Oshi No Ko Ruby

My mom is critically ill. Before she passes away, she wants to see me married. It takes 27 days of pleading before my boyfriend, Kyle Grayson, says yes. I wait at the city hall until the doors close, but he never shows up. That same day, his childhood sweetheart, Ruby Callahan, posts their marriage certificate online. "Time flies. Three days more and we'll be a month in." Only then does it hit me. The very first day I begged, Kyle was already Ruby's husband. Right then, a text from Kyle lights up my phone. "Holly, Ruby's family was pushing her into marriage. I couldn't stand by and watch her marry just anyone and ruin her life. We'll be divorced in three days. I'll marry you then." Three days later, he shows up at the city hall in a suit. But all he gets is a text from me. "Goodbye for good, Kyle."

A century ago, the head of the powerful Gilbert family in the capital made a cruel remark: "A woman who can't bear sons is nothing but a hen that lays no eggs." His words provoked forces beyond his understanding, and brought a generational curse upon his bloodline. Since then, every Gilbert man has faced the same fate: on his 30th birthday, he begins to grow feathers and wings... until he fully transforms into a clucking, egg-laying hen. The only way to break the curse? Marry a girl born on a rare, fated date, the Cursebreaker. Both my sister, Ruby Larson, and I were born under that date. In my previous life, Sean Gilbert, the cursed heir to the Gilbert fortune, asked for Ruby's hand in marriage. To protect her, I took her place and married into the Gilbert family myself. However, Ruby thought I had betrayed her for money. She livestreamed her suicide. Sean never forgave me. From that day on, he despised me with everything he had.

On my way home from the night shift, a patient who held a grudge against my husband, the hospital director, forced half a bottle of pesticide down my throat. Terrified, I called my husband, Jasper Flint, for help. He rushed over and saved me. I survived by sheer luck. But tragically, his first love, Ruby Gray, died in a car accident on her way home that same night. After Ruby's funeral, Jasper carried on as if nothing had happened. I thought he had finally let her go. But on New Year's Eve, he poisoned our food, tied up my parents and me, and took us hostage. Through tears, I begged him to spare my parents. He killed them right in front of me. Their blood splashed across my face. "If you hadn't been so jealous of Ruby, if you hadn't pretended to drink pesticide just to lure me away, she never would've driven off like that. She'd still be alive!" he snarled. "How does it feel to watch your parents die? When Ruby died, what I felt was a thousand times worse than this! Since you like drinking pesticides so much, go ahead. Drink up!" Jasper forced my mouth open and poured the poison down my throat. I died in agony beside my parents' bodies. And then I opened my eyes—only to find myself reborn alongside Jasper. This time, Jasper chose to save his first love.

Para maisalba ang bahay na sinanla ng sugarol kong ama ay binenta ko ang katawan ko sa Ninong kong Contractor. Ngunit ang ginawa ko na yun ay nagbunga, ngunit itinago ko ito kay Ninong. Iniisip ng Ninong ko sa kaniya ang pinagbubuntis ko pero hindi ko inamin hangga't sa kaya kong itago. Dahil isang malaking chismis na naman kapag marami ang nakaalam. Pero no'ng malaman ko na nagpaplano na magpakasal si Ninong naalarma ako at doon pa sa babaeng inis na inis ako iyon ang pakakasalan ng Ninong ko dahil gusto na raw niya magkapamilya. "Ngayon gusto mo'ng akuin ko na ang bata na yan?" "Oo kaya ako ang pakasalan mo." Lakas loob kong sagot at nakangising nakatitig siya sa akin at dahan-dahang nagalakad palapit sa akin. "Bago 'yan, gusto ko munang masigurado na walang ibang nagsawa sa'yo kung hindi ako." Umakyat sa buong katawan ni Jessa ang pinaghalong paninindig ng balahibo at init dulot ng mainit na hininga ng kaniyang Ninong.

I don't want you to be just my secretary! I want All of YOU! Your time, mind, body and soul. I own you whether you like it or not! Kung di ka madaan sa santong dasalan, sa santong paspasan kita kukuhanin. -Boss L. NBSB ako, meaning-NO BOYFRIEND SINCE BIRTH! Gusto ko Yung paninindigan na 1 man-woman ako, yun bang sya ang first bf ko tapos sya na din Yung last. Sabihan nyo na ako ng old school, manang, at kung ano pa.. Pero 24 years ko na iniingatan ang pagka-birhen ko no! Pero Lord, sobrang gwapo ng boss ko-makalaglag panty nga daw Kung I-describe ng karamihan, marami ng nag sasabi maswerte daw ako at ako ang sekretarya ni Boss L . Kung alam lang nila! Sobrang sungit ni boss L , kailangan lahat ng isasagot ko YES BOSS! Tapos palagi na lang akong pinapagalitan, 'yon bang parang wala na akong naging tama na ginawa sa mata nya?! Bilang sekretarya ni boss L, kailangan perfect ka! Gusto ko na mag-RESIGN! Kaso paano? Lord ang laki ng sahod, bilang bread winner ng pamilya kelangan ko mag tiis! 'Di ako pwede basta-nasta mag-RESIGN na lang kasi ayaw ko na at 'di ko na kaya ang trabaho. May responsibilidad ako. Buti na lang nandyan sila Karen at Adryan, ang mabubuti kong kaibigan, sandalan sa mga oras na bugnot ako sa napaka bait pero gwapo naman naming boss! Pero bakit ganto minsan feeling ko may iba sa boss ko, parang may something. Pero di ko maintindihan, may gusto sya na 'di ko alam kung handa ko ba Ibigay sa kanya...

