Novel-novel oleh Feelgood

ถ้าต้องลองขอโอกาสจากเขา เธอก็อยากลองขอดูสักครั้ง เท่าที่ฟังจากป้าออและพี่มะลิเกี่ยวกับเรื่องของณฉัตรในวันนี้ ก็ถือว่าเขาก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรอย่างทีเธอคิดในคราวแรก และถ้ามาคิดกันตามจริง ถ้าเขาคิดจะทำอะไรกับเธอจริงๆ ก็คงทำไปแล้ว ไม่มานั่งคุยกันก่อนแบบนี้หรอกมั้ง... เพราะเขาเองก็ใช้เงินซื้อเธอมาแล้ว แต่นี่เขายังไม่ทำอะไรเธอ อาจจะเป็นเพราะเขานึกสงสารเธอขึ้นมาจริงๆ ก็ได้“คนจะนอนด้วยกันนี่... ต้องรักกันด้วยหรือไง?” ณฉัตรเค่นเสียงหัวเราะออกมา ไม่อยากเชื่อว่าหญิงสาวตรงหน้าคิดแบบนั้นจริงๆ สมัยนี้ยังมีคนคิดแบบนี้อีกหรือไง“ค่ะ คุณพ่อของดาวเคยบอกแบบนั้น” นับดาวพยักหน้าตอบรับเสียงแผ่วเบา แววตาเศร้าสลดลงอย่างชัดเจนเมื่อนึกถึงพ่อ ผู้ชายคนสุดท้ายที่รักและหวังดีกับเธอมากที่สุด“เธอรู้ไหม... ฉันนอนกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วน นี่ก็ยังไม่เห็นว่าฉันจะรักใครสักคนเหมือนกัน เซ็กซ์กับความรักมันคนละเรื่องกันนะแม่หนูน้อย เธออาจจะต้องแยกแยะมันออกจากกันสักหน่อย” คนมากประสบการณ์ยิ้มยียวน มั่นใจเหลือเกิน ว่าอีกไม่นานหรอกคนตรงหน้าก็คงเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ที่ผ่านมาของเขา รักเขาข้างเดียว...ยอมขึ้นเตียงด้วยเพราะหวัง

“แต่ยายหนูนั่น... เฮ้อ! บอกตามตรงนะคะ ป้าสงสาร” ป้าออมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด เพราะเวทนาและสงสารนับดาวขึ้นมาดื้อๆ“ไม่ต้องสงสารหรอกครับ บางทีเขาอาจจะชอบก็ได้”ณฉัตรแกล้งพูดจากวนคนตรงหน้า นึกขำขึ้นมาเหมือนกันที่ป้าออเป็นเดือดเป็นร้อนแทนนับดาวขนาดนี้“เขาร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวรขนาดนั้น ยังจะบอกว่าเขาอาจจะชอบอีก!”เพียงออยกแขนขึ้นมากอดอก ถอนหายใจออกมาแรงๆ เพราะเหนื่อยกับการที่ต้องหาเหตุผลมาหักล้างกับคนตรงหน้า“งั้น...ถ้าผมทำให้เขายินยอมเองล่ะครับ ป้าออจะไม่ว่าอะไรใช่ไหม?” คนหน้ามึนพูดแทรกขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้ง“ยังไงกันคุณฉัตร” หญิงสูงวัยขมวดคิ้ว“ถ้าเขาชอบผม หรือยินยอมที่จะให้ผม เอ่อ...ทำอะไรต่ออะไรกับเขา ป้าออจะไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ เพราะถือว่ายินยอมพร้อมใจทั้งสองฝ่าย ซึ่งไม่ใช่ผมคนเดียวที่ผิดนะครับ”พูดจบก็ลุกขึ้นเดินมากอดอ้อนหญิงสูงวัยตรงหน้าอย่างที่เคยทำประจำเวลาทำผิด และมันมักได้ผลเสมอนี่สิ!“ป้าล่ะอยากจะตีคุณฉัตรให้ตาย ทำไมถึงร้ายกาจได้ขนาดนี้” ป้าออถอนหายใจออกมา พร้อมกับลุกขึ้นเดินหนีไปทันทีหลังจากไม่มีใครอยู่แล้วณฉัตรจึงเดินผิวปากขึ้นไปชั้นสองอย่างสบายใจ เตร

