ความรักหวาน

"ดาวเคียงเดือน หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าพระจันทร์ยิ้มไง ปืนรู้จักใช่ไหม เมื่อกี้เค้าอ่านเจอในเฟซบุ๊ก บอกว่าค่ำวันนี้จะมี เค้าอยากดูมากกกก" ผมพยักหน้า ร้องอ๋อ แล้วเอนตัวไปข้างหน้ามองดูท้องฟ้าที่เริ่มถูกความมืดกลืนกินด้วยความสนใจ "แล้วเราจะเห็นปรากฏการณ์นั้นได้ตอนกี่โมงอะดื้อ" "ตามที่ข่าวบอก เราจะเห็นกันช่วงหัวค่ำ กินเวลาไม่นาน" "งั้นก็ต้องจับตาดูให้ดี" "ใช่ แต่ปืนจ๋า ช่วยพาเค้าไปส่งที่หอเลยได้ไหมอะ เค้าไม่อยากแวะที่ไหนอีกแล้ว" เสียงอ้อนอ่อนหวานเรียกปืนจ๋าของสาวตาใสแจ๋วและปากจู๋ ๆ ของเธอเรียกรอยยิ้มจากผม อดใจไม่ไหวต้องยื่นมือออกไปประคองซีกแก้มเนียนนุ่มไม่ต่างจากผิวเด็กทารกแรกเกิด ผมเกลี่ยคลึงเบา ๆ ด้วยปลายนิ้วหัวแม่มือ เล่นนุ่มนิ่มซะขนาดนี้จะไม่ให้อยากทะนุถนอมได้ยังไง "แต่ปืนยังไม่อยากแยกกับดื้อเลย ทำไงดีล่ะ" ผมพูดเสียงเบา ก้มหน้าลงไล้ปลายจมูกเชิดรั้นอย่างหยอกล้อ ขณะเดียวกันก็ซึมซับกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากร่างบางไปด้วย พอได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันผมก็เกิดความโลภ อยากยืดเวลาออกไปอีก อยากให้วันนึงมีมากกว่า 24 ชั่วโมงด้วยซ้ำ

ผมลาออกจากงานเพราะเจ้านายห่วยๆ พอไปบ่นกับพี่ๆชาวแก๊งขี้เมาว่าอยากเป็นหมาคนรวยนอนเล่นให้เจ้านายเกาพุงไปวันๆ พี่วศินก็เสนอตัวเป็นเจ้านายพร้อมแพคเกจอยู่ฟรีกินฟรีซะงั้น คนว่างงานอย่างผมก็รับสิครับจะไปเหลือเหรอ ว่าแต่เงื่อนไขอย่างเดียวคือขอกอดนี่กอดแบบไหนนะ?

หนังเรื่องเมือง มีอยู่ 1 เมือง เขาเล่ากันว่า มื้อนี้เป็นเมืองที่ทำอาหารกินเจริญรุ่งเรืองที่สุด เป็นเมืองที่เจ้าชาย สีน้ำเงินอยู่ ชายนี้ได้โดนต้องคำสาป เกี่ยวกับความรัก ดังนั้น เขาโดนสาปให้กลายเป็น คนจนยากไร้ เขาจึงคิดว่า การโดนดูถูกเหยียดอย่างนั้น ซึ่งมันเป็น ความรู้สึกที่แย่ สำหรับตัวเขา เท่านั้นจึงได้ หาค้นหาคิดวิธีโดยการไปทำบุญร่วมมนุษย์และกลบเกลื่อนกินหลายของตัวเองโดยที่ไม่ให้ประชาชนหรือชาวบ้านรู้ว่าเขาเป็นผู้ใดตามนั้นเขาจึงคิดว่าการไปอยู่บนโลกมนุษย์นั้นจึงทำให้เขารู้สึกว่า เขาคงยังพอมีความหวังที่จะหารักแท้หรือคู่แท้ เขาคิดว่า การปลอมตัวเป็นชาวบ้าน ธรรมดา 1 คน ซึ่ง ไปรับราชการโดยการ ไปสอบสงวน เหมือนคนธรรมดาทั่วไป ดังนั้นเขาจึงไปสอบสงวนสิทธิ์อย่างที่ดังกล่าวแล้วเขานั้นจึงได้เข้าพระราชวังในแคว้นเมืองญี่ปุ่น เขานั้นได้ไป เข้าเฝ้าฮ่องเต้หรือองค์จักรพรรดิ ของไทยแขวนที่ชน เท่านั้รงทราบว่า ถ้าเขา ขอให้น้องเต้ ลงมีราชโองการกตลาดในอำเภอในเมืองแขวงยี่ชุน หลัง๑ถ ดังนั้นเขาจึงให้ประการพร ในการสอบสงวนสิทธิ์ ดังนั้น ติด

