Story About Success

เมื่อความเย็นชามีผลมาจากคนรักที่จากตาย เมื่อเจอรักใหม่ผลลับจากรักแรกก็มาลงที่รักปัจจุบัน เมื่อพ่อเลี้ยงเดี่ยวต้องเปิดใจอีกครั้ง

ชายหนุ่มผู้หลงไหลในการเดิมพัน ชีวิตผูกติดกับการเดิมพัน และสังเวียนการต่อสู้ ที่แลกมาด้วย เงิน ชีวิต และหญิงสาว แข็งกร้าวมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวหล่อหลอมให้เขาไม่ยอมใครง่ายๆ แม้จะขาดใจก็ตาม “พี่บาร์อยู่มั้ยค่ะคุณอา” หญิงสาวหน้าหวานเรียบร้อยน่ารัก กำลังเอ่ยทักหญิงวัยกลางคนแม่ของชายหนุ่ม “อ้าวลลิส มากับใครลูก” เรมี่เอ่ยทักขึ้น “พอดีหนูกำลังจะไปเรียนค่ะ แวะเอาขนมมาฝาก” “อ่อจ้า เดี๋ยวอาเก็บไว้ให้บาร์นะ เมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน” “อ่อ งั้นหนูฝากด้วยนะคะ” ลลิส หญิงสาววัย18ที่กำลังจะเรียนจบมัธยมปลาย เธิสดใสสมวัยและไร้เดียงสาเพราะมองโลกในแง่ดี ผลั่ก!!! ผัวะ!!!! เสียงการต่อสู้ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากการเดิมพันผิดพลาด ชายหนุ่มที่เลือดอาบแขน อาบตัวเพราะฟาดฟันคนมานับสิบก่อนจะมาถึงห้องนี้ “อย่ามาแตะต้องหนู!!! อย่านะ!!!! หนูสกปรก!!!!”

“คุณหนูจะกลับเลยมั้ยครับ” “กลับเลย หงุดหงิดมาก” เสียงบ่นของนานี่ที่ดูจะไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะเดินปึงปังขึ้นรถไปโดยมีบอดี้การ์ดส่วนตัวเดินตามไปติดๆ เมื่อกลับมาถึงคอนโด นานี่ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยที่ไม่ได้ถอดแม้กระทั้งรองเท้า “คุณหนูอาบน้ำก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมนมอุ่นให้” “ทีโอ ... นายทำอะไรอ่ะ” นานี่เอ่ยทั้งที่ไม่ยอมลืมตาเมื่อรู้สึกว่าบอดี้การ์ดคู่ใจกำลังทำบางอย่าง บอดี้การ์ดหนุ่มค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงออกจากขาเรียวก่อนจะเดินเอามันไปเก็บที่ชั้นเก็บรองเท้าสุดหรูของนานี่ “นายดูแลฉันดีกว่าเมียอีกเนอะ”

เขาหล่อ แต่เขาร้าย เขาดี แต่ไม่ใช่กับเธอ เมื่อแม่บ้านจำเป็นต้องมาปะทะกับเจ้านายมาเฟียผีดิบ จุดจบจะสุขหรือเศร้า

Hidup Gadis berubah total sejak ia menolong seorang pria asing yang terluka. Tanpa diduga, karena fitnahan keji, ia dan pria itu malah menikah. Tanpa tahu bahwa pernikahan itu akan mengikatnya pada rahasia kelam. Mahen, suami yang dingin tapi penuh perhatian, membawanya ke kota dan memberi kehidupan baru. Segalanya tampak sempurna, hingga Gadis tahu kebenarannya. Mahen bukan pria biasa. Ia adalah ayah dari sahabatnya sendiri. Dan lebih buruk lagi, Gadis hanyalah istri kedua yang disembunyikan. Antara cinta dan persahabatan, Gadis harus memilih bertahan dalam kebohongan, atau kehilangan segalanya demi kebenaran.

Le mariage d'un jeune couple se brise à petit feu à cause de l'attachement que la femme à pour son travail malgré l'amour qui les unit. Difficile pour elle d'être en même temps une femme au foyer et une femme d'affaires reconnue dans la société. Fatigué, son mari fait recours à une stratégie qui s'avérait être la pire de toutes les solutions pour résoudre le problême d'incompréhension qui détruit son mariage.

