Sumulat Ng Sariling Mitolohiya

Raizel Benitez-Cruz grew up believing that he was bullied by Cornelia Bella Braganza. Mas matanda ito sa kanya ng tatlong taon—kung hindi aasarin at lalaitin, ang palaging ending ng pagtatalo nila ay magpapaka-ate ito sa kanya. Ang palagi pa naman tawag nito sa kanya ay “bata” at “taba.” "Kahit kailan, hindi ko magugustuhan ang babaeng iyon!” So he said. He had enough of her. Kaya ang naging solusyon niya ay sundan ito ng tingin at camera, kunin ang mga failed moments at reactions nito, at gamitin na pang-asar. Hanggang sa hindi niya namamalayan, hanap-hanap niya na ito. Dumating ang araw ng graduation ni Bella. Hindi niya inaasahan na sisisihin siya nito sa mga kamalasan nito sa buhay bago sila maghiwalay ng landas. Walang ideya si Raizel sa mga pinatutungkulan ni Bella. Kaya ipinangako niya sa sarili na kung magkikita ulit sila, ipararanas niya rito kung ano ang malas na dala ng isang Raizel Cruz. Magawa niya kaya ito kung sariling puso na ang kalaban niya?

Childhood love. Diyan nagsimula ang lahat. Akala ko matamis ang unang pag-ibig. Pero ito pala ang magtuturo sa akin na sa buhay ay hindi puro kasiyahan lamang— na ang reyalidad sa mundo ay may kaakibat na paghihirap at sakit. Ibinigay ko ang lahat na kahit ang pangarap kong maging engineer ay isinakripisyo ko alang-alang sa lalakeng minamahal ko. Akala ko ay sapat na iyon para masungkit ko ang puso niya at ipaalala sa kanya ang mga pangakong binitiwan niya. Pero hindi pa pala sapat kahit na pati sarili ko ay ibinigay ko ng buo sa kanya. Walang kulang, labis-labis na pagmamahal. Lumayo ako dala ang bunga ng aking pagmamahal at ng kanyang kapusukan. Hindi ko sinalba ang sarili ko, sinalba ko ang magiging anak ko. Muli, inakala kong nakalaya na ako sa bulag na pag-ibig. Pero sadyang mapagbiro ang tadhana— nagkita kaming muli sa hindi inaasahang pagkakataon. Wala siyang maalala. Ginamit ko iyon para makapaghiganti. Pero hanggang kailan ko lolokohin ang sarili? Hanggang kailan ako tatakbo para hanapin ang sariling minsang nawala dahil sa aking unang pag-ibig?

Gumuho ang mundo ni Kristine Montero nang malaman niyang nag-propose ang dating kasintahan niyang si Leo sa babaeng minsan niyang tinuring na kaibigan. Sa gitna ng sakit, galit, at pagkadurog ng tiwala, pinili niyang lunurin sa alak ang lahat ng alaala nila. Ngunit sa isang gabing puno ng kalasingan at luha, nagkamali siya ng nilapitan—at isang halik ang nag-ugnay sa kaniya sa lalaking hindi niya kailanman dapat pinatulan—Attorney Harvey Hilton, ang kilalang malamig, makapangyarihang abogado… at future brother-in-law ni Leo. Ang isang gabing akala niya’y panandaliang pagkalimot ay nauwi sa mas malalim na gulo. Kinaumagahan, bumagsak ang mundo ni Kristine nang malaman niyang ipinakulong ni Leo ang sariling ama sa kasong gawa-gawa. Sa desperasyon, napilitan siyang lumapit kay Harvey—ang tanging taong may kapangyarihang iligtas ang pamilya niya. Ngunit paano kung ang abogadong hiningan niya ng tulong ay siya ring lalaking minsan niyang hinalikan? Paano kung sa bawat pagkikita nila, mas lalo siyang nahuhulog kahit alam niyang sa pagitan nila, nakatali ang lihim, galit, at isang maselang ugnayang maaaring magwasak ng lahat?

