ตอนที่26 ริมฝั่งแม่น้ำ

ณ เวลาปัจจุบัน บนเรือ

เรือได้หยุดนิ่งอยู่กลางแม่น้ำ เพื่อให้ทุกคนได้ดื่มด่ำ กับความงามบนท้องฟ้า พระจันทร์ที่เห็นยังจุดนี้ งดงามยิ่งนัก ทั้งยังมีแสงหิ่งห้อย ลอยวนเหนือผืนน้ำ มันดูระยิบระยับ ราวดวงดาวที่พร่างพราวรายล้อมลำเรือ

เสียงแมลงกลางคืนขับขาน ราวบทเพลงแห่งรัก ซึ่งหลายคนต่างลุ้น กันจนตัวโก่ง ว่ามันจะเกิดรักขึ้นหรือไม่ บรรยากาศอาจส่งผล ให้คนใจด้านชา อ่อนไหวบ้างก็เป็นได้

ซึ่งทุกคนต่างคิดเห็น ไปในทิศทางเดียวกัน โดยไม่ต้องเอ่ยปากพูด แค่สบตา ก็รู้ความนัยนั้น ได้เป็นอย่างดี ด้วยการใช้ชีวิตของทุกคน ที่เคียงกันมาตั้งแต่เยาว์วัย จนผมจะสองสี และบางคน สีขาวแซมขึ้นมาบ้างแล้วก็มี

ภายในความรื่นรมย์ของคนบนเรือ ทำให้ไม่รู้เลยว่า ได้มีคนจำนวนหนึ่ง กำลังโผล่พ้นผืนน้ำรอบลำเรือ เพื่อรอจังหวะ ขึ้นไปด้านบน ทว่า...นั่นเป็นเพียงความคิด ของคนที่ลอยคออยู่ในน้ำ

เป่ยหวัง กล่าวขออนุญาตผู้เป็นนาย ก่อนจะเดินออกไปยืนอยู่ขอบเรือ ชายหนุ่มชะโงกหน้า มองลงไปยังพื้นน้ำ แม้ว่าจะมองไม่เห็น ทว่าการเคลื่อนไหว เพียงเล็กน้อย ก็ทำให้ชายหนุ่มรับรู้ได้ว่า กำลังมีบางอย่างอยู่เบื้องล่าง

“ปล่อยปลาสักหน่อยสิ…” เป่ยหวังเอ่ยกับผู้ติด