Novels by White Cab6age

ห้าปีต่อมาหลังจากเหตุการณ์วุ่นวายในเมืองหลวงเมื่อห้าปีก่อน จวนตระกูลหลิวก็ปิดเงียบมาตลอด ฮ่องเต้เฉินเฟยหลงนั้นเหนื่อยใจไม่น้อยที่อุตส่าห์พาตัวทายาทตระกูลหลิวกลับมาอยู่ในเมืองหลวง แต่อีกฝ่ายก็ยังคงมีนิสัยเหมือนกับต้นตระกูล นั่นคือเกลียดความวุ่นวาย สิ่งที่หลิวซีซวนขอพระราชทานเป็นรางวัลจากเขาคือ การที่เขาสามารถอยู่เฉยๆ ได้ และปฏิเสธการเข้าพบคนจากราชสำนักหรือใครหน้าไหนก็ตามเขาจะต้องการอะไรอีกเล่า ในเมื่อยามนี้ได้สามีแล้ว เงินทองก็มีจนไม่รู้จะใช้ยังไงหมด ทรัพย์สมบัติในคลังสมบัติตระกูลหลิวก็ถูกเก็บไว้อย่างดีที่บ้านตระกูลหลิวที่เหิงเยว่โดยมีท่านตาตู้เฉิงเป็นผู้ดูแลด้านตู้เจาและตู้ลี่จูนั้นหลังจากเริ่มกิจการของตัวเอง ยามนี้ก็กลายเป็นร้านค้าชื่อดังที่มีหลายสาขา การงานการเงินมั่นคง ส่วนบุตรชายอย่างอาจ้านก็กำลังเตรียมสอบเข้าโรงเรียนหมอตามที่ตั้งใจไว้ หลิวซีซวนภูมิใจไม่น้อยที่คนข้างกายเขากำลังไปได้ดีกันทุกคน“กรี๊ดดดด อ๊ากกกกกกก”ยามนี้เสียงกรีดร้องกลับดังออกมาจากจวนตระกูลหลิวในเมืองหลวง บ่าวไพร่พากันวิ่งวุ่น ยามนี้สองจวนทุบกำแพงเข้าหากันจนกลายเป็นจวนขนาดใหญ่ ยิ่งเป็นการเสริมบารมีให้หลิวซีซวนแ

“เจ้ารู้ข่าวของถานตงหยางแล้วใช่หรือไม่”“ตอนนั้น ข้าเห็นเขาจากในภาพนิมิตแล้ว สุดท้ายคนผู้นั้นก็ถูกฆ่าตายอย่างไร้ค่ายิ่งนัก”“แล้วเจ้า..ไม่เสียใจหรือ” เซวียนจางหย่งนั้นเป็นบุรุษใจกว้าง เขารู้ดีว่าเขากำลังแต่งให้กับคนงามที่เคยผ่านการแต่งงานมาแล้ว เขาตระหนักอยู่เสมอว่า แม้หลิวซีซวนจะเลิกรากับอีกฝ่ายไปแล้ว แต่ก็ใช่ว่าจะไร้เยื่อใย อย่างไรก็คนที่เคยอยู่กินกันมาหลายปี“ไม่หรอก เขาสมควรตายจริงๆ คนเช่นนั้นอย่างไรก็คิดไม่ได้ วันข้างหน้าย่อมต้องก่อการเลวร้ายอีกแน่ นับว่าความแค้นระหว่างข้าและเขาได้จบสิ้นในชาตินี้อย่างสมบูรณ์แล้ว” หลิวซีซวนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด เรียกรอยยิ้มจากบุรุษรูปงามได้ไม่น้อยตัดเวรกันได้แล้วก็ดีชายหนุ่มก้าวเข้ามา ก่อนจะดึงอีกฝ่ายเข้าสู่อ้อมกอดแนบชิดทั้งสองร่างจากทางด้านหลัง แก้มนวลขึ้นสีเล็กน้อยทำให้ชายหนุ่มรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง ที่ผ่านมาเหอซีซวนนั้นเป็นคนซุกซนชอบเรื่องสนุกสนาน แต่หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขาก็ซึมลงไปถนัดตาจนน่าเป็นห่วง เขานึกไปว่าอีกฝ่ายเสียอกเสียใจเรื่องอดีตสามีเสียอีก แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้กำลังมีบางเรื่องรบกวนจิตใจเกอคนงามอยู่“แล้วเมื่อกี้ เจ้ากำลั

