แชร์

Typhoon 5 ขอเป็นคนแรก

ผู้เขียน: อัญธิญาน์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-06 14:07:08

        “พี่โทรมาหาพี่จะบอกฝันดี ไลลาถ้าเปิดใจให้นึกถึงพี่คนแรกนะ อาจจะเร็วไปแต่พี่อยากบอกว่าน้องคือผู้หญิงคนแรกที่พี่อยากอยู่ด้วย และพูดได้เต็มปากว่าพี่ชอบน้อง”

        ประโยคยาวเหยียดถูกพูดออกมาจากปากของไต้ฝุ่นหลังจากที่เลิกกิจกรรมช่วงเย็น เขาไม่ได้ไปรอรับไลลาริณเพราะถูกเพื่อนกักตัวไว้

        ตกดึกเขาจึงแสร้งทำเป็นโทรหาเธอเพื่อทำคะแนน ยอมออกมาโทรหาไลลาริณ ใครเห็นเข้าคงจะคิดว่าเขาเป็นบ้าที่มาแอบคุยโทรศัพท์อยู่ข้างถนนคนเดียว

“ตามไปทำคะแนนได้อะไรบ้างวะ?”

“ผู้หญิงน่าเบื่อวะ” เขาลงทุนขนาดนี้แล้วแต่ไลลาริณยังไม่ยอมเปิดใจให้เลย เขาจำประโยคที่เรียวตะสอนมาเอามาใช้ก็แล้ว

“ยังไม่ทันปิดจ๊อบเลยเบื่อเร็วจัง”

“เล่นตัววะเกิดมายังไม่เคยจีบใครยากขนาดนี้”

“มึงเตรียมเงิน 1 ล้านให้กูเลย” กองทัพมั่นใจว่าเขาต้องชนะไต้ฝุ่นแน่ และประเมินจากสถานการณ์แล้วดูเหมือนจะมีคนตกหลุมที่ตัวเองขุดขึ้นมา

“เกมยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหารโว๊ย”

ไต้ฝุ่นยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มคิดหาทางสารพัดวิธีเพื่อพิชิตใจสาวเพราะเวลาอีกแค่ห้าวันเท่านั้น ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของเขาไม่คืบหน้าไปไหน

“มึงชวนพิมพ์มาเหรอ”

“พิมพ์ตามเองแหละ” เธอได้ยินมาว่าไต้ฝุ่นมาดื่มที่ผับของเขา จึงรีบตามมาหวังว่าคืนนี้จะได้อยู่เป็นเพื่อนเขาทั้งคืน

“คืนนี้ค้างคืนกับพิมพ์ได้นะพิมพ์เหงา”

“เหงาหรือเงี่ย.-น ?” มารยาหญิงเขาตามทันหมดแหละ ไม่อย่างนั้นคงไม่อยู่มาจนถึงทุกวันนี้แต่ผู้หญิงเสนอมีหรือที่เขาจะไม่สนอง

“ก็ทั้งสอง”

“คงไม่เงี่ยนเท่าไรเพราะได้ข่าวว่าเพิ่งไปเอากับหนุ่มบริหารมา” เขาไม่ได้ว่าอะไรหากพิมพ์พลอยไปมีคนอื่น เพราะเขาไม่เคยสนใจเรื่องพวกนี้

“ก็...ก็คือพิมพ์”

“เงี่ย.-น มากก็ตามมา” ไต้ฝุ่นวางแก้วเหล้าลงที่เดิมเขายืนขึ้นเต็มความสูง ไม่ลืมจะหันมาบอกเพื่อนๆ ที่พวกมันไม่ได้สนใจเรื่องพวกเขาเลย

“เดี๋ยวกูมา”

“อืม เอาถุงป่ะ?” กองทัพไม่ได้สนใจว่าไต้ฝุ่นจะไปไหน คนอย่างมันคงมีแค่เรื่องเดียว

พิมพ์พลอยเดินตามไต้ฝุ่นออกมาด้วยท่าทีดี๊ด๊าใหญ่ถือว่าครั้งนี้เขายอมใจอ่อนกับเธอ เธอเดินจามมาถึงทางเดินแคบๆ ที่ทั้งมืดและเปลี่ยวไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยอะไร ก็ถูกเขาผลักไปชิดผนังอย่างรุนแรง

“ไม่ออมมือเลยนะ”