Childhood love. Diyan nagsimula ang lahat. Akala ko matamis ang unang pag-ibig. Pero ito pala ang magtuturo sa akin na sa buhay ay hindi puro kasiyahan lamang— na ang reyalidad sa mundo ay may kaakibat na paghihirap at sakit. Ibinigay ko ang lahat na kahit ang pangarap kong maging engineer ay isinakripisyo ko alang-alang sa lalakeng minamahal ko. Akala ko ay sapat na iyon para masungkit ko ang puso niya at ipaalala sa kanya ang mga pangakong binitiwan niya. Pero hindi pa pala sapat kahit na pati sarili ko ay ibinigay ko ng buo sa kanya. Walang kulang, labis-labis na pagmamahal. Lumayo ako dala ang bunga ng aking pagmamahal at ng kanyang kapusukan. Hindi ko sinalba ang sarili ko, sinalba ko ang magiging anak ko. Muli, inakala kong nakalaya na ako sa bulag na pag-ibig. Pero sadyang mapagbiro ang tadhana— nagkita kaming muli sa hindi inaasahang pagkakataon. Wala siyang maalala. Ginamit ko iyon para makapaghiganti. Pero hanggang kailan ko lolokohin ang sarili? Hanggang kailan ako tatakbo para hanapin ang sariling minsang nawala dahil sa aking unang pag-ibig?

Mahal ko siya. Hindi ko kayang labanan ang aking nararamdaman. Hanggang sa lumipas ang panahon ang pag ibig na nararamdaman ko sa kanya ay parang kumunoy, na kahit anong gawin ko'y hindi na makakaahon. Natuklasan ko na pareho ang nararamdaman naming dalawa. Ang siyang simula ng hirap ng aming pag iibigan.

“Aray masakit dahandahan naman sa pagpasok! Sh*t ang sakit pala! Ayaw ko na! Ayaw ko ng tumikim ng malaking hotdog," Sigaw ko rito habang siya ay walang tigil sa pagbayo. “F*ck ang sarap mo! Sh*t malapit na 'agad akong labasan! " “Taina 'wag mong iputok sa loob, ayaw kong maging single Mom." “Ayan na lalabas na! Malapit na!" Sigaw ni Marcos sabay hugot ng kaniyang ari nilalaro upang sa tiyan lumabas ang likido. Dahil sa pagod kaagad akong nakatulog. Ang sakit sh*t bakit ko ba isinuko ang aking bataan sa kaniya? Lord sinabi ko po na titikim ako ng biyaya mo pero bakit doon pa sa mayroon ng nagmamay-ari. Dios ko ang sakit sakit pala. Paika-ika akong lumakad hanggang makarating sa banyo. Paglabas ko sa kuwarto nakita ko si Marco sa kusina na naghahanda ng aming almusal. “I'm sorry!" Bungad niyang sabi sa akin pagka-upo ko sa upuan. “Don't worry alam ko naman ang limitasyon ko at kong saan ako lulugar. Nadala lang tayo sa tukso so please 'wag na nating pag-usapan. Let's eat," yaya ko rito kahit na gusto ko ng umiyak. “Ginusto ko iyon! Hindi ako humuhingi ng tawad dahil ayaw ko kun'di humihingi ako ng tawad dahil hindi mo deserve lalo na't ako ang nakauna sa'yo." Paliwanag niya sa akin habang lumalapit sa akin at hinawakan ang aking mukha. Hinawakan ko ang dalawa niyang kamay. “As I've said its okay. Don't mind it at 'wag na nating isipin 'yon. Let's pretend na walang nangyari lalo na 'pag dumating na si Yamir." “So I'll go ahead na may lakad pa ako. Bye Marcos!" Paglabas ko sa pintuan niya nalungkot ako at napaiyak. Mas masakit pa kumpara sa pagkawarak ng virginity ko. Alam kong mali pero mahal ko na siya.

Asawa ko siya pero hindi ko siya matawag na akin dahil may nagmamay-ari na ng puso niya. Gusto kung ipaglaban ang pagmamahal ko para sa kan'ya dahil mahal ko siya at asawa ko siya. Subalit ang hirap ipaglaban ng taong kahit kailan hindi nakita ang halaga mo dahil para sa kan'ya ikaw ang sumira ng buhay niya. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magpapakatanga sa pagmamahal ko para sa kan'ya. Asawa niya lang ako sa papel pero hindi sa puso niya. I am Isla Madison Buenaventura Alcantara the UNWANTED WIFE.

"Master, do you miss this apprentice?" Lips painted in bright red ticked up in a sharp smile. Her eyes were a pool of dark red, like a swirl of the finest wine. One jaded hand in his throat, nails slightly digging in the skin there, the other was on his cheek carefully caressing. The clashing of both gestures were confusing, but Rion's mind only provided one instinctual response; to run away as far as possible. ----- Rion Ren, one of the strongest sword masters in the world, had to make a difficult decision to hand over his apprentice, Ruby, to the Demon Master when Ruby's real identity as a descendant of Demon Sovereign was revealed. Three years later, Ruby who had successfully taken the reign of the Demon Realm, came back to take revenge on her master that had betrayed and abandoned her in the hand of cruel demons. Rion swore on his life as a sword master, he only wanted to protect those who were precious to him, but how did it manage to turn the whole world into chaos? How would Rion face his own apprentice in a battle between life and death?!