แชร์

ตอนที่27 จู่โจม

ผู้เขียน: ไห่ถาง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-17 20:48:41

“หือ!”

หมับ! มือหยาบ รวบเอวคอดของหญิงสาว ด้วยมือเพียงข้างเดียว พร้อมหมุนกายหลบการโจมตี ที่พุ่งมาจากด้านหลัง ดวงตาดุกร้าว หรี่มองชายสวมหน้ากาก

ที่จู่โจมเขาและคนในอ้อมแขน ทั้งรวดเร็วและดุดัน แต่นั่นไม่ได้ทำให้ แม่ทัพหนุ่มตื่นกลัวไม่แต่อย่างใด เขายังคงพาร่างงาม เคลื่อนกายหลบหลีกอย่างใจเย็น

มือหนาปลดแส้ ที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุมออก ก่อนจะก้มมองคนในอ้อมแขน ที่เงยหน้าขึ้นมองเขาพอดี เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เสียงแส้แหวกอากาศ กระทบร่างของชายสวมหน้ากาก

ดังชัดเจนท่ามกลางท้องน้ำ ไม่ต้องบอก ว่าพลังที่ใช่ออกไป จะมากน้อยแค่ไหน เพราะดูได้จากร่างของชายสวมหน้ากาก ที่ถอยร่นไปอยู่ยังขอบเรือ

ชูเหมยฮวา พยายามกลืนก้อนสะอื้นลงคอ แส้ของนางที่ไม่ได้เห็นมานาน ตอนนี้มันกำลังขยับไหว ด้วยพลังอันแข็งแกร่งของสหายรัก

เขาซ่อนมันเอาไว้ภายใต้เสื้อคลุม นั่นเท่ากับมันอยู่ติดกายเขามาโดยตลอด หญิงสาวถึงกับน้ำตารื้นขึ้น ด้วยความอบอุ่นใจ ชูเหมยฮวา เคลื่อนกายตามอวี่ฟ่าน โดยไม่คิดต่อต้าน เพื่อไม่ทำให้การต่อสู้ของเขา เกิดความพลาดพลั้ง

“บังอาจ!”

หญิงสาวคำรามก้อง ก่อนจะพลิกกาย หันหน้าออกจากอกแกร่ง ยกคันธนูพร้อมประทับศร ปล่อยมันออกไป ด้วยความค
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่74 สามี...ท่านกลับมาแล้วหรือ 1

    ยามเช้า สามวันต่อมา ณ จวนสกุลเหล่ย รถม้าจากชายแดน ได้หยุดอยู่หน้าประตูจวน ก่อนที่ร่างสูงใหญ่ ของแม่ทัพหนุ่ม จะก้าวลงมายืนอยู่เบื้องล่าง ใบหน้าหล่อเหลาไร้ซึ่งรอยยิ้ม ทว่ามันกลับเต็มไปด้วย ความกรุ่นโกรธเสียมากกว่า “พี่ฟู่เฉา” เสียงจากหน้าประตูรถม้า ทำให้ใบหน้าทะมึนตึง คลายลงไป เหมือนกับเมื่อครู่ ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แม่ทัพหนุ่มยื่นมือให้แก่หญิงสาว เพื่อประคองตัวลงจากรถม้า “ระวัง” แม่ทัพหนุ่ม เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เช่นเดียวกับสายตา ที่มองนางด้วยความรักเต็มเปี่ยม เจ็ดปีที่ผ่านมา นางยังคงรอเขาอย่างมั่นคง ไหนเลยเขาจะทำให้นางผิดหวัง “ขอบคุณเจ้าค่ะ” เผยอันหลิง ก้าวเคียงข้างแม่ทัพหนุ่มเข้าจวน นับว่าคนของบิดา ทำงานได้ดียิ่งนัก หาไม่แล้วนางคงไม่ได้พบเขาก่อน เพื่อขอความช่วยเหลือ เรื่องที่ครอบครัว กำลังเผชิญอยู่ในตอนนี้ “ท่านแม่ทัพ” พ่อบ้านจวง เรียกผู้เป็นนายด้วยน้ำเสียงยินดี ก่อนจะหมุนกายกลับเข้าจวน วิ่งตรงไปยังเรือนหลัก เพื่อรายงานให้แก่เหล่ยฮูหยินได้รับรู้ ผ่านไปเพียงครึ่งก้านธูป ทุกคนในจวน ต่างพากันมาทั