หลังจากเหตุการณ์วุ่นวายที่เกิดขึ้นเมืองหลวง ก็ถึงเวลาแห่งการฟื้นฟู โชคดีที่นอกจากจัตุรัสกลางเมืองแล้ว ไม่มีสิ่งใดพังทลาย ทว่าก็มีชาวบ้านโดนลูกหลงจนบาดเจ็บเป็นจำนวนไม่น้อย จนฮ่องเต้ต้องประกาศเรียกตัวหมอตามเมืองต่างๆ ให้เร่งเข้ามาช่วยรักษาอาการให้ปลอดภัยสิ่งที่ทำให้ผู้คนนึกทึ่งในช่วงเวลาวิกฤตก็คือ องค์ชายห้าจอมเสเพลนั้น แท้จริงแล้วเป็นเจ้าของที่แท้จริงของห้องอาหารส่องดาว พระองค์นำอาหารจากห้องอาหารมาเปิดโรงทานแจกจ่ายให้กับผู้คนอย่างไม่รอช้า เหล่าองค์ชายคนอื่นก็ไม่น้อยหน้า เมื่อได้เวลาแสดงความสามารถก็ต่างพากันช่วยฟื้นฟูบ้านเมืองกันอย่างเต็มกำลังสถานการณ์ในเมืองจึงกลับมาสู่สภาพปกติดังเดิม แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมคือกลุ่มขุนนางชั่ว งานนี้ความผิดประจักษ์เห็นต่อหน้า จวิ้นอ๋องกำเริบเสิบสาน ตั้งใจชิงบัลลังก์ถึงขั้นกล้าลงมือกับประชาชนโดยมีขุนนางหลายคนหนุนหลัง ฮ่องเต้แต่ไหนแต่ไรประนีประนอม ใจอ่อนให้จวิ้นอ๋องที่มีอำนาจฝั่งมารดาถ่วงดุลอยู่ไม่น้อย แต่เมื่ออีกฝ่ายตายไปแล้ว เขาก็ไม่คิดจะยั้งมือกับพวกขุนนางทั้งหมดที่ร่วมก่อการในครั้งนี้หนึ่งในนั้นก็คือ เสนาบดีเซี่ยโม่โฉว วันนั้นเลี่ยงชิงและเลี่ยงหรงใ

“หลานรัก” เสียงเพรียกดังขึ้นมาแต่ไกล เขาหลับตาลง ก่อนจะพบว่าตนเองมาโผล่อยู่ในมิติส่วนตัวของตนอีกครั้งในที่นี้นั้นสงบเงียบและปลอดโปร่ง ต่างจากโลกแห่งความจริงที่เขากำลังเผชิญ ท่านตาหลิวหงชิงกำลังจิบชาร้อนด้วยท่าทางผ่อนคลาย ก่อนจะหันมายิ้มให้เขา“ท่านตา เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”“ข้ารู้แล้ว เรื่องนั้นไม่เป็นปัญหา”“แต่ท่านตา ผู้คนกำลังจะตาย ข้าเองก็จะไม่ไหวแล้ว”“ชู่ หลานรัก ทำใจให้สบาย ข้าบอกเจ้าแล้วใช่หรือไม่ว่า วันนี้เจ้าต้องมีสติให้มาก” หลิวหงชิงยกยิ้มอ่อนโยนให้กับหลานคนเดียว ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้“ข้าพยายามเต็มที่แล้ว ท่านตา แต่ข้าจัดการพวกมันไม่ได้ ข้าช่วยใครไม่ได้เลย”“ไม่ใช่ความผิดของเจ้า เจ้าทำดีแล้ว เด็กดี ข้าพาเจ้ามาที่นี่เพื่อให้มีชีวิตที่ดี ได้สร้างครอบครัวดั่งที่ใจปรารถนา ข้าไม่ได้ตั้งใจจะให้เจ้าต้องรับศึกหนักเช่นนี้” ชายชราปลอบหลานชาย ก่อนจะเอ่ยต่อ“เวลาที่ผ่านมา ข้าติดอยู่ในมิติส่วนตัวนี้มานานเกินไปเหลือเกิน ยามนี้เหอซีซวนได้รับการปลดปล่อยแล้ว ตัวข้าที่เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยววิญญาณก็ควรถึงเวลาต้องไปแล้วเช่นกัน”“ท่านตา ท่านจะไปไหน ท่านไปแล้ว ข้าจะอยู่กับใคร” “เจ้าก็อยู่กับสามี