เพราะเห็นว่าผู้ร้ายปากแข็งไม่ยอมปริปากบอกง่ายๆ เพียงออจึงจำเป็นต้องหงายไพ่ใบสุดท้ายออกมาเช่นกัน เพราะมั่นใจว่ายังไงณฉัตรจะต้องพูดออกมาอย่างแน่นอนถ้ายกบุคคลที่สามมาอ้างถึงแบบนี้เพราะคุณท่าน... หรือคุณณรงค์ ผู้ที่เป็นพ่อของณฉัตรนั้น เป็นคนดุและเป็นคนจริงจังกับทุกเรื่องในชีวิต ผิดก็ว่าไปตามผิด ถูกท่านก็ชื่นชม ไม่ชอบให้ลูกไปสร้างปัญหาให้แก่ใครท่านรักความยุติธรรม มีเมตตาต่อลูกน้องสูง เลี้ยงดูลูกน้องเป็นอย่างดี ความดีนี้ถูกส่งมาถึงยังรุ่นของณฉัตร ที่ปฏิบัติตามผู้เป็นพ่อมาจนถึงปัจจุบัน และในความดีนี้เองที่ถูกส่งต่อมา จึงทำให้ณฉัตรก้าวขึ้นมาอยู่จุดสูงสุดของบริษัทได้อย่างมั่นคงอย่างเช่นทุกวันนี้“ทำไมต้องบอกพ่อล่ะครับป้าออ!”ณฉัตรขมวดคิ้ว ไม่ค่อยชอบใจนัก ขึ้นเสียงใส่หญิงสูงวัยตรงหน้าอย่างลืมตัว“งั้นสรุปว่า จะเล่าให้ป้าฟังหรือเปล่าคะ หรือต้องให้คุณท่านเป็นคนมาถามความจริงเอาเอง คุณฉัตรถึงจะยอมเล่า”คนที่ถือไพ่เหนือกว่าเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มเย็น ยิ้มแบบที่ณฉัตรรู้ดี...ว่าเขาไม่ควรตุกติกเลยสักนิด“ป้าออจะบีบคั้นผมทำไมล่ะครับ มันไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรเลยนะ” ณฉัตรขมวดคิ้วยุ่ง“ถ้าไม่ร้ายแรงแล้วทำไมไ

รถยนต์คันหรูถูกขับเข้ามาจอดในโรงจอดรถในเวลาสองทุ่มกว่า เสียงเบรกและเสียงยางที่บดกับพื้นจนดังสนั่นแบบนี้ บ่งบอกถึงอารมณ์โมโหของคนขับได้เป็นอย่างดีไม่นานนัก...เจ้าของรถคันหรูก็ก้าวเท้าออกมาจากรถด้วยอารมณ์หงุดหงิดแบบที่ไม่เคยเป็นบ่อยเท่าไหร่นัก เพราะวันนี้มันเกิดเรื่องกับเขามากเกินไปจนน่าปวดหัวน่ะสิ!ทั้งเรื่องงานในบริษัทที่จู่ๆ ก็เกิดปัญหาได้ ไหนจะเรื่องงานที่ผับอีก ต่างก็มีปัญหาวุ่นวายจนทำให้ณฉัตรหัวเสียจนลูกน้องเข้าหน้าไม่ติดเลยสักราย และอีกอย่างที่ทำให้ณฉัตรรู้สึกหงุดหงิดมากที่สุดอีกเรื่อง ก็คงไม่พ้นเรื่องของหญิงสาวที่เขาใช้เงินซื้อมา ‘นับดาว’เด็กสาวหน้าตาดีแต่หุ่นไม่ได้เรื่องคนนั้น...ต้นเหตุใหญ่ที่ทำให้ชายหนุ่มต้องกลับมาที่บ้านนี้ในวันนี้และเวลานี้!! แทนที่เขาจะได้ไปสวีตหวานถึงไหนต่อไหนกับนางแบบหน้าใหม่ที่เขานัดเอาไว้ก็คือแม่คนเจ้าน้ำตานั่น!ยายนั่นทำให้ป้าออโทรไปหาเขาอีกครั้ง และซักไซ้ไล่เลียงจนเขาเผลอหลุดปากออกไป เรื่องมันถึงบานปลายขึ้นมา ทั้งๆ ที่มันไม่ควรจะบานปลายเลยด้วยซ้ำ อยากรู้จริงๆ ว่าแม่นั่นทำยังไง... ป้าออที่ไม่เคยก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขาถึงได้เป็นเดือดเป็นร้อนแทนได

