/ แฟนตาซี / ศึกเทพชิงพิภพ / ตอนที่10 เป็นไปได้ไง

공유

ตอนที่10 เป็นไปได้ไง

last update 최신 업데이트: 2025-05-18 21:22:21

“ทำไมข้าฟังที่ท่านพูดรู้เรื่อง เป็นไปได้ไง”

            “ข้าเปิดลิ้นกับเปิดหูให้เจ้านั่นล่ะ แปลกนะปกติพวกที่มากับประตูนี่ จะฟังภาษาข้าออกทันที”

ดิสมัสได้ยินคำว่าประตูก็รีบพูดว่า

            “เปิดประตูนั้นอีกครั้ง ข้าจะกลับไปช่วยพวกเขา”

            “ข้าทำไม่ได้หรอก ข้าทำลายมันไปแล้ว เจ้าคงต้องไปหาประตูอื่นแทน”

ดิสมัสกำลังสู้กับเขาอีกครั้ง แต่เบต้ารีบห้าม

            “เจ้าสู้เขาไม่ได้หรอก ดิสมัส เขาจะฆ่าเจ้าได้ง่าย ๆ เลยนะแต่กลับไม่ทำ”

            “ข้าถือศีลน่ะ แต่ถ้ายังคิดจะต่อสู้ ข้าคงจะต้องสาปเจ้าแล้วล่ะ” ชายห่มหนังเสือพูด

            “ท่านเป็นใครกันแน่” ดิสมัสถาม

            “ข้าเป็นฤาษี นามว่า ศุภมิตร แล้วเจ้าล่ะเป็นใคร”

            “ข้าชื่อ ดิสมัสเป็นเอลฟ์รานุน”

            “เอลฟ์เหรอ ไม่เคยได้ยินชื่อเผ่านี้เลยนี่ เอาล่ะยังไงเจ้าพักผ่อนก่อนดีกว่า เจ็บหนักขนาดนั้นคงอยากได้อาหารและน้ำสินะ” ศุภมิตรเขาเสกกระท่อมขึ้นมา ดิสมัสมองอย่างไม่ไว้วางใจ แต่ศุภมิตรบอกว่า

            “อย่าได้กังวล ข้าบอกแล้วไงข้าไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตหรอก”

ดิสมัสเลยเดินเข้าไป ศุกมิตรส่งกล้วยให้เครือหนึ่งพร้อมกับกระบอกน้ำแล้วพูดว่า

            “มีแค่นี้กินซะก่อนเถอะ”

ดิสมัสรีบกินอาหารทันที  

            “ว่าแต่เจ้ามานี่ได้ไงกันล่ะ” ศุภมิตรถาม

            “ข้าไม่รู้หรอก”

            “มาแนวนี้อีกแล้วเหรอ คงไม่มีนักสิทธิ์ที่ไหน เรียกเจ้ามาแบบผิดพลาดอีกนะ” ศุภมิตรพูด ดิสมัสไม่ตอบเขาถามว่า

            “ทำไมท่านต้องทำลายประตูนั่นด้วย”

            “มันหน้าที่ข้าน่ะ เมื่อร้อยปีก่อน มีปีศาจตนหนึ่งนาม การอน นำทัพมานี่ และข้าได้อัญเชิญ อสูรสองตนมาช่วยปราบ และก่อนมันตาย มันร่ายคำสาปเอาไว้ว่า ให้เลือดของมันทุกหยอด กลายเป็นประตูมิติ เพื่อเรียกความน่ากลัวมายังที่นี่ ข้าเลยตามมาปิดประตูพวกนี้นี่ล่ะ ซึ่งไม่หมดซะทีแถมไม่อยู่ที่เดิมนาน ๆ ด้วย แต่น่าแปลกนะ อะไรที่ออกมาจากประตูนั่นมักไม่ได้กลับเข้าไปหรอก” ศุภมิตรตอบ ดิสมัสนิ่งไป เขาเลยถามว่า

