EP 17 ถ้าต้องเดินต่อไป

"เขาไปแล้วก็ต้องดีใจสิวะ ยิ้มสิวะคอนเนอร์"

เธอไม่ได้อยากจะอยู่กับเขาตั้งแต่แรกมีแต่เขาที่บังคับเธอมาเอง พอเธอไปเขาก็ควรจะดีใจ ร่างใหญ่ได้แต่นั่งคร่ำครวญกับขวดเหล้าที่ถือติดมือมาจากผับของตัวเอง จนมืดค่ำของอีกวัน

"นายครับ นายใหญ่ให้มาตามนายไปหาที่บ้านด่วนครับ"

เบสเดินเข้ามาภายในสถานที่ห้ามเข้าเพราะในห้องสุดหรูของคอนโดนี้นายเขาไม่เคยอนุญาตให้ใครเข้ามาแม้แต่แม่บ้านที่เข้ามาทำความสะอาดยังต้องขออนุญาตเป็นรายครั้งไป

"ออกไป ใครใช้ให้มึงเข้ามา"

ร่างใหญ่ยังคงนั่งกอดขวดเหล้าเหม่อเข้าไปในห้องนอนที่เคยมีเธอนอนอยู่นั้นในไม่ยอมละสายตาไปไหนทั้งทีรู้อยู่แก่ใจว่าเขานั่นแหละไล่เธอออกไปแล้ว

"นายใหญ่กำชับให้นายไปพบให้ได้นะครับ"

เบสถูกแมกซ์แวลล์ผู้เป็นใหญ่เหนือนายของเขากำชับมาอีกทีและถ้าเขาทำงานนี้ไม่สำเร็จคงได้กลายเป็นแค่ลูกน้องห่างแถวหรือไม่ก็โดนไล่ออกแน่นอน

"เออ"

เขาไม่อยากจะไปเจอใครตอนนี้ความรู้สึกหลายอย่างมันผสมปนกันไปหมดเขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขากับสมองของเขาแต่คำสั่งของพ่อก็ต้องสำคัญกว่าทุกสิ่งหลีกเหลี่ยงไม่ได้

"ปล่อยกู กูเดินเองได้"

ร่างใหญ่ลุกขึ้นเดินเซแทบจะล้มไม่เป็นท่าเพราะฤทธิ์เหล้าที