Share

EP.9

last update Last Updated: 2025-06-19 01:41:19

เพียงฟ้า...

" ถึงสักที " เสียงคนตัวใหญ่ที่ทิ้งตัวลงบนโซฟาเอ่ยขึ้นพลางถอนหายใจไปด้วย ตอนนี้คุณวายุเริ่มรู้สึกตัวแล้วล่ะตอนแรกฉันคิดว่าเขาเมาจนไม่น่าจะตื่นขึ้นมาในคืนนี้ได้ซะอีก

" งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะดึกมากแล้ว " ฉันหันไปบอกคนตัวใหญ่ที่ยังนั่งคอตกบนโซฟาก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป เขาเป็นอะไรของเขากันนะฉันไม่ชินกับคุณวายุเวอร์ชั่นนี่เลยอะรู้สึกไม่โอเคเลย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูห้องนอนฉันดังขึ้นเมื่อมีใครบางคนเคาะจากด้านนอก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครว่าแต่คุณวายุมีอะไรนะดึกๆแบบนี้หรือว่าจะหิว คิดได้แบบนั้นฉันก็พันผ้าเช็ดตัวรอบๆตัวให้แน่นขึ้นก่อนจะรีบคว้าผ้าอีกผืนมาคลุมไหล่เอาไว้ก่อนจะรีบเปิดประตูให้คนข้างนอก

.

.

.

วายุ...

หลังจากที่เลขาของผมเธอบอกผมว่าจะไปอาบน้ำผมก็นั่งตั้งสติอยู่ในห้องนั่งเล่นสักพักก่อนจะไปอาบน้ำบ้าง พอสติผมเริ่มกลับมาก็คิดได้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปจัดการเรื่องเอกสารการเดินทางให้ยัยนั่นด้วยเพราะเธอต้องไปอยู่ที่อาหรับกับผมเป็นเดือนเลย วันนี้ว่าจะกลับมาคุยเรื่องนี้หลังจากประชุมเสร็จผมก็ลืมไปซะสนิทเลย

" คุณวายุมีอะไรหรือเปล่าคะ " คนที่เปิดประตูเอ่ยถามผม หอมจังวะ!!ว่าแต่แต่งตัวแบบนี้เพิ่งอาบน้ำเสร็จหรอ

" อะเอ่อฉันจะมาบอกเธอว่าพรุ่งนี้ต้องไปจัดการเรื่องพาสปอร์ตน่ะเธอยังไม่เคยไปต่างประเทศนิเดี๋ยวตอนเช้าเราไปด้วยกัน " ผมบอกคนตรงหน้าพลางเกาหัวไปด้วยอยู่ๆผมก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาซะงั้น

" อ่อโอเคค่ะ " คนตรงหน้าตอบผมก่อนจะรีบปิดประตูห้องลง นึกๆไปแล้วผมก็รู้สึกเหมือนโดนเธอด่าในใจเลยแฮะก็เล่นนุ่งผ้าเช้ดตัวผืนเดียวเดินออกมาหาเธอแบบนี้น่ะนะ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกด้วยนะที่ผมทำแบบนี้แต่ถ้าเธอด่าผมในใจยแล้วยังไงล่ะก็นี่มันห้องผมนี่หว่า

.

.

.

เพียงฟ้า...

วันนี้หลังจากที่ทำเอกสารเดินทางไปต่างประเทศเสร็จแล้วฉันกับคุณวายุก็เข้ามาที่ออฟฟิศอีกครั้งเพื่อเตรียมเอกสารเกี่ยวกับงานที่ต้องไปดูที่ต่างประเทศก่อนจะเช็คงานที่เหลืออีกรอบก่อนออกเดินทาง

“ คุณวายุจะกลับเลยมั้ยคะ ” ฉันถามคนที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ตรงโต๊ะทำงานหลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว

“ กลับเลยก็ได้ ”

“ งั้นฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ ”

“ อืม ”

.

.

.

" มาที่นี่ทำไม " พลันฝีเท้าของฉันต้องชะงักเมื่อเดินมาถึงประตูห้องทำงานคุณวายุ

“ คุณวายุคุยกับใครกันนะ ” ฉันพรึมพรำเบาๆก่อนจะยืนอยู่หน้าประตูไม่ได้เดินเข้าไปหรือว่ายัยนั่นจะมาหาคุณวายุอีกนะ

" นีน่าคิดถึงวายุค่ะเรากลับมาคบกันนะคะวายุนีน่ารักวายุนะคะ"