เขาจะทำอะไรได้ ยามนี้แค่ทรงตัวยืนอยู่ แล้วตั้งรับดาบที่เข้ามารอบทิศก็ลำบากมากแล้ว และก่อนที่เขาพลาดท่าก็มีใครบางคน ปรี่มาช่วยเขาเสียก่อน“คุณชายหลี่” ใช่แล้ว คือพ่อหนุ่มดวงมหาโชคคนดีคนเดิมนั่นเอง ดูจากฝีไม้ลายมือ เขาก็พอจะดูออกว่าคนผู้นี้นั้นไม่สันทัดเรื่องการใช้กำลังเท่าไหร่นัก ไม่แปลกใจที่ได้ทำงานสายผู้ตรวจการมากกว่าจะไปทางทหาร แบบเซวียนจางหย่ง“หลิวซีซวน เจ้าระวังตัวด้วย”“สามีข้าเป็นอย่างไรบ้าง”หลี่เฉียงฮุยถึงกับหันกลับมามองเขา ด้วยสายตาเหลือเชื่อ“เจ้าห่วงชีวิตสหายข้ามากกว่าชีวิตตนเองอีกหรือ รีบเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ ข้าเองก็ไม่รู้จะช่วยเจ้าต้านไว้ได้มากเพียงใด”“คุณชายหลี่ ท่านช่วยหยุดโจวเฟิง มันจะจุดเทียนอีกครั้ง ค่ายกลชิงดวงจะกลับมาทำงานได้ใหม่” หลี่เฉียงฮุยมีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นทันที เขาสองคนถูกรุมล้อมรอบด้าน จนแทบจะเอาตัวไม่รอดเช่นนี้ จะทำอะไรได้“งั้นเอาเช่นนี้ก็แล้วกัน” หลี่เฉียงฮุยถือคติว่า อะไรทำได้ก็ให้ทำไปก่อน เขาดึงมีดสั้นที่ซ่อนอยู่ออกมา ก่อนจะปาไปทางโจวเฟิงหวังปลิดชีพถึงจะปลิดชีพไม่ได้ แต่ทำลายสมาธิมันได้ก็ยังดีแต่ใครจะไปคาดคิดในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นมีดสั้นพ

หลิวซีซวนค่อยๆ ลุกขึ้นมาช้าๆ ด้วยแรงแค้นที่แน่นอก หากคนตกใจสามารถยกโอ่งหนีไฟไหม้ได้ คนที่กำลังโกรธก็น่าจะยกภูเขาได้ไม่ต่างกัน โดยที่ไม่มีใครคาดฝัน เกอคนงามร่างบางที่เมื่อครู่ยังซวนเซ กลับเดินไปยกแท่นพิธีที่หักครึ่งแล้วทุ่มไปทางโจวเฟิงอย่างไม่ออมมือตู้ม!!!โจวเฟิงนั้นแม้บาดเจ็บอยู่ แต่ประสาทสัมผัสยังคงเฉียบคม เขาจึงกระโดดหลบแท่นหินขนาดใหญ่ได้อย่างหวุดหวิด“นี่เจ้า”“หมาลอบกัด เจ้าแอบซ่อนอยู่ข้างกายข้าและจางหย่งมาตลอด” หลิวซีซวนตวาดดังลั่น เสียงสั่นด้วยความโมโห“แล้วอย่างไร บุรุษผู้นี้มันโง่เอง มันกล้าบุกเข้ามาสอบสวนข้าเพียงลำพัง ทั้งที่รู้ว่าข้านั้นเป็นหลวงจีนที่มีวิชาอาคม สุดท้ายมันก็ถูกข้าใช้วิชาสับเปลี่ยนวิญญาณ และปล่อยให้มันตายไปกับร่างเดิมของข้าในคุก ฮ่าๆๆ”“เจ้ามันสารเลว เพราะเจ้า ผู้คนถึงได้เดือดร้อน เจ้าไม่ได้ต้องการช่วยจวิ้นอ๋องให้ครองบัลลังก์ เจ้าก็แค่ต้องการละเลงเลือดทาแผ่นดินก็เท่านั้น เจ้ามันปีศาจชัดๆ ไม่ต้องพูดมาก เจ้าจะเป็นใครก็ช่าง ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้ารอดไปได้แน่ กล้าทำร้ายคนของข้า เช่นนั้นเจ้าก็จงรับผลกรรม” หลิวซีซวนหยิบดาบขึ้นมาถือไว้พร้อมกับกระชับไว้แน่น พร้อมที่จะโ