Limang taon na ang nakalipas mula nang talikuran ni Nica Mendoza ang lalaking minahal niya higit pa sa sariling buhay. Sa kapalit ng limang milyong piso—at isang pangakong ililigtas ang kanyang ina—iniwan niya si Rafael Watson, ang nag-iisang lalaking pinangarap niyang makasama habang-buhay. Ngunit ang kapalit ng kanyang sakripisyo ay hindi kapayapaan… kundi impiyernong walang tigil. Ngayo’y muli silang nagtagpo—ngunit hindi bilang magkasintahan, kundi bilang amo at kasambahay. Si Rafael, ang ngayon ay tinaguriang Cold Billionaire, ay walang ni katiting na init ng damdamin sa kanyang mga mata. Sa bawat titig, bawat utos, at bawat sarkastikong ngiti niya, ramdam ni Nica ang galit... ang hinanakit... at ang pagnanasang tila hindi nawala sa kabila ng taon. Sa loob ng apat na pader ng marangyang mansion, isang mapanganib na laro ng damdamin ang magsisimula. Isang larong puno ng pagsisisi, pagkakaila, at mga lihim na matagal nang ibinaon sa limot. Pero paano kung ang larong ito ay muling mag-alab—mas mainit, mas delikado, at mas makasalanan? Sa pagitan ng galit at pagnanasa, alin ang pipiliin—ang paglimot o ang muling pagtikim sa isang bawal na pagmamahalan?

Ares Edriel Ledezma lalaking mas matibay pa sa bakal ang prinsipyo at paninindigan. Kaya n'yang ibigay maging ang sariling buhay maprotektahan lang ang bayang minamahal. Almera Leonor Villafuerte isang dalagang anak ng makapangyarihang Congressman sa Camarines Sur. Nagpanggap s'ya bilang si Maria na pangkaraniwang babae.Ngunit, sa hindi n'ya inaasahan na sa katauhan ni Maria mahahanap n'ya ang tunay niyang sarili at natagpuan n'ya ang lalaking gagawin ang lahat para sa kaniya. Pagkatapos ng anim na taon na pananatili sa America, naisip ni Almera Villafuerte na umuwi sa Pilipinas. Nag-krus ang landas nila ni Ares Ledezma at pinagsaluhan ang isang mainit na gabi. Nagpanggap na pangkaraniwang tao si Almera sa katauhan ni Maria na isang apo ni Nanay Maribeth. Lingid sa kaniyang kaalaman na malapit 'din dito sa Ares Ledezma at dahil sa matanda ay naging malapit ang loob nila sa isa't-isa hanggang sa nalaman ni Ares na nagdadalang-tao ang dalaga kaya inalok n'ya ito ng kasal. Ngunit, nag-iba ang takbo ng bawat pangyayari ng malaman ni Ares na iba ang katauhan ng babaeng lubos n'yang minahal at pinagkatiwalaan.

Sa edad na desi-siete ay napilitang umalis sa mansyong tinitirhan niya si Venice. Para takasan ang malupit na kapalarang sinapit ng pamilya niya sa tiyuhing si Dolfo asawa ng kaniyang Auntie Celeste. Her mother died at the car accident and his father killed by Dolfo. Dahil lang gusto nitong kamkamin ang yaman at buong hacienda na pinaghirapang palaguin ng kaniyang mga magulang. Pero hindi niya lubos akalain na siya ang pagbibintangan pumatay sa kaniyang sariling Ama. Kaya wala itong ibang pagpipilian kundi ang umalis at magtago. Habang tumatakas kay Dolfo ay napadpad siya sa isang Cargo ship na nagdadala ng iba't-ibang kargamento sa kabilang bayan. Doon nakaroon siya ng pagkakataong takasan ang kalupitan nito at sandaling magtago. Sumakay siya sa barko na walang paalam. Akala niya'y ligtas na siya ngunit nang pasokin niya ang mismong loob nang barko ay nahuli siya ni Ellwood Echeverri. Siya na nga ba ang magliligtas sa naka-ambang panganib na parating sa kanya oh, siya Ellwood na ang lalaking matagal na niyang hinihintay. Ang lalaking nababasa n'ya sa bawat pahina ng libro at tutupad sa kaniyang mala-fairytale na happy ending?

“Choose wisely, baby, because if I'm the one who decides for you, you'll never walk out of my life. Never. Fucking. Again. ” Ako si Diamon. Akala ko nahanap ko na ang pag-ibig na inaasam ko dahil may asawa akong mapagmahal, maalaga at kapiling ko sa mapayapang tahanan. Akala ko lang pala. Dahil dumating ang araw na nagdilim ang tahanang puno ng kulay nang nalaman naming hindi kami magkakaanak dahil hindi ko kayang magdalang-tao. Ang isang payapang tahanan ay naging isang kulungan, saksi ng pang-aabuso at pagkontrol. Pero kahit ganon… Kumakapit pa rin ako sa alaala ng pagmamahalan namin ng aking asawa. Sa gitna ng sakit—dumating si Lazarro. Ang half-brother ng aking asawa. Misteryoso. Tahimik. At… May sariling dilim. Pero tila ba iba ang pakikitungo nito sa akin. At sa bawat titig at pananalita niya’y nakakaramdam ako ng… kapayapaan at kaligtasan. Pero bakit ganon? Tila ba kaya niyang baliktarin ang lahat ng paniniwala ko. Para bang… Kaya niya akong gawing kaniya. Handa ba akong sumugal sa nag-aalab na damdaming ito kung kapalit naman ay pangib, gulo o… buhay ko mismo?

