Papa Minta Jambak

Prologue: Moi: Mais papa enfin! Lui: N'insistes pas ma décision est prise. Moi: Tu n'as même pas essayer de m'écouter! Elle: Quand l'homme parle, la femme écoute et se tait. Moi: Maman!... 0_0... Je n'arrive pas à croire qu'elle soutienne la décision de papa. Qu'est-ce que je dis?... Elle a toujours été de son côté de toute fâçon. Mais j'espérais pour une fois qu'elle prenne ma défense vu les enjeux. Moi: comment vous pouvez prendre de telles décisions? Lui: Ce n'est pas à toi de décider ma fille mais à moi. Et j'estime que tu as trop fait l'école. Dans nos traditions la femme ne doit même pas y mettre les pieds mais toi tu y es allée alors maintenant c'est fini. Moi:...mais... Quoi? À cause de ces stupides traditions encore?...je ne sais même plus quoi dire, quoi faire pour les convaincre de me laisser continuer.

Warning: Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, and POTENTIALLY OFFENSIVE LANGUAGE, VIOLENCE, SEXUAL HARASSMENT, SENSITIVE LANGUAGE ang MATURED THEMES, that not suitable for young audiences. _________ Akala ko ang pagkamatay ni mama at papa ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko hindi pa pala dahil may mas lalong masakit pa na nanaisin ko na lang ding mamatay para makasama si mama at papa. Ang hirap at sakit na dinanas ko sa poder ng tiyahin ko.Ang pagmalupet niga sa akin. Ang pagtalikod sa akin ng mga kaibigan ko noong kailangan ko sila. Ang ipagtabuyan ako ng taong mahal ko at ang pagkamuhi niya sa anak namin dahil isa akong biktima ng panggahasa. Imbis na tulungan,pinili nilang ako ay talikuran at pabayaan. Ngunit sa kabila ng lahat ng pinagdaanan ko may taong taos-pusong tumulong sa akin at inako ang lahat ng responsibilad na hindi niya dapat gawin sa akin. Ngunit ang hindi ko inasahan na ang taong tumulong pala sa akin ay siya pala yong taong sumira ng buhay ko ng buong pagkatao. Ang taong tumulong sa akin siya rin pala ang taong gumahasa sa akin. Gusto ko siyang maparusahan sa ginawa niya sa akin, ngunit sa anong paraan? Ipagkatiwala ko ba iyon sa batas o ako mismo ang gagawa? Ngunit, paano? Gayong sa puntong ito natutunan ko na siyang mahalin. Bakit sa ganitong paraan ako pinaglaruan ng tadhana? Makayanan ko bang ipakulong ang taong mahal ko? Maibigay ko pa ba ang hustisya para sa sarili ko kung ang taong iyon ay parte na ng buhay ko?

That night, Liam served me my usual evening tea. I trusted him completely—he was my mate, after all, and a respected healer of Thornpack. I shouldn't have. When I woke up the next morning, my head was spinning. The special safe where I kept the morphing inhibitor—the one I'd spent my entire savings to import from Europe for our daughter Isla—was empty. Racing to the healing center, I found Liam celebrating. He was handing out moon-blessed wine, beaming with pride as Natalie's daughter Anna showed off her perfect transformation. My inhibitor had been used on his first love's pup instead of our own daughter. The shock triggered something in my brain. When I collapsed, they diagnosed me with the rare tumor that plagued our kind. Without inhibitors, I couldn't stop Isla's transformation that came early, her six year old body couldn't handle the massive wolf form and the force ripped through her young body. And I, for one, don't even have enough money to keep her in a treatment center. She died in my arms three days later, her little claws drawing blood as the pain overwhelmed her. Until her last breath, she kept asking why Papa hadn't come. Now, in my cold, empty home, with the white porcelain urn containing her ashes on the table, I touch her and decide to sever our partnership.