“อมให้หน่อย” บอกตามตรงมองหน้าแล้วไม่มีอารมณ์ เขากดศีรษะของเธอให้คุกเข่าลง ซึ่งหญิงสาวไม่รอช้าเธอปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงและควักท่อนเอ็นออกมา

“อืม อ๊า”

“เงี่ย.-น มากเลยเหรอครางเสียงหลงเลย”

“อืม มันไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวัน”

เพราะมัวแต่วุ่นวายกับไลลาริณเลยไม่ค่อยมีเวลาปลดปล่อยอารมณ์กับหญิงสาวคนไหน ตอนนี้พิมพ์พลอยเสนอเขาจึงรีบคว้าไว้

เธอใช้นิ้วโป้งเคล้นคลึงหัวสีชมพูของเขาวนไปวนมาอยู่หลายครั้ง จนรับรู้ได้ว่ามีน้ำกามไหลออกก่อนที่จะค่อยๆ ดูดเลียราวกับอติมรสโปรด

ไต้ฝุ่นเผลอครางออกมาเขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและหลับตาจินตนาการไปเรื่อย แต่เขาดันนึกถึงใบหน้าของไลลาริณนี่สิ

“ยัยตัวแสบ อ๊า...” เขาเผลอกดศีรษะของพิมพ์พลอยอย่างแรง และครางออกมาเพื่อระบายความอัดอั้นที่มีก่อนที่เขาจะถึงสวรรค์จึงดึงตัวหญิงสาวลุกขึ้นมา

“ทำไมไม่ชอบเหรอ?”

“หันหลังและอ้าขาออก”

“ทำไมใจร้อนจัง”

เธอยอมทำตามที่เขาต้องการและดึงชุดเดรสขึ้นมากองไว้เหลือเอว และถอดแพนตี้ออกเพื่อให้เขารีบเข้ามา เธอมองไต้ฝุ่นที่กำลังสวมเครื่องป้องกัน ในใจนึกอยากจะสดกับเขาแต่เขาคงไม่ยอม

“นายเคยสดกับใครไหม”

“อย่าหวังเรื่องแบบนั้นเลย ฉันรู้ว่าผู้หญิงต้องการอะไร” แค่ต้องการจะจับเขาก็เท่านั้นบอกเลยว่าเขาไม่หลงกลมารยาหญิงง่ายๆ

“อ๊า...อื้อ...จุกมาก”

“อืม...” ไต้ฝุ่นครางออกมาเมื่อตอนนี้เขาดันท่อนเอ็นเข้าไปจนสุด และเริ่มขยับสะโพกด้วยความรุนแรง ในสมองนึกถึงแต่ใบหน้าของเธอคนนั้น

ไลลาริณผู้หญิงที่ไม่ยอมหลงเสน่ห์ของเขา ความน่ารักของเธอมันเริ่มทำให้เขาอยากครอบครองหญิงสาวมากขึ้นทุกที เพราะกลัวว่าจะมีคนตัดหน้าไป

“อ๊ะ...อ๊า...ไต้ฝุ่นรุนแรงไปแล้ว”

“ซี้ดดด...อ๊า...ไลลา” เขาปลดปล่อยน้ำกามใส่เครื่องป้องกันจนหมด และรีบดึงออกมาก่อนจะรูดถุงยางออกและจัดการดึงกางเกงตัวเองขึ้นมาใส่เช่นเดิม

“หมายความว่ายังไง!”

“ฉันไม่มีอารมณ์”

“ไม่มีอารมณ์แต่นายเรียกชื่อคนอื่นตอนเอากับฉัน” สรรพนามแทนตัวเองเปลี่ยนไป เขาเอากับเธอไม่ถึงห้านาทีแถมยังเรียกชื่อคนอื่นต่อหน้าเธอ

“พูดบ้าอะไร!”

“ก็นายครางชื่อมันอีผู้หญิงที่ชื่อไลลามันเป็นใคร!”

