โหดร้าย

เพราะเผลอไปสะดุดเท้ามาเฟียตัวร้าย! ลูกไก่น้อยจึงต้องรับมือกับพ่อหนุ่มหื่นตัวพ่อ ที่จ้องคอยขย้ำเนื้อหวานๆ เป็นอาหารตลอดเวลา

หน้าที่ของเธอคือถ่างขาอ้าให้ฉันเอา..แค่เท่านั้น เม็ดทราย เด็กสาววัย18 ปี ที่ตัดสินใจเดินเข้าไปในผับหรูเพื่อขายความบริสุทธิ์ของตัวเอง แลกกับชีวิต พ่อผู้ให้กำเนิด ตับ ตับ ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “กรี๊ดดด!!!” “หนูเจ็บ อื้อออ ๆ ๆ” ..... “ได้โปรด พอสักทีอื้อส์...อ๊ะ ๆ ๆ” ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ “หนูเจ็บ…” แอลฟ่า มาเฟียหนุ่มวัย 32 ปี เจ้าของกาสิโน่สุดหรูในมาเก๊า ปล่อยกู้ให้กับพวกนักพนันมากมาย เบื้องหน้าเป็นนักธุรกิจ เบื้องหลังคือมาเฟียผู้ควบคุมธุรกิจมืดในไทยแทบจะทุกแขนง “ถ้าจะนอนกับฉันแลกกับชีวิตพ่อของเธอ ก็ถอดเสื้อผ้าสิ จะรออะไร? “ “คือว่า...” ฟุ่บ หมับ “อ๊อก!” _____________ เขาตั้งใจใช้ร่างกายของเธอขัดดอกหนี้พนันไปวัน ๆ แต่ใครจะคิดว่า เด็กสาวที่มีไว้เพียงระบายน้ำกาม... ดันพลาดตั้งท้องทายาทคนแรกของตระกูลโดยไม่ได้ตั้งใจ

ในชาติก่อนนางหลงเชื่อคำลวงจากคำว่ารักของเขาจึงต้องจบชีวิตลงอย่างน่าสมเพช แต่ชาตินี้จะไม่เหมือนเดิม.. เมื่อเย่ปิงปิงได้โอกาสให้ย้อนคืนกลับมาเพื่อแก้ไขความผิดพลาด นางจะไม่เป็นสตรีที่โง่งมในรักอีกต่อไป!!

นิยายรักจีนโบราณ เรท NC25+ ไป๋หลินเอ๋อร์ : ลูกสาวชาวนา ปลอมตัวเข้ามาในสำนักคุ้มภัยเสวี่ยจง ในฐานะ ยิ่งตี้ เพื่อตามหาชายคนรัก โจวหมิงเจ๋อ : เจ้าสำนักคุ้มภัยเสวี่ยจง รูปงามดั่งเทพ แต่เย็นชา โหดร้าย บิดาของโจวจางหมิ่น ไป๋หลินเอ๋อร์ ลอบเข้ามายังสำนักคุ้มภัยเสวี่ยจงในฐานะยิ่งตี้ สินสอดของเจ้าสาวมอบให้เจ้าบ่าว บุตรชายคนโตของตระกูลโจว เพื่อสืบหาคนรักที่ถูกจับตัวไว้ ทว่าโจวหมิงเจ๋อ เจ้าสำนักผู้เย็นชา ปีศาจร้ายในคราบมนุษย์ บุรุษชั่วข้าสังหารคนรักนางต่อหน้า ประทับตราบนหัวไหล่ กรีดเลือดร่วมสาบาน เป็นตายพรากจาก ผูกสัญญาสองเรา อยู่ร่วมใช้ชีวิตคู่กันนิจนิรันดร์ หากต้องการหนีจากอสูรร้าย มีเพียงความตายเท่านั้น ทว่า...ตระกูลโจวมีความลับซุกซ่อนไว้ นางจะทำเช่นไรเมื่อได้รับรู้บางสิ่ง ปีศาจตนนี้อาจไม่ใช่ปีศาจสำหรับนางอีกต่อไป?

