Story Of El Filibusterismo

เมื่อความรักอยู่ในความลับ และความลับก็ซ่อนอยู่ในความรัก หัวใจของเรื่องนี้จะจบที่ตรงไหน

“ ถึงจะต้องแต่งเพราะสัญญาแต่เธออย่าคิดว่าเธอจะรอดเรื่องบนเตียง หน้าที่เมีย เธอควรทำมัน “

เมื่อความสนุกคึกคนองจนทำให้ก้าวพลาดทำลายชีวิตผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงอย่างไม่รู้ตัว เมื่อผลของการกระทำเผยออกมาในรูปแบบของเด็กน้อยตาดำๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เมื่อพ่อไม่ได้รักแม่ และแม่ไม่รู้จักพ่อ เรื่องราวความดราม่าในความรักจึงเกิดขึ้น

“คุณแบล็คครับ คุณเอวาทำงานอยู่ที่บาร์XXครับ” “มึงว่าไงนะ!” “กำลังเต้นรูดเสาอยู่เลยครับ” มาเฟียหนุ่มวางปืนสุดหรูที่เพิ่งได้มาเป็นสินค้าใหม่ทันทีด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับ บาร์XX เสียงเพลงอีกทึกครึกโครมแสงไฟอันน้อยนิด หญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อย หุ่นเพรียว ผิวเนียนจรดทั่วทั้งตัว กำลังเต้นรูดอยู่บนเสาเหล็กเงาวับกลางบาร์ด้วยท่าทางพาเอาหนุ่มๆของขึ้นไปตามๆกัน “ไม่ได้กลัวตายเลยถูกมั้ย” เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มร่างสูงรูปหล่อผิวขาวใส่ชุดดำสนิททั้งตัวพรางมีแมสสีดำปิดใบหน้า หญิงสาวเหมือนค้างกลางอากาศ แต่ก็ยังคงเต้นต่อจนกระทั่งชายหนุ่มปลดแมสสีดำสนิทที่ปิดหน้าลงจนเผยใบหน้าเต็มๆ “วอนตายมากซินะ” แบล็คเอ่ยพร้อมสายตาแสนน่ากลัว “ว๊ายยยยยยย” ผลัก!!!! ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก หญิงสาวหล่นร่วงลงมาจากเสาที่กำลังเต้นเมื่อตกใจใบหน้าของชายหนุ่มที่ยืนจังก้ามองเธอตรงหน้า

Después de la muerte de su amada, Leandro Fuentes me odió durante diez años. Intenté acercarme a él de todas las formas posibles, pero él solo me lanzaba una sonrisa helada. —Si de verdad quieres agradarme... mejor muérete. Aquella frase me atravesó el pecho como una daga. Pero el día que un camión se lanzó contra mí, fue él quien dio su vida para salvarme, muriendo en un charco de sangre. Antes de cerrar los ojos para siempre, me miró profundamente y dijo, con voz entrecortada: —Si tan solo... nunca te hubiera conocido. En el funeral, la madre de Leandro, doña Eugenia, se aferraba a su retrato mientras las lágrimas le nublaban la vista. —¡Yo debí dejarlo estar con Clarisa! ¡Nunca debí forzarlo a casarse contigo! Su padre, don Ernesto, me fulminó con la mirada, y, con la voz cargada de rabia, añadió: —¡Leandro te salvó tres veces! ¡Era un hombre excepcional! ¡¿Por qué no moriste tú en su lugar?! Todos, absolutamente todos, lamentaban que él se hubiera casado conmigo. Incluso yo. Me echaron del funeral como si fuera una ladrona de paz. Sin rumbo, como un alma errante, caminé sin saber a dónde ir. Tres años después, un avance científico rompió las barreras del tiempo: se creó una máquina capaz de llevarnos al pasado. Y yo... yo volví. Esta vez, decidida a no volver a cruzarme con Leandro, a dejar que él y Clarisa estén juntos. Esta vez, haré feliz a todos... aunque eso signifique desaparecer de sus vidas.

Trevor Farren cheated on me—with a hostess, no less. He bought her a villa, handbags, necklaces, and even whisked her away to the Maldives. Everything I had, she had too. In my fury, I resolved to retaliate. I found myself in the smoky halls of a nightclub, learning shameful, provocative moves from the women there. I would seduce him and make him fall for me all over again. I vowed to crush him in the end. I'd ruin him. Strip him of everything he held dear until he tasted the bitterness of despair, the way I had. Standing before the mirror, I traced my curves with a sly smile. "Trevor, do you like what you see?"

My girlfriend called me frantically out of the blue, saying her mother's water had broken. She begged me to take them to the hospital. But I lazily hung up the phone and turned away, buying myself an ice cream bar instead. In my previous life, her mother had also gone into labor late in life. I had risked everything to rush her to the hospital, running twelve red lights, pushing my car to the limit until the fuel gauge nearly burst. Yet, despite all that, her mother had lost the baby. Worse still, she turned around and accused me of killing the baby. My girlfriend had hated me for it, blaming me for her mother's inability to have children again. That very night, she and her shameless relatives took over my family's house, forcing my parents into such anger and despair that they ended up in the hospital. My company went bankrupt, and as if that weren't enough, I was beaten so severely that both my legs were broken. In the end, I fell into a deep depression and took my own life. But when I opened my eyes again, I found myself reborn. This time, I uncovered the secret her mother had been hiding.

I realized my period was two weeks late after going on a trip to the swimming pool with my best friend, Gianna Lowe. Gianna insisted that I take a pregnancy test. I was stunned when I saw the two red lines on the pregnancy stick test. I had a boyfriend, Mitchell Gray, but I was a conservative person, so I still hadn't slept with Mitchell. I couldn't help but wonder whose baby this was. I planned to just terminate the mystery pregnancy, but Mitchell pretended to be worried about my health, offering to marry me and raise the child. It was finally my delivery date. I was lying weakly in the delivery room when Mitchell shoved a pillow over my face and smothered me, roaring, "You slut! Did you think I'd raise another man's child? I'll make you and this illegitimate child pay for everything!" I was too weak to resist since I had just given birth, so Mitchell successfully killed me. I suddenly open my eyes and realize that I have returned to the day I found out about my pregnancy. I am completely determined this time—I have to find out who the father really is!

My dormmate falls in the dorm and sends the rest of us the hospital bill. She wants us to compensate her. "I only fell because you guys left a puddle of water at the door. It's only right that you compensate me, don't you think? It's not much—you each just have to give me a thousand dollars to cover the checkup, medication, transport, the classes I missed, and the mental distress I suffered." I exchange looks with my two other dormmates. All three of us politely decline. That's when she goes berserk. She screeches threateningly, "Do you know who my father is? I'll make sure you guys can't graduate if you don't compensate me!"

After my daughter, Mia Powell, was declared brain-dead, my husband, Liam Powell, urged me to sign the organ donation consent form. I was drowning in grief and my mind was on the verge of collapse. That was when I accidentally discovered that her attending doctor, Blair Lincoln, was Liam’s old flame. They had lied about Mia’s brain death, just to trick me into signing the form and steal her heart to save Blair’s daughter, Sophia. I watched as Liam picked Sophia up from the hospital. The three of them smiled together, like a perfect, happy family. When I confronted them, they pushed me off a building, and I died from the fall. Given a second chance, I had returned to the day I was supposed to sign the organ donation form. As I stared at Mia lying in that hospital bed, I silently vowed. This time, that scumbag and that wretch would pay with their lives for what they did to Mia.