องค์ชายของแคว้นหนานฉี่ ถ้าเปรียบดังความสง่างามใน 4 ฤดู 1.ผู้ที่ใสซื่อบริสุทธิ์ดุจน้ำเปล่า ซื่อตรง สดใส เพียบพร้อม สูงส่ง ราวกับฤดูใบไม้ผลิ คือองค์รัชทายาทอันซื่อ 2.ผู้ที่เปี่ยมไปด้วยความฉลาดมากความสามารถ มีความอบอุ่น และอ่อนโยน เปรียบดังฤดูร้อน คือองค์ชายรอง ต้วนอวี้ 3.ผู้ที่ร่าเริง แข็งแกร่งและทรงพลัง ดูมีชีวิตชีวา ส่องประกายแสงสีสองทองในฤดูใบไม้ร่วง คือองค์ชายสามซานอี้ 4.ผู้ที่เงียบขรึม ฉลาด สุขุม รอบคอบ เจ้าเล่ห์ มากแผนการและเยือกเย็นดังฤดูหนาว คือองค์ชายสี่ลั่วซือ “เจ้าคิดว่าเจ้าจะเป็นผู้เลือกได้รึ?

ซูซูศิษย์พรสวรรค์สำนักกระบี่เมฆาถูกเพื่อนร่วมอาจารย์ทำให้ตาย แต่วิญญาณของซูซูกลับล่องลอยไปเข้าร่างเด็กน้อยชื่อเดียวกัน เธอยอมสลายความแค้นจากมิติเดิมมาเป็นเด็กน้อยซูซูที่มีภารกิจตามหาครอบครัวในมิติใหม่

...พรหมจรรย์กับการทดแทนบุญคุณข้อเสนอที่ไม่อาจห้ามใจ... เพราะอดีตในวัยเด็ก หัวใจของ เปรม เจนาส พงษ์ไพศาลกิจจึงปิดตายกับคำว่า ‘ความรัก’ หรือคำว่า ‘ครอบครัว’ หนุ่มเสเพลใช้ชีวิตอิสระเหมือนนกขมิ้น ค่ำที่ไหนนอนที่นั่น มีคู่ควงไม่ซ้ำหน้า เป็นผู้บริหารสูงสุดของ ‘เจนาสกรุ๊ป’ ในธุรกิจการเดินเรือ เขาย้อนกลับมาที่บ้านเกิดบิดาที่ไม่เคยเห็นตัวจริง นอกจากเห็นท่านผ่านสื่อ ที่ในบางครั้งที่พิทีเซียมารดาชี้ให้ดู ความผูกผันในสายเลือดจึงไม่เคยมี ครั้นคุณหญิงประกายผู้เป็นย่าติดต่อมา...เขาจึงไม่ใส่ใจ หนุ่มรักสนุกใช้ชีวิตตามใจฉัน แต่กลับต้องมาตกหลุมเล็กๆ ที่ กาสะลอง มณีรมณ์ว่างล่อไว้ เธอใช้อุบายชักชวนชายหนุ่มหัวใจกระด้างกลับไปพบผู้มีพระคุณ

เธอนั้นคือยัยจอมดื้อ ส่วนเขาคือคุณชายเย็นชาจอมเจ้าเล่ห์ แต่ไม่ว่าเธอจะดื้อขนาดไหน...สุดท้ายเธอก็ต้องเป็นของเขาอยู่ดี

"กลับมาคบกันไม่งั้นฉันจะบอกพ่อแม่เธอเรื่องคืนนั้นที่ฉันเอาเธอแล้ว"

งานทำบุญครบร้อยวันยังมาไม่ถึงด้วยซ้ำ แต่จู่ๆ อดีตคนรักของน้องสาวก็ประกาศจะแต่งงานกับผู้หญิงคนใหม่ แถมเธอคนนั้นยังเคยเป็นอดีตคนรักของเขาอีกด้วย นั่นทำให้คริสบินตรงกลับมาที่เมืองไทยเพื่อสะสางความแค้นให้เขาและน้องผู้จากไป

***นิยายชุดเจ้าสาว***สาวมั่นที่เพิ่งจบจากรั้วมหาวิทยาลัยมาหมาดๆ ถูกบุพการีขีดเส้นให้ต้องแต่งงานกับชายหนุ่มที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เธอมีหรือจะยอม หากแต่"ธีร์ภาณุ" นายเล็กแห่งไร่แสงตะวันชายหนุ่มอายุสามสิบสอง ซึ่งเป็นที่หมายปองของสาวๆครึ่งค่อนจังหวัด ที่ดูเหมือนจะตกหลุมรักเจ้าสาวของตัวเองตั้งแต่เจอหน้ามีหรือจะยอมง่ายๆ งานนี้ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็คงต้องใช้คาถา ให้มันรู้ไปว่าเขาจะปราบเจ้าสาวแสนพยศได้หรือเปล่า ก็ในเมื่อฝ่ายสนับสนุนของชายหนุ่มคือทั้งพ่อแม่ของเขาและเธอ ก็น่าจะรู้ๆกันอยู่ว่าใครถือไพ่เหนือกว่า