นั่นไง

" แต่ผมไม่คิดถึงคุณแล้วเราก็จะไม่กลับไปคบกันอีกนีน่า" เสียงทุ้มของคุณวายุเอ่ยบอกยัยนั่นฟังดูมั่นใจ ผู้หญิงนี่ก็อะไรเขาไม่กลับไปคบแล้วยังจะตื้ออยู่นั่นแหละ

" แต่นีน่ามีอะไรกับคุณแล้วนะวายุถ้าคนอื่นรู้เข้านีน่าจะทำยังไง"

โอ้ววอะไรกันนี่

" แล้วถ้าคนอื่นรู้ว่าคุณไม่ได้มีอะไรกับผมแค่คนเดียวคุณจะทำยังไงนีน่า!!! " เสียงคนขี้โมโหตะโกนลั่นห้องบ่งบอกว่าโกรธจัด

" แต่คุณเป็นคนแรกของนีน่านะวายุ "

หูยมีแบบนี้ด้วยแฮะ

" แต่ผมไม่ใช่คนสุดท้าย!! ไม่ใช่คนสุดท้าย!! คุณเข้าใจมั้ยนีน่า!! "

" ฮึกก ฮือๆ นีนีน่าขอโทษ ฮึกๆ "

" ออกไปจากห้องผม!! แล้วเอามือสกปรกๆของคุณออกไปจากตัวผม!! "

ฉันเดาว่ายัยนีน่าอะไรนั่นต้องกอดคุณวายุอยู่แน่ๆ โธ่เอ้ยแล้วทำไมฉันต้องมายืนฟังอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ยอุบาทว์หูชะมัด

" นีน่าไม่ไป ฮึกๆฮือๆ นีน่ารู้ว่าคุณยังรักนีน่าอยู่ตอนนี้คุณแค่โกรธนีน่าใช่มั้ยวายุใช่มั้ย ฮือๆ "

ทำไมยัยนี่เซ้าซี้ไม่เลิกนะได้ข่าวว่าเลิกกันไปห้าปีแล้วไม่ใช่หรือไงถ้ารักคุณวายุจริงแล้วทำไมไม่ตามตื้อตั้งแต่แรกล่ะ

" ผ่านมาห้าปีแล้วนีน่ามันจบแล้ว!! " เสียงทุ้มตะโกนกลับ ฉันก็ว่างั้นแหละนานขนาดนั้นแล้วใครจะกลับไปล่ะ

" ถ้าคุณไม่ได้รักนีน่าแล้วแล้วทำไมคุณถึงไม่มีใครล่ะวายุ บอกนีน่าสิวายุ!! คุณยังลืมนีน่าไม่ได้ใช่มั้ย!! " คราวนี้เหมือนยัยนีน่าอะไรนั่นจะตะโกนใส่คุณวายุบ้าง

“ อย่ามายุ่งกับผม!! ”

" ว้ายย!! วายุกลับมา!! คุณทำแบบนี้กับนีน่าไม่ได้นะกลับมา กรี๊ดดด "

ปัง!!

เสียงประตูถูกเปิดจากคนที่อยู่ด้านในกระทบกันดังสนั่นหลังจากที่คุณวายุเดินออกมา สีหน้าแดงก่ำและสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดกำลังยืนจ้องหน้าฉันอยู่นี่เขาจะด่าที่ฉันมาแอบฟังมั้ยเนี่ย

" กลับ " คนที่เพิ่งจะเดินออกมาพูดกับฉันแค่นั้นก่อนจะเดินนำหน้าฉันไป โอเคฉํนจะอยู่แบบเงียบๆก็แล้วกันนะถือว่าไม่ได้ยินไม่รู้อะไรทั้งนั้น

ระหว่างทางที่เราสองคนกลับคอนโดมันช่างเงียบจนน่าอึดอัดแม้แต่เสียงเพลงบนรถก็ไม่มี สีหน้าของคนข้างๆที่นั่งอยู่ฝั่งข้างคนขับทำให้ฉํนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่แทบจะจำทางกลับคอนโดไม่ได้

" คุณวายุดื่มเยอะเกินไปแล้วนะคะฉันว่าพอก่อนดีมั้ยคะคุณวายุจะได้พักผ่อน" ฉันบอกกับคนที่เอาแต่ดื่มเหล้าหลังจากที่กลับมาถึงห้องจนตอนนี้โต๊ะหน้าโซฟานั้นเต็มไปด้วยขวดเหล้าที่วางเกลื่อนไปหมด กินแทนน้ำเปล่าหรือไงทำไมมันเยอะขนาดนี้

" งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะถ้าคุณวายุต้องการอะไรเรียกฉันได้ตลอดนะคะ " ฉันบอกคนที่เอาแต่กระดกแก้วเหล้าไม่พูดไม่จาก่อนจะเดินกลับเข้าห้องไป ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาในฐานะเลขาที่อยู่ด้วยกันทุกวันฉันไม่เคยเห็นคุณวายุเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ท่าจะหนักเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน   EP.14

    เพียงฟ้า…“ อื้มซี๊ดด ” ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรอุ่นๆถูไปมาบริเวณรอยแยกเบื้องล่างของฉันมันแข็งๆหรือว่ามะ ไม่นะ" คุ คุณวายุคะ " ฉันเรียกคนที่คร่อมร่างฉันอยู่เมื่อเริ่มตั้งสติได้" ว่าไง "..วายุ...ผมเงยหน้ามองร่างบางๆเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับกะละมังใบเล็กที่มีผ้าผืนเล็กแช่อยู่ในน้ำ น้ำแข็ง? นี่เธอเอาน้ำแข็งมาทำไมเนี่ยยัยบ้า! สติผมแตกกระเจิงเมื่อถูกผ้าเย็นๆลูบไล้ตามใบหน้าและแผ่นหลังความรู้สึกเสียวซ่านเมื่อเธอเอื้อมตัวจากข้างหลังผมมาลูบไล้เอ้ย!เช็ดบริเวณแผงอกยิ่งเคลื่อนต่ำลงๆมาบริเวณหน้าท้องยิ่งทำให้บางอย่างนั้นผงาดขึ้นอีก กล้ามเนื้อบริเวณนั้นยิ่งเกร็งมากขึ้นไปอีก! ชิบหายปวดไปหมดหมับ!!“ อ๊ะ ” ผมรั้งร่างบางๆมานั่งบนตักผมเอาไว้โดนให้เธอหันหน้าเข้ามาหาผม เหมือนเจ้าของร่างบางจะตกใจเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ว่าผม...“ คุณวายุคะ ”" ฉันไม่ไหวแล้วขอเถอะ นะ... " ผมโน้มใบหน้าลงไปกระซิบข้างหูของคนบนตักพร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอนแบบที่ไม่เคยทำให้ใครให้เธอ" อะไรคะ " คนบนตักถามต่อ" ถ้าบอกแล้วจะให้มั้ย? " ผมถามต่อ“ ก็บอกมาสิคะอื้ออ ” ผมไม่รอให้คนบนตักพูดจบหากแต่รีบกดจูบลงบนริมฝีปากบางตรงหน้าก่อนจะ

  • My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน   EP.13

    เพียงฟ้า...ก๊อก ก๊อก ก๊อกฉันยืนเคาะประตูห้องคุณวายุอยู่พักหนึ่งก็ไม่มีทีท่าว่าคนข้างในจะเปิดประตูให้ กะว่าจะไปขอโทษที่ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจเรื่องในครัวและตัดสินใจว่าจะค่อยๆอธิบายเรื่องทั้งหมดให้เขาฟัง อย่างน้อยพี่เอิร์ธกับพี่เอลฟ์ก็เป็นเพื่อนเขาเขาอาจจะไม่พูดอะไรที่ทำให้สองคนนั้นแตกหักกันหรอกก๊อก ก๊อก ก๊อกฉันลองเคาะประตูอีกครั้งหนึ่งเผื่อว่าคนด้านในจะมาเปิดให้และมันก็ได้ผลเมื่อคนตัวสูงเปิดประตูให้ฉันแกร๊ก!!"มีอะไร" คนตัวสูงที่มีศักดิ์เป็นเจ้านายฉันถามเสียงเรียบไม่แสดงสีหน้าหรืออาการใดๆออกมา นี่เขาโกรธฉันจริงๆหรอไม่พอใจจริงดิ"คือฉันจะมาคุยเรื่องในครัววันนี้กับคุณค่ะแล้วก็จะมาขอโทษที่ทำให้คุณไม่พอใจวันนี้ด้วย" ฉันรีบบอก" เรื่อง? "" เรื่องในครัววันนี้ไงคะคือว่า... "พรึ่บ!!" อ๊ะ!! " มือใหญ่ของคนตรงหน้าคว้าข้อมือฉันเอาไว้พลางดึงให้ฉํนเดินเข้าไปในห้องเขาก่อนจะดันตัวฉันจนแผ่นหลังติดกำแพง“ ... ” ลมหายใจร้อนๆจากคนตรงหน้ากำลังเป่ารดศรีษะของฉันอยู่ทำให้ฉันรู้สึกชาวาบไปทั้งตัว กลิ่นน้ำหอมผู้ชายจากคนตรงหน้าที่อยู่ห่างฉันเพียงไม่กี่เซ็นทำให้ฉันใจเต้นรัวอย่างบอกไม่ถูก" คุณวายุคะคือว่า..