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่73 คุณชาย...ท่านติดหนี้แล้ว3

    ร้านขนมโหรวอิง เผยอิงเถา กำลังครำเคร่ง สำหรับการวางแผนการค้า นางตื่นมาจะกี่วันไม่สำคัญ เพราะสิ่งที่ต้องทำ หากยื้อเวลาก็รังแต่จะพลาดพลั้งให้ศัตรู เมื่อเช้าที่ผ่านมา นางอาจเหมือนคนโง่ที่แสร้งฉลาด ในสายตาของใครบางคน แต่นักธุรกิจที่เรียนรู้ การดูผู้คนมาตั้งแต่จำความได้แบบนาง มองแค่ปราดเดียวก็รู้ ว่าคนฉลาดอย่างเผยอันหลิง กำลังประเมินนางอยู่ “ร่างกายท่านยังไม่แข็งแรง ไยหักโหมนักเล่าขอรับ” ถงเจี้ยน ก้าวเข้ามาภายในห้อง ก่อนจะเดินไปยังโต๊ะน้ำชา แล้วรินยกดื่มอย่างกระหาย “ร่ำรวยมา ไยยังดูหิวโหยอยู่เล่า” หญิงสาวเอ่ยเย้า ถงเจี้ยน ทว่ามือยังคงตวัดพู่กัน เพื่อเขียนแผนงานของตนเองต่อ “นายหญิงช่างรอบรู้ยิ่งนัก” “หากเจ้าไม่ได้ผลกำไร ไยจะกลับมาหน้าระรื่นเยี่ยงนี้เล่า” “เฉพาะหนี้หลักแสนตำลึง ดอกเบี้ยตามกฎหมายกำหนด เบี้ยหวัดของท่านราชครู สักห้าปีจึงจะเพียงพอ รวมต้นและดอก สกุลเผยเรียกว่า...ล้มละลายได้เลยขอรับ” “หึๆ คิดดอกเบี้ยตามกฎหมายกำหนดเลยหรือ แล้วถ้าตามกฎการค้าเล่า” หญิงสาวละสายตา มองไปที่ถงเจี้ยน เพื่อรอ

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่72 คุณชาย...ท่านติดหนี้แล้ว2

    พลบค่ำ ณ จวนสกุลเผย ภายในห้องนั่งเล่น เผยตงนั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าบิดา เมื่อเขากลับมาบ้าน พร้อมสัญญากู้ยืม ที่มีจำนวนมาก จนมิรู้ว่าทั้งชีวิต จะหามาชดใช้หมดหรือไม่ท่านราชครูเผย ขบกรามแน่นด้วยความกรุ่นโกรธ ตอนเช้าเป็นบุตรสาวคนโต ที่ทำให้เขาไร้หนทางทำกิน ตกเย็นมาบุตรชายก็นำเรื่องน่าปวดหัวมาให้อีก “ข้าบอกเจ้ากี่ครั้งแล้ว ว่าให้เลิกทำตัวเยี่ยงนี้” ท่านราชครู เอ่ยกับบุตรชาย ด้วยน้ำเสียงปนสิ้นหวัง ไยชีวิตเขาต้องพบแต่เรื่องชวนปวดหัวเยี่ยงนี้ เผยตงคือผู้นำตระกูลคนต่อไป ทว่ากลับทำเรื่องให้หมดความน่าเชื่อ แล้วแบบนี้จะปกครองผู้ใดได้ “หากร้านของเรายังอยู่ ข้าคงไม่ตกเป็นหนี้มากมายเช่นนี้” ปัง! กำปั้นหนา ทุบลงบนโต๊ะน้ำชา ด้วยอารมณ์ที่กรุ่นโกรธสุดขีด จากในคราแรก ที่เขาพยายามข่มกลั้น มันเอาไว้อย่างสุดความสามารถ เพราะไม่อยากจะใช้วาจารุนแรง “ต่อให้ร้านทั้งสองยังอยู่ ก็ไม่พอที่จะใช้หนี้นับแสนตำลึง ที่เจ้าก่อเอาไว้ เรื่องนี้หากแพร่ออกไป ย่อมต้องเกิดปัญหาใหญ่ตามมาอย่างแน่นอน” “ท่านพี่” “หุบปาก! ใครหน้าไหน! ก็อย่าได้เอ่ยปากในตอนนี้”