            “ที่นี่คือที่ไหนกัน”

            “อ๋อ ที่นี่คือ อีสานบุระ เป็นดินแดนที่ตั้งอยู่ในมหาสุวรรณทวีป แต่ว่ามันตำบลอะไร ข้าไม่รู้หรอกนะ เพราะนี่มันกลางป่า เอาล่ะข้าต้องไปแล้วดิสมัส เจ้าจะตามข้าไปด้วยมั้ยล่ะ”  ดิสมัสนิ่งคิดก่อนจะตอบว่า

            “ไม่ล่ะ ข้าขอตัว ขอบคุณสำหรับอาหาร” ดิสมัสพูดจบก็รีบเดินออกไปทันที ถึงไม่รู้ว่าจะไปไหนก็ตามแต่เขาไม่อยากร่วมเดินทางกับศุภมิตร ศุกมิตรส่ายหัวแล้วพูดว่า

            “ชะตาเปลี่ยนไม่ได้จริง ๆ นะ ถ้าเจ้าตามข้ามา เจ้าจะได้พบความสงบ แต่เมื่อเจ้าเลือกเดินทางไปเพียงลำพังเช่นนี้ทางที่รอเจ้าอยู่ไม่สวยงามแน่ ๆ เจ้าเอลฟ์หนุ่มเอ๊ย”

ดิสมัสเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อไปดี วันนี้เหมือนเขาเสียทุกอย่างไปในชั่วพริบตา

            อีสานบุระเป็นดินแดนขนาดใหญ่ เพิ่งจะก่อนตั้งเมื่อราว ๆ แปดสิบปีก่อนเท่านั้น เป็นดินแดนที่ราบสูง ภูมิอากาศร้อนชื่นยังแบ่งเป็นหัวเมืองต่าง ๆ อีก 20 กว่าหัวเมือง โดยที่ดิสมัสอยู่นี้ เขาเรียกกันว่า ดงต้นติ้ว เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ประชาชนหลักร้อยเท่านั้น คนที่นี่ประกอบอาชีพทำนา เลี้ยงวัวเลี้ยงควาย เลี้ยงเป็ด ไก่ ไม่ก็หาของป่า  จัดเป็นหมู่บ้านที่เงียบสงบ มีผู้ใหญ่บ้านชื่อ ผู้ใหญ่ซอ

มีอาชีพหนึ่งที่จะได้รับการนับหน้าถือตาจากชาวบ้านมากเป็นพิเศษ คือ อาชีพ นายฮ้อย เป็นการเอานำวัวควายไปขายตามภูมิภาคต่าง ๆ ในมหาสุวรรณทวีป ลูกค้าหลัก ๆ จะอยู่แถบภาคกลางคือ อินทาเทพ และ    พรพรหม เพราะที่นั้นปลูกกันมาก แต่ขาดวัวควายเอาไว้ไถนา การจะเป็นนายฮ้อยได้นั้นต้องมีความกล้าและเก่งกาจด้านคาถาอาคม เชิงอาวุธ เชิงมวยถึงจะรับหน้าที่นี้ได้ จึงเป็นที่นับหน้าถือตาพอสมควร คนดังประจำหมู่บ้านนี้คือ นายฮ้อยคำแหง  เขาเป็นชายวัย 50 ปี รูปร่างกำยำล่ำสัน มีรอยสักบนตัวเป็นรูปพญานาคเจ็ดเศียร เชี่ยวชาญด้านมวยสยามว่ากันว่า เขาเคยเป็นทหารที่เมืองอินทาเทพมาก่อน จึงได้ฝึกมวยจนชำนาญ และมีเชิงดาบด้วย ด้านคาถาอาคมก็ไม่ได้เป็นรองใครเลย เขามีคนสนิทสามคนคือ บักมิ่ง เสือเผ่น บักจ้อย ลิงลม บักไปร่ง หุ่นพยนต์ นายฮ้อยคำแหงมีภรรยาชื่อ บานชื่น และมีลูกแฝดชายหญิงชื่อคำพูน กับ คำแพง ซึ่งตอนนี้อายุได้ 17 ปีแล้ว  มีนายฮ้อยคำแหงเป็นที่มีแต่คนรัก ที่นี่ก็ยังมีอีกคนที่มีแต่คนเกลียด คือ หมอฆ้อง เป็นหมอผีอีกคนแต่หยกมุ่นกับมนตร์ดำจนชาวบ้านไม่ค่อยอยากไปยุ่งกับแก