  • My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน   EP.12

    วายุ...ผมยืนจ้องตากับเพียงฟ้าอยู่พักหนึ่งพลางถามตัวเองในใจว่านี่ผมเป็นอะไรไปทำไมถึงต้องอยากรู้ว่าสองคนนี้คุยอะไรกัน หลังจากเพียงฟ้าลงไปรับเพื่อนเธอขึ้นมาผมสังเกตุเห็นไอ้เอิร์ธมันเอาแต่มองเพียงฟ้าอยู่ตลอดเวลามันทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิดพอเพียงฟ้าเดินเข้าครัวไอ้เอิร์ธก็เดินตามเธอเข้าไป ด้วยความสงสัยผมจึงเดินตามมันไปห่างๆก็เห็นว่าคนสองคนกำลังคุยกันอยู่ และไอ้เอิร์ธก็ดูเหมือนมีความสุขหรือดีใจอะไรสักอย่างส่วนเพียงฟ้าก็ไม่ต่างกันมันยิ่งทำให้ผมหงุดหงิดเข้าไปใหญ่ แต่ที่ทำให้ผมอยากจะเข้าไปกระชากคนสองคนให้ห่างจากกันก็คงจะเป็นเพียงฟ้ายืนให้ไอ้เอิร์ธแตะต้องตัวเธออยู่นั่นแหละ แมร่งเอ้ย!!" คุณวายุคะ "คนตรงหน้าเรียกผม" เธอ - คุย - อะ - ไร - กับ - ไอ้ - เอิร์ธ "ผมย้ำกับคนตรงหน้าอีกครั้งเมื่อยังไม่ได้คำตอบถึงแม้ว่าจะไม่เข้าใจตัวเองว่าจะอยากรู้เรื่องของคนอื่นไปทำไมก็เหอะ รู้แค่ว่าผมต้องหงุดหงิดมากแน่ๆถ้าไม่รู้" มะ ไม่ มีค่ะ "" ฉันเคยบอกเธอแล้วใช่มั้ยว่าอย่าโกหก"ผมโน้มใบหน้าลงไปกระซิบที่ข้างหูของคนตรวหน้าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ให้ตายสิตอนนี้ผมกำลังทำบ้าอะไรอยู่วะ" แล้วทำไมคุณวายุต้องอยากรู้ด้วยคะ "ค

  • My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน   EP.11

    เพียงฟ้า...วันนี้คุณวายุให้คนมาทำอาหารที่คอนโดเพราะเขาชวนเพื่อนๆมากินมื้อเช้าด้วย เห็นบอกว่าเลี้ยงส่งที่เราสองคนจะไปดูงานที่อาหรับ วันนี้คุณวายุอนุญาตให้ฉันพาเพื่อนหรือคนสำคัญมาได้ด้วยนะฉันเลยก็ถือโอกาสชวนเพื่อนๆฉันมาด้วยแต่ไม่มีใครว่างสักคนจะมีก็แต่จันทราเพื่อนสนิทของฉันเองที่ว่างส่วนยัยฝาแผดอบเชยกับขึ้นช่ายก็มาไม่ได้เพราะไปดูคอนเสิร์ตที่เกาหลีพวกนางเป็นติ่งเกาหลีน่ะหลังจากเกิดเรื่องเมื่อคืนฉันกับคุณวายุก็ไม่ได้คุยกันอีกกระทั่งตอนนี้ก็ด้วย ตอนเช้าฉํนตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคุณวายุที่ห้องแล้วสงสัยตื่นก่อนฉันแล้วรีบกลับห้องไป จะว่าไปแล้วตอนนี้คุณวายุก็ไม่มองหน้าฉันเลยนะเอาแต่ทำหน้านิ่งไม่พูดไม่จาจนฉันรู้สึกอึดอัดไปหมดหรือเขาจะกลัวว่าฉันจะพูดเรื่องเมื่อคืนกันนะ จะบ้าหรอใครจะไปพูดกันล่ะฉันก็อายเหมือนกันนะ" ฟ้าขอตัวแป๊บนะคะพอดีน้ำดื่มจะหมดแล้วเดี๋ยวไปเอาน้ำมาเติมให้"ฉันบอกกับพวกพี่ๆที่กำลังทานอาหารและพูดคุยกันอย่างสนุสนานเมื่อเห็นว่าน้ำดื่มบนโต๊ะจะหมดแล้ว อีกอย่างฉันก็ไม่ค่อยอยากจะนั่งตรงนี้เท่าไหร่มันอึดอัดน่ะ" เดี๋ยวผมไปเองครับมิส "เสียงคุณอาตันคนสนิทอีกคนของคุณวายุบอกฉันพลางทำท่าจะลุกข