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่71 คุณชาย...ท่านติดหนี้แล้ว1

    โรงน้ำชาจิ่งชวน ชายหนุ่มรูปงาม ในชุดสีขาวสะอาด ก้าวเข้าไปภายในโรงน้ำชา ทว่าเขากลับไม่ได้เลือกที่นั่ง สำหรับดื่มชาอย่างที่ควรจะเป็น แต่เขากลับเดินเลยไป ยังส่วนของหลังร้าน “คุณชายเชิญขอรับ” ชายหนุ่มพยักหน้ารับ พร้อมก้าวตามเสี่ยวเอ้อไป เพียงเดินเข้าไปภายในห้องขนาดใหญ่ ที่คลาคล้ำไปด้วยนักพนันมือทอง รอยยิ้มเย็นก็ปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเป้าหมาย “หากคุณชายเผย ต้องการเงินเท่าไหร่ ให้เขายืมไปได้เต็มที่” “ทราบแล้วครับคุณชาย” ถงเจี้ยน เดินไปนั่งร่วมโต๊ะ ที่เผยตงนั่งเล่นอยู่ ชัยชนะของเผยตงคือสิ่งที่เขาต้องการ ชายหนุ่มเริ่มที่จะวางเงิน สำหรับการพนันในตาต่อไป แน่นอนว่าเขาจงใจพ่ายแพ้ จนผ่านไปหลายตา ที่ถงเจี้ยนจงใจเสียเงิน และแสร้งกู้ยืมเงินจากทางร้าน เพื่อทุ่มสุดตัว ล่อเหยื่อ “ฮ่าๆ วันนี้ข้ามือขึ้นยิ่งนัก ตานี้ข้าขอเทหมดหน้าตัก” เสียงร้องอู้! ดังขึ้นรอบโต๊ะ เมื่อคุณชายสกุลใหญ่ เทหมดหน้าตักในตานี้ คงหมายจะกินเงินของผู้มาใหม่ บุรุษชุดขาวที่มีตั๋วเงินกองอยู่ตรงหน้า ช่างอาจหาญเข้ามาเล่น ทั้งที่พ่ายแพ้มาหลายตาติด