Perlanggaran yang tak dijangka telah mempertemukan Rayyan Zafrul dengan Zuriana Imani. "Maaf, saya tak sengaja." _ Zuriana Imani. "Hoi! Berjalan tu mata letak dekat mana? Kat lutut? Kat punggung?" _ Rayyan Zafrul. "Kan saya dah minta maaf..." _ Zuriana Imani. "Senang aje nak minta maaf, ni baju aku dah basah ni, nak buat macam mana?" _ Rayyan Zafrul. Semenjak peristiwa di restoran makanan ringan hari itu, mereka berdua kerap berjumpa dan hubungan mereka semakin rapat. Dalam diam Zuriana Imani jatuh cinta pada Rayyan Zafrul. Namun sebaik sahaja Rayyan Zafrul membaca diari milik Zuriana Imani dan mengetahui gadis itu mencintai dirinya dalam diam, segalanya berubah.

LOVE and HATE are sometimes considered to have the same feeling and effect. It requires the same amount of intensity. When you fall in love you always think about that person while when you hate someone you also do the same. Is it possible that hatred could turn into love? Can love forgive and forget the pain of the past? Queensley Hernandez ay kilalang-kilala sa industry na kinabibilangan niya. Brand ambassador kasi siya ng isang kilalang clothing line at cosmetic company. Magandang mukha, makinis, katawan na may magandang kurbada at marangyang buhay. Halos lahat ay nasa kanya na pero pakiramdam niya ay may kulang pa rin sa buhay niya. Kaakibat ng kasikatan niya ay ang panghuhusga ng mga tao sa paligid niya. Kinababaliwan siya ng mga kalalakihan samantalang sinusumpa naman siya ng mga kababaihan. Wala siyang pakialam sa sinasabi ng ibang tao dahil alam niya na wala naman siyang tinatapakan na tao. Marami ang nagagalit sa kanya at hinusgahan siya ng hindi muna siya kinikilala. Isa sa mga taong iyon ay ang nag-iisang anak ng taong kumupkop sa kanya si Mark Joseph Donovan. Kinababaliwan at hinahabol siya ng mga kababaihan dahil sa taglay niyang kagwapuhan pati na rin sa kanyang reputasyon. Wala siyang panahon makipagrelasyon dahil mas naka-focus siya sa pagpapalago ng negosyo. Kinatatakutan naman siya ng mga tao sa industriya na ginagalawan niya dahil sa pagiging matalino, agresibo at strikto. Iniwan niya ang kumpanya ng magulang niya at nagtayo ng sarili niyang kumpanya. Galit siya sa Papa niya kaya umalis siya at nabuhay mag-isa. Ngunit sadyang mapaglaro ang tadhana dahil kailangan harapin niya ang Papa pati na rin ang babaeng kinasusuklaman niya. Ano ang kalalabasan ng paghaharap nila? Posible ba na mabago pa ang pagtingin ni Mark kapag na kasama niya si Queensley?

Leslie est une jeune femme qui voudrait rencontrer un amour sain, un amour différent de celui que son papa a donné à sa maman, cet amour rempli de trahison, de mensonges. Il semblerait qu'elle l'ait trouvé à travers un bel inconnu lors d'un après-midi chaud, serait-il celui qu'elle recherche à travers tous ces hommes qui passent dans sa vie?

