แต่งงาน

​งานแต่งงานของอาจารย์หมอเมธากรและนักเทคนิคการแพทย์สาวขวัญเมษาถูกจัดขึ้นที่ชายหาดหน้าโรงแรมชื่อดังในพื้นที่บนเกาะเสม็ดที่เคยเสร็จทุกวัน

แน่นอนว่าครั้งแรกที่เมธากรกับขวัญเมษาคุยกันว่าจะเลือกที่ไหนเป็นความทรงจำในค่ำคืนพิเศษที่สุดนี้ดี...คำตอบของทั้งคู่ต่างก็พูดออกมาเป็นเสียงเดียวกันว่า ต้องที่เกาะเสม็ดเสร็จอีกครั้งเท่านั้น

​จริงอยู่ว่าครั้งแรกที่ทั้งสองคนเจอกันคือผับของภาคย์ แต่สถานที่ที่ทั้งคู่สานสัมพันธ์กันอย่างจริงจังคือเกาะเสม็ดแห่งนี้ต่างหาก แถมได้เสร็จด้วยกันหลายต่อหลายครั้งจนเป็นที่มาของลูกน้อยในท้องขวัญเมษาตอนนี้

​“มานับๆ เวลาดูแล้ว ไม่แน่ลูกเราอาจจะติดตั้งแต่ที่เกาะเสม็ดก็ได้นะ หนูน้อยในท้องเมียพี่ต้องเมดอินเกาะเสม็ดแน่ๆ” เจ้าบ่าวสุดหล่ออยู่ในชุดแต่งงานแบบสีขาวเรียบง่าย ก้มลงมากระซิบกระซาบเจ้าสาวข้างกาย

​“งั้นให้ลูกชื่อน้องเสม็ดดีไหมคะ” เจ้าสาวแสนหวานตอบกลับทีเล่นทีจริง

​“เอางั้นจริงดิ แน่ใจ?”

​“เมษ์พูดเล่นน่า แหม” เธอตีแขนคนรักเบาๆ ค่ำคืนนี้เป็นคืนที่เธอมีความสุขมาก ไม่ใช่แค่เพราะได้แต่งงานกัน แต่เป็นเพราะแขกทุกคนที่มาร่วมงานในวันนี้ต่างเป็นเพื่อนพ้องญาติพี่น้องที่สนิทสนมกันจริงๆ

ด้วยสถานที่แต่งงานนั้นต้องเดินทางข้ามเกาะ บุคคลที่ถูกเชิญรวมถึงทุกคนที่มาในคืนนี้ย่อมต้องเป็นคนที่เธอกับเมธากรอยากให้มาอยู่ร่วมเป็นพยานรักด้วยกันจริงๆ

​โดยเฉพาะภาคย์...

​“ไงมึง” ภาคย์เดินยิ้มมาแต่ไกล ทักทายเพื่อนสนิทด้วยสีหน้าก่อกวน ก่อนจะหันไปมองขวัญเมษาที่เวลานี้เธอไม่ได้มีสีผมชมพูพิ้งค์สว่างไสวเหมือนแต่ก่อนแล้ว ผมสีน้ำตาลธรรมชาติเปลี่ยนลุคจากสาวชาวร็อคมาเป็นสาวหวานได้อย่างไม่น่าเชื่อ

คุณนาย…นี่มันลุคคุณนายชัดๆ

​แต่ไม่ว่าจะลุคไหนขวัญเมษาก็ดูโดดเด่นน่ามองอยู่เสมอ ไม่แปลกเลยที่จะเอาชนะใจไอ้เพื่อนที่หัวใจเคยไร้รักคนนี้ได้

​“มาคนเดียวเหรอวะ” หมอหนุ่มใหญ่ถามกลับเมื่อเห็นว่าปกติแล้วภาคย์จะต้องมีสาวเดินเคียงข้างกายสักคนสองคน หากแต่คืนนี้มันกลับมาลำพัง

​“จะให้กูมากับใคร กูไม่ได้มีเมียเหมือนมึงนะครับ ยินดีด้วยนะครับน้องเมษ์ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเรากับเพื่อนพี่จะลงเอยกันจริงๆ”

ตอนนี้เพื่อนในกลุ่มที่มหาวิทยาลัย เหลือเพียงภาคย์เจ้าของผับรูปหล่อคนนี้คนเดียวที่ยังโสด และไร้วี่แววว่าจะแต่งงาน

​“ขอบคุณมากค่ะพี่ภาคย์ อันที่จริงถ้าเมษ์ไม่ได้ทำงานที่ผับพี่ภาคย์ก็คงไม่ได้เจอสามีที่แสนดีแบบพี่หมอเมธคนนี้หรอกค่ะ” ว่าพลางซบไหล่เจ้าบ่าวโชว์หวานใส่ภาคย์ไปหนึ่งกรุบเบา ๆ

​“ตายๆ แบบนี้คนโสดตายแย่สิครับ มึงนะไอ้หมอ ร้ายจริงๆ ทิ้งกูไปมีเมียไม่บอกไม่กล่าว โผล่มาอีกทีได้ทั้งเมียทั้งลูก แล้วไหนตอนแรกบอกจะโสดไปด้วยกันไงวะ โด่ ไอ้เฮ่!” ได้ทีภาคย์ชกไหล่เจ้าบ่าวหน้าหล่อด้วยความหมั่นไส้

ปกติไอ้หมอก็หล่อมากอยู่แล้ว พอเจอในวันแต่งงานก็ยิ่งหล่อขึ้นอีก แต่ถึงอย่างไรเขาก็อดยินดีกับเมธากรไม่ได้จริงๆ คนอย่างมันมีเพียบพร้อมทุกอย่าง สมแล้วที่ต้องมีคู่ครองและครอบครัวที่น่ารักเสียที

​“ทำไงได้ ก็ความหล่อมันไม่ปรานี น้องเขาเป็นคนเข้ามาจีบกูก่อน มึงนั่นแหละภาคย์ รีบหาเมียได้แล้ว เดี๋ยวสเปิร์มจะฝ่อหมดเสียก่อน”

​“พูดแบบนี้เกทับกูสินะ ไอ้หมอ มึงไม่ต้องมาขิง อ่อ! กูลืมไป มึงมันสี่สิบยังแจ๋ว ไม่เท่าไหร่ก็เอาลูกติดจนได้ กูเองก็มั่นใจในคุณภาพสเปิร์มของกูเหมือนกัน”

“แฮ่ม พี่ๆ ลืมหรือเปล่าคะว่าเมษ์ยังอยู่ตรงนี้” ขวัญเมษากระแอมเบาๆ ด้วยความขัดเขิน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เจอภาคย์พร้อมกับเมธากร และเพิ่งได้เห็นอาจารย์หมอของเธอพูดด้วยถ้อยคำหยาบคายแถมหยาบโลนสวนทางกับภาพลักษณ์ที่สร้างสมมา แต่...เอาจริงๆ ว่าไปแล้วก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบ

​เพราะมันดูเหมือนเขามีหลายบุคลิก แต่ถ้าถามว่าแบบไหนที่เธอชอบที่สุด ก็เห็นจะเป็นเมธากรตอนอยู่ด้วยกันบนเตียง! แซ่บสุดเด็ดสุดอะไรสุด จัดหนักจัดเต็มไม่ยอมให้เธอพัก แค่เสียงครางของเขาก็เล่นเอาเธอใจเหลว

​“ขอโทษครับ น้องเมษ์คงยังไม่ชินสกิลปากหมา พวกพี่ยังมีอีกเยอะ…”

​“มึงคนเดียวครับภาคย์ กูเลิกแล้วเดี๋ยวลูกเลียนแบบ” ว่าที่คุณพ่อรีบออกตัวทันที

​“ครับ กูจะพยายามครับ ดีใจด้วยที่มึงมีวันนี้” คราวนี้สายตาและน้ำเสียงของภาคย์บ่งบอกว่าเขาดีใจกับเพื่อนจากใจจริง ดีใจจนแทบอยากจะร้องไห้ออกมา

​“หยุดๆ อย่ามาร้องตรงนี้กูจะบ้า” หมอหนุ่มใหญ่รีบห้ามปรามเพื่อน ไม่ใช่อะไร เพราะเขาเห็นแล้วก็จะร้องไห้ตามมันไปด้วย ขวัญเมษาเห็นขึ้นมาได้อับอายขายขี้หน้าเป็นแน่

​“เออ ก็คนมันซึ้งนี่หว่า” อย่างว่าแหละ คบกันมานานนมหลายปี เพื่อนรักแต่งงานทั้งทีก็อดซึ้งใจไม่ได้

​