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่70 มิทันระวัง

    ปึก! หมับ! ในจังหวะ ที่หญิงสาวกำลังจะหงายหลัง มือเรียวยาวของบุรุษผมสีเงินยวง ได้รั้งเอวขอดของนางเอาไว้ได้ทัน หญิงสาวเงยหน้าสบเข้ากับดวงตาสีเหล็ก“เจี๋ย!”คำพูดที่หลุดออกมา แม้จะเบาหวิว ทว่าแววตาคู่คมพลันหรี่เรียว ก่อนจะกลับไปเย็นชาดังเดิม“ท่านแม่” ฟู่หลงเรียกมารดาด้วยห่วงใยเผยอิงเถา รีบขยับตัวยืนให้มั่นคง ก่อนที่ชายหนุ่มจะปล่อยมือจากเอวขอดของนาง“ขออภัยเจ้าค่ะ ข้ามิทันระวัง”ไม่มีคำตอบจากบุรุษตรงหน้า เขาทำเพียงขยับถอยไปเล็กน้อย ก่อนจะเบี่ยงกายให้แก่หญิงสาว ก้าวผ่านเข้าไปด้านใน เผยอิงเถาค้อมศีรษะให้อีกฝ่าย แล้วก้าวผ่านไปด้วยหัวใจเต้นระรัวถึงแม้ว่าสีผม สีตาจะแตกต่างจากกู้เจี๋ย ทว่าทุกอย่างมันคือเขา มิเว้นแม้แต่กลิ่นกายนั้นด้วย นางคงคิดถึงกู้เจี๋ยมากไป เลยเก็บเขามาจินตนาการ ว่าชายผมสีเงิน คือเจี๋ย น้องบุญธรรมของนางในชีวิตเดิม“ท่านอ๋อง เป็นอะไรมากไหมขอรับ”องครักษ์หนุ่ม รีบเอ่ยถามผู้เป็นนาย ด้วยกู้อ๋องร่างกายไม่สู้ดีมานานปี ครั้งนี้ไม่รู้เพราะเหตุใด หลังจากหายเจ็บไข้ ก็ตั้งใจออกมาที่ร้านขนมเก่าแก่ เพื่อซื้อหามันด้วยตนเอง“ข้าไม่เป็นไร”ร่างสูงก้าวออกจากร้านไป ด้วยใบหน้าเย็นชา เหมือนกั

  • ภรรยามิหวนคืน   ตอนที่69 อยากทดสอบ

    “นางเอก คือสิ่งใดเจ้าคะ” ฟู่อิงถามมารดา ด้วยแววตาใคร่รู้“หึๆ นางเอกคือตัวละครในนิยาย เอาไว้แม่จะให้น้าปี้เหลียน พาพวกเจ้าไปฟังจากผู้บรรยายในตลาด ดีหรือไม่”“ดีเจ้าค่ะ”“เจ้าไม่สงสัยรึฟู่หลง”หญิงสาวหันไปถามบุตรชายบ้าง แต่จากสายตาที่เห็น บุตรชายกำลังใช้ความคิดอย่างหนักอยู่เช่นกัน“ข้าเป็นบุรุษ จะขี้สงสัย แล้วถามทุกเรื่องไม่ได้ขอรับ”“หือ!”“ข้าจะไปเตรียมรถม้ารอนะขอรับ”ถงเจี้ยน รีบก้าวออกจากเรือนไปในทันที เพราะดูเหมือนศิษย์คนแรก กำลังทำให้เขาถูกนายหญิงเล่นงานเสียแล้ว“ไม่ผิด... แต่แม่ขอเพิ่มเติมสักนิด ว่าเจ้าต้องไม่แสดงความสงสัยทางสีหน้า และแววตาด้วย จึงจะนับว่าสมบูรณ์แบบ เพราะใจเราคิดอย่างไร แววตาต้องไม่แสดงออกเช่นนั้น เพราะท้ายที่สุดแล้ว คนก็รู้ว่าเจ้ากำลังคิดสิ่งใดอยู่”“ลูกจะจดจำไว้ขอรับ”“ค่อยๆ ฝึกฝนไป ไม่มีสิ่งใดสามารถ ทำสำเร็จได้ในวันเดียว อาจารย์ของเจ้า ท่าทางจะเก่งกาจไม่น้อย”“ท่านแม่ไม่ว่าหรือขอรับ”“เจ้าไม่เอาใจใส่ต่อการเรียน นั่นคือสิ่งที่แม่จะว่า”“ขอรับ”“กินต่อเถอะ วันนี้เราต้องออกไปที่ร้านขนม แม่มีสิ่งต้องจัดการอีกมาก ปี้เหลียนกินข้าวพร้อมกันเลย จะได้ไม่เสียเวลา”“แต่.

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status