แชร์

ตอนที่ 6

ผู้เขียน: พิมพ์พิรดา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-26 01:45:46

ภีรดามองฝ่ายตรงข้ามที่ทำหน้าประหนึ่งบ้านโดนไฟไหม้แล้วชักแหยงๆ ปากเจ๊ดาวนี่ใช่ย่อยเลยจริงๆ สาวน้อยรีบเก็บข้าวของเผ่นแน่บตามอีกฝ่ายไปทันที โดยไม่ทันเห็นสายตาอาฆาตมาดร้ายของคู่กรณีทั้งสองที่มองตามไปจนลับตา

“เอาไงดีคะเจ๊นวล” สาวสวยหน้าสุดแบ๊วอดีตเทพีมังคุดหวานเอ่ยกับพี่เลี้ยงของตน “เด็กคนใหม่ของเจ๊ดาวนั่นใครคะ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย รูปร่างหน้าตาไม่เลวเลยนะคะ เห็นหน้าอกมันหรือเปล่า จีน่าว่ามันต้องอัพเลเวลมาแหงๆ ไม่งั้นคงไม่ตู้มขนาดนั้น”

สาวสวยผู้คร่ำหวอดในวงการศัลยกรรมเกาหลีมาโชกโชนประเมิน ไม่อยากจะคุยว่าทั้งตัวของเธอผ่านมีดหมอผ่ามาแล้วทุกสัดส่วน ฉายาจีน่าสวยด้วยมีด ไม่ใช่จะได้มาฟรีๆ แต่ต้องละลายทรัพย์แลกไปหลายสิบล้านเลยทีเดียว

“เราจะจัดการพวกมันยังไงดี”

“หึ จะกลัวอะไร ขนาดยายมิวพริตตีเงินล้านเจ๊ยังเขี่ยให้กระเด็นพ้นทางได้ กะอีแค่ยายเด็กเมื่อวานซืนนั่นจะเท่าไหร่กันเชียว เจอฤทธิ์เจ้าแม่นวลสุรางค์คนนี้เข้าไปก็หงายเก๋งไม่เป็นท่า งานนี้ยังไงหนูก็ต้องได้มง แล้วยังแถมได้ผู้หนีบไปเป็นรางวัลอีกด้วยนะ”

“ผู้? คนไหนอะเจ๊ พวกเสี่ยพุงพลุ้ยจีน่าไม่เอานะคะ”

นวลสุรางค์เบ้ปากหมั่นไส้เด็กในสังกัด “เออ เลือกมากไปเหอะย่ะ จะเอาหล่อใสแต่ไร้ทรัพย์ หรือพุงพลุ้ยแต่รวยเว่อร์ รายที่แล้วน่ะยังไม่เข็ดอีกหรือไง ไอ้เด็กเสิร์ฟร้านหมูกะทะของแกน่ะ หึ หล่อสไตล์เกาหลี ชิ หมูกะทะเกาหลีละไม่ว่า ได้มายังต้องหาเงินเลี้ยงมันอีก ดีตายชัก”

“โหย เจ๊อะ อย่าเอาเรื่องจริงมาแฉสิคะ” สาวสายแบ๊วค้อนปะหลับปะเหลือก “เอาเป็นว่าจีน่าตามใจเจ๊แล้วกัน จะเอาไงก็เอา ว่าแต่ยายเด็กนี่เจ๊จะจัดการยังไงคะ”

“เอาน่า เชื่อหัวอีนวลเถอะย่ะ คอยดูนะนังดาว ฉันจะทำให้พวกแกหัวเราะไม่ออกเลยทีเดียว” สาวประเภทสองเข่นเขี้ยวอย่างคับแค้น 

