Powerhouse 7 Little Words

Baru saja masa nifasnya usai, Winda Baskoro menggendong bayinya ke Dinas Kependudukan untuk mengurus kartu keluarga. "Pak, nama anakku Alex Harto." Petugas itu mengetik beberapa kali pada keyboard, tetapi dahinya makin berkerut. "Di kartu keluarga Tama Harto, sudah tercatat seorang anak bernama Alex Harto." Winda tertegun, mengira dirinya salah dengar. "Nggak mungkin, anak kami baru genap sebulan!" Belum selesai bicara, ponsel di sakunya bergetar. Saat dia membuka layar, terlihat foto dari asisten Tama, Sania Marsudi. Dalam foto itu, Tama merangkul pinggang Sania dengan tangan kiri, sementara tangan kanannya menggendong bocah laki-laki sekitar lima atau enam tahun. Ketiganya berdiri di depan gerbang TK, tersenyum begitu cerah hingga menyilaukan mata. Di papan nama yang tergantung di dada bocah itu, tertera jelas namanya, Alex Harto.

Kalah menjadi abu. Menang menjadi arang. Ini adalah kisah tentang pertikaian sengit di antara para putri yang ikut serta di dalam perebutan mahkota Putri Purba. Tujuh bersaudara yang sedari kecil hidup bersama-sama dengan bahagia, … mulai menjalani hubungan persaudaraan yang kacau nan berantakan, … dikala mahkota yang didamba-damba telah jatuh ke tangan putri yang bahkan sama sekali tak mengharapkan takhta kerajaannya sedari awal. Akankah takhta kembali beralih kepada orang yang sudah seharusnya menerimanya sedari awal? Ataukah sang putri yang dijatuhi bingkaian hiasan kepala terbuat dari logam mulia, lengkap dengan intan dan juga permata itulah, … yang pada akhirnya akan tetap menjadi pemimpin kerajaan? "Apa kau ingin tahu, kesalahan terbesar apa yang pernah dibuat olehku di sepanjang hidupku ini?" Sang putri tertua kerajaan ini, si Putri Mahkota yang bahkan tak dapat menggapai gelaran mahkotanya lagi, Putri Purbararang, … bertanya dengan wajah yang pahit terhadap sang putri baik hati, yang saat ini tengah berdiri berhadapan dengannya diluar sel penjara. "Kesalahan terbesarku adalah, pernah membuat hatiku yang sudah hancur ini, untuk menyayangimu dengan segenap hati …." Dia berucap lirih semacam itu, diiringi dengan lelehan air mata. "… Purbasari." Air mata keputusasaan yang akan senantiasa ia dapatkan, dikala berhasil dikalahkan oleh adik kandungnya sendiri, Putri Purbasari, lagi dan lagi.

Dunianya serasa berantakan dalam semalam, Ayunira Larasti diceraikan sekaligus dijual oleh mantan suaminya, sebagai alat penebus hutang terhadap teman lamanya yang merupakan seorang konglomerat ternama. Kaget dan juga belum bisa menerima kalau ia harus mau dinikahi oleh konglomerat itu, yakni Kenan Adijaya, sebagai ganti rugi hutang yang dipinjam berpuluh-puluh juta oleh mantan suaminya tersebut, Ayunira berakhir membenci sang suami baru. Akankah cinta hinggap kembali di lembaran hidupnya yang baru? Atau, Ayunira akan berusaha bersabar tinggal bersama Kenan, sembari menanti hari terbebasnya ia begitu hutang mantan suaminya lunas?

“มู่เหริน” คืออัจฉริยะที่เกิดขึ้นในรอบร้อยปี ทว่าแท้จริงแล้วดวงวิญญาณที่อยู่ในร่างเป็นถึงศาสตราจารย์สอนประวัติศาสตร์ผู้รอบรู้ ที่กลับชาติมาเกิดใหม่พร้อมความทรงจำเดิม การแย่งชิงอัจฉริยะจึงเกิดขึ้น! ความรัก ความผูกพัน จะผูกมัดจอมคนอัจฉริยะผู้นี้ได้หรือไม่... 7 แคว้นที่มีอำนาจแข็งแกร่ง ยามนี้กลับกระสับกระส่ายกับข่าวลือที่ดังกระส่อนไปทั่วทั้ง7แคว้น ทุกแคว้นต่างหมายแย่งชิงจอมคนอัจฉริยะเพื่อความเป็นใหญ่ที่สุดใน7แผ่นดิน ทว่าความฉลาดลึกล้ำของมู่เหริน กลับวางแผนพาตนเองออกจากตระกูลเพื่อไม่ให้ผู้ใดเดือดร้อนเพราะตน การเดินทางจึงเริ่มขึ้น พร้อมความรักและความผูกพันที่เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างไม่รู้ตัว... โดยที่ชะตาดอกท้อเริ่มผลิบานจนยากจะถอยกลับ ในที่สุดก็หลีกหนีบ่วงเสน่ห์องครักษ์เงาไม่พ้น ขณะเดียวกันสงครามแย่งชิงเริ่มรุนแรงมากขึ้น จน “หลิงหวาง” องครักษ์เงาที่หลบซ่อนตัวตนต้องดิ้นรนไขว่คว้าอำนาจเพื่อปกป้องคนที่รัก หมายสยบแคว้นทั้ง7 ไว้ในกำมือ มิให้ผู้ใดมาทำร้ายมู่เหรินได้อีก หนทางเบื้องหน้าจะลงเอยเช่นไรนั้น แล้วแต่จอมคนจะเลือกเดิน... และความรัก ความผูกพัน จะผูกมัดจอมคนอัจฉริยะผู้นี้ได้หรือไม่!