คำพูนกับคำแพงพร้อมด้วยเพื่อน ๆ กำลังจะหนีแม่ไปเที่ยวในป่ากัน คำพูนเป็นเด็กหนุ่มผิวเข้ม หน้าเข้ม ส่วนคำแพงนั้นเป็นผู้หญิงรูปร่างเล็กกว่า หน้าตาหน้าน่ารักเหมือนตุ๊กตา ทั้งสองได้รับการฝึกเชิงมวยกับนายฮ้อยคำแหงมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว ทำให้ไม่กลัวใคร โดยทั้งสองมีความฝันตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วว่าจะต้องร่วมทัพควายของนายฮ้อยคำแหงให้ได้แต่ว่า บานชื่นขอเอาไว้เพราะการร่วมทัพควายนั่นเป็นงานที่เสี่ยงมาก ช่วงนี้ชาวบ้านเจอกับซากสัตว์ป่าที่ถูกฆ่าตายในสภาพถูกควักเครื่องในบ่อย ๆ และบางครั้งผู้หญิงในหมู่บ้านก็หายไป พบอีกทีก็เป็นศพไปแล้ว ทำให้ลือกันว่าเป็นฝีมือของผีป่าบ้างผีปอบบ้าง ทำให้คำพูนและคำแพงคิดจะเข้าไปจับเจ้าผีตัวนี้ด้วยตัวเอง

“เอื้อย ๆ คึดดีแล้วบ่ เข้าป่า นายฮ้อยกะบอกอยู่ว่า มันเป็นตาย่าน หลาย ” บักโอ่ง เด็กหนุ่มร่างอ้วนพูดขึ้นมา กลุ่มของคำแพงนั้นมีบักโอ่งเด็กชายร่างอ้วน บักตาล เด็กหนุ่มร่างสูงโย่งจนเก้งก้าง ร่วมด้วย

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่89 จบ

    “ข้าช่วยเจ้าได้แค่นี้แล้วนะ ต่อไปดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยล่ะ”ดิสมัสถึงกับโกรธจัดสำหรับเขา เบต้านั้นเหมือนกับญาติคนหนึ่ง ที่โตมากับเขา เมื่อเสียเบต้า ดิสมัสก็เรียกพลังจากความแค้นและความตายให้มารวมในร่างของเขา โจมตีอย่างบ้าคลั่ง โอดินพยายามรับมือแต่ก็ยิ่งลนลาน และในที่สุด เขาก็ฟันโดนโอดินเข้าที่หน้า ทำให้ผ้าปิดตาของโอดินเป็นรอยโดนฟัน โอดินต้องถอยและขว้างหอกไป ดิสมัสหลบและฟันหอกให้มันตกพื้นและหยิบมันขว้างใส่โอดิน หอกลอยไปเสียบร่างของโอดิน แต่กลับไม่มีการระเบิดโอดินกระชากออกมาแล้วพูดว่า “หอกนี่ไม่ฆ่านายมันหรอกนะ เจ้าทำให้ต้องใช้พลังนี้ เตรียมตัวเถอะ”ร่างของโอดินเปล่งแสงออกมา และเข้าโจมตีอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้มันรวดเร็วและรุนแรงมาก ดิสมัสรับมือไม่ได้ เขาพลาดโดนแทงทะลุกระอักเลือดล้มลงไป โอดินถีบร่างของเขากระเด็น ออกจากหอก ขณะที่อยู่ระหว่างความเป็นความตาย นั้นดิสมัสได้เห็น เทียรี่ยืนข้าง ๆ โลกิในร่างแม่ของเขา เฮล นายฮ้อยคำแหง แก่น จ้อย มิ่ง แม่เฒ่าคำ แม้แต่ห้าวอยู่ตรงหน้า เบต้า บากีร่า ชาล็อต นี่เขากำลังจะตายสินะ ถึงได้เห็นภาพคนเหล่านี้ “บักมัดเอ๋ย ! เจ้าบ่ถึ

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่88 ข้าคือเทพ

    “ข้าจะแก้แค้นให้เอง เจ้าอย่าออกไปจะได้มั้ย ให้ข้าตายก่อน ที่เจ้าค่อยไปสู้เถอะ เพราะข้าไม่อยากเห็นเจ้าเจ็บตัว” ดิสมัสพูดคำแพงพูดอะไรไม่ออกแล้ว นางตัดสินกอดเขาเอาไว้แน่นแล้วพูดว่า “อ้ายต้องกลับมานะ” “ข้ากลับมาแน่” ทั้งสามออกไปพร้อมกัน โอดินยืนอยู่ตรงหน้าเขาไม่ได้ท่าทางของคนหวาดกลัวหรือยอมแพ้เลยสักนิด กลับมีท่าทางที่เข้มแข็ง ราวกับว่าตัวเองไม่ได้เสียเปรียบอะไรเลย เอาหอกชี้หน้าของเอลฟ์ทั้งสาม “เลือกเอาจะตายหรือยอมจำนน” “ทำเป็นพูดดีเจ้าเหลือแค่คนเดียวแล้วนะ ยังคิดจะต่อสู้อีกเหรอ” ดาเมี่ยงพูดเย้ย “คนที่เสียไปข้าหามาคืนได้ เสมอนั่นล่ะ เพราะอะไรรู้มั้ย” โอดินพูดจนก็สร้างลูกพลังแสงสีดำออกและยิงออกไป ทั้งสามหลบแทบไม่ทัน “เพราะข้าคือ เทพ !”โอดินเข้าโจมตีโดยเป้าหมายของเขาคือดิสมัส แต่ว่า ดิสมัสกับดิดิเย่ร์เสกโกเล็มขึ้นมาพร้อมกัน “EMETH”แต่โกเล็มแตกละเอียดในพริบตา แต่ก็ช่วยให้ดิสมัสตั้งตัวและยิงกะโหลกเพลิงใส่โอดิน แต่โอดินใชหอกทำลายได้ทั้งหมด และเข้ากระหน่ำ ดิสมัสเอาดาบปัดป้องการโจมตีของโอดิน ดาเมี่

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่87 รุนแรงมาก

    ธอร์เข้าต่อสู้ทันที การโจมตีของมังกรกระดูกนั้นรุนแรงมาก แต่ธอร์ก็รีบมือได้ และยิงสายฟ้าสวนไป เมื่อมังกรกระดูกโดนโจมตี ความเจ็บปวดจะส่งผ่านมายังร่างกายของดิดิเย่ร์ด้วย แต่เขากัดฟันใช้มังกรกระดูก ต่อสู้ ดิสมัสเห็นดังนั้นเขาเรียกเจ้านกแสกออกมา ให้มันพาบินขึ้นไปฟ้าไป และเขาก็กระโดดลงไปตรงหัวของมังกรกระดูก และส่งพลังเพิ่มให้ “คิดจะทำอะไร” ดิดิเย่ร์ถาม ดิสมัสตอบว่า “ขืนให้ท่าน ควบคุมมันคนเดียว ท่านได้เป็นศพแน่”ดิดิเย่ร์ไม่มีเวลาจะมาเถียงกับดิสมัสแล้ว เมื่อทั้งสองเสริมพลังให้เจ้ามังกรกะโหลก มันเขาโจมตีอีก ธอร์หลบได้ ธอร์ใช้ค้อนทุบเข้าที่ร่างของมังกรกระดูก แม้มันจะมีรอยร้าว แต่ด้วยพลังของเอลฟ์ทั้งสอง ช่วยซ่อมร่างของมังกรกระดูก ทำให้ไม่ได้เสียหายมากมายอะไร “ดิดิเย่ร์ ร่ายมนตร์กัดกินใส่มังกรนี่” ดิสมัสร้องบอก ดิดิเย่ร์ไม่ถามอะไรเขาทำตาม เวทย์กัดกิน ปกติจะใช้ทำลายคู่ต่อสู้แต่เมื่อร่างใส่โครงกระดูกมังกร มันกลับทำให้ มังกรมีเนื้อหนัง ขึ้นมัน และดูดพลังสายฟ้าที่ธอร์ยิงออกมาเข้ามาในร่างได้ ทำให้มันมังกรสามารถพ่นสายฟ้ากลับไปหาธอร์ได้ แต่ธอร์ใช้ค้อนรีบเอาไว้ จึงเกิ

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่86 เล่นงาน

    เจ้านกแสกปล่อยนายของมันลงไป ดิสมัสฟาดดาบหมายจะเล่นงานหัวของธอร์แต่ว่า อีกฝ่ายยกค้อนขึ้นมารับคมดาบเอาไว้เต็ม ๆ และเหวี่ยงร่างของดิสมัสกระเด็น เจ้านกแสกอรอลโต้ รีบไปโฉบนายของมันไม่งั้นเขากระแทกพื้นแน่ ดิสมัสจำต้องลงพื้นเพื่อตั้งหลัก และเหล่ามนุษย์หนูก็วิ่งมาสมทบกับเขา “คิดจะทำบ้าอะไรวะเนี่ย” ดิดิเย่ร์พูดขึ้นมาและส่งสัญญาณให้พวกโดวาฟเอาอาวุธออกมา มันคือเครื่องเหวี่ยงหิน ! หินจำนวนมากถูกเหวี่ยงลอยไป แต่ถูกธอร์ทำลายได้เกือบทั้งหมด แถมหินเหล่านี้ก็ตกลงมากลายเป็นเหมือนฝนมรณะ ที่สังหารคนไปจำนวนมาก ทำให้การใช้เครื่องเหวี่ยงหินไม่ใช่ความคิดที่ดีแล้ว เหล่าพานรมฤค นำโดนพนารีบมาอาสาทันที “เหวี่ยงพวกเราขึ้นไป” “เฮ้ย ! พวกแกว่าไงนะ” ดิดิเย่ร์แทบไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย “ยิงพวกข้าขึ้นไป พวกข้าจะไปทำรถศึกนั้นร่วงลงมาแล้ว พวกเจ้าค่อยหาทางจัดการพวกมัน”พนาพูด ดิดิเย่ร์ทำหน้าไม่ถูกเขาเลยพูดว่า “ไอ้โรคเสียสติมันเป็นโรคติดต่อแน่ ๆ”พวกพานรนฤคถูกยิงขึ้นฟ้าไปจำนวนมาก พวกมันหลายตัวโดนสายฟ้าบาดเจ็บ ล้มตาย แต่ก็มีหลายตัวเหมือนกันที่มารุมเกาะรถศึกของธอร์

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่85 บากีร่าจงออกมา

    “เบต้ารักษาเขาเร็ว” ดิสมัสสั่ง แม้เบต้าจะไม่ชอบดาเมี่ยงแต่นางก็รักษาเขาเต็มที่ ดิดิเย่ร์หันมามองดิสมัสแล้วพูดว่า “สงสัยข้าต้องร่วมมือกับแกแล้ว ข้าไม่ใช่สายต่อสู้ตรง ๆ แบบนี้ ข้าเสียเปรียบแน่”โกเล็มสองตัวถูกทำลายอย่างง่ายดาย แต่ดิดิเย่ร์เสกขึ้นมาอีก ส่วนดิสมัสตัดสินใจเรียกเจ้าเสือดำออกมา “บากีร่าจงออกมา”เจ้าเสือดำเข้าไปโจมตีทันที แต่ไทร์หลบการโจมตีได้ แต่นั่นเป็นการเปิดช่องว่างให้ดิสมัสโจมตี แต่ไทร์เอาดาบรับดาบของดิสมัสเอาไว้ทัน แต่กลายเป็นจังหวะให้บากีร่า โจมตี แต่ไทร์เอาแขนข้างที่มือกุดไปรับคมเขี้ยวของบากีร่าเต็ม ๆ คมเขี้ยวกัดจมลงไปจนเลือดอาบ เป็นจังหวะให้ดิดิเย่ร์ ยิงกะโหลกเพลิงใส่ไม่หยุด แต่ไทร์รู้ทันเลยเหวี่ยงร่างของบากีร่ากระเด็น มารับกะโหลกไฟของดิดิเย่ร์ก่อน เจ้าบากีร่าถึงกับบาดเจ็บหนัก ดิสมัสเองก็ต้านกำลังของไทร์ไม่ได้แล้ว เขาต้องถอยออกมาไม่งั้นขาดสองท่อนแน่ “คิดว่าลูกไม้แบบนี้จะหยุดข้าได้งั้นเหรอ !”ทั้งดิดิเย่ร์และดิสมัสตัดสินใจยิงกะโหลกเพลิงใส่ไม่หยุด แต่มันกลับไม่สะดุ้งสะเทื้อนเลยแถมยังเข้ามาเหวี่ยงดาบใส่ดิดิเย่ร์ยังดีที่ดิสมัสเอาดาบมาร

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่84 เพลงสงคราม

    “กระชากวิญญาณ” เจอคาถานี้ในระยะเผาขนแบบนี้ วิญญาณของยุรนันท์ถูกทำลาย เขาตายคาที่ทันที ดิสมัสหอบด้วยความเหนื่อย แต่ยังไม่ทันไร พลธนูบนป้อมก็เล็งธนูมาทางเขาแล้ว มาตาฮารี สั่งให้ธนูยิงธนูใส่เขา แต่ว่า “EMETH”ดิดิเย่ร์เสกโกเล็มมากันลูกธนะเอาไว้ก่อน ไม่งั้นดิสมัสกลายเป็นศพแน่ “ไม่ต้องไปกลัวฆ่าพวกมัน ตอนนี้จงฟังข้าแทนท่านยุรนันท์” มาตาฮารีสั่งอลิซซ่าได้ยินก็ตะโกนเสียงดังว่า “พวกเจ้าจะฟังนางจิ้งจอกยั่วสวาทนี่เหรอ พวกเจ้าเป็นนรสิงฆ์นะ” เหล่านรสิงฆ์เริ่มลังเล และยังไม่ทันไรเสียงกลองศึกก็ดังขึ้นมา ชูเท็นโดจิ กับอรุณนภานำทัพมาด้วยตัวเอง อรุณนภาประกาศเสียงดังลั่น “หากใครที่ทรยศยอมจำนน ข้าจะไม่เอาความเลย หากยังคิดจะต่อสู้อีก โทษเดียวที่จะได้รับคือประหาร” เมื่อได้ยินเช่นนั้นเหล่านรสิงฆ์ก็รีบยอมจำนนทันที ส่วนมาฮารีนั้นเห็นถ้าไม่ดีแล้ว นางจึงรีบหายตัวหนีไปทันที เหล่าเอลฟ์ยังคงเป็นเจ้าของเมืองตรงนี้ ส่วนทัพนรสิงฆ์นั้นถอนทัพกลับไปที่บ้านเมืองตัวเอง พวกพานรนฤค ได้รับการปล่อยตัว แต่น่าเสียดายมนุษย์หนูตายไปหลายตนจนเหลือน้อยแค่หลักสิบเท่านั้น

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status