Akala ni Alexia simple lang ang buhay niya chismosa sa umaga, barista sa hapon, at certified marites sa gabi. Pero isang araw, sa kalagitnaan ng kanyang “tampo moment” sa Jollibee, biglang nagpakita ang isang lalaking naka-three-piece suit, may hawak na kontrata… at may sinasabing siya raw ang legal na tagapag-alaga niya? Siya si Julian Alarcon. Billionaryo. CEO. Cold-hearted. At oo ang Ninong niyang matagal nang nawawala sa eksena. Pero teka, bakit parang hindi pang-Ninong ang mga titig niya? Bakit parang may sariling buhay ang mga kilig sa katawan ni Alexia? At bakit siya sinusundo ng limousine papunta sa isang mansyon kung saan ayaw siya pakawalan ng gwapong “Ninong” na ito? Ang problema? Makulit si Alexia, madaldal, at walang preno sa bunganga. Pero si Julian… sanay sa katahimikan, respeto, at walang ka-cheapan sa paligid. So anong mangyayari kapag ang isang pabibo at makulit na babae ay pinilit tumira sa mundo ng sosyal, tahimik, at super serious? Isa lang ang malinaw si Alexia ang babaeng kayang pasabugin ang mundo ng isang lalaking sanay sa kontrol. At si Julian? Baka siya pa ang unang mapusasan ng kilig.

Arielle never dreamed of walking down the aisle with a man she despised. Pero dahil sa matinding business feud between her family’s small company at ang empire ni Leandro Vergara, napilitan siyang pumasok sa isang contract marriage. Leandro Vergara, ang cold, arrogant, ruthless CEO na walang pakialam kung sino ang masaktan, basta siya ang panalo. Para sa kanya, Arielle is nothing but a pawn. Para kay Arielle, Leandro is the last man she’d ever love. Kaya sa mismong kasal pa lang nila, nagsimula na agad ang awayan, mga brutal banats sa pagitan nila at walang tigil na banggaan ng pride. Pero habang magkasama sila sa isang bubong, unti-unting nakikita ni Arielle ang mga bitak sa pader ni Leandro. At lalong nagiging komplikado nang bumalik sa buhay ni Arielle ang kanyang best friend na si Marcus, safe, steady, at matagal nang may lihim na pagmamahal sa kanya. Ngayon, kailangan niyang pumili: ang comfort ng is ang pagmamahal na matagal nang nandiyan, o ang mapusok na pag-ibig na unti-unting winawasak ang matigas niya puso para kay Leandro. Sa isang kasal na nagsimula sa pwersahan, possible bang matalo ang puso sa sariling laban nito?

Walang perpektong pamilya, alam ko iyon. Away-bati. Tampuhan. Pagtatalo. Normal na tagpo ang mga iyon sa tahanan ng sinumang mag-asawa. Wala kaming ipinagkaiba ni Gavin pero kampante ako sa pagmamahal na ibinibigay ng asawa ko. Naniniwala akong sa kabila ng kawalan namin ng anak ay sa akin pa rin siya laging umuuwi. Ako pa rin ang nagmamay-ari ng mga salitang hangad na marinig ng karamihan sa mga babaeng nangangarap ng matinong kabiyak. Pero ang lahat ng bagay ay kumukupas nga ba pati ang pagmamahal? Sa araw ng wedding anniversary naming ay ginimbal ako ng kataksilan ng asawa ko. Gusto ko sana siyang sorpresahin pero ako ang ginulat niya sa annulment paper na nilapag niya para pirmahan ko. Bumagsak ang aking mundo at sa sobrang desperasyon ay naisip kong magpakamatay. Pero imbis na magawa ang gusto ay natagpuan ko ang sariling pinipigilan ang lalaking nakasampa rin sa railing ng tulay at gusto ring tumalon tulad ko. Sa pagtatagpo naming dalawa, umusbong ang damdaming kinatatakutan ko na kung ang bilyonaryong kapitan ay handa akong samahang mahiga kahit sa mga tinik sa kama?