“พิชชา” มีแฟนอยู่หนึ่งคน เราสองคนรักกันมาก แล้วอีกไม่กี่วันก็จะเป็นวันครบรอบ7ปีที่คบกัน ทุกคนอาจจะกลัวกับอาถรรพ์7ปีที่บอกว่าคู่รักคู่ไหนก็ต้องเลิกกันในปีที่7 แต่ฉันว่ามันไร้สาระ จนวันนึงฉันได้เจอเข้ากับตัวเอง คนที่บอกว่ารักฉันแต่กลับไปนอนอยู่กับคนอื่น ความไว้ใจและความเชื่อใจมันไม่มีอยู่จริง มันก็เป็นแค่เพียงลมปากของผู้ชายเห็นแก่ได้คนหนึ่ง ฉันร้องไห้จนป่วยไปพักใหญ่ จนตอนนี้ฉันกลับมายืนได้อีกครั้ง แล้วผู้ชายคนนั้นก็เข้ามาทำให้วันที่เลวร้ายของฉันกลับมาสดใสและมีชีวิตชีวาขึ้นมา พิชชา เชาวกรกุล (พิ้งค์) อายุ 25 ปี ความที่เธอไว้ใจ เลยไม่คิดเผื่อใจเอาไว้ว่าคนที่เธอรักและเพื่อนสมัยมหาลัยจะหักหลังกันแบบนี้ เพราะเหตุการณ์นี้ทำให้เธอกลัวที่จะมีความรักใหม่ จึงคิดที่จะไม่เปิดใจให้ใครอีก จนมาพบกับผู้ชายคนนี้ คนที่จะเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอ เมธาวิน วรกิจเจริญสกุล (วิน) อายุ 28 ปี ชายหนุ่มที่เฝ้าตามหารักแรกพบของตัวเองมานาน แต่พอได้เจอกับหญิงสาวคนนั้น ก็ต้องผิดหวังเมื่อเธอกำลังจะกลายเป็นเจ้าสาวของคนอื่น

When I saw Vincent Carson again, he was now the formidable head of the Carson Corporation with a net worth of tens of millions. By his side was a young, promising screenwriter. Meanwhile, I dragged myself out of the basement, crippled and in a pitiful state. With a condescending tone, Vincent asked, "Three years ago, you sabotaged Irene's chance to win that award. Do you regret it now? If you wish to remain my wife, you must apologize to Irene first." At the same time, the system's voice sounded in my mind, 'Host, are you ready to go home?' I nodded silently. A look of satisfaction washed over Vincent's face as he stepped forward to embrace me. However, in the blink of an eye, I began to vanish right before his eyes. Subsequently, I heard he lost his sanity.

After I got pregnant, my husband started driving for Uber after work to help with household expenses. He wouldn't return home until the early hours of the morning. Then, on Valentine's Day, I suddenly felt a sharp pain in my belly. I called an ambulance to take me to the hospital. When I arrived, I saw my husband entangled with another woman. Both of them were being wheeled into the emergency room. "Tsk, these two really have no shame, going at it right out in public," someone muttered. "They probably wrecked the car in the process, don't you think?" another chimed in. "What's even worse," a voice added with a hint of horror, "is that guy has a wife!" The bystanders gasped in unison. "His wife must be devastated." Whether his wife is devastated or not, I don't know. But one thing is certain—he'll be going straight to hell for this!

An unscrupulous company discharges toxic wastewater into the river, causing my whole family to be poisoned because we rely on that river for survival. Everyone in my family, including my aunts and uncles, lives in the same village. We're all waiting for an urgent antidote delivery to save our lives. My boyfriend is Harrison Somers, and his company is the only one with the antidote. So, I ask him for it. He agrees to come but doesn't show up after a long time. Ultimately, my family members die after being tormented by the toxic wastewater because they don't have the antidote. Meanwhile, Harrison shows up at the hospital with his childhood sweetheart because she accidentally sliced her finger while peeling a fruit.

Caleb Lawson's childhood sweetheart, Yvette Grant, is pregnant. No one knows who the father is. Caleb decides to claim the child as his for the sake of her reputation. Meanwhile, my child turns into a bastard whose father is unknown. "Yvie has always been obedient—getting pregnant out of wedlock is too cruel a fate for her. She won't be able to accept the criticism and mockery." His simple explanation turns our five-year relationship into a joke. Later, my family bring me to the hospital for an abortion. Caleb stays by Yvette's side, caring for her like she's a precious treasure. By the time he gets home, I've already aborted the baby and left him.

Ang boyfriend ko ay forensic doctor. Nakidnap ako at may nakadikit na bomba—meron na lamang sampung minuto bago sumabog. Ang mga nagkidnap sa akin ay pinilit na tawagan ko ang boyfriend ko, pero napagalitan lamang ako. “Ano bang kailangan mo, Michelle? Anong pinaplano mo, ginagamit ang buhay mo bilang palusot dahil lang nagseselos ka?” “Ang pusa ni Vi ay hindi makuha mula sa puno ng tatlong araw na. Mahal niya ito na parang ang buhay nito ay buhay niya! Kung idedelay mo ako sa pagligtas dito, magiging mamamatay tao ka!” Nakarinig ako ng malanding boses sa kabilang dulo ng tawag. “Salamat para dito, Kev. Ang husay mo!” Nakilala ko ang boses na iyon—pagmamay ari ito ng childhood friend ng boyfriend ko. Tinext ko ang boyfriend ko ng sasabog na ang bomba. “Paalam habang buhay. Pinagdadasal ko na hindi na tayo magkita pang muli sa ibang buhay.”