Vương Nhất Bác

Bagaimana pun Takdir tetap menjadi satu-satunya kekuatan, meski sikapnya yang tak menentu begitu nyata pada setiap laku lajak yang tampak. Tetapi aku tak tahu dia milikku atau bukan, karena untuk menjadi telinga, pundak, punggung, lengan dia ada paling depan. Tak terkecuali dengan memasukkan nama lain dimatanya yang aku tidak tahu siapa. Yang kenangannya terus dibawa dalam kepala. Dalam perjalanan kita yang tak sebentar ini, apakah aku hanya punya bagian untuk menjadi samar? Walaupun berulang kali Takdir bilang, "Hubungan itu berdua. Bicara jika ada sedikit rasa tak nyaman." Tapi, jelasnya aku ini siapa bagimu?

Elle n'a jamais voulu être en couple étant bien trop heureuse célibataire mais un nouveau venu est décidé à la faire changer d'avis. Il lui demande de lui laisser une chance pour la faire tomber amoureuse et elle finit par accepter.

Wesley n'avait jamais été passionné par rien dans sa vie et n'avait jamais aimé personne. Allan au contraire était plein de joie de vivre et pourtant il avait tout perdu. Ils se retrouvent tous les deux dans la même Université et un lien magique se crée immédiatement entre les deux.

When the flood came, my father, who was the captain of the rescue team, immediately rescued my cousin and cut my rescue rope. "Vivian can't swim, and there's not enough space on the helicopter. You won't die even if we rescue you a little later." I was rushed to the hospital while hanging onto a thread, but my mother, who was a doctor, gave the last bag of rare blood to my cousin, who was not even seriously injured. I begged with a weak voice, but my mother pried my fingers apart and said, "Your cousin is anemic and has always been in poor health. Must you fight for attention at such a time?" My parents had no idea that I stopped breathing when they abandoned me.

Arkadewi Lintang Bestari--menghirup napas di bumi ini selama dua puluh tiga tahun, tetapi belum pernah sekalipun mengenalkan seorang kekasih kepada keluarga karena larangan dari orang tuanya. Caraka Altair Abimana--terpaksa kembali ke Indonesia lebih cepat dari perjanjiannya dengan keluarga Bestari untuk mengurus istrinya yang tidak tahu-menahu tentang pernikahan mereka. Mengapa Arka tidak tahu kalau dirinya sudah menikah? Perjanjiaan apa yang dimiliki Caraka dengan keluarga Bestari?

Daddy brought me to Aunt Jenny’s party. As I was eating a piece of cake, I tasted a cherry between the layers and hurriedly spat it out. Once, I broke out in rashes after eating a cherry and nearly died, so I was deeply traumatized by that flavor even as a young child. However, Aunt Jenny looked heartbroken. “I hid a cherry in the cake as a little surprise, just like it’s good luck to get a bay leaf in a pie. How could you be so rude, Kenny?” Daddy did not even let me explain. He chased me out in the yard and made me stand there as punishment. Mommy said it had been more than a hundred degrees out lately, so she told me to stay home and not go out to play. Now I knew just how hot 104 degrees could be! My body was all itchy, too. I was finding it hard to breathe. I wanted to ask Daddy to forgive me, but he refused to open the door no matter how hard I knocked. He glanced at me coldly through the floor-to-ceiling window. He was not going to let me back in.

