เมื่อเขาเข้าไปในห้องแล้ว เธอก็รีบเดินกลับมาและรีบวิ่งเข้าห้องของตัวเองทันที
“เป็นเขาหรอกเหรอ”
เธอต้องจำเขาได้แน่นอน เพราะรุ่นพี่คณะวิศวะคนนี้ ค่อนข้างจะเสน่ห์แรง และดังในหมู่สาว ๆ แต่เธอจำไม่ได้เลยว่าเขาเป็นคนแบบนี้
“ไหนบอกว่าเขาเป็นเด็กเนิร์ด ๆ เงียบและรักสงบไม่ใช่เหรอ”
“ตะวัน” หนุ่มคณะวิศวะ ที่แต่งกายถูกระเบียบทุกกระเบียดนิ้ว เขาเป็นคนเงียบ ๆ แม้ว่าจะมีกลุ่มเพื่อนสนิทที่คบหากันอยู่ไม่กี่คน แต่พวกเขาก็โดดเด่น จนที่มหาลัยเรียกพวกเขาว่า “จตุรเทพคณะวิศวะ” เพราะนอกจากความหล่อแล้ว พวกเขายังเรียนเก่งอีกด้วย
“แกว่ายังไงนะ จะ…จตุรเทพวิศวะงั้นเหรอ คนไหนละ”
“คนที่ชื่อตะวัน”
“พี่ตะวัน หล่อนุ่มเหมือนคอร์กเทลมาร์ตินี่น่ะเหรอ”
“นุ่มเหรอ เนตรนี่แกเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า”
เธอนั่งคุยกับกลุ่มเพื่อน ๆ ที่ม้าหินอ่อน หน้าคณะของตัวเอง หลังเลิกเรียนแล้วรุ่นน้องก็เริ่มทยอยกลับ วันนี้พวกเธอเลยแวะนั่งคุยกันก่อนกลับ
“ไม่ผิดนะ พี่ตะวันคนที่หล่อ ๆ เนี้ยบ ๆ หน่อยเป็นลูกชายเจ้าของธุรกิจขายรถยนต์หรู เงียบ นิ่งเหมือนเจ้าชาย”
“เหอะ เจ้าชายกะผีน่ะสิ”
สองคืนก่อน
“อ๊าาส์ ตะวันคะเบาหน่อย รูจะแหกอยู่แล้ว อ๊าาส์…”
เสียงร้องขอชีวิตของอีกฝ่าย เหมือนจะไม่ได้ทำให้คนที่กระแทกอยู่สนใจเลย เพราะคืนนั้นมะปรางแทบจะไม่ได้นอน เสียงของคนที่อยู่ข้างห้องทำให้เธอใจสั่นทั้งคืน ไม่ใช่ว่าอยากรู้ แต่เพราะเธอก็เคยมีแฟนมาก่อน พอได้ยินเสียงแบบนี้ ก็ทำให้รู้สึกเปลี่ยวขึ้นมา จนนอนไม่หลับเท่านั้นเอง
“แม่งเอ๊ย! จะย้ายห้องก็เสียดายค่าประกัน!”