หน้าเวทีประกวด เสียงเพลงดังกระหึ่มเป็นสัญญาณการเริ่มต้นของการประกวด Miss Pretty Contest 2017 ในฮอลล์แน่นขนัดด้วยเหล่ากองเชียร์ที่ถือป้ายไฟมาเชียร์ลูก เชียร์หลาน หรือไม่ก็เชียร์เพื่อนของผู้เข้าประกวด แม้กระทั่งหน้าม้า และคนดูขาจรที่รอชมโฉมของเหล่าพริตตีแสนสวย ไหนจะเสียงรัวชัตเตอร์ของนักข่าวสำนักต่างๆ ใครๆ ต่างก็ไม่ยอมพลาดข่าวงานใหญ่นี้ และพิเศษสุดคือปีนี้มีการถ่ายทอดสดการประกวดไปทั่วประเทศเป็นครั้งแรกอีกด้วย

ที่โต๊ะกรรมการด้านหน้าสุด ร่างสูงสมาร์ตของหนึ่งในคณะกรรมการชะเง้อมองทางประตูบ่อยครั้ง ปากก็บ่นงึมงำ

“หายหัวไปไหนของมันวะ งานจะเริ่มอยู่แล้ว” ตติยะกดมือถืออย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ปลายสายก็ไม่ยอมรับสายเสียที

ไม่ใช่มันแอบหนีกลับไปนอนแล้วหรอกนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงเขาสาบาน หลังจากที่โดนคุณหญิงมารดาถลกหนังหัวทั้งเป็นแล้ว เขาจะตามจองล้างจองผลาญกินหัวเพื่อนรักถึงที่เลยทีเดียว

แต่แล้วร่างสง่าผ่าเผยของคนที่กำลังรอก็ปรากฏขึ้นที่ประตูพร้อมเสียงกรี๊ดของสาวๆ รอบบริเวณทำให้คนรอแอบถอนใจอย่างโล่งอกที่รอดจากการโดนถลกหนังหัวทั้งเป็น

“หายหัวไปไหนมาวะ ฉันก็นึกว่านายแอบหนีกลับบ้านไปนอนแล้วซะอีก โทร. ไปก็ไม่รับ” ตติยะบ่นเพื่อนซี้ที่เพิ่งเดินเข้ามานั่งประจำที่โต๊ะกรรมการข้างๆ ด้วยสีหน้าเฉยเมยแต่ดูผ่อนคลายกว่าเดิมเล็กน้อย

“เปิดระบบสั่น ไม่ได้ยินเสียง”

“เจริญละ นี่คุณหญิงแม่ฉันเดินวนมาถามถึงนายสามสี่รอบแล้วเนี่ย ไหนจะพวกนักข่าวอีก ถามถึงนายจนฉันเบื่อจะตอบแทนให้แล้ว”

“แล้วไง” ย้อนถามเสียงเอื่อยเฉื่อยไม่แคร์โลกหน้าตาเฉย

“ไอ้คุณเวรเอ๊ย...” ยังไม่ทันได้บริภาษต่อ หางตาก็เหลือบไปเห็นร่องรอยบางอย่างที่ใบหน้าเพื่อนรักเสียก่อน

“ฮั่นแน่...นึกว่าหายไปไหน ที่แท้ก็แอบไปโจ๊ะพรึมๆไม่ชวนเพื่อนนี่เอง”

“อะไรของนาย โจ๊ะพรึมๆ ประสาท”

“อย่ามาปากแข็ง ถ้าไม่ใช่แล้วไอ้รอยข้างแก้มนี่คืออะไรวะ”

คนถูกทักแอบสะดุ้งในใจนิดๆ รีบลูบแก้มข้างที่เกิดเหตุอย่างร้อนตัว

“ไหน ไปโดนสาวที่ไหนฝากรักมา สารภาพมาซะดีๆ ศาลจะลดโทษให้กึ่งหนึ่ง มีของดีซุกไว้ไม่บอกเพื่อนนี่มันบาปนะเว้ย”  

หนุ่มเนื้อหอมนึกถึงเจ้าของรอยจูบข้างแก้มแล้วอดยิ้มไม่ได้

“สาวที่ไหน เด็กเมื่อวานซืนละไม่ว่า...”