“อย่ามาเพ้อเจ้ออยากได้เงินเท่าไรก็บอกจะโอนให้”

“ไต้ฝุ่นฉันไม่ใช่ที่ระบายของนายนะ” พิมพ์พลอยคุ้นชื่อผู้หญิงคนนั้นมาก แต่จำไม่ได้ต้องเป็นผู้หญิงคนนั้นที่ไต้ฝุ่นไปเฝ้าเมื่อตอนเช้าแน่ๆ

“ไม่ใช่ที่ระบายของฉัน? ฉันไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแบบนั้นนะ เพราะฉันจ่ายเงินให้”

“กรี๊ดดดด” พิมพ์พลอยกรีดร้องออกมาโดยไม่กลัวว่าใครจะเข้ามาเห็นเธอในสภาพนี้ เธอคิดออกแล้วไลลาคือสาวรุ่นน้องปีหนึ่งนั้นเอง กล้าดียังไงถึงมาอ่อยคนของเธอ

“อีไลลา มึงอยู่ไม่เป็นสุขแน่”

ไต้ฝุ่นเดินหน้าตึงเข้ามาในห้องวีไอพี และทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง เขาครางชื่อไลลาริณต่อหน้าคนอื่นได้อย่างไร กูต้องบ้าแน่ๆ

“ไปปล่อยน้ำมาเหรอ”

“เรียวตะมึงมาได้ยังไงใครจุธูปเรียก”

“ไม่ต้องจุดเรียกผมก็มาถูก” เพื่อนพี่ชายวันนี้เหมือนจะอารมณ์ไม่ดี เจอหน้าเขาทีไรต้องโดนด่าทุกที ไม่รู้วีที่เขาบอกไปจะได้ผลไหม

“มึงเป็นอะไรหงุดหงิดไปแทบทุกอย่าง”

“ไม่มีหนิใครหงุดหงิดไม่มี๊” คนปากแข็งปฏิเสธเสียงสูงและดื่มเหล้าครั้งเดียวจนหมดแก้ว

ติ้ง ติ้ง

เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเมื่อเห็นว่ามีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น เขากดเข้าไปอ่านข้อความ

Lailalyn : ฝันดีนะคะหนูจะนอนแล้ว

Lailalyn : เมาแล้วกลับดีๆ นะคะ

เมา? ไต้ฝุ่นไม่ได้บอกรุ่นน้องว่าไปดื่มแต่ทำไมเธอถึงรู้ว่าตอนนี้เขากำลังนั่งดื่ม ด้วยความสงสัยจึงเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อน

"มองกูทำไม” แม้กนัสจ้องหน้าเพื่อนอย่างมีคำถาม

“ใครโพสต์รูปอะไรลงเฟส?”

“ใครจะโพสต์กูก็นั่งอยู่กับมึง” กองทัพปฏิเสธ เขาแค่นั่งตอบไลน์เดือนเมษาเท่านั้น

“เรียวตะก็เปล่านะ” เขาส่ายหัวเดี๋ยวจะหาว่าเป็นฝีมือเขาอีก

“อ๋อ กูรู้ละเมียเอกมึงโพสต์นี่เอง” แม็กนัสยื่นโทรศัพท์ให้เพื่อนดู รูปของไต้ฝุ่นเด่นหราอยู่หน้าเฟสบุ้คของพิมพ์พลอย

“มึงเย็.-ด ไม่ถูกใจเหรอวะถึงได้กลายร่างเป็นแม่มด”

ไต้ฝุ่นมองดูรูปของเขาที่นั่งอยู่ข้างพิมพ์พลอย ทั้งสองมีกันอยู่หลายคนแต่ไม่ถ่าย ดันมาถ่ายรูปของเขา แต่ละคอมเม้นต์ต่างชวนให้เข้าใจผิด

“จะไปไหน! ยังไม่เที่ยงคืนเลย”

“กูมีธุระ!” ไต้ฝุ่นรีบออกไปจากผับของตัวเอง เรื่องกำลังจะดีอยู่แล้วเชียว

เพื่อนที่นั่งอยู่พากันงุนงงว่าไต้ฝุ่นจะรีบออกไปไหน ถ้าออกไปหารุ่นน้องคนนั้น เหมือนจะจะไม่ใช่แค่เกมเดิมพันเท่านั้น งานนี้ต้องมีคนเจ็บ

“งานนี้ต้องมีคนเจ็บ”

“เจ็บดอน่าจะใช่อยู่” กองทัพเอนตัวพิงโชฟาถึงขนาดลงทุนรีบไปอธิบาย เพราะกว่ารุ่นน้องจะเข้าใจผิด มันไม่รู้ตัวหรือไงว่ามันเปลี่ยนไปแค่ไหน

“เราจะต้องหาผ้าเช็ดน้ำตาให้มันวะ”

“แค่ผ้าซับน้ำตาคงไม่พอมั้ง” เรียวตะที่ได้รับรู้เรื่องราวถึงกับส่ายหน้า เรื่องของหัวใจมันใช่เรื่องเอามาล้อเล่นกันหรือไง ระวังสุดท้ายก็กลายเป็นคนเจ็บเอง

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนพิเศษ อิจฉาตาร้อน

    “ป๊าฝุ่นขา” น้องลิสาวิ่งมาเกาะขาไต้ฝุ่นเมื่อเห็นว่าเขาเดินเข้ามาในบ้าน น้องลิสาลูกสาวของกองทัพตอนนี้อายุได้สามขวบแล้ว เขาเห็นทีไรอยากขับฟัดตลอดแถมมันกำลังจะกลายเป็นคุณพ่อลูกสอง เพราะเมียกำลังตั้งท้อง “มาหาป๊าแม็กมา” แม็กนัสยกแขนขึ้นเด็กน้อยเห็นแบบนั้นจึงวิ่งเข้าหาและชูมือขึ้นทั้งสองข้าง ให้คนตัวโตกว่าอุ้ม “มึงจะมาทำไมก็ไม่รู้” กองทัพนั้นหวงลูกสาวมากจนพาลกับทุกคนที่เข้าใกล้ลูก “กูเอาการ์ดมาแจก” “กูก็เหมือนกัน” ทั้งแม็กนัสและไต้ฝุ่นไม่มีใครยอมใครเพราะพวกเขารอคนรักเรียนจบ กว่าจะมาถึงวันนี้แทบขาดใจ “แต่งพร้อมกัน?” “ก็ใช่นะสิแถมเมียกูยังมีลูกอยู่ในท้องต้องรีบ” ไต้ฝุ่นต้องรีบโอ้อวด ไลลาริณเพิ่งเรียนจบได้ไม่ถึงสองเดือนก็พบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เพราะเขาแอบแกะยาคุมของเธอทิ้งบางเม็ด “มึงไม่ค่อยจะอิฉากูเลย” “ต้องรีบสิครับเดี๋ยวลูกโตไม่ทันเพื่อน” แม็กนัสเงียบเพราะคนรักของตัวเองนั้นไม่ยอมมีเบบี๋ให้สักที เพราะอยากทำงานซึ่งเขานั้นก็ไม่ขัดเขาคนรักรอได้เสมอ “แล้วสาวๆ เขาไปไหน” ภรรยาของเขาก็ออกไปพบกับคนรักของเพื่อ

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   ตอนพิเศษ คู่หมั้น

    ไต้ฝุ่นกำลังเข้าสู่วัยทำงานอย่างเต็มตัว หลังจากที่เขาเรียนจบงานหมั้นของเขากับไลลาริณก็ถูกจัดขึ้นที่บ้านของไลลาริณ อีกหนึ่งอย่างที่เขาไม่เคยรู้เลยคือพ่อกับแม่ของเขาเตรียมงานหมั้นไว้รอเขาแล้ว ไลลาริณก็รู้ดี เขาเพิ่งมาทราบว่าช่วงที่เขากำลังตามง้อหญิงสาว แม่ของเขาได้สู่ขอไลลาริณอย่างไม่เป็นทางการในใจอยากจะแต่งแต่ต้องรออีกสามปี เมียของเขายังเรียนไม่จบ “เหนื่อยไหมคะเดินทางมาไกลเลย” บ้านของเธออยู่ต่างจังหวัดซึ่งใช้เวลาขับรถมากกว่าแปดชั่วโมง หากช่วงเทศกาลรถจะติดหนักบางครั้งก็ใช้เวลาเดินทางมากกว่าสิบสองชั่วโมง “คิดถึงเมียจังเลย” เขากับหญิงสาวต้องห่างกันเกือบสองเดือนเพราะเขาต้องเรียนรู้งานจากพ่อของเขา ไลลาริณขอกลับมาดูแลพ่อแม่ที่บ้านในช่วงปิดเทอม วันนี้เขาจึงลางานเพื่อมารับหญิงสาวกลับกรุงเทพด้วยกัน “อุ้ยยย คนอื่น” “คืนนี้พี่ขอหลายๆ ยกได้ไหม” “เกรงใจคนที่บ้านบ้างนะคะ” “พ่อกับแม่บอกจะนอนที่โรงงาน” ก่อนจะมาถึงเขาโทรบอกพ่อกับแม่ของไลลาริณแล้ว ซึ่งพวกท่านมีงานด่วนช่วงนี้ใกล้ถึงฤดูปลูกผักทำการเกษตรออร์เดอร์ปุ๋ยจึงมากกว่าทุกครั้ง

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon บทส่งท้าย อ้อมกอดที่คิดถึง

    “ไลลา” “มีอะไรเหรอ” “เมื่อคืนนะสิเราเจอพี่ไต้ฝุ่นเมามากจนพูดไม่รู้เรื่อง เขาพร่ำเพ้อหาแต่ไลลา ขอโทษไลลาตลอดเลย” ประโยคหลังคือเขาเพิ่มเสริมไปเองจะได้ดูน่าสงสาร ช่วยขนาดนี้แล้วหากยังทำตัวแบบเดิม เขาหมดคำจะพูด “เห็นแล้วน่าสมเพชอ่ะ” “...” ณภัทรเอาเหตุการณ์ของเมื่อคืนมาเล่าให้ไลลาริณฟัง และเขายังบอกว่า เขาเล่นดนตรีที่ร้านนั้นได้เห็นสภาพเมาเป็นหมาของรุ่นพี่ทุกคืน เขานั่งสังเกตปฏิกิริยาของเธอตลอดที่พูดถึงไต้ฝุ่น“มาเล่าให้ฉันฟังทำไม”ณภัทรยิ้มๆ เพราะแววตาของไลลาริณนั้นสั่นระริกเหมือนจะเป็นห่วงไต้ฝุ่น ปากแข็งกันทั้งคู่เลยอีกคนกว่าจะรู้ใจตัวเอง อีกคนทำเป็นเก่ง“แค่บอกในฐานะเพื่อนสนิท ที่อยากจะเห็นเพื่อนมีความสุข”ไลลาริณขมวดคิ้ว เธอไม่เข้าใจในคำพูดของเพื่อน ทำไมถึงอยากให้เธอกลับไปคืนดีกับคนเลวแบบนั้น“ไลลาคนเราก็มีผิดพลาดกันบ้าง กว่าจะรู้ใจตัวเองบางคนถึงกับต้องตายจากกันไปเลยนะ ตอนนี้เรายังมีชีวิตอยู่อย่าผลักไสกันเลย”ไลลาริณไม่ได้โกรธเพื่อนที่พูดกับเธอแบบนั้น แต่เธอกำลังคิดตามคำพูดของณภัทร หากเธอมัวแต่โกรธเขาอยู่แบบนั้นเมื่อไรเธอจะมีความสุข22.00

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 28 อย่ายอมแพ้

    ไต้ฝุ่นเดินหน้าแสดงความจริงใจกับไลลาริณต่อ เขาทำกับหญิงสาวไว้เยอะโดนแค่นี้ถ้าอดทนไม่ได้ผู้หญิงที่ไหนเขาจะให้อภัย และเชื่อว่าสำนึกผิดตัวแล้วจริงๆ “มาทำอะไร!” “พี่ซื้อข้าวมาให้ไลลาเห็นว่าเที่ยงแล้วไม่ยอมลงไปกิน” เขานั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่หน้าห้องพักอยู่นานสองนาน ก็ไม่เห็นว่าหญิงสาวจะลงมา เขาเลยซื้อมาฝาก “ไม่ต้อง!” “รับไปสิเดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว” ไลลาริณมองข้าวกล่องในมือของไต้ฝุ่นจะโยนทิ้งก็เสียดายไม่น้อย เลยรับมาและสะบัดหน้าหนี เธอเดินขึ้นห้องมาและยังคงยืมมองว่าไต้ฝุ่นจะกลับตอนไหน ไม่นานรถหรูก็ขับออกไปพ้นรั้วหอพัก เขาทำแบบนี้อยู่สามวันตามมาเฝ้าเธอที่หอพัก วันไหนมีเรียนเขาก็ตามไปเฝ้าเธอที่หน้าตึก จนบางครั้งก็ถูกเพื่อนแซว ไลลาริณยังไม่ยอมคุยกับไต้ฝุ่น เธอเจ็บแล้วจำ “หนูใช่ไหมชื่อไลลาริณ” “ค่ะ คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ” “ฉันวรินยุพาเป็นแม่ของไต้ฝุ่นเราไปนั่งดื่มกาแฟกันไหม?” “ค่ะ” ไลลาริณมือชื้นเหงื่อเพราะตื่นเต้นที่ได้เจอหน้าแม่ของไต้ฝุ่น และกลัวเพราะท่านต้องมีเหตุผลที่มาพบเธอต้องมีอะไรที่เกี่ยวกับไต้ฝุ่น .

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 27 ไม่เหลียวแล

    ไต้ฝุ่นไม่ละความพยายามที่จะตามง้อไลลาริณไม่ว่าหญิงสาวจะไล่เขาแบบไหนเขาก็ยังหน้าด้านตามง้อ ครั้งหนึ่งเขาเสียน้ำตาให้หญิงสาวต่อหน้ารุ่นพี่ของไลลาริณ “เลิกยุ่งกับไลลาซะ! กูมองออกว่ามึงไม่ได้รักไลลา” “ขอร้องผมสิครับ” เตชินหัวเราะอย่างขบขันถือว่าไต้ฝุ่นมีความพยายามมากทีเดียว แต่เขาอยากมั่นใจอีกนิดว่าไต้ฝุ่นจะสามารถดูแลไลลาริณได้ดี “คุกเข่าสิรุ่นพี่ผู้ทระนงตัวจะทำได้ไหม” ไต้ฝุ่นลังเลไม่ใช่ว่าไม่ได้รักไลลาริณ แต่เขาไม่ไว้ใจมันแต่ตอนนี้เขาต้องทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อหญิงสาวคนเดียว ไต้ฝุ่นยอมแพ้แล้ว ขอแค่ได้หญิงสาวคืนมาอะไรเขาก็ยอม “เลิกยุ่งกับไลลา” ไต้ฝุ่นคุกเข่าลงต่อหน้าเตชิน น้ำเสียงของเขาสั่นเครือแต่บางครั้งก็แฝงไปด้วยคำสั่ง “พี่คิดยังไงกับไลลตอบมาจากความรู้สึก” เตชินไม่คิดว่าเขาจะยอมทำถึงขนาดนี้ “ฉันรักไลลาตั้งแต่เจอหน้าครั้งแรกตรงนี้มันก็เต้นไม่เป็นจังหวะ ปากเก่งคิดว่าจะทิ้งเขาได้แต่เอาเข้าจริงมันทรมานมาก เจ็บเกือบตายที่ไลลาไม่สนใจ” ไม่ว่าจะหลับตาก็จะมีใบหน้าของไลลาริณลอยมา ช่วงที่เกิดเรื่องแรกๆ เขากินไม่ได้นอนไม่หลับเอาแต่โทษตัวเ

  • เกมรักวิศวะเพลย์บอย   Typhoon 26 แสดงความจริงใจ

    “พี่ชินหนูว่าเราเลิกเล่นละครกันดีกว่า” “รออีกนิดนะ” เขาดูออกว่าไต้ฝุ่นนั้นรักไลลาริณจริง แต่แค่แสดงออกไม่เป็นเลือกจะใช้คำพูดไม่ดี เพราะทั้งชีวิตไม่เคยรักใคร “พี่เชื่อว่าพี่ไต้ฝุ่นเขารักไลลาให้โอกาสเขาพิสูจน์ตัวเองสักนิด ไม่ได้เพื่อใครแต่เพื่อความสุขของไลลา” “มันทุกข์มากกว่ามั้งคะ” ที่ผ่านมาไต้ฝุ่นไม่เคยจิงใจกับเธอเลย มีเรื่องไหนบ้างที่เป็นความจริง เขาสร้างเรื่องโกหกขึ้นมาทั้งนั้น “นั่นไงมาแล้วมานั่งใกล้ๆ พี่ไม่ต้องกลัว” เตชินมองคนที่เดินมาทางที่พวกเขานั่งอยู่ ไต้ฝุ่นถือช่อดอกไม้เดินมุ่งหน้าตรงมาหาไลลาริณ “พี่ให้” “ให้ผมเหรอครับขอบคุณ” เตชินเห็นใบหน้าของไต้ฝุ่นแล้วอยากจะหัวเราะ อาการไม่พอใจแสดงออกมาอย่างชัดเจน “เสือก!” “แล้วให้ดอกไม้แฟนผมทำไม?” “แฟนมึงแต่เมียกู!” ไต้ฝุ่นไม่พอใจเขาโกรธที่เธอนั่งอยู่กับผู้ชายคนอื่น ตัวแทบจะนั่งตักกันได้อยู่แล้ว “พี่ไต้ฝุ่น! ต้องการอะไร” เธอที่เงียบมานานจึงพูดขึ้นมา กลัวว่าทั้งสองจะทะเลาะกันและลงไม้ลงมือเธอไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนั้น “พี่ให้ไลลาครับ” “ฉ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status