Teks Mahalul Qiyam Diba

Sometimes, love isn't just about a feeling. It's not just hugs and kisses. It's not just I love you's and I miss you's. There's more to love if we choose to see what's beyond it. There's sacrifices. Yeah, a sacrifice is truly one of the truest forms of love. Kasi naman, hindi ka naman magsasakripisyo kung hindi mo mahal, diba? You choose to sacrifice because there's more at stake than your feelings alone. Kaya kahit mahirap at masakit, you will always end up choosing the right thing to do. Iyon ang nasa isip ni Hope. Kapag magmamahal siya, she will be more than willing to sacrifice for that person. Dala-dala niya ang thought na 'yon everyday. What she didn't know is that it is easier to say it than do it. Kasi naman, she was never in love before. Hindi niya alam na ganoon pala kahirap kapag nasa sitwasyon ka na. Then there goes Sir Troy who came to her life one day. Bigla-bigla. Walang sign. Walang babala. Iyon na sana, kaso reality has its own way of slapping her. He's an instructor. She's his student. It's forbidden. Now, she's stuck between fighting for that love and letting go. Alin ba ang dapat gawin?

Lumaking salat sa maraming bagay si Candy, kaya pangarap niyang maiahon sa hirap ang kanyang pamilya at mapagtapos ng pag-aaral ang kanyang magkakapatid. Nagsisikap siya ng husto upang maabot ang mga ito. At syempre gaya ng pinagarap ng maraming babae, pangarap rin nyang magkaroon ng mala Cinderellang love story. "... lilinawin ko lang first requirements ng magiging prince charming ay Rich capital R I C H --- rich, as in mayaman ung gagawin akong Cinderella ng buhay nya, Pak ganon. Diba bongga ? Pero mas angat pag complete package basta alam nio na yon...? "Kaya kung ikaw lalaki ay wala sa nabanggit wag ka nang magtanggka. Dahil sinasabi ko sayo RED FLAG ka na agad." Nangangarap magkaroon ng prince charming na gagawin siyang reyna ng palasyo nito. Pero paano pa ba mangyayari yon,eh ang pasaway niyang puso, kinilig at nainlove sa isang kargador ng Ricemill at kahit anong iwas niya rito ito parin ang itinitibok ng kanyang puso. Paano ba niya pipigilan ang pusong umibig dito? Susugal ba siyang mahalin ito at i let go nalang ang mala Cinderellang love story na pinangarap niya? Darating pa kaya ang prince charming na inasam niya? Ano kaya ang mananaig pusong nagmamahal o isip na umaasam?

CONTENT WARNING: Please note that this book contains sensitive themes and includes explicit scenes, making up approximately 20% of its content. It is intended for mature readers only. _ "Teka lang, Sir! A-Ano kasi eh..." Napangiwi si Mahal habang naghahagilap ng mairarason dito sa lalaking ito na binili siya sa Auction. "Are you kidding me? 'Teka lang?' Are you sure that's really 'teka lang?" Napayuko na lang siya dahil sa pagalit na natanong ng lalaki. Halatang napipikon na sa kaniya. Inilapit pa nito ang mukha sa kaniya para iparamdam sa kaniya ang inis nito at nagsalita, "Remember, I paid a hefty 10.5 million at the auction just to purchase you. You wouldn't have even set foot in that auction if you hadn't given your consent. So now that you're under my ownership, don't think you can fool me with your usual 'teka lang, sir' tactics kasi kabisado ko na 'yan." Para siyang tinanggalan ng utak na nakatunganga sa pinagsasabi nito na ang tanging naintindihan lang ay ang salitang, 'kabisado ko na 'yan.' Ano naman ang alam niya sa English kasi tulog naman siya lagi sa subject na iyon noong nag-aaral pa siya. Para naman huminahon ito, nagsalita na lang siya. "Ahm...wag ka na magalit sir, maghuhugas lang naman ako. Ayaw mo naman ng mabaho, diba?"