“หา...อะไรคือเด็กเมื่อวานซืนวะ นี่อย่าบอกนะว่านายอยากเป็นอมตะเลยเปลี่ยนรสนิยมหันมาเอ็นดูเด็กแล้ว เออ ก็ไม่เลวนะ เด็กเมื่อวานซืน แสดงว่าวันนี้ก็โตเป็นสาวแล้ว กินได้ หนังไม่เหนียวเคี้ยวกรุบๆ” คนพูดดวงตาลุกวาว “ว่าแต่เด็กที่ไหนวะ สวยป่ะ”

“เพ้อเจ้อ!” รวินรุตม์กระแทกเสียงจนคนฟังหน้าคว่ำ

แต่ยังไม่ทันได้ฟาดฟันกันต่อ เสียงพิธีกรบนเวทีก็ดังขัดจังหวะขึ้นมาเสียก่อน เป็นสัญญาณว่าการประกวดมิสพริตตีคอนเทสต์ได้เริ่มขึ้นแล้ว คุณหญิงวิกานดา มารดาของตติยะในฐานะประธานจัดงานกิตติมศักดิ์เดินนวยนาดขึ้นไปกล่าวเปิดการประกวดอย่างเป็นทางการ

รวินรุตม์มองพิธีการต่างๆ ตรงหน้าอย่างเบื่อหน่าย ดวงตาคมเข้มมองผ่านเหล่าพริตตีสาวสวยคนแล้วคนเล่าที่เดินขึ้นมาบนเวทีเพื่อแนะนำตัวในรอบแรก หลายคนแอบทิ้งสายตาหวานมาทางเขา

แต่ไม่ว่าคนบนเวทีจะสวยเซ็กซี่แค่ไหน แต่กลับไม่มีใครเข้าตากรรมการอย่างรวินรุตม์เลยสักคน คะแนนที่ให้จึงต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ผิดกับเพื่อนรักของเขาที่ขยันแจกคะแนนสาวๆ แถมหมั่นหันมากระซิบข้างหูเขาบ่อยครั้ง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก   ตอนที่ 188 ปิดฉาก ‘ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก’ อย่างสวยงาม... (ตอนจบ)

    หลังจากพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่มาร่วมอวยพรและทำพิธีต่างๆ จนเสร็จและทยอยออกจากห้องหอไปจนหมด เหลือเพียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวตามลำพัง ภีรดาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พลางหันไปมองใบหน้าหล่อเข้มของผู้ชายที่เธอเพิ่งตีตราจอง ประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นเจ้าของเขาอย่างเป็นทางการแบบไม่อยากจะเชื่อในวาสนา ใครจะไปคิดว่าผู้หญิงโก๊ะกังธรรมดาๆ อย่างเธอจะมีโอกาสได้เจอคู่ครองที่แสนจะเพียบพร้อมอย่างบุรุษตรงหน้าภีรดาคิดเพลินๆ จู่ๆ ดวงตาคมที่เจือประกายวับหวานก็เลื่อนมาสบตาพอดี“มองแบบนี้ไม่กลัวว่าผมจะอดใจไม่ได้บ้างเหรอ”“ถ้ากลัวคงไม่มองหรอกค่ะ” หญิงสาวทำปากดี ก่อนประคองใบหน้าคมสันที่แสนจะมีเสน่ห์ของเขาขึ้นมา “อา...เจ้าบ่าวของฉันหล่อจัง”รวินรุตม์มองคนตรงหน้าอย่างแสนรัก แต่บางสิ่งบางอย่างที่คอยรบกวนจิตใจทำให้เขาเผลอตัวถอนหายใจออกมาเบาๆ“เป็นอะไรไปคะ ทำไมคุณทำหน้าเครียดจัง เหนื่อยกับงานเหรอคะ” หญิงสาวเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ “คุณมีอะไรในใจอยากบอกฉันหรือเปล่า อย่าบอกนะว่า...มาคิดเสียใจตอนนี้”“ผมไม่เคยเสียใจที่รักคุณ แต่...” คนพูดมีอาการอึกอัก ท่าทีเหมือนกำลังอยากจะบอกอะไรแต่แล้วก็เงียบไปดื้อๆ จนภีรดาชักเอะใจสงสัย และเธอก็ไ

  • ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก   ตอนที่ 187 แค่...ตาต่อตาฟันต่อฟัน!