“เท่าไหร่ล่ะครับ” ใบหม่อนเอ่ยแหย่ สีหน้าแฝงความตื่นเต้นปนขี้เล่น“เท่าที่เธออยากได้” สีหนุตอบด้วยความมั่นใจเยี่ยมมากครับแด๊ดดี๊ มันต้องแบบนี้สิ"มีแค่เงินเหรอครับ" สีหนุมองเขาด้วยสายตาจริงจัง “มีงานแต่งด้วยนะ ฉันจะให้เกียรติเธออย่างเต็มที่ ในฐานะภรรยาของสีหนุ วสุธร เราจะจัดงานแต่งงานกัน”ใบหม่อนหน้าแดงทันที หัวใจเต้นแรงเมื่อได้ยินคำพูดที่หนักแน่นและจริงจังของสีหนุ เขาก้มหน้าลงเล็กน้อย หัวเราะอย่างเขิน ๆ ก่อนจะบ่นอุบอิบ“นั่นมันก็ต้องแต่งอยู่แล้วนี่ครับ ถ้าจะต่อสัญญา คุณควงผมไปทั่วจนลงข่าวทุกสำนัก ผมเสียหายหมดแล้วนะครับ”สีหนุยิ้มบาง ๆ ก่อนเอ่ยเสียงนุ่ม “เรื่องนั้นฉันยินดีชดใช้ให้เต็มที่…ฉันไม่ได้มีให้เธอแค่เงินหรอกนะ” เขาพูดจบก็หยิบเอกสารบางอย่างออกมายื่นให้ใบหม่อนใบหม่อนมองลงไปที่เอกสารในมือ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที เป็นเอกสารโฉนดที่ดินบ้านหลังเก่าที่เขาเคยฝันอยากได้กลับคืน บ้านที่เป็นแหล่งรวมความทรงจำที่มีทั้งพ่อและแม่ บ้านที่เต็มไปด้วยความรักและอบอุ่นที่เขาโหยหามาตลอดชีวิตเขาจับเอกสารนั้นด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย หัวใจของเขาเต้นแรง พลางลูบโฉนดเบา ๆ อย่างไม่อยากเชื่อสายตา น้ำตาเริ

“สรุปแล้วมันยังไง แกกับคุณนุ จากตอนแรกเหมือนจะจีบกับคนน้อง แล้วสรุปได้มาคบกับคนพี่ ฉันสับสนไปหมด แล้วถามจริง ๆ นะเขาแก่กว่าแกตั้งเยอะ หนุ่ม ๆ อย่างแกไม่รู้สึกแปลก ๆ เหรอ”“พี่พีไม่รู้อะไร คนแก่นี่แหละแซ่บ ผมชอบ” ใบหม่อนเอ่ยอย่างทะเล้นส่ายหัวอย่างระอาพร้อมกับกลอกตามองบนใบหม่อนหัวเราะลั่นก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาเช็กข้อความ“อุ๊ย ไปก่อนนะครับ ผัวมารับแล้ว บาย” ใบหม่อนโบกมือให้หัวหน้าหนุ่มโสดจอมสอดแล้วหมุนตัวเดินจากไป ทิ้งพีระไว้ลำพังเออ ให้มันโสดแค่กูนี่แหละใบหม่อนเดินลงมาด้านล่างด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มสดใส ทุกย่างก้าวของเขาเต็มไปด้วยความสุข ตลอดทางมีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขา คนในบริษัทต่างกระซิบกระซาบกันเบา ๆ ถึงเมียเจ้านายที่เดินยิ้มแย้มราวกับมีโลกเป็นของตัวเอง วันนี้ใบหม่อนตั้งใจออกไปเดทกับสามี หลังจากที่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ออกไปเที่ยวด้วยกันเพราะตารางงานแน่นเอี้ยดครั้งสุดท้ายที่ใบหม่อนตื่นเต้นกับการเดทขนาดนี้ คือครั้งนั้นที่เขาเคยไปเดทกับคุณนันท์ อีกฝ่ายอุตส่าห์ให้คนขับรถหรูมารับเพื่อพาไปดินเนอร์ร้านอาหารฝรั่งเศสหรูหรา เหมือนเป็นความฝันที่กลายเป็นการหลอกลวงอันขมขื่น แต่เขาปฏิเสธไม่ได

