แชร์

ตอนที่2 เลื่อนตำแหน่ง

ผู้เขียน: มี่เยี่ยน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-26 14:27:10

“ริสา...ริสา ได้ยินพี่หรือเปล่า”

สายตาของคาริสาเพ่งไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์ ปลายนิ้วเรียวยังคงกดลงบนแป้นพิมพ์ไม่หยุด ทำให้คนที่ยืนเรียกเธออยู่นานสองนานทางด้านหลัง ตัดสินใจเอื้อมมือไปแตะที่ไหล่ของเจ้าตัวเบา ๆ เพื่อเรียกสติ

คนถูกทำลายสมาธิสะดุ้งเล็กน้อยก่อนหันกายไปทางตัวต้นเหตุ พอเห็นว่าเป็น ‘นุชนาถ’ ผู้จัดการแผนกล่าม คาริสาก็เอานิ้วแตะบนหน้าจอโทรศัพท์เพื่อหยุดเสียงการประชุมที่อัดเอาไว้

แม้ในใจจะขุ่นเคืองที่ถูกขัดจังหวะการทำงาน แต่ดวงหน้าอ่อนหวานกลับไม่ปรากฏร่องรอยของความไม่พอใจ

“ขอโทษนะคะพี่นุช ริสากำลังเขียนรายงานการประชุมของเมื่อเช้าอยู่ พอดีคุณศรุตต้องการด่วนค่ะ” คาริสาอธิบาย พลางส่งยิ้มอย่างน่ารักที่ใครเห็นก็โกรธเธอไม่ลงออกไป

“ไม่เป็นไรจ้ะ” นุชนาถใจอ่อนยวบ

“ว่าแต่พี่นุชมีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่าคะ ถึงได้มาหาริสาที่โต๊ะด้วยตัวเองแบบนี้” คาริสาเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ เพราะโดยปกติแล้วนุชนาถควรเรียกเธอไปพบที่ห้องทำงานส่วนตัวด้านใน

“พี่เพิ่งกลับจากห้องท่านประธาน แล้วมีเรื่องที่จะแจ้งเราพอดี อีกอย่าง ถ้าริสาไม่ลืม ตรงนี้เป็นทางผ่านไปห้องทำงานของพี่นะ”

“อ๋อ! ใช่...ทางผ่านจริง ๆ ด้วย” คาริสาเอ่ยกลั้วหัวเราะ

“ถ้าคุณศรุตรีบ เราจัดการงานตรงนี้ให้เสร็จก่อนก็ได้”

“ความจริงใกล้เสร็จแล้วละค่ะ เอาเป็นว่าภายในยี่สิบนาที ริสาจะไปหาพี่นุชที่ห้องนะคะ”

“ได้จ้ะ งั้นพี่ไปละ” นุชนาถพยักหน้า แล้วหมุนตัวเดินตรงไปยังห้องทำงานด้านในของแผนกล่าม

คาริสายิ้มส่งหัวหน้าสาว จนกระทั่งอีกฝ่ายเดินไปไกลพอสมควร จึงหันกลับมามองหน้าจอคอมพิวเตอร์อีกครั้ง

หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึก หญิงสาวก็กวาดสายตาอ่านเนื้อหาในเอกสารที่ตนเองทำค้างไว้ เมื่อทวนความจำเรียบร้อย เธอก็เอื้อมไปกดปุ่มเพลย์บนสมาร์ตโฟน แล้วระรัวนิ้วพิมพ์สิ่งที่แปลได้ออกมาอีกครั้ง

สามสิบนาทีต่อมา

คาริสาเดินออกจากห้องผู้จัดการแผนกล่ามด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ แล้วตรงดิ่งออกไปจากแผนก โดยไม่สนใจสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นของบรรดาเพื่อนร่วมงานที่มองตามเธอเป็นตาเดียว

หลังจากกดปุ่มเรียกลิฟต์ เธอก็เอาแต่จ้องตัวเลขสีแดงเหนือประตูด้วยความหงุดหงิด รู้สึกว่ามันเปลี่ยนช้าเสียเหลือเกิน จนกระทั่งเสียง “ติ๊ง” ดังขึ้น ร่างระหงในชุดคลุมชาแนลสีขาว ก็ก้าวเท้าฉับ ๆ เข้าไปด้านใน แล้วใช้นิ้วกระแทกปุ่มหมายเลขสามสิบเอ็ด

