iba? Yan ang katanungan ni Mira sa kaniyang sarili. Kontento na ba siyang pangalawa lang siya sa puso ng lalaking mahal niya na sa simula't simula pa lang ay naging tapat na sa kaniyang totoong nararamdaman?

Keputusan menjadi TKW dengan meninggalkan seorang anak yang masih balita adalah keputusan yang sangat berat. Semenjak suamiku di PHK dari perusahaan tempat dia bekerja, kehidupanku serasa dijungkirbalikkan. Apalagi dengan gaya hidup suamiku yang terbiasa berfoya-foya dengan para wanita malam. Karena keadaan membuat aku terpaksa bekerja di Hongkong sebagai asisten rumah tangga. Aku bekerja menjaga seorang nenek yang kesepian karena anak-anaknya tinggal di luar negeri. Di Hongkong aku bertemu dengan pemuda yang bernama Lay Ka Sing di suatu stasiun dengan percekcokan yang tidak menyenangkan. Tidak menyangka ternyata dia adalah cucu majikanku seorang artis muda yang sedang naik daun. Karena ditimpa isu dia seorang gay untuk menyangkalnya terpaksa dia berpura-pura menikahiku. Kebersamaan yang terpaksa itu lambat laun berubah menjadi cinta. Bagaimanakah hubunganku dengan Lay Ka terjalin? Bagaimana pula dengan suamiku dan anakku di Indonesia?