เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 524
บทล่าสุด
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 528
เดิมทีเขาไม่ได้อยากประมูลม้วนหนังแกะโบราณ แต่วันนั้นเขาถูกความริษยาครอบงำจนเลือดขึ้นหน้า ถึงได้ใช้เงินมหาศาลประมูลมา หากนางไม่พูด เขาก็ลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่ามีม้วนหนังแกะโบราณนั่นอยู่ "ท่านอ๋อง ท่านว่าเหตุใดเผ่าเทียนเฝินถึงอยากได้ม้วนหนังแกะโบราณเล่า จะเพราะในบันทึกโบราณนั่นมีความลับอะไรบางอย่างอยู่หรือไม่" "ไม่รู้" สัญลักษณ์ในม้วนบันทึกโบราณ เขาศึกษาอยู่นานแต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี กู้ชูหน่วนขยับไปทางที่นั่งเขา พยายามตีสนิท "ท่านอ๋อง ท่านเอาม้วนหนังแกะโบราณไปซ่อนไว้ที่ใด ของสิ่งนี้ห้ามวางไว้ไม่เป็นที่ทาง ข้าเห็นพวกเผ่าเทียนเฝินร้ายกาจนัก ที่ที่หาง่ายเกินไป พวกเขาต้องหาเจอเป็นแน่" ในที่สุดเย่จิ่งหานก็เข้าใจจุดประสงค์ของนางสักที ที่แท้ของที่นางพยายามตามหาตลอดเมื่อวานนี้ ก็คือม้วนหนังแกะโบราณ "วางใจเถอะ ข้าเก็บซ่อนไว้มิดชิด รับประกันได้ว่าไม่มีผู้ใดหาพบ อีกอย่าง เห็นจวนอ๋องของข้าเป็นตลาดนัดที่ผู้ใดจะเข้ามาก็ได้หรืออย่างไร" "ข้าเชื่อว่าท่านซ่อนไว้มิดชิดมาก เมื่อวานข้าหาจนทั่ว เกือบจะพลิกจวนอ๋องหาแล้ว ก็ยังหาไม่เจอ" "อ่อ...เจ้ารีบร้อนตามหาม้วนหนังแกะโบราณไปใย"
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 527
"หากเจ้าหาแก้วมังกรสองลูกสุดท้ายเจอ เผ่าอวี้เห็นแก่แก้วมังกร เป็นไปได้ว่าอาจจะให้เจ้ายืมแก้วมังกรห้าลูก หรืออาจจะถือโอกาสแก้คำสาปเลือดให้กู้ชูหน่วน ไม่เช่นนั้น...เหอะๆๆ..." เย่จิ่งหานรู้ แม่ของเขาทรยศหักหลังเผ่าอวี้ กลายเป็นความอัปยศของเผ่าอวี้ คนของเผ่าอวี้ไม่มีทางมีเยื่อใยใดต่อเขา ยิ่งไม่มีทางช่วยเขาโดยไม่มีสาเหตุ ก่อนเสด็จแม่จะจากไป เรื่องที่นึกถึงอยู่ตลอดก็คือการตามหาแก้วมังกร หลายปีมานี้ เขาคอยสืบหาเบาะแสของแก้วมังกรอยู่ตลอด ไม่ว่าจะแบบลับๆ หรือแบบเปิดเผย และคอยแอบเผยเบาะแสของแก้วมังกรให้เผ่าอวี้โดยไม่ให้พวกเขารู้อยู่ตลอด เพียงเพื่อจะสานความต้องการแทนเสด็จแม่ "ยามนี้นอกจากเจ้าจะต้องกังวลเรื่องแก้วมังกรแล้ว ควรจะกังวลเรื่องเด็กในท้องด้วยไม่ใช่หรือ เจ้าอย่าลืมว่าคำสาปเลือดสืบทอดต่อกันรุ่นสู่รุ่น ไม่ว่าจะคลอดเด็กชายหรือหญิง ล้วนแต่ต้องทรมานราวกับตายทั้งเป็น" "ข้าจะเก็บเด็กเอาไว้" เย่จิ่งหานทิ้งท้ายไว้หนึ่งประโยค ก่อนจะออกไปด้วยความฉุนเฉียว เหลือให้เห็นเพียงแผ่นหลังที่หนักแน่นแน่วแน่ ซูมู่ถอนหายใจอย่างจนปัญญา คิ้วที่คมเข้มดุจเทือกเขากระจุกกันเป็นก้อน อดเป็น
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 526
ในห้องหนังสือ หลีลั่ว เฉินชิง ชิงเฟิง เจี้ยงเสวี่ยต่างก็รอฟังคำสั่งอยู่ด้านข้างด้วยความเคารพนอบน้อม เย่จิ่งหานสองมือไพล่หลัง สีหน้ามืดดำ กำชับไปทีละเรื่อง "เฉินชิง พักงานในมือทั้งหมด แล้วรีบส่งเครือข่ายข่าวกรองทั้งหมดของเรือนชาลฟ้าออกไปตามหาแก้วมังกร จะต้องหาเบาะแสของแก้วมังกรที่เหลืออยู่อีกสองลูกมาให้ได้ด้วยเวลาที่สั้นที่สุด" "ขอรับ" "หลีลั่ว ส่งองครักษ์ลับที่เก่งที่สุดออกไปยี่สิบคนโดยเร็วที่สุด ข้าจะไปที่เผ่าอวี้ด้วยตัวเอง" ชิงเฟิงรีบชิงพูดก่อน "นายท่าน แม้พวกเราพอจะรู้เบาะแสที่หลบซ่อนของเผ่าอวี้ แต่ครั้งก่อนพวกเราตามหาตั้งนาน ก็ยังไม่อาจเข้าไปในเผ่าอวี้ได้จริงๆ ดินแดนที่ซ่อนเร้นของเผ่าอวี้ เกรงว่าคงจะเข้าไปไม่ได้ง่ายๆ" "เจ้าโง่ มาถึงตอนนี้ เจ้ายังไม่เข้าใจความเป็นจริงอีกรึ สำนักซิวหลัวก็คือหนึ่งในกองกำลังที่อยู่ด้านนอกของเผ่าอวี้ เข้าไปในเผ่าอวี้ไม่ได้ ก็ไปที่สำนักซิวหลัว" "ขอรับ" ชิงเฟิงก้มหน้าด้วยความรู้สึกผิด รู้เช่นนี้เมื่อครู่เขาจะไม่เปิดปากพูดเลย "ชิงเฟิงเจี้ยงเสวี่ย ข้ามีหน้าที่อื่นมอบให้พวกเจ้า" ตุบ... ม้วนหนังสือโบราณถูกโยนมาในมือเจี้ยงเสวี่
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 525
ความทรงจำที่ถูกปกคลุมไปโดยฝุ่นไหลทะลักคล้ายกับเขื่อนแตก ถาโถมเข้ามาในหัวของเย่จิ่งหานอย่างต่อเนื่อง ทุกฉากล้วนแต่เป็นภาพที่แม่ของเขาเจ็บปวดจนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่เพราะฤทธิ์ของคำสาปเลือด ภายในใจของเย่จิ่งหานเจ็บปวดราวกับถูกมีดกรีด หากเป็นไปได้ ชาตินี้เขาไม่ขอนึกถึงภาพที่หดหู่เช่นนั้นอีกต่อไป ช่างทรมานเหลือเกิน ไม่ว่าคำพูดใดบนโลกใบนี้ก็ไม่อาจบรรยายความทรมานนั้นได้ ร่างกายค่อยๆ ถูกกัดกร่อนจากภายในสู่ภายนอก กระดูกทั่วทั้งร่างแตกหักเป็นชิ้นๆ ส่งเสียงดังประหนึ่งบรรเลงพิณผีผา ผู้ที่ถูกคำสาปเลือด ต้องใช้เวลาประมาณยี่สิบวัน กระดูกถึงจะงอกกลับมาใหม่ ระหว่างยี่สิบวันนี้โดยทั่วไปแล้วไม่อาจขยับเขยื้อนได้เลย ระหว่างที่กระดูกงอกก็ไม่ได้รู้สึกดีไปกว่าตอนที่แตกหักเท่าใดนัก กว่ากระดูกจะงอกกลับมาด้วยความยากลำบาก ก็ใกล้จะถึงวันที่สิบห้าอีกครั้ง เมื่อถึงวันนั้น ก็จะต้องกลับไปเริ่มวงจรเดิมๆ อีก สตรีที่ถูกคำสาปเลือด ไม่สู้แทงนางให้ตายไปในครั้งเดียว จะได้ไม่ต้องทนรสชาติความเจ็บปวดที่ตายทั้งเป็นเช่นนั้น เย่จิ่งหานไม่อยากจะเชื่อเลยว่า หากกู้ชูหน่วนเองก็ถูกคำสาปเลือด ต่อไปชีวิตของ
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 524
เย่จิ่งหานไม่อาจรักษาความนิ่งเฉย ไม่สะทกสะท้านได้อีกต่อไป น้ำเสียงมีความร้อนรน “ใช้วันที่สิบห้าของทุกเดือนหรือไม่” กู้ชูหน่วนตกตะลึง เผ่าอวี้ซ่อนตัวจากโลกภายนอกมาพันกว่าปี คนทั่วไปไม่รู้ว่าเผ่าอวี้คือองค์กรแบบใด ยิ่งไม่รู้จักคำสาปเลือด เย่จิ่งหานรู้จักคำสาปเลือดได้อย่างไร เขารู้จักคำสาปเลือด เช่นนั้นเขาจะรู้วิธีแก้คำสาปเลือดหรือไม่ คิดถึงตรงนี้ กู้ชูหน่วนเองก็ตื่นเต้นขึ้นมาด้วย สีหน้าเต็มไปด้วยความร้อนรน “ใช่ ออกฤทธิ์ทุกวันที่สิบห้า นอกจากกระดูกในร่างจะแตกหักแล้ว ทั่วทั้งร่างจะยังถูกกัดกร่อนอย่างต่อเนื่องจากภายในสู่ภายนอก กระทั่งตายไปในที่สุด ท่านรู้วิธีการแก้คำสาปเลือดหรือไม่” ใบหน้าของเย่จิ่งหานพลันขาวซีดขึ้นมาทันตา มือทั้งสองข้างกำแน่นจนเกิดเสียงดัง ก่อนหน้านี้ เขาคิดมาตลอดว่าสิ่งที่กู้ชูหน่วนพูดคือเรื่องโกหก เขาเองก็หวังว่ากู้ชูหน่วนจะพูดโกหก แต่สายตาที่กระสับกระส่ายของนาง ไม่เหมือนกำลังพูดโกหกแต่อย่างใด สายตาของคนคนหนึ่งหลอกกันไม่ได้ นางร้อนรน เป็นความกระวนกระวายมาจากภายในที่อยากจะได้วิธีการแก้คำสาปเลือดเร็วๆ กู้ชูหน่วนกุมมือของเขา ก่อนจะเอ่ยถามอย่
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม บทที่ 523
พูดจบ เย่จิ่งหานก็ออกแรงโอบเอวนาง ก่อนจะโยนนางลงไปแล้วกระโจนทับนาง กู้ชูหน่วนดิ้นอยู่หลายที แต่ก็ดิ้นไม่หลุด ทว่ากลับทำให้ชุดคลุมอาบน้ำของเขาหลุด ชุดคลุมอาบน้ำที่หลุดรุ่ย เผยให้เห็นเรือนร่างที่แข็งแรงบึกบึนของเขา ผิวสองสีของเขามีหยดน้ำไหลหยดหลงมา ชวนหลงใหลเกินจะบรรยาย บนตัวเขาไม่มีเนื้อส่วนเกินแต่อย่างใด สมบูรณ์แบบจนทำให้ใครก็อิจฉา กู้ชูหน่วนกลืนน้ำลาย พูดด้วยความตกตะลึง “มีใครเคยบอกท่านหรือไม่ ว่าท่านรูปร่างดีมาก” ทั้งคู่อยู่ในท่วงท่าที่ชวนคิดไกล ระยะห่างที่ใกล้จนจมูกแทบจะติดจมูก ลมหายใจของกู้ชูหน่วนรดอยู่บนตัวเขา เย่จิ่งหานหายใจเร็วขึ้น ภายในดวงตาสะท้อนแค่รอยยิ้มหยุดโลกของกู้ชูหน่วน รวมไปถึงทุกสีหน้า ทุกอิริยาบถของนาง ทุกครั้ง นางทำให้เขาฉุนเฉียวจนเกือบถึงขีดความอดทนเสมอ แต่ทุกครั้ง เขาก็ทำใจจัดการนางให้ถึงชีวิตไม่ได้ ได้ยินคำพูดของกู้ชูหน่วน ภาพโป๊ที่เพิ่งเห็นเมื่อครู่ผุดขึ้นมาในหัวอย่างน่าประหลาด โดยเฉพาะที่กู้ชูหน่วนกลับกำลังวาดนิ้วเป็นวงกลมบนแผงอกของเขา “เจ้ารู้หรือไม่ว่ากำลังเล่นกับไฟ” เย่จิ่งหานเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ท่านอ๋อง ท่านชอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง56.3K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่12.8K viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่176.0K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด69.2K viewsท่านอ๋องบ้ากาม อย่ามายั่วให้ข้ารัก
Ai Chi Tudou350 viewsวัตถุโบราณตระกูลหลี่
พี่สาวตระกูลหลี่5.1K viewsพี่สาวจอหงวนไม่ง่าย
ประดับดิน1.6K viewsองค์หญิงสองสามี
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา797 views