"Why are you here?" mahinahon kong tanong. "Can't we just forget what happened and fix our relationship!" Nanggigigil nyang sagot "Wow ha! After i saw you with my very own eyes, having sex with my sister? Well, fuck you!" I smiled bitterly. "I'm drunk okay! And i don't know what i do! Bakit kasi magkamukha kayo ng kapatid mo!" He shouted. "Lasing ka man o hindi, alam mo ang ginagawa mo! At hindi ko kasalanan kung magkamuka kami! Why don't you ask our parents! At saka .. kung talagang mahal mo ako .. naramdaman mong hindi ako yon." He looks guilty. Nagbaba sya ng tingin. Nagpatuloy ako sa pagsasalita. "Magkaiba naman siguro kami ng halik diba? Magkaiba kami!" Gigil kong saad. I want to punch his face. I want to hurt him so bad kasi sobrang sakit ng ginawa nila saken. "I'm sorry. Saktan mo ako kung gusto mo. Please, ayusin lang natin to" he pleaded. Lumayo ako ng distansya sa kanya. "It can't be fix by just saying sorry. At gusto kong malaman mo na mas masakit kasi .. bkt kapatid ko pa? Of all people, bakit sya pa!" Sigaw ko habang umiiyak. Lumuhod sya harapan ko. "Please hon .. just this once .. forgive me" Umiiyak na din sya Mas lalo akong nasasaktan sa nakikita ko, tumalikod ako at .. "Umalis kana. Hindi ako Diyos para luhuran"

Malam sebelum aku seharusnya menikah dengan pewaris Keluarga Moro, aku mendapati rentetan 99 pesan teks mesum di ponsel Leo, tunanganku. Seorang wanita bernama Via Cokro, memberi tahu Leo bahwa dia mencintai Leo. Sangat mencintainya. Tanpa tahu malu sama sekali. Dia memohon pada Leo supaya membatalkan pernikahan kami, mengancam akan bunuh diri jika Leo tetap melanjutkan pernikahan ini. Aku langsung bereaksi. Aku menyodorkan ponsel itu ke wajah Leo untuk menuntut penjelasan. Keheningan terasa abadi sebelum Leo akhirnya angkat bicara. "Kakaknya itu Alan, wakilku. Dia kena tembak demi aku. Aku sudah janji padanya akan menjaga adiknya." "Jeny, kita tumbuh bersama. Kamu tahu cuma kamu satu-satunya di hatiku. Aku janji bakal urus ini, aku akan memutus hubungan dengannya." Aku mencari kebohongan di mata Leo. Akhirnya aku menelan rasa getir dalam tenggorokanku dan memilih untuk memercayai Leo. Pernikahan pun tetap dilanjutkan. Pernikahan ini bukan sekadar tentang kami berdua. Ini adalah perjanjian yang ditandatangani dengan darah antara dua keluarga. Dan, Tuhan tolong aku, aku masih mencintainya. Namun, di hari pernikahan kami, saat kami berdiri di altar dengan janji yang hampir diucapkan, Leo menerima telepon. Itu dari dia, Via. Dia sedang berada di jembatan dan mengancam akan melompat. Menuntut supaya Leo segera datang sekarang juga. Cincin berlian yang hanya sejengkal dari jariku, jatuh berdenting ke lantai batu gereja. Tidak ada sepatah kata pun. Tidak ada satu pun penjelasan. Leo pergi begitu saja. Meninggalkanku, keluarga kami, masa depan kami... Meninggalkanku berdiri sendirian di altar. Dalam kabut air mata, aku berteriak padanya, "Leo, kalau kamu keluar dari pintu itu, kita putus!" Jawaban satu-satunya dari mulut Leo, diucapkannya sambil berjalan menjauh, "Dia butuh aku." Leo tidak pernah menoleh ke belakang. Aku pun menghilang dari dunia Leo dan tidak pernah menoleh ke belakang sambil mengandung anaknya.

"Di ko siya jowa. Di ko siya crush. And yet, I let him do things to my body." Sabi nila, ang pinaka-masakit na heartbreak ay hindi ‘yung iniwan ka—kundi ‘yung never ka namang pinili in the first place. Nakatayo siya sa dulo ng reception hall, hawak ang baso ng alak habang pinapanood ang lalaking minahal niya ng matagal… na masayang ikinakasal sa iba. Kitang-kita niya kung paano nito tinititigan ang babae—isang titig na kailanman ay hindi niya natanggap. Masakit. Pero imbes na magmukmok, Cass did what any heartbroken girl would do—nagpakalunod sa alak. Kung hindi na siya ang pipiliin, edi dapat kalimutan na lang, diba? Kahit isang gabi lang. At dahil lasing na lasing siya, she made a reckless decision—she had s*x with a stranger. No names, no backstories. Isang taong hindi niya kilala. Pero paggising niya kinabukasan, mas matindi pa sa hangover ang sumalubong sa kanya. Ang lalaking nakasama niya sa kama? Hindi lang basta kung sino lang— Anak ng teteng! He’s the cousin of the man she had loved for years. Napatayo siya agad, hinatak ang kumot sa katawan, pero ngumisi lang ito. "Easy ka lang," he chuckled. "Last night, you were like a needy cat—clinging, pressing against me. Ngayon, parang gusto mo akong itulak sa bangin.” Nanlamig siya sa kahihiyan. Pero mas lalo siyang natulala sa sunod nitong sinabi— "Kung gusto mong kalimutan siya, I can help you. Pero hindi lang isang gabi. Hanggang sa hindi mo na maalala ang pangalan niya." Tatanggapin ba niya ang alok nito? O lalabanan ang tukso ng matamis na kasalanan?