“มึงมาขอโทษเมียกูก่อน” เสียงของสีหนุดังขึ้นก่อนที่อลันจะเปลี่ยนเป้าหมายไปกล่าวขอโทษ แต่ขอโทษเปล่า ๆ ก็เกรงว่าจะไม่ได้คนตัวเล็กที่ทั้งโดนตบ โดนบีบคอ แล้วยังโดนลูกปืนเชิดหน้าขึ้นอย่างเอาแต่ใจ“ผมรับคำขอโทษเป็นเงินสดเท่านั้น” เจ็บทั้งตัว แถมยังถูกขังตั้งหลายวัน เรื่องอะไรจะยอมง่าย ๆ อย่างน้อยเขาต้องได้อะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง สุดท้ายใบหม่อนก็ได้รับการชดเชยเป็นคอนโดแถววิทยุเดิมทีริคาร์โดคู่สัญญาต้องการซื้อ กระบวนการผ่านไปได้ด้วยดีด้วยความรวดเร็ว นอกจากนั้นยังมีโบนัสเป็นเงินก้อนจำนวนหนึ่งให้แก่พนักงานที่ดูแล (ใบหม่อน) เงินที่ทำให้คนตัวเล็กแทบลืมความข้องหมองใจไปเสียหมดอย่างไรก็ตาม สำหรับตระกูลวิลาวรรณนั้นก็ยังคงไม่สามารถให้อภัยตระกูลวสุธรได้อย่างสนิทใจ เธอเลือกที่จะเว้นระยะห่างจากคนในตระกูล แม้จะไม่ได้แสดงออกถึงความโกรธแค้นอย่างเดิม แต่ความบาดหมางยังคงค้างคาอยู่ในใจของพวกเขาในส่วนของพิจิตราผู้ที่เป็นคนพบข้อมูลและคลิปที่เก็บซ่อนเอาไว้ของพี่สาวแล้วเอามาเปิดโปง เธอเองก็ยังคงวางเฉยต่อสีหนุ ถึงแม้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ฆ่าพี่สาวของเธอ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าสาเหตุความตายนั้นมาจากคนในครอบครัววสุธร อย่างไรก

หลังจากนั้น พิณธาราถูกจับ และเรื่องราวที่เธอเคยพยายามปกปิดก็ถูกขุดคุ้ยขึ้นมาจนกลายเป็นข่าวฉาว การกระทำผิดของเธอถูกเปิดเผยมากขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบจะนับไม่ถ้วน เรื่องราวของเธอและตระกูลวสุธรกลายเป็นข่าวใหญ่โต สร้างกระแสวิพากษ์วิจารณ์กันทั่วทั้งสังคม บ้างก็พูดกันว่า สีหนุ พี่ชายของเธอ ตั้งใจจะมาซ้ำเติมบริษัท ตั้งใจมากระทำเพื่อแก้แค้นให้พ่อแม่ ภรรยา และตัวเองอย่างชัดเจนส่วนคุณนันท์ หลังจากเรื่องนั้นก็ไม่ยอมพบปะใคร หายหน้าหายตาจากสังคมไปช่วงหนึ่ง นอกจากเรื่องงานแล้วเขาก็ไม่ออกมาพบปะกับใคร อาการที่แสดงออกมาดูน่าเป็นห่วงมาก แต่สีหนุจะบอกกับใบหม่อนให้วางใจเพราะข้างกายของนันท์ยังมีวิทย์คอยประกบอยู่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็พอจะมองออกได้ว่าสีหนุเองก็ยังกังวลและเป็นห่วงน้องชายของเขาไม่น้อยเลยเรื่องราวยิ่งครึกโครมมากขึ้น จากการสืบสวนย้อนหลังของเรื่องนี้นำไปสู่การเปิดเผยคดีเก่าที่ยังไม่ได้รับการไขปริศนา การเสียชีวิตของบิดาสีหนุและนันท์ถูกขุดขึ้นมาใหม่ เรื่องนี้กลายเป็นประเด็นร้อนในสังคม ซึ่งเรื่องราวค่อย ๆ แสดงให้เห็นถึงความจริงเบื้องหลังอันโหดเหี้ยมของพิณธาราที่ถูกซุกซ่อนอยู่ภายใต้ท่าทางใจเย็นน่าเชื่อถื