ลิฟต์เลื่อนขึ้นไปอย่างช้า ๆ และทันทีที่ถึงชั้นผู้บริหารระดับสูง คาริสาก็พุ่งตรงไปยังห้องที่ติดป้ายว่า president แล้วผลักประตูให้เปิดออกอย่างไม่เกรงใจ ท่ามกลางสายตางุนงงของเลขาที่นั่งอยู่หน้าห้องผู้บริหาร

“คุณริสา เดี๋ยวก่อนค่ะ” พอได้สติ มาตา เลขาประธานกรรมการบริษัท ก็รีบลุกขึ้นแล้วตามหญิงสาวเข้าไปในห้อง พลางเอ่ยกับเจ้านายด้วยสีหน้าจนใจ “ต้องขออภัยท่านประธานด้วยนะคะ ที่มาตาห้ามคุณริสาไม่ทัน”

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจัดการทางนี้เอง เธอมีอะไรก็ไปทำเถอะ” ศรันย์ ประธานกรรมการผู้บริหาร บริษัทอสังหาฯ รายใหญ่ อย่าง เอสอาร์ ดีเวลลอปเมนท์ จำกัด เอ่ยกับเลขาส่วนตัวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“ค่ะ ท่านประธาน” เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของเจ้านายยังเป็นปกติดี มาตาก็สงบใจได้ จากนั้นก็ถอยออกไปจากห้องตามคำสั่งโดยไม่ลังเล

พอประตูห้องปิดสนิท คาริสาที่ยืนจ้องหน้าท่านประธานด้วยแววตาไม่พอใจ ก็เปิดปากพูดในสิ่งที่ตนเองอัดอั้นทันที “คุณพ่อ ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงเลื่อนตำแหน่งให้ริสาไปเป็นเลขาของพี่ศรุต หากยังไม่ลืม ตอนแรกเราตกลงกันว่าจะให้ริสาทำงานตามความสามารถ เป็นพนักงานแผนกล่ามธรรมดาไงคะ”

“ที่จำได้ พ่อพูดว่าจะให้เราทำงานในตำแหน่งที่เหมาะสมกับความสามารถ”

“แล้วตำแหน่งเลขา CEO มันมาได้ยังไงคะ” คาริสาถามอย่างหัวเสีย เดิมทีเธอไม่คิดจะเข้าทำงานที่บริษัทของบิดา เพราะไม่อยากได้ชื่อว่าเด็กเป็นเส้น แต่คัทลียาผู้เป็นมารดาเห็นว่าการทำงานในบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่นั้นมั่นคง จึงเกลี้ยกล่อมให้เธอเข้าทำงานที่นี่ ส่วนศรันย์เองก็ยืนยันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะให้เธอเข้าทำงานโดยไม่บอกฐานะที่แท้จริง และจะจัดให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมกับความสามารถเท่านั้น แต่แล้วจู่ ๆ ก็มีคำสั่งเลื่อนตำแหน่งให้เธอแบบสายฟ้าแลบ

“เรื่องนี้ลูกคงต้องไปถามผู้จัดการฝ่ายบุคคลเองแล้วละ” ศรันย์ตอบลูกสาวคนสวยด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ สีหน้าแววตาบ่งบอกว่าตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์

“คุณพ่อหมายความว่า…” คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันจนเป็นปม

“หมายความว่า…เราได้เลื่อนตำแหน่งมาเป็นเลขาของพี่ด้วยความสามารถของตัวเองยังไงล่ะ” เสียงทุ้มนุ่มดังลอยมาจากด้านหลัง

คาริสาหันไปทางต้นเสียงโดยอัตโนมัติ ก็เห็นร่างสูงสง่าก้าวเข้ามาในห้อง ศรุตเป็นลูกติดคุณอุสามารดาเลี้ยงของเธอ และยังดำรงตำแหน่ง CEO ของบริษัทแห่งนี้อีกด้วย

“ริสาไม่เข้าใจค่ะพี่ศรุต”

“คุณนัทต้องการย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับสามี เลยมาขอลาออกสักพักแล้ว พี่จึงแทงเรื่องไปทางแผนกบุคคลให้หาคนมาทำหน้าที่แทน” ศรุตเกริ่นถึงต้นสายปลายเหตุอย่างใจเย็น

