ลักพาตัว

“มาเรียสจะไม่เป็นอะไร เขาจะไม่บาดเจ็บอาการสาหัสและต้องตายถ้าคนที่ขับรถพาเขาไปคืนนั้น ไม่ใช่คุณ!” เบน คริสเตียนเซน จะไม่ยอมสูญเสียน้องชายฝาแฝดของเขาไปโดยไม่ได้ลากตัวคนผิดมาลงโทษ เขาล่อหลอก พลอยพิชญา มายังสกรูวา แห่งหมู่เกาะโลโฟเตนเพื่อจองจำเธอไว้กับอเวจีชั่วนิรันดร์ในสวรรค์ของชาวไวกิ้ง เขาคือมัจจุราชที่จะลากเธอลงสู่ห้วงลึกที่สุดของมหาสมุทรแห่งความสิ้นหวัง ทว่าเธอกลับยินดีชดใช้ความผิดแม้แลกด้วยวิญญาณที่ถูกร้อยรัดจากความชิงชัง หากแต่พิศวาสเถื่อนนั้นคือการลงทัณฑ์หรือเสน่หาที่พันธนาการตัวเขาไว้จนดิ้นไม่หลุด

คนทั่วไปรู้แต่เพียงว่า จ้าวเล่อซี คือคุณชายใบ้ผู้มีจิตใจวิปริตบิดเบี้ยว เขาปกปิดใบหน้าตนด้วยหน้ากากสีขาว และคลั่งไคล้การอุ่นเตียง ชายหนุ่มครอบครองคฤหาสน์สัตตบงกชอันกว้างใหญ่ราวกับวังหลวง ด้านในมีเรือนไม้หลังงามสิบสองหลัง แต่ละหลังมีสตรีที่โชคชะตาลิขิตให้ต้องตาย ทว่าพวกนางถูกยื้อชีวิตเอาไว้ และได้รับโอกาสเกิดใหม่ อีกครั้งก็เพื่อเป็นสาวใช้ของจ้าวเล่อซี แล้วถูกฝึกปรือเพื่อทำภารกิจลับให้เขา

อะไรที่อยู่เบื้องหลัง ทำให้รุ่นพี่สุดหล่อ มีข่าวเสียหาย ว่าชอบรังแกเด็กใหม่ แล้วเด็กใหม่บ้านจน ที่เปิดเรียนมาไม่กี่วันก็ดันต้องมาพัวพันกับเรื่องฉาวในโรงเรียน ทั้งที่ไม่ได้เป็นแฟนแต่กลับสมยอม..

แม้ไม่อยากเป็นสมภารกินไก่วัด แต่ไก่ก็น่าฟัดเสียจนเขาอดใจไม่ไหว 'ภคิน' ไม่เคยคิดจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของบิดา แต่ที่ยอมไม่ได้ เพราะท่านคิดจะยกย่องแม่เล้าให้เป็นเมียออกนอกหน้า หนำซ้ำยังเอาลูกเล้ามาฝากเป็นนักศึกษาฝึกงานในออฟฟิศเขาเสียด้วย แถมลูกเล้าแสนสวยยังกลายเป็นลูกที่แท้จริงของแม่เล้าที่คิดจะบินสูง เขาก็ยิ่งเพิ่มความชิงชังจนแทบจะขยี้เธอให้แหลกคามือ ‘ลลิล’ เมื่อเธอต้องการฝึกงาน เขาก็อนุญาต แต่จะฝึกแบบไหนนั้น เขาจะเป็นผู้กำหนดเอง เธอจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญในงานที่เขามอบให้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง ‘นางบำเรอ’ คือตำแหน่งที่เหมาะสม