    “ที่พูดเมื่อกี้คุณพูดจริงใช่ไหม” เมื่อได้อยู่กันสองต่อสองในห้องพัก รวินรุตม์ก็หันมาถามหญิงสาวที่ทำหน้าตึง พอเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้สนใจฟังแต่แอบทำปากขมุบขมิบบ่นอะไรสักอย่างอยู่ก็นึกแปลกใจ“นั่นกำลังสวดภาณยักษ์ให้ใครอยู่เหรอ”นั่นแหละ ภีรดาจึงยอมเงยหน้ามา“เปล่าค่ะ...กำลังแผ่เมตตาให้สรรพสัตว์และเจ้ากรรมนายเวร!”จากที่กำลังเครียด ชายหนุ่มก็เผลอหัวเราะพรวดออกมาทันใด“ขำอะไรคะ” ดวงตาเขียวปั๊ดตวัดมาอย่างเอาเรื่อง“อย่าบอกนะว่าคุณสวดให้รียาเขา”“ถ้าใช่แล้วจะทำไมคะ” สะบัดเสียงใส่นิดๆ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าทำเกินไป จึงหันมาพูดเสียงอ่อยลง “ฉันขอโทษค่ะ พอดีอินไปหน่อย แล้วนี่คุณจะทำยังไงต่อคะ จะไม่ลงไปช่วยคุณชารียาเขาจริงๆ เหรอคะ”รวินรุตม์ยื่นมือไปดึงร่างอรชรลงมานั่งเคียงข้างเขาบนโซฟาตัวเดียวกันแล้วโอบกอดเธอเข้ามาชิดใกล้“ไม่ละ ผมบอกแล้วว่าจะช่วยเท่าที่เพื่อนคนหนึ่งจะช่วยได้”“แล้วคุณไม่สงสารเธอเหรอ โดนสามีทำร้ายขนาดนั้น เธอคงหวังพึ่งคุณนะคะ แต่คุณดันหนีขึ้นห้องมากับฉันแบบนี้”“อย่าห่วงเลยแพน คนอย่างรียาเขาไม่ได้สิ้นไร้หนทางขนาดนั้น อีกอย่างนี่ก็เป็นเรื่องภายในครอบครัวเขา ถ้าผมขืนเข้าไปยุ่งมันก็จะไม่

  • ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก   ตอนที่ 186 ไม่ใช่คนที่คู่ควรกับความรักที่ผมมอบให้

    “เอ่อ...คือรียาอยาก...ขอค้างที่นี่สักคืนได้ไหมคะ ตอนนี้เขาให้คนไปเฝ้าที่คอนโดที่รียาเช่าอยู่ เข้าไปเมื่อไหร่ดลก็จะรู้ทันที รียากลัวเขาจะลงไม้ลงมืออีกค่ะ” เสียงสะท้านด้วยแรงสะอื้น“ผมคงให้คุณค้างที่นี่ด้วยไม่ได้ เพราะตอนนี้ผมต้องให้เกียรติคู่หมั้นของผมด้วย แต่เดี๋ยวผมจะลองถามนายเต้ให้ว่าที่โรงแรมเขาพอจะมีห้องว่างคืนนี้ไหม ผมจะได้ให้คุณไปพักที่นั่นก่อน”“ราล์ฟ!” ชารียาเบิกตาค้าง หน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่าผิดแผนที่วางไว้ หางตาแลไปทางผู้หญิงที่สังเกตการณ์เงียบๆ ข้างกายเขาอย่างไม่พอใจ“ทำไมคุณถึงใจร้ายกับรียานัก คุณเคยขอรียาแต่งงานตอนที่อยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไม...” ในเมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ ก็ต้องเอามารยาเข้าสู้ ให้มันรู้ไปว่าคนอย่างเธอจะแพ้นังเด็กกะโปโลนี่“ผมจำได้...แต่คุณต่างหากที่ลืมว่าคุณได้ปฏิเสธโอกาสนั้นอย่างไม่ไยดีเอง เพียงเพราะรู้ว่าผมอาจจะต้องเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต”“เอ่อ...คุณกำลังเข้าใจผิดนะคะราล์ฟ ที่จริงตอนนั้นรียากำลังเครียดๆ เพราะเป็นห่วงคุณมาก ก็เลยเผลอพูดออกไปแบบนั้น แต่ตอนนี้รียาสำนึกได้แล้วว่าทำผิดต่อคุณ และต่อให้คุณเป็นอัมพาตตลอดชีวิตจริงๆ รียาก็จะไม่ทิ้งคุณอีก

  • ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก   ตอนที่ 185 หน้าไม่อายแล้วรักไหม

    พวงแก้มใสซับโลหิตระเรื่อ หายใจไม่ทั่วท้อง แอบรู้สึกตื่นเต้นหน่อยๆ เมื่อต้องเป็นฝ่ายคุมเกม“อ๊ะ...” มือใหม่หัดขับสะดุ้งนิดๆ ยามที่ร่างกายสอดประสานรวมร่างเป็นหนึ่งเดียวกับเขา ความใหญ่โตที่แทรกผ่านเข้ามาสร้างความอึดอัดให้หญิงสาวไม่น้อย“อย่าเกร็ง ปล่อยตัวตามสบายที่รัก อย่างนั้น อืม...เก่งมาก!” นักแข่งรถมือทองบอกอย่างใจเย็น ทั้งที่ร่างกายเขาร้อนจนแทบจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆ อยู่ร่อมร่อแล้ว มือหนาประคองบั้นท้ายกลมกลึงช่วยคุมจังหวะ แต่มันไม่ง่ายเลยเมื่อโดนความคับแน่นที่แสนนุ่มละมุนโอบรัดรึงตัวตนของเขาไว้เช่นนี้“ราล์ฟคะ...พะ...แพน...” เสียงหวานกรีดร้องลั่นแทบไม่เป็นภาษาด้วยความรัญจวน สมองปั่นป่วนขาวโพลนด้วยแรงปรารถนาลึกล้ำทุกคราวที่ขยับกายเข้าหาความใหญ่โตนั้น แต่เมื่อร่างกายเริ่มคุ้นชินและปรับตัวได้ ภีรดาก็เริ่มควบทะยานบิ๊กไบก์คู่ใจคันงามด้วยความเร็วแรงถึงใจ จนกระทั่งควงแขนเขาไปสู่จุดหมายปลายทางความสุขและเข้าเส้นชัยพร้อมกันได้อย่างสวยสดงดงาม“แพนรักคุณ...รักที่สุดเลย!” เสียงหวานกระซิบที่ข้างหูราวกับละเมอ ก่อนที่ร่างบางจะซวนซบลงที่อกแกร่ง หอบหายใจถี่กระชั้นอย่างหมดแรงคำที่เป็นดั่งน้ำทิพย์ชโลมห

  • ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก   ตอนที่ 184 แพนด้าจอมหื่น