J'ai aimé Luc Dupont pendant dix ans, mais il a dit : « Elle ne m'intéresse pas. » Et puis il a passé ses jours et ses nuits avec une autre femme… En tant que son amie d'enfance pendant dix ans, lui et moi n'avons pas eu de bons résultats, alors je ne voulais plus être son second choix. Plus tard, j’étais sur le point de me marier avec une autre personne. Au milieu de la nuit, Luc a frappé à ma porte en disant : « Claire Moreau… » « M. Luc, puis-je vous aider ? » Ensuite, la voix sexy d'un homme est venue de la chambre à coucher : « Chérie, où as-tu mis mes sous-vêtements ? » En entendant cela, Luc a titubé et a craché une bouchée de sang devant moi… Peu de temps après, je suis tombée sur le blog de Luc : « Il y a des gens à qui l'on manque pour la vie. Ce n'est pas parce qu'elle t’aime maintenant qu'elle t’aimera toujours. Alors, chéris-la. »

“I am Wolf Atlas and I am here to claim what is rightfully mine, Miss.” Natigagal maging ang kaluluwa ni April Rose nang isang lalaking mayroong paris na asul na mga mata ang biglang lumitaw sa pintuan ng kanyang bahay isang mabagyong hating-gabi. The man is a total stranger! A sinfully dashing man and what scared her the most was when he's claiming that he's the biological father of her triplets. Makakaya ba ng puso ni April Rose na ibigay ang tatlong batang tinuring na niyang sarili niyang mga anak sa isang lalaking bukod sa estranghero ay ubod pa ng yabang? O magmamatigas siyang ipaglaban ang multong karapatan niya sa triplets at kontrahin ang isang bilyonaryong katulad ni Wolf Atlas?

"Selamat malam! Jessie di sini. Satu jam ke depan kita akan bersama di S.T.M. alias siaraan tengahh malaamm...! Akan ada lagu-lagu barat kece yang --"Krosaakk!"Astaga, apa itu, Gais...?"Sebuah radio tua dan terbengkalai dibeli oleh seorang konglomerat sepuh. Ia ingin menghidupkan kembali kenangan akan kejayaan dan keriaan dari mendengarkan siaran radio. Kekurangan penyiar, radio tersebut membuka lowongan pekerjaan.Jessie mendaftar dan langsung diterima. Tugas pertamanya adalah memandu acara S.T.M. alias Siaran Tengah Malam. Ia mendapat banyak pengalaman. Mulai dari pengalaman mistis, horor, sampai... mmm... kisah cinta? Coba ikuti terus kisahnya, ya!

Binar bersimpuh dengan kesepuluh jarinya yang saling bertaut di depan dada. "Bunuh aku," lirihnya bersama bulir-bulir kepahitan yang membasahi wajahnya."Tidak sekarang, aku masih ingin bermain-main denganmu," bisik Rigel di telinga Binar dengan posisi menunduk. Pria itu menegakkan tubuhnya kembali, menarik gesper yang melingkar di pinggangnya hingga terlepas. Dengan seringai liciknya, ia layangkan gesper itu pada tubuh Binar yang semakin lemah."Berhenti!" pekik Binar memohon ampun. Namun, bukannya berhenti, Rigel semakin bersemangat mengukir bercak merah di tubuh wanita itu.***"Argh! Ayah ... tolong aku! Sakit!" Pekikan memilukan itu terdengar seiring tetes darah yang mengucur deras dari jemari mungil Leya."Berhenti memanggilku ayah! Kau harus tahu, aku tidak peduli akan kematianmu!"***Tak ada yang lebih menyakitkan bagi Binar saat ini, selain harus kehilangan sang buah hati, apalagi penyebab dari kematian buah hatinya adalah Rigel, pria yang teramat ia cintai. Di matanya kini, Rigel adalah jelmaan iblis yang telah membuatnya hanyut dalam tangis yang kian melimpah ruah, tertatih di atas bara api yang tak berujung, dan menghujamnya dengan ribuan anak panah beracun, serta tak pernah puas mengukir maha karya bertinta darah di tubuhnya. Rasanya, sakit sekali!Haruskah Binar bertahan dan memaafkan Rigel di saat terlampau banyak luka yang menganga di hati dan tubuhnya? Ataukah sebaiknya ia pergi, membuka lembaran baru, dan membuka hati untuk pria lain yang diharapkan bisa menjadi penyembuh lukanya?