ร่างแกร่งของชายหนุ่มที่เพิ่งกลับจากทำงานหนักทั้งวัน พร้อมลูกน้องที่เดินตามหลังมานับสิบ สายตาคู่เย็นเฉียบเรียบนิ่ง ไม่บ่งบอกอารมณ์ แม่บ้านหลายคนที่เดินออกมารับ พร้อมเตรียมรองเท้า รับของที่เจ้านายหนุ่มถือมา “ทำไมบ้านเงียบ?” “คุณท่านไม่อยู่ค่ะ” แม่บ้านเอ่ย “อืม แล้ว…” “เฮียยยยยยย” เสียงใสๆของหญิงสาวที่กำลังวิ่งมาอย่างร่าเริงเข้ามาหา ก่อนกระโดดกอดเขาเต็มแรง “หรรษา ทำไมหนูต้องวิ่ง” “รอเฮียมาทั้งวัน กว่าจะเสด็จกลับมานะคะ”หรรษาเอ่ย “รอเฮียทำไม จะเอาอะไรอีก” “หนูขอออกไปเที่ยวนะคืนนี้” หรรษาเอ่ย “จะไปก็ไปซิ ปกติหนูก็ไปไม่ใช่เหรอหรรษา” กะตัญเอ่ย “หนูจะขอพาเอแคลไปด้วยไงคะ” “ทำไมต้องพาเอแคบไปด้วย?” “ก็น้องจบม.6แล้ว หนูจะพาไปฉลอง เป็นอันว่าขอแล้วนะคะ ฟ่อดดด รักเฮียจัง” เอแคลที่หรรษาพูดถึง เป็นหนึ่งในสาวใช้ในบ้าน ซึ่งเธอเป็นหลานสาวของหัวหน้าแม่บ้านที่นี่ โตที่นี่ และดินแดนกับพาเพลินก็เอ็นดูส่งเสียให้เรียน “นี่สาบานว่าเป็นแฝดผมจริง” กะตัญเอ่ยกับป้าแม่บ้าน “คุณหนูหรรษาร่าเริงจริงๆค่ะ”

“หมอไฮน์” หมอหนุ่มไฟแรง สุภาพ อ่อนโยน เฉพราะบางคน เฉพาะบางเวลา เมื่ออยู่ในชุดกราวน์ หมอไฮน์คือแพทย์หนุ่มมากฝีมือในขณะที่อายุยังน้อย แต่เมื่อไหร่ที่อยู่นอกชุดกราวน์ หมอไฮน์คือ “เสือ” เมื่อตัวตนที่แสนน่ากลัวต้องปิดซ่อนเอาไว้ แม้ใจจะรักแต่กลับต้องผลักเธอออกจากชีวิต นั่นคือสิ่งที่เขาทำพลาด

“ฉันจ่ายนายสองแสน!” เมื่อเสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นทำเอาชายหนุ่มกรอกตาและชะงักฝีเท้าที่กำลังเดิน แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้หันกลับ แต่ยังคงก้าวต่อไป “สี่แสน! ฉันจ่ายนายสี่แสน!” “เก็บเงินของเธอไว้ เพราะยังไงฉันก็ต้องไป” “ผู้หญิงคนนั้นจ่ายให้นายเท่าไหร่กัน! ฉันจะจ่ายให้มากกว่า!” “เขาไม่ได้จ่ายฉันสักบาท พอใจหรือยัง!” “นายไม่ได้เห็นแก่เงินอย่างที่คนอื่นบอก แต่นายรังเกียจฉัน….” โฮลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนน้ำตาหยดเล็กๆเริ่มไหล เธอหมุนตัววิ่งออกไปโดยที่ธันวาได้แต่ยืนนิ่ง “โถเว้ย!”

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ “รินทำไม่ได้เลย รินไม่เข้าใจ” หญิงสาวเอ่ยงอแงเมื่อเธอไม่สามารถทำตามในงานที่อาจารย์สั่งให้ทำส่งในศุกร์นี้ได้ “ไหนขอพี่ดูหน่อย” ลีวายเอ่ย พรางหยิบงานที่ฟารินงอแงไม่ยอมทำ “พี่ลีวาย ทำให้รินหน่อยนะๆๆ” “ถ้าพี่ทำให้ อาจารย์ก็รู้ซิครับ” ลีวายเอ่ย “อาจารย์จะรู้ได้ยังไงคะ เรารู้กันสองคน”ฟารินเอ่ย “พี่อยู่ปี3 ทำงานส่งอาจารย์จนอาจารย์จำลายเส้นได้หมดแล้วครับ แล้วน้องปีหนึ่งแบบน้องฟารินเนี้ย จะใช้ลายเส้นพี่ปี3ไปส่ง จะรอดได้ยังงไง” “แต่รินทำไม่ได้นี่คะ….” “เฮ้อ งอแงแบบนี่แล้วพี่จะทำยังไง”ลีวายเอ่ย “ไม่รู้ค่ะ” “งอแงไม่เข้าเรื่องเลยเรา” ปากบ่น แต่มือก็ยังคงเริ่มร่างงานที่ฟารินบอกทำไม่ได้ “พี่ลีวายใจดีจัง” “ใจดีแบบนี้ ให้พี่เป็นแฟนได้หรือยังละครับ” “คะ!!….” “เอากลับไปคิดดูก่อนก็ได้” ลีวายเอ่ย