แชร์

Chapter 4: First Day

ผู้เขียน: Miss R
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-31 15:37:10

First day ko pa lang pero tinambakan nya kaagad ako ng sandamakmak na trabaho. Halos pabalik-balik ako galing sa first floor hanggang sa office nya na nasa 30th floor para lang pagtimplahan sya ng kape. Kung hindi ko lang talaga kailangan ang trabahong ito, hindi ako magtitiis na maging boss 'yong manyak na 'yon. Akala nya dahil ginagawa ko ang mga utos nya ay nakalimutan ko na ang ginawa nya? Hindi!

"You need to familiarize them, alamin mo kung sino-sino sila dahil next week sila ang makakasama natin sa meeting," ani nito habang ang atensyon ay nasa laptop nya. Humakbang ako nang dalawang beses para lang abutin ang folder na ibinigay nya. Dahil hindi talaga sya nagjo-joke starting today talaga may one-meter rule sya. Hanep!

"Yes, sir," ani ko. Hindi man lang ako nito nilingon. Maya-maya pa ay humigop ito ng kape pero mukhang wala ng laman kaya tumingin ito sa akin at itinulak nang bahagya ang tasa, pinahihiwatig na kailangan ko ulit bumaba sa first floor. Ok lang sana kung madali at malapit pero hindi, ayaw nya kasing magkaroon ng coffee maker o kahit heater man lang dito sa office nya. Tsk. Ako tuloy ang nahihirapan.

"Pero sir, pangapat na tasa mo na 'yan," ani ko. Hindi sa nagrereklamo ako pero totoo naman kasi. Kaya ayun na naman ang pamatay nyang titig. "Rule number 2--" Magsasalita na naman sana ito nang putulin ko.

"Rule number 2, you are not allowed to talk back unless i said so. I know sir, know," Halos iirap ko ang mga mata. Natahimik naman ito at napatango. "Good," mahina nyang sambit.

Nang hindi kaagad ako kumilos agad nitong tinaas ang paningin sa akin.

"Ano pang hinihintay mo?" masungit nitong tanong. Nairap nalang ako sa kawalan. "Eto na nga oh," ani ko saka umalis.

Pagbaba ko nakita ko agad si Ms. Gada. "Ibigay mo 'to kay Mr. Locan. Pirma nya na lang ang kulang dyan." Pgkatapos ay inabot nya sa akin ang isang puting folder. "Segi po," sagot ko na lang. Kaagad akong nagtimpla ng kape para sa boss kong masungit. Pagsakay ko sa elevator nakasabayan ko si Gael.

"Oh kamusta first day?" tanong nito habang pumipindot ng floor kung saan sya at ako pupunta. "Eto malas," sabi ko saka inayos ang karton na nilagyan ko ng kape. "Ano yan?" tanong nya matapos magsara ang elevator. "Kape para sa kapre," walang gana kong sagot.

"Para kay sir?" tanong ulit nito at napatango nalang ako. "Ha? edi malamig na 'yan kapag nakarating sa office nya? Bakit ba kasi dito kapa nagtimpla?" tanong nito. Naiinis na napatingin ako sa kanya. "Itanong mo sa kanya na walang balak magkaroon ng heater sa office nya," sagot ko.

"Gaga! Pwede kang magtimpla ng kape sa next room malapit sa office ni Mr. Locan, tsaka doon naman talaga sya nagpapatimpla ng kape"

"Ano?!" Halos ikalaglag ng panga ko ang sinabi ng pinsan ko. Walang hiya! Pinahirapan nya talaga ako. Eh pwede naman pa lang doon magtimpla tapos ako at eto nagbabalik-balik mula first floor. Ramdam ko kaagad ang pagakyat ng dugo ko. Nanggigil ako na halos masira ang hawak kong karton ng kape. Humanda talaga sa akin 'yang Locan na 'yan.

Nang makarating ako sa 30th floor dali-dali kong nilakad ang pasilyo papuntang office ng boss ko.

Naabutan ko itong nakatayo malapit sa sobrang laking bintana dito sa office nya. May kausap ito sa phone at nakapamulsa pa ang kamay. Bwesit na 'to tumatawa-tawa pa habang nakatalikod sa akin. Anong nakakatawa?

Hinintay kong magbaba ito ng cellphone saka ito humarap sa akin. Agad akong lumapit at nanggigil na inilapag ang kape sa mesa nya. "Here's your coffee, sir," gigil ko. Tumango lang ito saka hinigop ang kape. "Malabnaw," reklamo nito. Napapikit ako. "Pasensya na po ah, may nagutos kasi sa akin na pumunta ng first floor para magtimpla ng kape kahit na pwede na mang magtimpla sa kabilang room. Kaya for sure malabnaw na 'yan kapag nakaabot dito sa 30th floor. Opo, 30th floor," sarkastiko kong sagot. Pinakukulo nya talaga ang dugo ko.