คืนแล้วคืนเล่า ลิตาต้องเผชิญกับความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เคทยั่วยวนเธอด้วยการสัมผัสที่หวานซึ้ง แต่ก็แฝงด้วยความร้อนแรงที่ยากจะต้านทาน ลิตาพบว่าตัวเองติดอยู่ในเกมส์แห่งความปรารถนา

“ฟ่างชิงเยี่ยน ข้าขอพูด…เป็นครั้งสุดท้าย…เจ้าจะทำอะไร” “ข้าต้องการท่าน อย่าพูดมาก เข้าหอกันเถอะเร็วเข้า!!” ท่านอ๋องคนสุดท้ายของ 4 ยอดบุรุษหนุ่มแห่งต้าเฉินมาแล้วจ้า.... สตรีที่แต่งเข้าไป 7 คนก่อนหน้านั้น....ตายหมดแล้วน่ะสิ เขาถึงได้ขึ้นชื่อว่าเป็นอ๋องโลหิตไงล่าาา..... เรื่องราวของบุตรท่านแม่ทัพ และ ท่านอ๋องโลหิตจะดุเดือด เผ็ดมันส์ขนาดไหน ฝากติดตามด้วยนะคะ อ๋องของเราท่านนี้ ดุดัน โหดเหี้ยม ฆ่าสตรีนะคะ ( มีเหตุผลนะคะ นางไม่ได้ฆ่าเรื่อยเปื่อย) นางเอกของเรา ฟ่างชิงเยี่ยนเป็นบุตรี (ที่ไม่รัก) ของท่านแม่ทัพจ้า.... พระเอกของเราแต่งงานมาแล้ว 7 ครั้ง ( โอ้แม่เจ้า แต่อย่าตกใจไป มันมีเหตุผลและ.....ตามต่อนะ อิอิ)

ฉินอ๋องหลี่อี้ ท่านอ๋องปราบตะวันตกผู้เก่งกาจ กลับมีอีกฉายาหนึ่งที่ชาวบ้านชาวเมืองเรียกขานอย่างหวาดกลัวว่า...อ๋องอำมหิต ร่ำลือกระฉ่อนว่า ท่านอ๋องฆ่าคนราวหั่นผักฆ่าปลา อำมหิตผิดมนุษย์มนา ทำให้คุณหนูไป๋มู่ตาน ผู้เป็นคู่หมายไม่ยอมเข้าพิธีสมรสด้วย ความซวยจึงมาตกที่ 'ไป๋หยง' ญาติผู้น้องที่ถูกบังคับให้เข้าพิธีสมรสแทน ไป๋หยงรู้ตัวดีว่า ชีวิตของตนเองกำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายที่อยู่ในกำมือของอ๋องอำมหิต แต่เขายังไม่อยากตาย เขายังมีห่วง... มีย่าชรา มีแม่และน้องที่ต้องดูแล เขาต้องรักษาตัวและหัวให้อยู่ครบ และไม่บุบสลายให้นานที่สุด เท่าที่จะนานได้!

จากซาตานร้ายที่เคยผลักใสเธออย่างเลือดเย็น ไอศูรย์ อเล็กซิโอ กัสซินี่ กลับเปลี่ยนเป็นชายหนุ่มที่แสนดี เมื่อเขาค้นพบหัวใจของตนเองว่า รักนางบำเรอแสนหวานคนนี้มากเพียงใด แต่เขาก็ได้ผลักใส มุกรวี ออกจากชีวิตไปอย่างไร้เยื่อใย ที่สำคัญเธอได้หอบเอาเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาติดไปด้วย และแน่นอนมุกรวีต้องเกลียดเขา...แต่ชายหนุ่มก็สัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยอมให้เธอหลุดมือไปจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอและลูกกลับคืนมา แม้ต้องถอดเขี้ยวอันแหลมคมของตนวางไว้แทบเท้าเธอก็ตาม...

ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งกัดปากตีนถีบ หนีเจ้าหนี้หัวซุกหัวซุน แต่สุดท้ายก็ไม่รอด ระหว่างที่กำลังจะถูกเจ้าหนี้จับตัว เธอได้รับความช่วยเหลือจากชายแปลกหน้าที่เห็นกันเพียงครั้งเดียวในสถานบันเทิง แต่อีกฝ่ายกลับยอมช่วยเหลือและเอาเธอไปอยู่ด้วย ทว่าอีกฝ่ายดูเป็นคนลึกลับ มีบางอย่างชวนให้สงสัยว่าเขาคือกันแน่ ครั้นทุกอย่างรอบตัวมีแต่อันตราย

เขาเป็นผู้ชายเพรียบพร้อมไปหมดทุกเเละเป็นมาเฟียอันดับหนึ่งของประเทศ!!!ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเป็นอันขาด เพราะเขาโหดเหี้ยมที่สุดในบรรดาเมาเฟีย เขาทั้งหล่อ! รวย! เถื่อน! เย็นชา! โหดสุดๆ เเต่ทว่า...เเต่งงานเเล้ว!!! เนื้อหาในเรื่องบางส่วน "ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ" ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม "กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง" ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน "ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป..ไหน..มา" เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ เเละเน้นคำด้วยน้ำเสียงหนักๆใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...