“หวยเลยมาออกที่ริสา?” ว่าพลางยกมือขึ้นชี้หน้าตัวเอง

“จะเรียกว่าบังเอิญก็ได้” ศรุตยิ้มกริ่ม เดินเข้าไปหยุดยืนไม่ไกลจากคาริสา

“พี่ศรุต!” คาริสาไม่รู้สึกขำขันกับคำพูดหยอกเอินของพี่ชายต่างมารดาเท่าใดนัก

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่55 มันจะเจ็บมากไหม

    “อร่อยปะ” เขาถามพลางยักคิ้วให้เธออย่างกวน ๆ แต่มือทั้งสองข้างเริ่มสาละวน กับการบีบคลึงหน้าอกคัพบีของเธออย่างมันเขี้ยว“ไอ้พี่คินบ้า!” เธอสบถ เนื่องจากไม่รู้สึกเลยว่าตัวเองอร่อย“เดี๋ยวเถอะ เป็นเด็กเป็นเล็กหยาบคายกับพี่ได้เหรอ” เขาส่งเสียงดุพร้อมกับใช้นิ้วโป้งกับนิ้วชี้บี้ยอดอกสาวแล้วดึงแรง ๆ เป็นการลงโทษที่เธอพูดไม่เพราะ “อือ...ปาล์มขอโทษค่ะ อ๊า...” ปาริมาสะดุ้ง แอ่นอกจนตัวโค้งไปตามแรงดึงของเขา“ดีมาก...เด็กดี” คิรากรค่อย ๆ ลูบศีรษะของปาริมาเหมือนที่เคยทำ แต่ดวงตาที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาทำเอาคนมองสะท้านไปทั้งกาย“พี่คิน ปาล์มกลัว มันจะเจ็บมากไหมอ่ะ” เธออ่านนิยายมาหลายเรื่อง และทุกครั้งที่นางเอกถูกเปิดซิง เช้ามาเหล่านักเขียนทั้งหลายก็มักจะบรรยายว่านางเอกได้รับบาดเจ็บตรงน้องสาว และที่แน่ ๆ มันต้องมีเลือดออก“ไม่ต้องกลัว แค่ทำตามที่พี่บอก รับรองว่าปาล์มจะสุขจนลืมเจ็บไปเลย”“แต่...แต่ว่า...ไอ้นั่นของพี่คิน เหมือนจะใหญ่มากเลยนะคะ” เธอไม่มั่นใจเท่าไหร่ว่าจะรับท่อนเอ็นที่เต้นตุบ ๆ อยู่บนหน้าท้องของเธอไหว ขนาดตอนนี้มันยังไม่เข้าไป ก็พาดยาวมาจนเกือบจะเลยสะดืออยู่รอมร่อ “ปาล์ม...จะฉีกไหม” ‘ฉี

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่54 ปรนเปรออย่างเต็มอกเต็มใจ

    “อืม...” คนถูกถามเพียงครางเครือ แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสยิวกาย หรือต้องการตอบคำถามของอีกฝ่ายกันแน่แต่คิรากรหรือจะสน เขาถือว่าปาริมาตอบตกลงให้เขากลืนกินเธอได้ทั้งเนื้อทั้งตัวเรียบร้อยแล้ว“อ๊า...” ร่างบางสะดุ้ง เมื่อปลายลิ้นร้อนปาดลงบนยอดสีชมพู แล้วดูดดึงสลับตวัดเลียไปบนตุ่มไตที่แข็งสู้ปากและลิ้นอย่างชำนิชำนาญ ส่งผลให้ร่างบางบิดเร่าพลางแอ่นอกขึ้นรับการปรนเปรออย่างเต็มอกเต็มใจปาริมาสอดนิ้วเข้าไปใต้กลุ่มผมสีดำคลับก่อนขยำขยี้เพื่อคลายความทรมาน เห็นเธอตอบสนองดังนั้นชายหนุ่มจึงสลับไปดูดดึงยอดเต้าอีกข้าง แล้วเริ่มต้นทำให้เธอร้องครางอย่างอดรนทนไม่ไหวอีกครั้ง“โคตรอร่อยเลย”เมื่อดูดกลืนทรวงเต้าจนพอใจ เขาถึงได้ละอุ้งปากออกจากความอวบอิ่ม แต่การลิ้มชิมเพียงเท่านี้จะไปพอเติมเต็มความโหยหิวในอารมณ์ได้อย่างไรคิรากรจรดริมฝีปากพรมจูบดวงหน้าไล่ลงมาตามซอกคอและลาดไหล่อีกครั้ง ทว่าคราวนี้ชายหนุ่มไม่ลืมที่จะประทับตราไว้เป็นหลักฐานว่าอาณาเขตเหล่านี้ถูกตนเองครอบครองไว้หมดแล้ว เขายิ้มอย่างพอใจเมื่อมองรอยสีกลีบกุหลาบปรากฏบนผิวขาวราวน้ำนมของเธอ แต่กลับไม่หยุดเคลื่อนศีรษะลงต่ำไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงใจกลางความเป็

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่ 53 ลองรักก็ลอง

    “หึ ถ้าไม่กล้าจริง ๆ ก็อย่าไปพูดแบบนี้กับผู้ชายทีไหนอีกนะ วันนี้พี่จะถือว่าเราไม่ได้พูดอะไรแล้วกัน”คิรากรคิดว่าอีกฝ่ายคงถูกคำพูดของเขาทำให้ตกใจจนไม่กล้าซ่าอีกแล้ว จึงยันแขนขึ้นตั้งท่าจะผละออก “เดี๋ยว!” ปาริมาผุดลุกขึ้นตามเขา ก่อนโผเขาหาคิรากรอย่างแรง ทั้งสองล้มลงบนฟูกอีกครั้ง ทว่าคราวนี้ร่างอรชรกลับทาบทับอยู่บนกายเขา “ทียายทิชาอะไรนั่นยังลองได้ ทำไมปาล์มจะลองบ้างไม่ได้ล่ะ” ว่าแล้วเธอก็ก้มลงงับริมฝีปากบางทีกำลังเผยอขึ้นจากความตกใจของเขาทีหนึ่งอย่างว่องไวแม้จะถูกคนที่แอบชอบมานานจู่โจม แต่คำพูดของเธอไม่ชวนให้คนดีใจสักนิด มีอย่างที่ไหน ทำอย่างกับเขาเป็นหนุ่มโฮส คิดอยากจะลองรักก็ลอง“นี่เราเห็นพี่เป็นตัวอะไรเนี่ย” เขาถามอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย“เห็นเป็นพี่ชายข้างบ้าน ที่ไม่ได้แปลว่าพี่ชายข้างบ้านไงละ”พอได้ยินประโยคซึ่งสาว ๆ ที่ชอบอ่านนิยายใช้จำกัดความพระเอกที่มีสถานะอื่นมาก่อนจะเป็นคนรัก หัวใจของคิรากรก็เหมือนจะพองโตขึ้น ความรู้สึกคับข้องใจเมื่อครู่ลดน้อยถอยลงจนเกือบเป็นศูนย์ ขอแค่เธอพูดมาว่าคิดกับเขามากกว่าฐานะนั้น ต่อให้คืนนี้เธอทำไปเพราะความเมาเขาก็จะ...“แล้วแปลว่าอะไรล่ะ” ชายหนุ่มถา

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่52 ลอง...ได้เหรอคะ?

    คิรากรมองหญิงสาวที่เมาหลับอยู่บนเบาะข้างคนขับอย่างไม่รู้สึกรู้สา เมื่อชั่วโมงก่อน ตอนที่เห็นรูปปาริมายิ้มหวานซบอกอธิป หัวใจของเขาก็ร่วงลงไปถึงตาตุ่ม นึกว่าตนเองเผลอประเคนเธอเข้าปากเสือร้ายไปแล้ว โชคยังดีที่ไอ้เพื่อนบ้าสองคนนั่นแค่จะยั่วให้เขาทนไม่ไหวจนต้องออกไปตามคนกลับมาน้องเขาน้อยใจอะไรมึงไม่รู้ ไปเคลียร์กันเอาเองนะ นี่คือสิ่งที่กฤษณ์บอกก่อนที่เขาจะอุ้มคนตัวเล็กออกมาจากผับโดยไม่แคร์สายตาใครตลอดทางนอกจากบ่นว่า “ใช่สิปาล์มมันไม่มีประสบการณ์ จะไปทำให้คนชอบได้ยังไง” กับ “ทุกอย่างเป็นเพราะพี่คินคนเดียว” นอกเหนือจากนั้นเขาก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก เลยยังไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรให้เธอเสียใจ จนต้องออกไปดื่มเหล้าท่ามกลางเสือสิงห์กระทิงแรดเหล่านั้นตามลำพังแต่จะเพราะสาเหตุอะไรก็ตาม ตอนนี้สิ่งที่เขาควรทำ คือพาหญิงสาวเข้าไปนอนในบ้านให้เรียบร้อยคิรากรลงจากรถแล้วอ้อมไปยังฝั่งข้างคนขับ จากนั้นก็แงะปาริมาออกมาจากเบาะ หญิงสาวร่างเล็กลอยวืดขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนคนตัวโตอย่างง่ายดายเนื่องจากครอบครัวของพวกเขาเป็นเพื่อนบ้านกันมานมนาน หลังจากบิดามารดาของปาริมาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน มารดาของ

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่ 51 หนึ่งชั่วโมงก่อน

    หนึ่งชั่วโมงก่อนหลังจากถูกเพื่อนรักเทนัดกะทันหัน ปาริมาที่สั่งเหล้ากับมิกเซอร์มารอเลยนั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะเพียงลำพัง ไหน ๆ เธอก็ต้องการมากินเหล้าแก้กลุ้ม เลยคิดว่าจะดื่มอีกสักหน่อยแล้วค่อยกลับ ยังไงที่นี่ก็เป็นร้านอาหารกึ่งผับที่ค่อนข้างมีระดับ ลูกค้าส่วนใหญ่ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นเลือดร้อน แต่เป็นคนทำงาน บางครั้งหากโชคดีก็อาจจะเจอซูเปอร์สตาร์อีกด้วย เธอจึงค่อนมั่นใจในเรื่องความปลอดภัย โดยไม่รู้เลยว่า ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แบบไหนก็อันตรายกับผู้หญิงที่ดื่มจนเมามายคนเดียวอยู่ดีหลังจากปาริมาดื่มไปได้สักระยะหนึ่ง ชายหนุ่มทั้งหลายที่แอบชำเลืองมองมาทางเธอบ่อยครั้งเพื่อดูสถานการณ์ เริ่มมั่นใจแล้วว่าหญิงสาวหน้าตาสะสวยในชุดเดรสสั้นสีขาวรัดรูปมาดื่มเหล้าคนเดียวในแวดวงคนนิยมย่ำราตรี ต่างก็รู้กันดีว่าสาเหตุที่ทำให้ผู้หญิงมาดื่มเหล้าเพียงคนเดียวมีอยู่ไม่กี่อย่าง บางคนอกหักจึงใช้เหล้ามอมเมาตัวเองให้ลืมความเจ็บปวด บางคนก็มาหาความสุขชั่วข้ามคืน จะมีส่วนน้อยที่มาหาลูกค้ากระเป๋าหนักที่นี่ ดังนั้นชายหนุ่มหัวใจเสือทั้งหลายจึงต่างจับจ้องนางฟ้าชุดขาวด้วยแวววาดหวังอย่างไม่ปิดบังทว่าคนที่แทบไม่เคยมาสถานที่แบบนี้คนเ

  • The contract สัญญาป่วนชวนมารัก   ตอนที่50 ตัน เครียด กินเหล้า

    [ไอ้เชี่ยคิน มึงออกมาหากูเดี๋ยวนี้เลย] คนที่ปลายสายไม่รอให้คนรับกล่าวทักทาย ก็รีบบอกจุดประสงค์ที่โทรมาอย่างรวดเร็ว“ทำไมกูต้องถ่อไปหามึงคร๊าบ...ไอ้เชี่ยธรรม์” คิรากรตอบกลับเพื่อนรักดีกรีพระเอกเบอร์หนึ่งอย่างอธิปด้วยน้ำเสียงยียวน[นาน ๆ กูจะว่างที มึงไม่คิดจะออกมาสังสรรค์กับเพื่อนบ้างหรือไงวะ วันนี้ไอ้กฤษณ์ยังหนีเมียมา แล้วจะขาดมึงได้ยังไง]“เชิญพวกมึงตามสบายเหอะ คืนนี้กูมีนัดไลฟ์สดชดเชยที่ไม่ได้ลงคลิปใหม่มาสองสามวันกับน้องทิชา” เกมเมอร์หนุ่มพูดไปตั้งโปรแกรมไป[เกมอะเล่นเมื่อไหร่ก็ได้ปะวะ ยังไงแฟน ๆ ก็รอมึงได้อยู่แล้ว แต่ถ้าคืนนี้มึงไม่ออกมา มึงอาจจะเสียใจก็ได้]“เสียใจเชี่ยไร กูไม่ได้เงี่ยน”[ปากดีไปเหอะมึง]“ปกติมึงก็ไม่เคยมีปัญหานี่หว่า หนนี้ทำไมเร้าหรือจังวะ”[ก็ไม่มีอะไรหรอก บังเอิญกูเจอน้อง...น้องอะไรนี่แหละ นึกชื่อไม่ออกว่ะ แต่จำได้ลาง ๆ ว่าน่าจะเป็นคนที่มึงเคยแนะนำกูให้รู้จักตอนงานวันเกิดมึง]“มึงเลยต้องชวนกูออกไปให้ได้เนี่ยนะ” คิรากรคิดว่าอธิปคงอยากใช้เขาเป็นสะพานไปหาสาวสวยที่หมายตา ถึงได้ตื้อไม่เลิก[ตอนนี้น้องคนนั้นเหมือนจะเมา ๆ แล้วว่ะ หนุ่ม ๆ โต๊ะอื่นงี้มองกันตาเป็นมัน กูเ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status