Ako si John. Dalawampu't dalawang taong gulang. Kasalukuyan akong nagtratrabaho bilang isang Nurse. Isang taon pa lamang akong naninirahan dito mula nang kunin ako ni Uncle Robert. Siya ang nagpa-aral sa akin mula Highschool hanggang Kolehiyo ko kaya malaki ang utang na loob ko sa aking Uncle. Ang mga magulang ko kasi ay isang hamak na magsasaka lamang sa aming probinsya. Kaya naman ang kapatid ng Papa ko na si Uncle Robert ang nag-alok na pag-aralin ako dahil nakakaluwag naman ito sa buhay. Isang Pulis si Uncle dito sa Maynila. Mayroon siyang asawa na si Auntie Mabeth at mayroon na rin silang anak. Aaminin ko, isa akong bakla. At alam iyon ni Uncle dahil noong bata palang ay nakitaan na nila ako ng pagiging mahinhin. Hindi naging handlang iyon kay Uncle para hindi ako pagtapusin ng pag-aaral. Nasa edad trenta'y singko na si Uncle Robert. Pero makikita mo parin ang kakisigan nito kahit na nasa ganoong edad na siya. Matipuno si Uncle. Ang baitang nito ay nasa 5'10" kumpara sa akin na nasa 5'5" lamang. Malaki ang katawan nito dahil kailangan niya iyon dahil sa uri ng kanyang propesyon. Aaminin kong may pagtingin ako sa aking Uncle. Alam kong mali ito, pero hindi ko lang talaga maiwasan na pagnasaan siya sa tuwing makikita itong hubad kapag inaayos ang kanyang sasakyan. O, kapag nakasuot ito ng kanyang uniporme at bumabakat ang batutang tinatago nito. Pero nitong mga nakaraang araw, nag-iba lalo ang tingin ko sa kanya nang umalis si Auntie Mabeth para mangibang-bansa. Mas lalo akong nagkaroon ng pagnanasa sa Uncle ko. Mas naging malawak at mapusok ang imahinasyong binubuo ko sa tuwing makikita ko si Uncle. Sa mga sandaling ito, hindi ko alam kung hanggang saan aabot ang pagnanasa ko sa aking Tiyuhin.

Celine Pierce… a fashionista and an heiress to a leading clothing company. She is accustomed to getting her own way with her model good look, charming smile, and her papa’s five credit cards. She is never truly satisfied with life as everything comes too easy. Everything… boys, bags, grades, money… everything. Life in every party. The kind of girl girls admire. She gets everything easily. Except for his heart. He never tells her how he felt, the mysterious man she met on a small island in the Mediterranean Sea. She only knows his name, and the only things she has of him are memories during those two weeks together. The two weeks that changed her whole life.

Ils nous ont appris respect, obéissance, attention et surtout soumission envers l’homme qui selon eux nous fera un jour la grâce de nous prendre pour femme. Maria nous disait de ne rien contester venant de notre mari peu-importe ce qu’il voulait. Ma mère nous disait, -pour lui tu feras tout, acceptera tout comme je l’ai toujours fait avec ton père. Même s’il te demande un jour de te jeter par-dessus bord alors fais-le. C’est ce qu’elle faisait. Depuis mon plus bas âge j’avais toujours vu maman s’agenouiller devant papa lorsqu’elle avait commis un tort. Il était néanmoins un homme calme, la soumission de ses tendres épouses faisait de lui le mari le plus attentionné. Très tôt ma meilleure amie, ma sœur, je dirai même ma complice et moi avons vécu une expérience qui pour nous n’était qu’un songe, une imagination. Maria nous avait fait joindre nos vies à tout jamais. Est-ce par cette porte que les démons dont elle nous parlait de son vivant ont fait un tour dans nos vies ? Vous le jugerez par vous-même.

On the night of the Benedetto family's Harvest Festival, my Mafia husband, Salvatore, told me to bring our son, Giuseppe, to the family gathering. He said his madre had finally accepted us into the Benedetto bloodline. I was trembling with excitement in our little cottage as I dressed Giuseppe in his finest little suit. He had carved a single wooden rose by hand, a project he'd saved for over five years. He said he would present it to his grandmother at the celebration, a plea for her to accept our place in the family. But the moment we stepped into the stone manor, I saw Carmela. Salvatore had her pinned against an oak barrel in a deep, searing kiss. In the moonlight, her hand was undoing his tie. In front of everyone, Salvatore smiled and gently pushed her away. He walked toward the family members gathered in a semicircle and raised a crystal glass. "Tonight, in addition to celebrating the harvest, I have an important announcement." "I would like to introduce you all to the woman I have married in the eyes of God and the Church." "Miss Carmela Torrino." Before I could even process his words, Giuseppe tore his hand from mine and rushed forward. "Papa, what are you saying?" "Isn't my mother your wife?"