    ดวงหน้าใสแดงซ่าน เมื่อยามที่มือได้สัมผัสของรักของหวงชิ้นสำคัญของคนรักแบบเอกซ์คลูซีฟสุดๆ เมื่อเห็นเขามีปฏิกิริยากัดฟันเหมือนกำลังอดกลั้นอารมณ์อย่างหนักยามที่เธอเริ่มขยับมือขึ้นลงทักทายเจ้านกเขาขี้เซาตัวนั้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ จนมันเริ่มมีทีท่าว่าจะแข็งขึงขึ้นมาทีละนิดๆ ดวงตากลมโตซุกซนก็ทอประกายวาวเพราะรู้ว่าตนมาถูกทาง ยิ่งเห็นคนตัวโตมีอาการหายใจสะดุด และสูดปากหนักขึ้นก็เริ่มย่ามใจ ขุดบทเรียนสยิวกิ้วที่เขาเคยสอนให้ออกมาใช้เต็มเหนี่ยวร่างแกร่งถึงกับผวาสะท้าน เกร็งเยือกไปทั้งร่าง เมื่อจุดอ่อนไหวถูกสัมผัสด้วยความชุ่มชื้นจากปลายชิวหาอันอ่อนนุ่มเบาๆ เลือดในกายหนุ่มก็เดือดพล่าน“รู้ตัวไหมว่าทำอะไรอยู่”“ชอบไหมคะ” ไม่ทันได้คำตอบ มือใหญ่ก็เผลอขยุ้มเส้นผมสวยและกดศีรษะอีกฝ่ายเข้าหากายแกร่งอย่างลืมตัว ภีรดาช้อนสายตาหวานฉ่ำมองคนรักหนุ่มรูปงามด้วยอารมณ์หวามไหวรัญจวน เธออยากทำให้เขามีความสุขที่สุดให้สมกับความรักที่เขามอบให้“พะ...พอก่อนที่รัก ผมจะมะ...ไม่ไหวแล้ว” เสียงกระเส่าเซ็กซี่ขาดเป็นห้วงๆ บอกถึงความทรมานของคนพูด“ไม่ไหวแล้วจะทำไมคะ...” จอมซนทำใจกล้าถามยั่วอย่างก๋ากั๋น ดวงตาใสแจ๋วฉายรอยเจ้าเล่ห์ยา

  • ภารกิจรั่ว...ยั่วให้รัก   ตอนที่ 183 ทำไมขยันอ่อยนักล่ะทูนหัวขา...

    ตอนนี้อะไรๆ ก็พ่อราล์ฟลูกแม่ๆ ส่วนลูกสาวตัวจริงอย่างเธอน่ะเหรอ ก็ตกกระป๋องเป็นแพนด้าหัวเน่าไปตามระเบียบน่ะสิ แตะว่าที่ลูกเขยคนโปรดนิดแม่ก็คำรามใส่ฮึ่มๆ แล้ว ไม่ต้องพูดถึงยมุนาพี่สาวเธอ ขานั้นนิยมคนหล่อเป็นชีวิตจิตใจ เอะอะก็ว่าที่น้องเขยๆ ยิ่งตอนไปอัลตราซาวนด์แล้วรู้ว่าลูกในท้องเป็นผู้ชายด้วยแล้ว พี่สาวเธอก็แทบจะนั่งจ้องหน้าว่าที่น้องเขยอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อซึมซับความหล่อวัวตายหล่อควายล้มทางสายตาให้ลูกชายในท้องกันเลยทีเดียว“อ้อนเข้าไปๆ ตอนนี้ลูกแท้ๆ จะไม่มีที่ยืนอยู่แล้วนะคะ”“ก็ไม่ต้องยืนสิ คุณก็นอนแทน ถ้าไม่มีที่นอนไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเจียดเตียงผมให้ครึ่งนึง ไม่ได้กอดคุณตั้งนานจนผมใกล้จะลงแดงตายแล้วเนี่ย” ดวงตาคมๆ แพรวพราวอ้อนอย่างเจ้าเล่ห์ “เราเลื่อนกำหนดงานแต่งเป็นพรุ่งนี้เลยดีไหม”วาบ! แก้มใสๆ แดงเห่อจนถึงกกหู เขินจนอยากจะเอาหัวมุดใต้โต๊ะ ทำไมเขาถึงพูดจาน่าตบด้วยปากแบบนี้ล่ะ แค่นี้เธอก็ตกบ่วงจนตะกายขึ้นมาจากหลุมไม่ได้แล้ว แล้วดูนั่น ยังมีหน้ามาส่งยิ้มหวานกระชากใจให้อีก อย่ารอพรุ่งนี้เลย หอบผ้าหอบผ่อนหนีตามกันไปอยู่ด้วยซะวันนี้เลยเหอะ!“อย่ามาตลกค่ะ การ์ดแจกไปหมดแล้วเปลี่ยนทันที่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status