การเปลี่ยนแปลง(2)

“ไม่เป็นไร ก่อเกิดหายดีแล้วค่อยมาทำงานก็ได้ เดี๋ยวพี่ทำเป็นลาพักร้อนให้เธอจะได้ไม่โดนหักเงิน ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่จะได้เข้าไปประชุม”

‘ค่ะ พี่แคท ขอบคุณมากนะคะ’

แคทวางสายจากปีก่อนแล้วหันมาหยิบกาแฟที่แม่บ้านเอามาเสิร์ฟแล้วก็ต้องตกใจเมื่อธามวัฒน์มายืนอยู่ด้านหลังตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้

“มีพนักงานลางานเหรอ” เธอพยักหน้ารับ “ใช่ค่ะ”

“ลูกของผู้หญิงที่ชื่อปีกุนเหรอ” แน่นอนว่าเขาเดินมาทันได้ยินชื่อของเด็กน้อยเมื่อวาน

หากเขาจะเดินผ่านไปเลยก็ได้แต่ทำไมกลับรู้สึกเป็นห่วงชอบกลแต่เลือกที่จะหยุดเพื่อรอถามอาการ

“ใช่ค่ะ เห็นบอกว่าลูกไม่สบายหนัก”

“แล้วคนที่บ้านไม่มีใครอยู่ดูเลยหรือไง”

“ไม่ทราบค่ะ ดิฉันก็ไม่ได้ถาม”

แคทก้มหน้าไม่กล้าสบตา แค่พนักงานลาคนเดียวทำไมต้องเซ้าซี้ถามขนาดนี้ด้วยหรือว่าเจ้าของคนใหม่จะเคี้ยวลากดินกันนะ

การประชุมเริ่มขึ้นในอีกไม่กี่นาทีถัดมาในหัวของธามวัฒน์ยังคงคิดวนเวียนเกี่ยวกับปีกุน เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าจะมาฟุ้งซ่านเรื่องเธอทำไม

ปกติคนแต่งงานมีลูกแล้วสามีก็ต้องช่วยดูแลด้วยสิ ไม่ใช่ให้แค่ผู้หญิงต้องรับผิดชอบอยู่ฝ่ายเดียว ยกแขนขึ้นเท้าศอกบนโต๊ะใช้มือค้ำคางดวงตาทอดมองไปเบื้องหน้าเหมือนกับกำ