  • My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน   EP.10

    วายุ...คุณเคยเป็นเหมือนผมมั้ยอยู่ดีๆก็อยากจะร้องไห้กับใครสักคนตอนนี้ผมสับสนไปหมดไม่รู้จะทำยังไง ผมเคยคิดว่าตัวเองผ่านช่วงเวลาเจ็บปวดนั้นมาแล้วผมคิดว่าผมลืมเธอไปแล้วคิดว่าตัวเองทำใจได้แล้ว แต่ไม่รู้สิพอเจอเธออีกครั้งเหมือนจุกอย่างบอกไม่ถูกผมพูดออกมาไม่ได้ไม่รู้จะอธิบายยังไงและตอนนี้ผมรู้แค่ว่าอยากกอดใครสักคนอยากร้องไห้กับใครสักคน...เพียงฟ้า...ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงประตูห้องฉันดังขึ้นรัวๆไม่หยุดหย่อนในขณะที่ฉันรีบคว้าผ้าเช็ดตัวผืนนึงมาห่อตัวไว้ ทันทีที่ฉันเปิดประตูออกไปใครบางคนที่ยืนอยู่หน้าห้องก็ทำให้ฉันแปลกใจ ใบหน้านิ่งเฉยสายตาว่างเปล่าของคนตรงหน้าทำให้ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่"..." ไม่มีประโยคหรือคำพูดใดจากคนตรงหน้านอกจากเสียงลมหายใจแผ่วเบาคนตรงหน้าที่ยังคงยืนมองหน้าฉันอยู่อย่างนั้น เป็นอะไรของเขานะ..." คุณวายุคะ "“ ... ”" ตอนนี้คุณอยู่กับเลขาคุณแล้วนะคะ เลขาที่คุณให้ทำตัวเป็นอากาศที่ไม่มีสถานะ ไม่มีตัวตน "อึก!!ฉันมองหน้าคนตรงหน้าพร้อมกับกลืนน้ำลายก่อนจะพูดต่อเพราะเขาไม่มีปฎิกิริยาตอบรับอะไรเลย" คุณอยากพูดอะไรมั้ยคะถ้าไม่อย่างนั้นเอ่อ... คุณอ่อนแอบ้างก็ได้นะคะฉ

  • My Boss เจ้านายคนนี้เป็นสามีของฉัน   EP.9

    เพียงฟ้า..." ถึงสักที " เสียงคนตัวใหญ่ที่ทิ้งตัวลงบนโซฟาเอ่ยขึ้นพลางถอนหายใจไปด้วย ตอนนี้คุณวายุเริ่มรู้สึกตัวแล้วล่ะตอนแรกฉันคิดว่าเขาเมาจนไม่น่าจะตื่นขึ้นมาในคืนนี้ได้ซะอีก" งั้นฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะดึกมากแล้ว " ฉันหันไปบอกคนตัวใหญ่ที่ยังนั่งคอตกบนโซฟาก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป เขาเป็นอะไรของเขากันนะฉันไม่ชินกับคุณวายุเวอร์ชั่นนี่เลยอะรู้สึกไม่โอเคเลยก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องนอนฉันดังขึ้นเมื่อมีใครบางคนเคาะจากด้านนอก ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครว่าแต่คุณวายุมีอะไรนะดึกๆแบบนี้หรือว่าจะหิว คิดได้แบบนั้นฉันก็พันผ้าเช็ดตัวรอบๆตัวให้แน่นขึ้นก่อนจะรีบคว้าผ้าอีกผืนมาคลุมไหล่เอาไว้ก่อนจะรีบเปิดประตูให้คนข้างนอก...วายุ...หลังจากที่เลขาของผมเธอบอกผมว่าจะไปอาบน้ำผมก็นั่งตั้งสติอยู่ในห้องนั่งเล่นสักพักก่อนจะไปอาบน้ำบ้าง พอสติผมเริ่มกลับมาก็คิดได้ว่าพรุ่งนี้ต้องไปจัดการเรื่องเอกสารการเดินทางให้ยัยนั่นด้วยเพราะเธอต้องไปอยู่ที่อาหรับกับผมเป็นเดือนเลย วันนี้ว่าจะกลับมาคุยเรื่องนี้หลังจากประชุมเสร็จผมก็ลืมไปซะสนิทเลย" คุณวายุมีอะไรหรือเปล่าคะ " คนที่เปิดประตูเอ่ยถามผม หอมจังวะ!!ว่าแต่แต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status