เสียงครางของผู้หญิง และเสียงขู่ของผู้ชายที่ดังเป็นระยะ ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะแอบฟัง และนี่เป็นเหตุผล ที่เธอไม่อยากให้เพื่อนมานอนค้างที่ห้อง
“อิจฉาแกจังเลย ที่มีเพื่อนข้างห้องหล่อ ๆ แบบนั้น เอาไว้ฉันแวะไปนอนค้างกับแกดีกว่า”
“อย่าเลย ฉัน…”
“ไอ้ทรายแกก็รู้ว่า มะปรางมันโลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบอยู่กับใคร แค่ครั้งก่อนมันมีแฟนอย่างไอ้… ว่าแล้วก็มาเชียวนะ”
“จักรกฤษ” อดีตแฟนเก่าของมะปราง เดินมาพร้อมกับสาวคนใหม่ พวกเธอหันไปมองทั้งคู่ที่เดินผ่านไป แต่ตอนนี้มะปรางไม่รู้สึกอะไรแล้ว เพราะเธอทนมานานเกินพอแล้ว กับนิสัยไม่รู้จักพอของเขา
“รู้สึกโชคดีจังแฮะ ที่ไม่ได้อยู่ในจุดที่ต้องทนแล้ว”
“ดีใจกับแกด้วยจริง ๆ”
“ขอบใจมากอันตรา ฉันกลับก่อนดีกว่า เอาไว้โทรหานะ”
“รายงานกลุ่มที่ต้องพรีเซ็น อีกสองวันค่อยนัดกันทำก็แล้วกัน วันนี้ฉันมีนัดไปก่อนละ”
"อ้าวไอ้เนตร ไปเลยเหรอวะ เหลือแกกับฉันแล้วอันตรา"
“แกอยากจะลองคาเฟ่ร้านใหม่ หน้ามหาลัยไม่ใช่เหรอ ไปสิ”
“อันตรา ฉันรักแกที่สุดเลย”
ทรายกับอันตราแยกไปที่ร้านคาเฟ่ของมหาลัย ระหว่างนั้นเธอก็เห็นคนที่พึ่งพูดถึง เดินออกมาจากคณะวิศวะ เพราะทางที่ต้องไปต้องเดินผ่านคณะของพวกเขา
“นั่นพวกเขาแหละ ดูสิมีแต่คนกรี๊ด เลี่ยงไปทางอื่นเหอะอัน”
“ได้สิ”
อันตราหันไปมองพวกเขาอีกครั้ง หนึ่งในนั้นเองก็เหมือนจะจำเธอได้เช่นกัน อันตรารีบเดินหลบเขาไปทันที
“รีบเดินเถอะทราย เดี๋ยวร้านก็ปิดหรอก”
“เออ ๆ แล้วทำไมแกต้องหน้าแดงด้วยละ”
“ไม่มีอะไรรีบไปเถอะ”
คอนโด
มะปรางมาถึงคอนโดแล้ว เธอกดลิฟต์ไปที่ชั้น 8 ตามปกติ แต่เมื่อเดินออกมา ก็เห็นว่ามีผู้หญิงเดินมาก่อนเธอ ซึ่งน่าจะใช้ลิฟต์อีกตัวหนึ่ง
กลิ่นโชยแรงขนาดนี้อาบมาหรือไงยะ
มะปรางบ่นในใจแต่ก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นว่าเธอหยุดอยู่หน้าห้องข้าง ๆ เธอจึงรีบกดรหัสเข้าห้องตัวเองทันที แต่ก็ไม่ทันเพราะเจ้าของห้องข้าง ๆ เปิดประตูออกมาและเห็นเธอเข้าพอดี
“เปิดประตูช้าจังเลยนะคะที่รัก บี๋เข้าไปได้หรือยัง”
มะปรางทันเห็นสายตาของตะวัน ก่อนจะรีบเข้าห้องไปทันที หัวใจเต้นแรงจนมือสั่น กุญแจห้องของเธอ หล่นที่หน้าห้องแต่กลับไม่รู้ตัว
“เข้าไปก่อนสิ”
“ได้ค่ะ”
ตะวันเดินออกมา และเก็บกุญแจห้องของเธอ เขาจำเธอได้เพราะเคยขึ้นลิฟต์ตัวเดียวกันเมื่อหลายวันก่อน
“พวงกุญแจกระต่ายน้อยเหรอ น่ารักไม่เบาเลยนี่”