ดูเหมือนว่าความปรารถนาของเธอจะไม่สัมฤทธิ์ผล คนร้ายตัวจริงคงรู้อยู่แน่ชัดว่าเธอจะต้องบอกความจริงกับสีหนุเข้าสักวันจึงได้ไปจัดการเธอเสียก่อน“คนที่ฆ่าพ่อแม่ของคุณ คนที่หวังจะฮุบอำนาจของวสุธรไปไว้อยู่ในมือ ก็คือคุณพิณธารา คุณอาของคุณค่ะ”สิ้นเสียงของพลอยคลิปก่อนดับไปพร้อมกับเสียงฮือฮาของผู้คน ตามด้วยเสียงโวยวายของเจ้าของงานอย่างพิณธาราที่อยู่ในภาพช็อกไม่ต่างจากคนอื่น“นี่มันอะไรน่ะ มันไม่จริงเลยนะคะทุกคน ต้องมีใครตั้งใจใส่ร้ายฉันแน่นอน ฉันไม่ได้ทำนะคะ” พิณธาราประกาศกร้าว ทว่าสักพักพิจิตรา น้องสาวของพลอยไพลินก็บุกเข้ามาในงานด้วยท่าทางมาดมั่น“จะไม่จริงได้ยังไง หลักฐานพวกนี้ คลิปนี้ฉันเจอมันถูกเก็บไว้ในห้องของพี่พลอย มันถูกซ่อนในนั้นตั้งแปดปีก่อนพี่พลอยจะตายด้วยซ้ำ” หญิงสาวเอ่ยเสียงเข้ม เรียกเสียงฮือฮาจากผู้คนมากขึ้นไปอีก นักข่าวในงานนั้นถึงกับยิงแฟลชใส่เธอและพิณธาราไม่หยุด“และไม่ได้มีแค่คลิปนี้นะ ยังมีหลักฐานทุกอย่างที่เป็นลายลักษณ์อักษร พี่พลอยเป็นคนรวบรวมด้วยตัวเองแล้วซ่อนเอาไว้” ทันทีที่สิ้นเสียงของพิจิตรา ตำรวจก็บุกเข้ามาในงานอย่างไม่มีใครคาดฝันเพื่อมาจับกุมตัวเจ้าของงานอย่างพิณธารา

“ดิฉันเชื่อนะคะว่าทุกท่านที่มาที่นี่ก็ด้วยจุดประสงค์เพื่อให้สังคมของเรานั้นดีขึ้น” พิณธาราเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงจริงใจ ดวงตาของเธอฉายแววมั่นคง“พวกเราเองก็เช่นกัน แม้ว่าสีหนุจะมีกิจการเติบโตแตกแขนงแยกไปจากวสุธร แต่หลานรักของดิฉันก็ยังไม่ลืมรากเหง้า เราต่างทำงานเพื่อความสำเร็จและการเติบโตของตระกูล” เธอยิ้มให้สีหนุและนรภัทรอย่างภาคภูมิใจ“และเพื่อความตั้งใจในการตอบแทนสังคม เราได้จัดงานการกุศลในคืนนี้ขึ้น โดยรายได้ทั้งหมดจะมอบให้กับโครงการช่วยเหลือคนไร้บ้าน”เธอผายมือไปทางหน้าจอขนาดใหญ่ด้านหลัง ขณะที่ผู้ร่วมงานตั้งตารอรายละเอียดเกี่ยวกับโครงการและความร่วมมือระหว่างสองบริษัทใหญ่ ทว่าภาพที่ปรากฏกลับไม่เป็นอย่างที่คาดไว้ เพราะหน้าจอใหญ่กลับเป็นคลิปวิดีโอของหญิงสาวผู้ล่วงลับพลอยไพลิน วิลาวรรณ อดีตภรรยาของสีหนุพลอยมีท่าทีหวาดระแวงเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้น“ฉันมีเวลาไม่มากนะคะ หวังว่าคลิปนี้จะส่งถึงมือของคุณนุ ฉันจะเขียนพินัยกรรมไว้แล้ว ถ้าฉันตายจริง ๆ หวังว่าเขาจะยื่นสิ่งนั้นให้คุณกับมือนะคะ เพราะถ้าคุณได้เห็นวิดีโอนี้แสดงว่าฉันคงตายไปแล้ว ฉันทนเก็บความรู้สึกผิดแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวหลั่