บทที่ 1371

Latest chapter

• ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1636

  “...” มุมปากของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันกระตุกขึ้นมาในทันที เมื่อรู้ว่าตนเองเข้าใจผิดนี่หาไม่ใช่ความผิดของนางไม่ใครให้เจ้าสิบพูดจาทำให้คนเข้าใจผิดเช่นนั้นขึ้นมาเล่า ไป๋หลินยวนยังเป็นพวกโรคจิตเช่นนั้นอีกจักโทษที่นางเข้าใจผิดไม่ได้“พี่สะใภ้เจ็ด ข้ารู้ว่าท่านเป็นห่วงข้า” ตงฟางอิงยิ้มกว้างออกมา “ท่านมิต้อ

• ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1635

  “พระราชวังเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ท่านอย่ามาก่อเรื่องวุ่นวายที่นี่” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “ท่านทำหน้าที่ของตนเองให้ดี อย่าได้ล้ำเส้น”“นี่คือคำขอร้องของแม่นางฉินงั้นหรือ?”“นี่คือจรรยาบรรณวิชาชีพของท่านในฐานะหมอหลวงประจำราชวงศ์”“ถ้าเช่นนั้น... ข้าจะสละตำแหน่งหมอหลวงประจำราชวงศ์ทิ้งเสีย และกำจัดทุกคน

• ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1634

  “เฮ้ แม่นางฉิน ไม่เจอกันนานเลยนะ” เมื่อไป๋หลินยวนสังเกตเห็นฉินเหยี่ยนเย่ว์แล้วนั่น เขาพลันแย้มยิ้มออก “ท่ามกลางผู้คนมากมายเช่นนี้ แต่แม่นางฉินกลับสามารถมองเห็นข้าในชั่วพริบตา ข้าเองก็มองเห็นท่านเพียงอึดใจเดียวเช่นกัน นี่ต้องเป็นพรหมลิขิตแน่นอนเลย”ใบหน้าของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันเขียวคล้ำไปในทันทีที่ใด

• ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1633

  คนผู้นั้นดูเหมือนท่านอ๋องอี๋หยาง รูปร่างสูงใหญ่ ท่วงท่าสง่างาม เคยเข้าร่วมงานเลี้ยงห้าแคว้นเมื่อสิบห้าปีก่อน...พลันมีความคิดบางอย่างผุดขึ้นมาบนหัวด้วยความกล้าหาญนอกจากตำแหน่งองค์ชายที่ผิดไปแล้วนั้น ส่วนอื่น ๆ ฮ่องเต้ล้วนตรงทุกจุดเมื่อคิดถึงความเป็นไปได้นี้ขึ้นมา มุมปากของฉินเหยี่ยนเย่ว์ถึงกับกระต

• ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1632

  “อ๊า หม่อมฉันเพิ่งกล่าวว่าเสด็จลุงมีเสน่ห์แรงยิ่งนัก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์หัวเราะคิกคักออกมา “ผู้ใดจักไปรู้กัน ว่าท่านจะสูญเสียสาวงามไปเร็วขนาดนี้”พลางเอ่ยหยอกล้อออกมาว่า “สตรีงามมาอยู่ตรงหน้าเช่นนี้ เหตุใดเสด็จลุงถึงปล่อยให้พลาดไปได้เล่า?”“หุบปากเจ้าไปเสีย” อ๋องอี๋หยางพลันสะบัดแขนเสื้อออกมา “เจ้าขวัญก

• ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน   บทที่ 1631

  เมื่อสิบห้าปีก่อน ต่อให้เป็นตัวเฉียนอ๋องเองก็ยังเป็นเพียงเด็กกึ่งผู้ใหญ่เท่านั้นพูดได้อีกอย่างคือ บุรุษในดวงใจที่องค์หญิงชิงอินผู้นี้ชมชอบ หาใช่องค์ชายไม่ แต่เป็นอ๋องที่อาวุโสกว่า“ท่านเจอเมื่อไร?” ​ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถามด้วยความสงสัย“ในงานเลี้ยงห้าแคว้น” ​องค์หญิงชิงอินกล่าว“งานเลี้ยงห้าแคว้น? มันคื