Bigla nyang ibinaba ang tasa ng kape.

"Oh right, iforgot na pwede ka palang magtimpla ng kape sa kabilang room," ani nito na parang wala namang pakealam.

"Ok lang sir hindi naman nakakapagod, " Muntikan nang magtunog sarkastiko iyon. "Good to hear, " ani lang nito na mas lalong kinataas ng dugo ko. Kesa magreklamo pa pinili ko na lang na manahimik. "Para saakin bayan?" biglang tanong nya nang makita ang hawak kong white folder. Napahugot ako ng hininga bago iabot sa kanya ang hawak. "Pinabibigay ni Ms. Gada, pirma mo daw kailangan dyan," ani ko.

Binuksan nya ito at sinuri. Maya-maya pa ay napatingin ito sa wrist watch nya.

"You can go home. Uuwi narin ako," utos nito bago inayos ang gamit at tumayo. Salamat naman at magaala-sais na kaya. "Don't be late tomorrow," dugtong pa nito.

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • MY SECRETARY HATES ME?   Chapter 52: As if we're ok

    Ala una na ng hapon nang mapatingin ako sa oras sa cellphone ko. Pinatay ko ito at ibinalik ang atensyon sa ginagawa ko nang biglang maramdaman ang yakap ng kung sino sa aking likuran. Hindi na ako nagulat dahil nalaman ko ka agad kung sino ito. Amoy pa lang ng hininga nya sa balikat ko ay kilala ko na ka agad."Alis nga," sita ko rito pero dumaing lang sya, sinasabing ayaw nitong sundin ang sinabi ko. "Baka may pumasok bigla. 'Diba sinabi ko naman sa'yo--""Fine. Fine." Umalis ito sa pagkakayakap sa akin saka dahan-dahan at papilay-pilay na bumalik sa kama nya. Nandito na kami sa Manila at sa bagong hospital dito. Mag-iisang linggo na syang nananatili rito pero hindi pa sya pwedeng lumabas dahil inuubserbahan pa raw ng doctor ang kalagayan nya. Pero ito sya at kung saan-saan na pumunta kahit na ilang beses na syang sabihan ng doctor na 'wag syang galaw nang galaw."I'm hungry," reklamo nito na parang bata. Hindi ko tuloy maiwasang mapangiti pero itinago ko.Oo. Ok na kami. Sabihin ny

  • MY SECRETARY HATES ME?   Chapter 51: Stay

    Nagising ako sa hindi pamilyar na lugar. Ka agad akong bumangon at takang inilibot ang paligid. Puro puti lang ang nakikita ko. Ngunit ka agad ko namang nahulaan kung na saan ako nang makita ang mga aparato sa gilid ng mesa. Nasa hospital ako. Teka. Bakit ako nandito? Gano'n na lang bumalik ang kaba ko nang maalala ang nangyari kay Francis. Umalis ako ng kama at akmang hahakbang nang matumba ako. Nagtaka ako kung bakit tila ang tamlay ng mga buto at kalamnan ko. "Ate, ayos ka lang?" Biglang iniluwa ng pintuan si Jen na may dala-dala pang plastic. Ka agad nya akong tinulungang tumayo at inupo sa kama. "Hindi pa seguro nakaka-recover ang katawan mo ate 'wag mo sanang pwersahen," ani nito saka tinalikuran ako. Maya-maya pa ay binuksan nito ang dalang plastic. Laman nito ay paper bag na may lamang kung ano at maliit na pinggan at kutsara. "Kumain ka muna, ate. Mainit-init pa'to." Inilagay nya ang laman ng paper bag sa pinggan na dala nito. Kanin pala ito at pakbet. Saka ibinigay sa aki

  • MY SECRETARY HATES ME?   Chapter 50: Say it

    Napayakap ako sa sarili ko nang dumampi sa akin ang malamig na hangin. Nandito ako sa labas dahil naisipan kong maglakad-lakad muna dahil hindi ako makatulog. 8:30 na ng gabi pero ito ako at nasa labas pa rin. Marami lang seguro akong iniisip kaya gising parin ang takbo diwa ko. Hindi ko pa rin talaga maalis sa isipan ko 'yong sinabi ni Ken sa akin kaninang umaga.[ FLASHBACK ] Hindi ko na namalayan na nakakuyom na pala ang kama-o ko habang nakatitig kina Rachelle at Francis na nagtatawanan sa Hardin ng tinutuluyan naming bahay. Kaninang umaga lang sya dumating dito para bumisita raw. Pero ewan ko ba at kumukulo ang dugo ko. Nandito ako ngayon sa harapan ng bintana habang nakasilip sa kanilang dalawa.Bumalik na lang ako sa realidad nang may humawak ng nakakuyom kong kamay. Paglingon ko bumungad sa akin ang nakangiti ngunit may bahid ng lungkot na si ken. "I think...you should tell him," ani nito. Ka agad kong binawi ang kamay ko rito at tumingin sa ibang deriksyon. "Pinagsasabi mo?

  • MY SECRETARY HATES ME?   Chapter 49: Men's

    "Grabe naman 'yong ginawa ng taong 'yon dito. Ang laki ng sira.""Malaki-laki 'tong kawalan sa kompanya.""Sana mahuli na 'yong taong 'yon."Naririnig kong mga komento ng mga kasamahan ko habang naglalakad kami papunta sa sunog na factory. Marami ng tao doon na humahakot ng malalaking bakal galing saa loob ng sirang bahagi ng factory. Hindi ko maiwasang magulat nang makita ko ng buo ang sunog na bahagi ng factory. Sobrang laki noon at halos kinain na ang kalahati ng building. Hayop pa sa hayop ang gumawa nito. Napakuyom ako ng kama-o sa iisang taong pumasok sa isipan ko. Hindi ko lang alam kung bakit aabot sila sa ganito kalalalang gawain. Tsk. Sa laki ng sira nito ay alam kong panigurado itong may malaking epekto sa mga nagtratrabaho rito. "Doon tayo, Ms. Gianna." Sinamahan kami ng isa sa mga tauhan rito, sa office ni Mr. Leron. Pagkarating naman doon ay naabutan namin si Mr. Leron na may hawak na ipad. Binati namin ito saka kami naupo sa sofa.Ka agad itong lumapit sa akin sabay a

  • MY SECRETARY HATES ME?   Chapter 48: First Day

    Maaga akong nagising dahil pupuntahan namin 'yong factory ngayong araw. Naisipan kong bumaba muna upang magtimpla ng kape dahil madilim pa naman sa labas. Nasa hagdan na ako pababa nang makasalubong ko si Jen, sya 'yong anak ni Aling Remy. Ka agad itong lumapit sa akin na may dala pang basket ng labahin. "Good morning po ate Gianna. Ang aga nyo naman yatang gumising 5:30 palang po ng imaga ah," ani nito sa akin. ",Kailangan eh. Pwede mo bang ituro kung saan 'yong kusina dito?" toanong ko. Ibinaba nya ang dala sa gilid. "Magkakape po ba kayo? Ako na po magtitimpla," ani nito. "Tara po." Sumunod ako dito nang maglakad sya paalis.Nakarating kami sa kusina at namangha ka agad ako sa desinyo nito. May kalakihan ito at maraming malalaking painting sa paligid. Ang ganda. Dumeristo si Jen sa kabilang bahagi para mag-init ng tubig, ako naman ay nilibot ng tingin ang paligid. Lumapit ako sa isang painting na kasing laki yata ng bintana dito. "Ang ganda noh ate?," pagsasalita ni Jen habang k

  • MY SECRETARY HATES ME?   Chapter 47: Cebu

    "Kailangan ko ng tatlong tao mula sa grupo nyo na sasama sa akin sa Cebu," panimula ko. Inilibot ko ang paningin sa kanilang lahat. "Vanesya, migo, at Maggy. Kayo ang sasama sa amin bukas ok?" tawag ko sa mga pangalan nila. "Limang araw tayo roon kaya magdala kayo ng kailanganin nyo. Bukas tayo aalis. 'Yon lang, pwede na kayong bumalik sa trabaho," Huling anunsyo ko bago sila tinalikuran. Bukas ay pupunta kami ng Cebu upang tumulong umasikaso sa malaking problema na ng mga tauhan ngayon doon. Pumili ako ng tatlong employee para samahan ako at tulungan sa maaring gawin ko roon. Bukas na ang alis namin kaya nang mag-uwian na ay sumunod na rin ako upang makapagimpake."Alam mo bang gustong-gusto kitang pigilan, Gianna. Pero wala akong magagawa eh trabaho mo 'yaan," Sarkastikong komento ni Gael. "Ano kaba. Ok lang 'yon limang araw lang naman tsaka hindi naman sya sasama do'n," aniko. Kahit hindi ko sabihin ay na gets nya ka agad kung sino ang tinutukoy ko. Huminga ito nang malalim. "Ok

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status