“พาน้องเขาเข้าไปด้านในเถอะครับป้าออ ยังไงผมต้องฝากป้าออกับพี่มะลิจัดการที่หลับที่นอนให้ด้วยครับ เดี๋ยวผมต้องไปที่ผับต่อ พอดีเกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อย”ชรัตน์พูดตัดบทสั้นๆ เมื่อเห็นว่านับดาวกำลังจะร้องไห้ออกมาอีก และตัวเขาเองก็ต้องรีบไปทำงานต่อจริงๆ อย่างที่บอกไป จะสงสารแค่ไหนก็คงไม่มีประโยชน์ เพราะทุกอย่างเจ้านายเขาตัดสินไปหมดแล้ว“เดี๋ยวๆ พ่อชรัตน์ แล้วนี่จะให้นอนห้องไหนกันล่ะ คุณฉัตรไม่ได้สั่งอะไรป้าเอาไว้” ป้าออตะโกนเรียก เมื่อเห็นว่าชรัตน์กำลังจะเดินกลับไปขึ้นรถที่จอดอยู่ไม่ไกล“เดี๋ยวคงโทรมาสั่งครับ ขอตัวก่อน” คนสนิทของณฉัตรก้มหัวให้แม่บ้านสูงวัยด้วยความเคารพ และกลับขึ้นรถไปทันทีไม่นานนักรถตู้คันเดิมที่พานับดาวมา ก็เคลื่อนตัวออกไปพ้นรั้วบ้าน นับดาวถูกพามานั่งรอที่ห้องรับแขกด้านล่าง เพราะทั้งป้าออและลูกสาวก็ไม่รู้ว่าห้องนอนที่คนเป็นนายต้องการให้นับดาวไปอยู่น่ะคือห้องไหนในบ้านทั้งสองคนไม่รู้ว่าการพาเด็กสาวเข้ามาอยู่ในบ้านนั้น เจ้านายหนุ่มต้องการให้มาอยู่ในฐานะใด เพราะปกติแล้วก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้มาที่นี่เหมือนนับดาวเลยสักคนเดียวหลังจากสองแม่ลูกหายไปไม่นาน นับดาวก็ถูกพามายังห้องน

ช่วงที่พ่อจากไปนั้นนับเป็นโชคดีของนับดาวที่เรียนจบและเริ่มหางานทำพอดี จึงไม่ต้องพึ่งพาเงินส่วนไหนในบ้านอีกแล้ว เงินเก็บที่พ่อเคยฝากเอาไว้ให้ตั้งแต่เด็กจนโตก็ยังพอเหลือติดบัญชีอยู่บ้างนับดาวฝันอยากจะออกไปให้ไกลจากแม่เลี้ยง เพราะยิ่งนานวันเข้า... เธอรู้สึกว่าแม่เลี้ยงติดการพนันมากเกินกว่าจะเยียวยา หากได้งานตามที่ไปสมัครเอาไว้บวกกับเงินก้อนที่ยังเหลืออยู่สองหมื่นกว่าบาทนั้น เธอจะย้ายออกจากบ้านหลังนี้ทันทีบ้านหลังนี้ที่เคยเป็นกรรมสิทธิ์ของพ่อ... แต่ถูกใครบางคนฉกฉวยเอาไปเป็นของตัวเองแบบหน้าด้านๆ หลังท่านจากไปแต่ในความโชคดีที่นับดาวคิดเอาไว้นั้นก็มีความโชคร้ายย่างกรายเข้ามาเรื่อยๆ โดยที่หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว เพราะลูกน้องของณฉัตรก็เริ่มตามทวงถามเงินก้อนที่นางบังอรมาหยิบยืมไปอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งทวงบ่อยเข้าๆ นางบังอรจึงมีความคิดที่จะเอานับดาวไปขัดดอกชั่วคราว นางจึงเดินทางไปที่ผับหรูของเจ้าหนี้พร้อมกับยื่นข้อเสนอนี้ให้ณฉัตรทราบและเขาเองก็ตอบตกลง...โดยการยกหนี้ให้นางบังอร พร้อมกับเงินก้อนใหญ่อีกหนึ่งก้อน แลกกับสิทธิ์ขาดในตัวนับดาวแต่เพียงผู้เดียว หญิงสาวที่เขารู้สึกถูกใจและอยากได้มานอนด้วยช