“ปรางก็รักพี่ตะวันค่ะ”ตะวันเหมือนกับได้ปลดแอกอะไรบางอย่าง เมื่อเธอพูดคำนี้ออกมา เขาถึงกับยิ้มได้ และหันมาจูบเธอแรง ๆ อีกครั้ง“เมื่อกี้ปรางบอกรักพี่เหรอ พูดใหม่อีกทีสิ”“ปรางรักพี่ค่ะ อ๊ะ…ซี๊ด…จะย้ำทำไมคะ”“พูดอีก เร็วเข้า”“รักค่ะ อ๊าา ปราง...รักพี่ตะวัน อ๊าา แรงอีกค่ะที่รัก อ๊าาา”“พูดอีกเร็วเข้าเมียจ๋า ผัวอยากฟังทั้งคืนเลย อาาา เสียวมาก ต้องแบบนี้สิ ดีมาก ตอดแรงมาก อาา... พี่รักปรางนะครับ”ทั้งคืนทั้งคู่ได้แต่บอกรักกัน สลับกับเปลี่ยนท่าทางไปหลายท่า สุดท้ายคืนนี้ ทั้งคู่ก็ต้องเปลี่ยนมานอนที่ห้องของตะวันแทน เพราะห้องของมะปรางนอนต่อไม่ได้แล้ว“อื้อ พอแล้ว จะทำห้องนี้เลอะอีกไม่ได้แล้วนะคะ อ๊าา พี่ตะวันพอก่อน นี่ดึกแล้ว”“พรุ่งนี้ค่อยไปช่วยกันทำความสะอาด แต่ตอนนี้พี่ยังรักปรางไม่พอเลย หันมาหน่อย ขอดูดปากอีกหน่อย”เสียงน้ำลายและลิ้นที่รัวกันพัลวันอีกครั้ง ดังขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่เปลี่ยนเตียง เพราะตะวันที่เร่งกระตุ้นจนมะปรางเสร็จรุนแรง และทำที่นอนเปียก พวกเขาจึงย้ายมาที่ห้องของตะวันแทน และเริ่มขย่มเตียงกันอีกรอบ“อ๊าา อย่านอกใจปรางเชียว ไม่งั้นจะเอาให้ตาย”“กลัวแล้วจ้าเมียจ๋า เอาให้ตายเล
ตะวันพอโดนดุเข้า ก็ยอมนั่งอยู่เฉย ๆ จนหนังจบ เขาไม่พูดอะไรเลยสักคำ จนมะปรางเริ่มรู้สึกผิด เธอหันไปมองหน้าเขา แต่คนตัวโตทำเป็นงอนและนั่งไขว่ห้างกอดอกให้เสียแล้ว“จะงอนอะไรนักหนา ไม่ดูสถานที่เลย”สุดท้ายเธอก็ดูหนังแทบไม่รู้เรื่อง เพราะมัวแต่คิดเรื่องคนข้าง ๆ ที่นั่งหันข้างให้เธอจนหนังจบ เมื่อลุกออกมาจากโรงหนังได้ เธอก็แกล้งจะเดินไปจับแขนเขา ซึ่งตะวันก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เขาไม่พูดอะไรเลยสักคำ“งอนปรางเหรอคะ”“จะไปไหนอีกหรือเปล่า จะกินข้าวที่นี่เลย หรือว่าจะไปกินที่อื่น”“หิวแล้วเหรอคะ”“อืม”“ที่แท้ก็โมโหหิวเหรอคะ งั้นไปกินข้าวก่อนก็ได้แล้วค่อยกลับ”“อืม”มะปรางยังทำใจดีสู้เสือต่อไป เธอไม่เคยเห็นผู้ชายตัวโตงอนมาก่อนเลย ตอนที่คบกับจักร เขาก็ไม่เคยทำท่าทางแบบนี้ แต่ชีวิตคู่ที่คบกันก็จืดชืดจนน่าเบื่อมาก รวมถึงเรื่องบนเตียงด้วย“อยากกินอะไรคะ”“อะไรก็ได้ เลือกเถอะกินได้หมดนั่นแหละ”“งั้นเราเดินดูสักพักค่อยเลือกดีไหมคะ”“ตามใจ”ทั้งคู่เดินไปโซนร้านอาหารในห้างสรรพสินค้า โลกก็ช่างกลมเหลือเกินเมื่อเดินมาสักพัก ก็เจอกับจักรและลูกตาลที่มาเที่ยวด้วยกัน เมื่อตะวันเห็นว่าตรงหน้าเป็นใคร ก็รีบดึงเธอเข้าม
“พี่ตะวัน…อื้อ…”เขาจูบเธอเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสปฏิเสธ เมื่อถึงส่วนที่ประสานกันออก เขาก็เอานิ้วสอดเข้าไปแทน เพื่อกระตุ้นเธออีกครั้ง มะปรางเมื่อถูกกระตุ้นเข้าไปอีกครั้งก็เริ่มคล้อยตาม ตะวันจับตัวเธอนอนตะแคง และสอดเข้าไปพรวดเดียวจนมิด เรียกเสียงครางรับจากแฟนสาวได้ทันที“เฮือก!! อ๊าา…ลึกไปแล้ว อ๊าา เสียว อย่าบี้ตรงนั้น มันจะ…เสร็จ อ๊าาา!!!”เธอทั้งอายทั้งเสียวและตื่นเต้น ไม่รู้เลยว่ารู้สึกยังไงกันแน่ ตะวันพาเธอลองทุกอย่างที่ไม่เคยรู้จัก เซ็กซ์ที่น่าตื่นเต้นและเร่าร้อน เหมือนจะเผาตัวเธอได้ทั้งตัว ยิ่งทำให้มะปรางต้องการมากขึ้น“เพี๊ยะ!”“อ๊าา!!”“เสียวมากไหม บอกพี่สิคะ หืมมม อาา…แน่นฉิบหาย ก้นสวยมากที่รัก อาาา”ปัก ปัก ปัก!เสียงสะโพกของทั้งคู่กระทบกันรัวถี่ ทำให้อารมณ์รักกระเจิง มะปรางพึ่งจะรู้สึกในตอนนี้เองว่า “กดให้จมเตียง” มันเป็นแบบนี้นี่เอง“อ๊าา พี่ อ๊าา…ปรางจะเสร็จ อ๊าา ร้อนมาก ช่วยด้วย อื้อ…”ตะวันพาเธอออกมารับลมด้านนอก แต่ไม่ได้ออกไปที่ระเบียง แค่ในห้องที่มีกระจกกั้น มองเห็นท้องฟ้าข้างนอก ก็ทำเอามะปรางเสียวจนวูบวาบไปทั้งตัว นี่ก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว แต่แฟนหนุ่มของเธอเหมือนจ
“เรื่องนี้มันยาวน่ะ”“เล่ามาเถอะ”“ก็ได้”อันตราเริ่มเล่า ตั้งแต่ที่เธอมีโอกาสได้เจอภาวิชญ์ครั้งแรก ที่ห้องประชุมเล็กในคณะวิศวะ วันที่เธอต้องเอาของที่อาจารย์วานไปส่งให้ ขากลับออกมาได้ยินเสียง ซึ่งลอดออกมาจากห้องประชุมเล็กชั้นสาม จึงเดินไปดู เธอเห็นว่ามีคนทำอะไรบางอย่างอยู่ในห้องนั้น ซึ่งจำได้ว่าคือภาวิชญ์ กับผู้หญิงอีกคนที่เธอไม่รู้จัก“บ้าไปแล้ว นี่มันในมหาลัยนะ”“คิดว่าพวกเขาสนเหรอ แม้แต่หอสมุดก็ยังเคยทำมาแล้วเลย”“ไอ้ทราย แกรู้ได้ไง”“เออ ๆ ช่างเถอะ ไอ้อันเล่าต่อสิ”หลังจากนั้นเธอก็รีบวิ่งออกมา และคิดว่าเขาคงจะจำเธอไม่ได้ แต่โชคร้ายที่เธอดันทำปากกาตก ซึ่งปากกาด้ามนั้น เป็นปากกาที่พ่อของเธอเคยซื้อให้ และมันสลักชื่อของเธออยู่บนนั้น“ซวยของแท้”“ไอ้เนตรอย่าพึ่งขัดสิ แล้วยังไงต่อ ชื่อคนก็เหมือนกันได้”“แต่ว่าปากกาอันนั้น มีโลโก้บริษัทของคุณพ่ออยู่”“แล้วยังไงอย่าบอกว่าเขาสืบจนเจอนะ เกินไปหน่อยหรือเปล่า”“ก็ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ที่จริงแล้วฉันก็คิดว่าปากกาหายไป เพราะลืมไว้ที่ไหนสักที่หนึ่ง จนกระทั่งเมื่อสองเดือนก่อนเปิดเทอม คุณพ่อชวนไปทานข้าวกับเพื่อนสนิท ซึ่งทำบริษัทท่าเรือส่งออก ฉันกับคุณ
“พี่บ้า! อย่าทำอะไรนะ ตอนนี้มันดึกแล้ว”“น่า…นิดเดียวเอง ช่วยพี่หน่อยนะ”“ไม่เอา อ๊ะ พี่…อื้อ”เขาดึงนิดเดียว เสื้อนอนบางของเธอก็เลิกขึ้น เวลานอนมะปรางไม่สวมบรา มันทำให้เขารู้สึกสะดวกมากขึ้น เธอครางรับเมื่อเขาเริ่มบีบเคล้นสองเต้าตรงหน้า นึกไม่ถึงว่าเวลาแบบนี้ยังมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา ตะวันถอดชุดนอนของตัวเองออกจนหมด และใช้มือรูดดึงแท่งแกร่งของตัวเอง“โอยย…เสียวมากเลย แค่เห็นหน้าก็จะแตกแล้ว ที่รัก…”“ไม่เอา ไม่เคยทำ”“ฝึกสักหน่อยเดี๋ยวก็เป็น มาเถอะน่า”"ไม่เอา พี่ตะวัน อื้อ…"เขาจับหัวเธอมาใกล้แท่งร้อนในมือ ที่ถูกรูดจนเริ่มมีน้ำออกมา ไม่น่าเชื่อว่ามะปรางจะไม่รังเกียจ ทั้งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน เมื่อถูกเขากดเข้าไปใกล้เธอจึงเริ่มใช้ลิ้นช่วยเขา เสียงครางของตะวันทำให้เธอรู้สึกดีจนอยากทำต่อ“อาา...ยอดไปเลยเสียวฉิบหาย อาา… แบบนั้นแหละ เบา ๆ นะมะปราง ไม่ต้องรีบ อา....”เสียงแหบพร่าของเขา ปลุกให้อารมณ์ดิบของเธอตื่นขึ้น จึงเริ่มนึกอยากแกล้งเขาขึ้นมา เสียงนี้เคยได้ยินอยู่ที่ระเบียงห้อง แต่ไม่คิดเลยว่าวันนี้เธอจะเป็นฝ่ายต้องมาทำให้เขาเอง“อ๊อก!”“อาาา ที่รัก เสียวมากเลย อ๊าาา ปรางจ๋า เบา ๆ นะ ระวังหน่
มะปรางจำเสียงนั้นได้ทันที เสียงผู้หญิงที่งัวเงียมารับสายของเขา เมื่อเปิดหน้ามา อีกฝั่งหนึ่งก็ตกใจทันที ไม่แพ้กับทางมะปรางที่ตกใจเหมือนกัน เธอรีบหลบเมื่อตะวันเอียงมือถือมาให้เธอดู“ไอ้เชี่ยตะวัน! นี่มึงเอาจริงดิ นั่นแฟนมึงเหรอโคตรสวยเลยไอ้เสือร้าย นี่มึงจะถอดเล็บแล้วเหรอวะ ไอ้เชี่ยวิชญ์รู้หรือยัง”เขาหันมามองมะปราง ที่กำลังมองไปที่จอของเขาแล้วนึกขำ“ที่นี่รู้หรือยังว่าพี่ไม่ได้โกหก นี่ไอ้จอยเพื่อนพี่เอง มันเป็นทอมแล้วก็มีแฟนเป็นผู้หญิง”“ห๊ะ อะไรนะ อ๋อ…กูนึกออกแล้ว เธอก็คือคนที่โทรมาหามึงวันก่อนใช่ไหม ที่กูรับสายแทนเพราะรำคาญ เพราะมือถือมันสั่น ตอนมึงไปอาบน้ำ”“เออนั่นแหละไอ้ฉิบหาย งอนกูจนป่วยเลยเนี่ย มึงช่วยกูเคลียร์เลย”“เอ่อ น้องครับพี่ชื่อจอย ขอโทษทีที่วันนั้นทำให้น้องเข้าใจผิด พวกพี่ทำโปรเจคกลุ่มกันแล้วเหนื่อย ก็เลยมาขออาศัยห้องไอ้ตะวันนอน น้องโทรมาตอนพี่พึ่งจะหลับได้ไม่ถึงสามชั่วโมง ตอนนั้นตะวันมันไปอาบน้ำ พี่รำคาญเสียง ไอ้กองทัพเลยถีบพี่ไปจัดการครับ ขอโทษจริง ๆ ถ้าทำให้น้องเข้าใจผิด”ตะวันหันไปมองหน้ามะปราง ที่ทำสีหน้าแปลกจนเขาขำ เธอทั้งรู้สึกผิด และไม่รู้ว่าจะทำหน้ายังไง เมื่อเ