ตอนที่2.อย่าทำในสิ่งที่ข้าไม่ได้สั่ง

บทล่าสุด

• ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่95 เช้าตรู่ของวันต่อมา

  เช้าตรู่ของวันต่อมาองค์ชายเซวียนอี้ลืมตาตื่นขึ้นด้วยความสดชื่นกระปรี้กระเปร่า ด้วยเพราะเมื่อคืนเขาตักตวงความสุขจากพระชายาอย่างเต็มที่ ทั้งห้องยังอบอวลด้วยกลิ่นแห่งความรักเขาหยัดกายลุกขึ้นกึ่งนั่งกึ่งนอนมองดูใบหน้างดงามขององค์หญิงกู่ชิงอย่างรักใคร่ เปลือกตานางยังคงปิดสนิท ลมหายใจสม่ำเสมอ ร่างกายที่แสนบอบบางของนางยังเหนื่อยล้าจากการเคี่ยวกรำของสามีใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงจุมพิตที่หน้าผากของนางอย่างหวงแหน ดวงตายามมองนางทั้งอ่อนโยน ทั้งหวานล้ำอย่างที่ไม่เคยปรากฏ“ข้ารักเจ้าถึงเพียงนี้.... จะมิยอมปล่อยเจ้าให้บุรุษอื่นเด็ดขาด” เมื่อคิดได้ดังนั้น องค์ชายเซวียนอี้ก็รีบลุกออกจากห้องบรรทมเงียบ ๆ แล้วเรียกมหาดเล็กคนสนิทให้เข้ามาแต่งตัวให้"องค์ชาย... พระองค์จะเสด็จไปไหนแต่เช้าหรือพ่ะย่ะค่ะ"ลู่เฉาเอ่ยถามขณะที่สวมฉลองพระองค์ให้กับองค์ชายรัชทายาท"ข้าจะไปสะสางบัญชีกับแม่ทัพผู้นั้นเสียหน่อย""องค์ชายที่นี่เป็นแคว้นฉี มิใช่แคว้นฉู่นะพ่ะย่ะค่ะ โปรดพิจารณาไตร่ตรองให้ดีก่อนที่จะทำอะไรนะพ่ะย่ะค่ะ อย่าใช้กำลังความรุนแรงเป็นอันขาด"ลู่เฉารีบเอ่ยเตือนด้วยความหวังดี แต่เมื่อเห็นสายตาคมดุขององค์ชายรัชทายาท เ

• ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่94 คืนนี้... ข้าจะทบทวนความทรงจำให้

  องค์ชายเซวียนอี้รุกเร้านางด้วยแรงปรารถนาที่กำลังลุกโชนขึ้นจนเดือดพล่านสตรีใต้ร่างอ่อนระทวยลง เขาจึงลดความรุนแรงของจูบลง แล้วเปลี่ยนมาเป็นเคล้าคลึงดูดดื่มมากขึ้น พร้อมกับลูบไล้ฝ่ามือไปตามเรือนร่างของภรรยาอย่างโหยหา“อื้อ...อ่า...”องค์หญิงกู่ชิงครางผะแผ่ว การเล้าโลมของสามีทำให้สติเลื่อนลอย ร่างกายสั่นสะท้านวาบหวาม ตอบสนองสัมผัสจากเขาไปทุกท่วงท่าองค์ชายเซวียนอี้สัมผัสได้ว่านางมิได้ขัดขืนแล้ว จึงปล่อยมือจากข้อมือนางแล้วกระตุกสายรัดเอวนางออก พร้อมกับสอดมือชำแรกเข้าหว่างขาของนางเข้าไปลูบสัมผัสเนินเนื้ออุ่นร้อนที่กำลังฉ่ำแฉะ“มะ... ไม่... งื้อออ อ่า”นางส่งเสียงร้องห้ามเบาหวิว เมื่อเขาละจูบออกแล้วจูบพรมไปตามพวงแก้มเนียนนุ่ม จากนั้น ก็ใช้ปากร้อนผ่าวขบเม้มติ่งหูของนางอย่างหยอกเย้า ทำเอานางขนลุกเกรียวขึ้นทั่วทั้งตัว“หืม”องค์ชายเซวียนอี้ครางหือในลำคออย่างซ่านใจ เมื่อเขาได้กลิ่นกายหอมกรุ่นเฉพาะตัวของนางเขาใช้ปลายจมูกซุกไซ้ลําคอขาวผ่อง สูดดมมันด้วยความหลงใหล แล้วใช้ริมฝีปากขบเน้นสร้างรอยรักสีเข้มฝากไว้ในผิวขาวผ่องราวหิมะของพระชายา ค่อย ๆ แทะเล็มกลืนกินความนุ่มละมุนเย้ายวนใจเขาลากปากต่ำลงมาเ

• ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่93 เขาเหวี่ยงนางลงกับเตียง

  “ท่านพี่.... เรื่องระหว่างเรามันเป็นอดีตไปแล้ว ท่านปล่อยวางเสียเถอะ”องค์หญิงกู่ชิงพยายามรักษาน้ำใจเขาให้มากที่สุด“ไม่ ! บอกข้ามา ถ้าเจ้าอยู่กับเซวียนอี้แล้วไม่มีความสุข ข้าก็พร้อมที่จะชิงตัวเจ้าคืนมาจากเขา”ฉงหรงไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป เขาดึงนางเข้ามากอดด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ“ท่านพี่อย่าทำเช่นนี้ ท่านรีบปล่อยข้า แล้วหนีไปเถิด”องค์หญิงกู่ชิงพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมแขนของบุรุษอื่นที่ไม่ใช่สามีของตน“ไม่ ! ข้าไม่ปล่อย...”เขากล่าวได้เพียงเท่านั้น จู่ ๆ ประตูก็ถูกถีบดังโครม !“สารเลว !”องค์ชายเซวียนอี้ตวาดด้วยเสียงอันดัง พร้อมกับ ซัดฝ่ามือใส่ฉงหรงเต็มแรงพลั๊วะเหตุการณ์เกิดขึ้นกะทันหันแม่ทัพฉงหรงไม่ทันได้ระวังตัว จึงถูกฝ่ามือเข้าเต็ม ๆ ร่างเขาลอยกระแทกเข้ากับผนังห้องโครม !ตุบ“อั๊ก !”ฉงหรงกระอักเลือดออกมา ดวงตาลุกวาวอย่างไม่ยอมแพ้“เจ้าลูกเต่าดีแต่ลอบกัด เก่งแต่ลักขโมยของผู้อื่น !”“เจ้าว่าใครเป็นลูกเต่า !”องค์ชายเซวียนอี้ตวาดเสียงกร้าว ดวงตาลุกโชนด้วยไฟโสะ สืบเท้าก้าวเข้าหาแม่ทัพฉหรงหมายจะซัดเขาอีกหนึ่งฝ่ามือให้หายแค้นที่บังอาจมาแตะต้องพระชายาของตน"หยุดนะ !”องค์หญิงกู

• ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่92 ณ ตำหนักองค์หญิงกู่ชิง

  ในขณะที่ทุกคนกำลังชื่นชมยินดีกับราชบุตรเขยจากแคว้นฉู่ องค์หญิงกู่เยี่ยที่เสด็จกลับมาจากแคว้นฮั่นกลับกำมือแน่น เล็บมือจิกลงไปในเนื้อจนเจ็บ นางมองทั้งคู่ด้วยสายตาเจ็บแค้นไม่คิดเลยว่าแผนการที่นางหลอกล่อให้น้องสาวไปตายในแคว้นฉู่กลับกลายเป็นว่าส่งเสริมให้นางได้ดีจนได้แต่งงานกับองค์ชายรัชทายาท !องค์ชายแห่งแคว้นฉู่ถึงกับยอมลำบากกายเดินทางร้อนแรมมาไกลเพื่อพาองค์หญิงกู่ชิงมาเยี่ยมบิดามารดา อีกทั้งยังมีเครื่องบรรณาการมากมาย แต่นางกลับต้องเดินทางมาจากแคว้นฮั่นมาเพียงลำพัง ไร้เงาของสามีติดตามยิ่งนางเห็นองค์ชายเซวียนอี้รักน้องสาวต่างมารดามากเท่าไหร่ ใจนางก็ยิ่งเจ็บแค้นมากเท่านั้น จึงเอ่ยขึ้นว่า"น้องหญิงพี่ดีใจเหลือเกินที่เจ้ากลับมาอย่างปลอดภัย ข้าทั้งเสียใจ และตกใจที่เจ้าถูกองค์ชายเซวียนอี้ลักพาตัวไปที่แคว้นฉู่"คำพูดขององค์หญิงกู่เยี่ยทำให้ทุกคนต่างชะงักนิ่ง มองหน้ากันเลิ่กลั่กทำลายบรรยากาศชื่นมื่นเมื่อสักครู่จนสิ้นองค์ชายรัชทายาทรู้สึกเหมือนถูกตอกย้ำความผิดจึงมีสีหน้าสลดลงฮองเฮาจึงรีบกระซิบเตือนธิดาองค์โตว่า"เยี่ยเอ๋อร์ อย่าได้เอ่ยถึงเรื่องที่ผ่านมาแล้วเลย"องค์หญิงกู่เยี่ยแสร้งทำเป็นไม่เ

• ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่91 ณ  จุดพักม้า

  องค์หญิงกู่ชิงไร้หนทางขัดขืน ฝ่ามืออุ่นของเขาข้างหนึ่งประคองศีรษะนางให้อิงซบที่ไหล่เขา ส่วนฝ่ามืออุ่นข้างหนึ่งก็เอื้อมมานวดหลังให้เบา ๆ อย่างอ่อนโยน มิได้จาบจ้วงหรือล่วงเกิน ทำให้นางรู้สึกสบายตัว และผ่อนคลายอย่างประหลาด จึงยอมเอนกายแนบชิดกับเรือนร่างกำยำของเขาอย่างไม่ขัดขืน"ข้าได้ให้สัญญากับเจ้าแล้วว่า จะไม่ขืนใจเจ้า ข้าจะรอวันที่เจ้ายอมรับข้าเป็นสามีทั้งกายและใจ"องค์ชายเซวียนอี้กระซิบบอกนางแล้วจุมพิตลงที่กลางกระหม่อมของนางยังรักใครห่วงแหงนอย่างที่ไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อนองค์หญิงกู่ชิงเองก็สัมผัสได้ถึงความรัก และความอบอุ่นที่เขามอบให้ จึงรู้สึกไว้ใจเขามากขึ้น และยอมให้เขาใกล้ชิดนางมากอีกหนึ่งก้าวณ จุดพักม้าลู่เฉาสะกิดเสี่ยวไป๋ที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารให้กับเจ้านายทั้งสอง"เสี่ยวไป๋เจ้าดูสิ องค์หญิงกับองค์ชายกำลังหวานชื่นเชียว"เสี่ยวไป๋มองตามนิ้วมือของบุรุษหนุ่ม ก็เห็นองค์ชายรัชทายาทกำลังโอบประคองพระชายาเดินเล่นอยู่ริมลำธาร นางก็พลันยิ้มออกมาอย่างดีใจที่เห็นทั้งสองเข้ากันได้ดีมากขึ้น“ข้าว่าอีกไม่นานเจ้ากับข้าคงได้วิ่งไล่จับองค์หญิงองค์ชายตัวน้อยเร็ว ๆ นี้แน่ ๆ”ลู่เฉ

• ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ   ตอนที่90 เรือนกายกำยำเปล่าเปลือย

  ชีวิตการแต่งงานของนางไม่ได้งดงามหอมหวานเหมือนกับที่คิดเอาไว้เลย เพราะองค์ชายรัชทายาทแห่งแคว้นฮั่นจิตวิปริต ทุกครั้งที่รวมหอกันจะต้องตบตีนางให้เจ็บตัว ยิ่งนางกรีดร้อง เขาก็ยิ่งฮึกเหิม"อะ.. องค์ชายเพคะ วันนี้หม่อมฉันระบมไปทั้งตัวแล้วนะเพคะ ปล่อยหม่อมฉันสักคืนเถิด"องค์หญิงกู่เยี่ยรีบกระทดตัวก็เข้าไปยังเตียง ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวเมื่อเห็นสามีกระชากอาภรณ์ของตัวเองออกจนเผยให้เห็นเรือนกายกำยำเปล่าเปลือย"เจ้าคิดว่าทำผิดพลาดแล้วจะไม่ต้องรับโทษรึ คืนนี้เจ้าต้องได้รับโทษจากข้าอย่างสาสม !"สิ้นคำ เขาก็กระชากนางอย่างแรง“ว๊าย.... โอ๊ย !”แรงกระชากนั้นทำให้นางอยู่ใต้ร่างกำยำ ดวงตาของสามีเต็มไปด้วยความหื่นกระหายราวกับสัตว์ป่า ไม่มีความรักให้กับนางแม้แต่น้อย“พระชายา.... จะบ่ายเบี่ยงไปไย... เจ้าเป็นภรรยาข้า ชั่วชีวิตนี้ เจ้าต้องสนองความต้องการของข้าเท่านั้น !”สิ้นคำ เขาก็กระชากอาภรณ์ของนางออกแคว่ก !"กรี้ดดดดด อึก อื้อออ"องค์หญิงกู่เยี่ยร้องได้เพียงเท่านั้นก็ถูกสามีบดจูบอย่างรุนแรง อีกทั้งสองมือของเขายังเข้ากอบกุมทรวงอกของนางทั้งสองข้าง แล้วออกแรงเฟ้นฟอนอย่างหนักหน่วง“อึก... อื้อออ”นางได