Terlahir dengan istimewa tak membuat Alara Diba Afsana putus asa dan minder di tengah kalangan anak seusianya. Sejak kecil, Alara di titipkan di rumah sang Nenek karena Papa yang sibuk bekerja. Sedangkan Mama? Alara tidak mengetahuinya. Papa tidak pernah menceritakan sosok Mama pada Alara. Tak ada yang mau terlahir seperti Alara, ejekan, hinaan hingga gunjingan Alara terima dengan diam tanpa melawan. Hingga suatu sore, Alara tak sengaja bertemu perempuan berhijab bersama beberapa anak seusianya yang tengah bermain di taman. Alara hanya melihat tak berani mendekat. Bunda. Setidaknya kata itu adalah kalimat yang mereka ucapkan kepada perempuan berhijab itu. Betapa murah senyum perempuan berhijab itu kepada mereka semua, bermain dan melempar canda bersama anak-anak begitu gembira. Lantas, tak sengaja kaki kecilnya berjalan menuju mereka. Ingin sekali Alara ikut bermain dan tertawa bersama, tapi apakah boleh? Apakah boleh Alara ikut merasakan kebahagiaan mereka ketika Alara sendiri terlahir dengan keistimewaan yang membuatnya dijauhi banyak orang? "Hai! Adek mau ikut bermain?" Tanya perempuan berhijab itu dengan nada yang lembut. "Bunda." Perempuan itu mengerutkan kening heran, lantas mengerti maksud kalimat "Bunda" dari Alara. "Iya, adek boleh kok panggil kakak Bunda. Sama seperti yang lain." Alara menatap perempuan berhijab yang tersenyum manis kepadanya dengan mata berkaca, "Boleh tidak Bunda jadi Bundanya Alara?" Perempuan itu merasa aneh dengan pertanyaan Alara, namun ia berusaha menanggapi pertanyaan Alara dengan senyuman, "Jadi adek namanya Alara, ya?" Alara mengangguk. "Iya, boleh kok Alara anggap Bunda jadi Bundanya Alara juga." Satu hal yang tidak perempuan berhijab itu sadari. Jika Alara menginginkan ia menjadi Bundanya, Bunda hanya untuk Alara. ***

"First day of work new day starts again" wika ni Amethyst. Papunta na sya sa bago niyang papasokang hotel kung saan Siya ay magiging receptionist. Graduate Siya ng Business Administration In Hotel and Management. Average man ang katalinohan ay isa naman siyang napakagandang dalaga, Sexy, matangkad, maputi, matangos ang ilong. Lagi nga siyang inaanyayahang sumali sa mga beauty pageant sa school at sa kanilang baranggay. Siya lang talaga Yung ayaw sumali dahil hassle para sa kanya. Hindi rin niya gusto Yung nag to-two piece sa harap ng maraming tao shy type Siya kumbaga, Wala Siyang ganung confidence sa harap ng maraming mga tao sa kabila ng balingkinitan niyang katawan at making umbok ng bundok sa harapan ay nahihiya Siyang makita ito ng mga kalalakihan. Sa edad niya na 26 years old ay Hindi pa Siya nakapag boyfriend. "Good morning Amy!" Saad ni Louise isa sa katrabaho niya sa Hotel. Naging magkaibigan sila ni Louise sa isang Hotel kung saan sila nag OJT. Magkaiba ang napasukan nilang kolehiyo pero sa iisang hotel sila nag OJT sa sister's brach ng hotel ng pinapasukan nila. Ito ang pinaka malaking Hotel sa Lugar nila ang Forge Hotel. "Kumain kana Loe?" tanong ni Amethyst sa kaibigan. "Oo eh...nag sleep over kasi si Dwayne sa Bahay kagabi at nagsabay na kami kanina papasok sa trabaho kaya nakapagluto Ako ng maaga," si Dwayne ay boyfriend ni Louise.. Oo may boyfriend si Louise samantalang Siya ay di pa nakapag boyfriend kahit kailan. "Ikaw ba Amy Kumain kanaba?" dagdag pa nito. "Yah, Kumain na Ako sa Bahay, alam mo naman ako diba?" balik niya sa tanong niya sa kaibigan. "I know..so pano Tara na!" Aya nito ang ang ibig Sabihin ay pupwesto na sila sa desk information ng Hotel para mag ompisa na Silang mag duty. 9:00am nakasi.

Isang mainit na gabi, ang unang pagkakamali ko. But the hell I care? Dinala ako sa langit ng lalaking iyun, magpabebe pa ba ako? sh*t gabi gabi kong hinahanap ang katawan ng lalaking iyun kaya gabi gabi akong bumalik sa bar para sa kanya. Doon ko lang rin siya makita sa bar sa gabi. Nanlaki ang mata ko ng makita ang news at nakita ko ang mukha ng ng lalaki, he's a billionaire!? the hell! may asawa ba yan!? Mabilis kong sinearch ang pangalan sa internet. Oh, single but delikado parin ang buhay natin sa lalaking iyan. Iiwasan ko na yan, hindi na ako babalik sa bar. Every night hinanap siya ng aking katawan pero tiniis ko lahat at ako nalang ang nagpapaligaya sa sarili ko. Hanggang sa nahanap ng lalaki ang condo ko. Umaga, tanghali, gabi man ginawa namin iyun pero syempre nagiingat kami lalo na ako! lugi ako pag may makatakas na sperm. Pag bumisita iyun wala kaming ginawa kung ang painitin ang isa't isa. Sa kusina, kwarto, sa hagdanan, sa sofa.. kahit saang sulok sa condo ko. Ngayon naiisipan niyang gawin namin iyun sa iba't ibang lugar, like beach, hotel at marami pa. Sino naman ako para tumanggi diba? argh! Pero hindi ko inakalang tumibok na ang puso ko para sa kanya. Hindi na ang katawan ko ang naghahanap sa kanya, ang buong pagkatao ko na. Delikado ako pero anong magagawa ako? napapasaya niya ako, hindi naman ako. Napapasaya ko rin siya. Fubu lang ang relasyon pero ginusto ko to, panindigan ko.

Tyron! Oh my God, you're here!" agad niyakap ni Arabella ang asawa nang mabunguran ito sa sala. Almost one month na hindi niya ito nakita at sabik sabik siyang makita ulit. Mahigpit niya itong niyakap, ramdam din niya ang pagkasabik sa katawan nito ngunit nabigla siya nang bigla itong kumalas sa kanya, at kinuha ang nooy nakapatong na papel sa mesa. " You need to sign this", malamig na turan nito. Kinuha niya ang papel mula dito at di niya alam kung ano ang madarama. "Annulment paper!" hindi niya naiwasang maibulalas. "Yes" straight na sabi ni Tyron na tila ba punyal na sumaksak sa kanyang dibdib. Hindi makapaniwala si Arabella sa naririnig mula dito, she misses him so much and then ganito sasabihin nito pagdating? " Sabihin mong nagbibiro ka lang please", pagsusumamo niya, naninikip ang kanyang dibdib at para siyang aatekehin sa puso but Tyron remain cold and furious. "Diba sabi mo saakin mahal mo ako? Mahal na mahal kita, please don't do this to me, pls!", si Arabela na hindi na mapigilan ang pag -agos nang luha. Lumuhod siya sa harap ng asawa ngunit tila determinado ito sa kanyang sinabi. " I lied! look, I'd never love you. What I have said and done were all lies! ", galit na saad nito at halos bala ng baril na tumatama sa kanyang dibdib. Humagulgol siya sa narinig mula rito at hindi alam ang gagawin kundi humikbi. " Can't you see? I hate you very very much and I'll never ever inlove with you, can't you understand that?", sumisigaw si Tyron kung tinakpan na niya ang kanyang tainga. Subalit hiniwakan nito ang kanyang kamay at marahas na tinanggal sa kanyang pagkakatakip. " I hate you very very very much! ", sa halip ay saad nito na tila bombang sumabog sa kanyang pandinig.