Share

ตอนที่ 38 อาหารชนิดใหม่

last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-26 17:30:27

ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างพากันหัวเราะ อาหารมื้อนี้อร่อยที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยกินมา

หลังจากเห็นครอบครัวพี่ชายกินอิ่มแล้ว หลี่เซิงหยิบแก้วที่พกมาด้วย แล้วเทน้ำมะพร้าวใส่ให้พวกเขาได้ลองชิม

หลี่ชวนมองแก้วน้ำที่ถูกยื่นมาตรงหน้า เขาคิดว่าน้องชายคงยื่นน้ำเปล่าให้ดื่ม จึงรับแก้วมาดื่มโดยไม่ได้คิดอะไร แต่ทันทีที่น้ำไหลผ่านลำคอ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ผสานกับรสหวานสดชื่นก็ช่วยคลายความเหนื่อยล้าไปแทบจะทันที

“นี่คือน้ำอะไรกัน? ทำไมถึงได้หวานเช่นนี้?” เขาถามออกไปด้วยความแปลกใจ

“นี่คือน้ำมะพร้าวที่บ้านของข้าเอง” หลี่เซิงตอบคลายข้อสงสัยของพี่ชาย

“น้ำนี่อร่อยมาก! ข้าชอบที่สุดเลย! ข้าอยากกินทุกวัน!”

เสียงใสของหลี่เจ๋อดังแทรกขึ้นมาอย่างตื่นเต้น

“ถ้าเจ้าอยากกิน ก็มากินที่บ้านของอาได้เลย อยากดื่มเท่าไรก็เชิญตามสบาย แต่ไม่ใช่พรุ่งนี้นะ เพราะพรุ่งนี้อาต้องเข้าเมืองไปขายมะพร้าวก่อน” หลี่เซิงตอบหลานชายพร้อมรอยยิ้ม

อู๋เจิงมองลูกมะพร้าวในมือสามีด้วยความแปลกใจ นางไม่เคยเห็นของเช่นนี้มาก่อน และคิดว่าหากเจอมันข้างทาง นางคงไม่รู้วิธีกินมันเป็นแน่

“ตั้งแต่ข้าเกิดมา ข้ายังไม่เคยพบเห็นลูกมะพร้าวชนิดนี้เลย เจ้าไปเอามาจากที่ใดกัน?”
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ   ตอนที่ 40 กังวล

    “ข้าคิดว่าคงไม่จำเป็นต้องทำงานนี้อีกแล้ว ตั้งแต่วันที่ข้าบาดเจ็บ”ชายชุดดำหัวเราะเสียงดังขึ้น “เจ้าคิดว่าอยากเลิกก็เลิกได้หรือ?” เขาหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงแฝงรอยข่มขู่ “อ้อ… หรือเป็นเพราะแม่นางคนนั้นที่อยู่กับเจ้าที่ตลาดริมประตูเมือง?”ภาพหญิงสาวในชุดฟ้าที่แม้จะปิดบังใบหน้าไว้แต่ยังเผยให้เห็นความงามอย่างเลือนรางปรากฏขึ้นในความคิดของชายชุดดำหลี่เซิงกัดฟันแน่น กำมือทั้งสองข้างจนกระดาษในมือยับยู่ยี่“อย่ายุ่งกับนาง นางไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้” เขากล่าวเสียงเข้ม ก่อนจะตัดสินใจแน่วแน่ “เรื่องที่ข้าทำ ข้าตัดสินใจเองทั้งหมด หากข้าทำงานนี้เสร็จ ข้าจะเลิก และจะไม่ข้องเกี่ยวกับมันอีก”“ถ้าเจ้าอยากเลิก ก็จงทำงานนี้ให้สำเร็จ แล้วเข้าไปพบนายท่านด้วยตนเอง” ชายชุดดำกล่าวจบก็หายตัวไปทันทีหลี่เซิงขมวดคิ้วแน่นด้วยความกังวล มือที่กำอยู่ค่อย ๆ คลายออก เขาสูดลมหายใจเข้าออกลึก ๆ ก่อนจะเปิดกระดาษออกอ่าน เมื่ออ่านข้อความบนแผ่นกระดาษจบ เขาทวนมันในใจอีกครั้ง‘คืนจันทร์เต็มดวง เดือนสี่ นัดหมายบนเขาลูกที่สอง ใต้ดินในถ้ำเถาวัลย์’เมื่อจำข้อความได้ขึ้นใจแล้ว เขาก็จุดไฟเผากระดาษใบนั้นทิ้ง

  • ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ   ตอนที่ 39 พาสามีหาเงิน

    หลี่เซิงทำตามที่หยางฉิงบอก เขายกหมูวางใส่จานแล้วนำไปวางบนโต๊ะกินข้าว จากนั้นก็นั่งรอให้นางมาสอนเขากินหยางฉิงเดินถือข้าวเหนียวมาใส่ในกระบอกสานทรงรี โดยใช้ผ้าขาวจากมิติปูรองไว้เพื่อไม่ให้ข้าวเหนียวโดนลม นางยังเตรียมน้ำเปล่าใส่ถ้วยมาด้วย“ท่านหิวแล้วล่ะสิ” นางเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นเขานั่งรอด้วยท่าทีตื่นเต้น“ก็เนื้อหมูของเจ้าช่างน่ากินถึงเพียงนี้ จะให้ข้าอดใจไหวได้อย่างไร แล้วต้องกินเช่นไรกัน?” เขายื่นไม้เสียบหมูให้นางดู“กินไม่ยาก ท่านเพียงแค่หยิบข้าวเหนียวขึ้นมาสักก้อนพอดีคำ แล้วกินคู่กับหมูปิ้ง เท่านี้ก็อร่อยแล้ว” นางกล่าวพลางทำท่าประกอบให้ดูหลี่เซิงลองทำตาม แต่เขารู้สึกว่ามันยากกว่าที่คิด และข้าวเหนียวนั้นก็ติดมือเขาไปหมด“แบบนี้ใช่หรือไม่?” เขาชูมือที่เต็มไปด้วยข้าวเหนียวให้นางดูหยางฉิงมองแล้วก็อดขำไม่ได้ นางรู้สึกเอ็นดูเขาอย่างบอกไม่ถูก“ท่านทำถูกแล้ว แต่จริง ๆ ท่านต้องจุ่มมือลงไปในน้ำก่อน ข้าวเหนียวจะได้ไม่ติดมือ”“อ้อ เช่นนั้นหรือ” เขาพยักหน้าแล้วลองทำตาม ก่อนจะหยิบหมูปิ้งกับข้าวเหนียวขึ้นมากินอีกคำ คราวนี้ข้าวเหนียวไม่ติดมือแล้วทันทีที่ได้ลิ้มรส หมูปิ้งร้อน ๆ กับข้าวเหนียวนุ่ม ๆ

  • ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ   ตอนที่ 38 อาหารชนิดใหม่

    ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างพากันหัวเราะ อาหารมื้อนี้อร่อยที่สุดเท่าที่พวกเขาเคยกินมาหลังจากเห็นครอบครัวพี่ชายกินอิ่มแล้ว หลี่เซิงหยิบแก้วที่พกมาด้วย แล้วเทน้ำมะพร้าวใส่ให้พวกเขาได้ลองชิมหลี่ชวนมองแก้วน้ำที่ถูกยื่นมาตรงหน้า เขาคิดว่าน้องชายคงยื่นน้ำเปล่าให้ดื่ม จึงรับแก้วมาดื่มโดยไม่ได้คิดอะไร แต่ทันทีที่น้ำไหลผ่านลำคอ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ผสานกับรสหวานสดชื่นก็ช่วยคลายความเหนื่อยล้าไปแทบจะทันที“นี่คือน้ำอะไรกัน? ทำไมถึงได้หวานเช่นนี้?” เขาถามออกไปด้วยความแปลกใจ“นี่คือน้ำมะพร้าวที่บ้านของข้าเอง” หลี่เซิงตอบคลายข้อสงสัยของพี่ชาย“น้ำนี่อร่อยมาก! ข้าชอบที่สุดเลย! ข้าอยากกินทุกวัน!”เสียงใสของหลี่เจ๋อดังแทรกขึ้นมาอย่างตื่นเต้น“ถ้าเจ้าอยากกิน ก็มากินที่บ้านของอาได้เลย อยากดื่มเท่าไรก็เชิญตามสบาย แต่ไม่ใช่พรุ่งนี้นะ เพราะพรุ่งนี้อาต้องเข้าเมืองไปขายมะพร้าวก่อน” หลี่เซิงตอบหลานชายพร้อมรอยยิ้มอู๋เจิงมองลูกมะพร้าวในมือสามีด้วยความแปลกใจ นางไม่เคยเห็นของเช่นนี้มาก่อน และคิดว่าหากเจอมันข้างทาง นางคงไม่รู้วิธีกินมันเป็นแน่“ตั้งแต่ข้าเกิดมา ข้ายังไม่เคยพบเห็นลูกมะพร้าวชนิดนี้เลย เจ้าไปเอามาจากที่ใดกัน?”

  • ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ   ตอนที่ 37 ครอบครัวพี่ชาย

    หยางฉิงรอหลี่เซิงกินข้าวจนอิ่ม จากนั้นจึงนำอาหารตักใส่ถ้วย เก็บใส่ตะกร้าพร้อมกับข้าวสวย และจัดถ้วยชามอย่างละสามใบให้เรียบร้อย เมื่อเตรียมของสำหรับพี่ชายของหลี่เซิงเสร็จ นางหยิบหมวกสานที่เพิ่งซื้อมาใส่ ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปพร้อมกับหลี่เซิงทั้งสองเดินลัดเลาะไปตามคันนา ซึ่งเป็นที่นาของบ้านหลี่เซิง ระหว่างทางเขาบอกนางว่า เวลานี้พี่ชายของเขาคงกำลังอยู่ที่นาแน่นอนเดินมาไม่นาน หยางฉิงก็เหลือบไปเห็นชายหญิงคู่หนึ่งซึ่งสวมเสื้อผ้าเก่าซอมซ่อ กำลังก้มหน้าก้มตาทำนาอยู่เพียงลำพัง นางเอ่ยถามเสียงเบา“นั่นใช่พี่ชายกับพี่สะใภ้หรือเปล่า?”นางชี้ให้หลี่เซิงดู เขามองตามแล้วพยักหน้า ก่อนจะร้องเรียกเสียงดัง“พี่หลี่ชวน! พี่สะใภ้ใหญ่!”หลี่ชวนที่ถูกเรียกชื่อเงยหน้าขึ้นตามเสียง ก่อนจะเผยสีหน้าแปลกใจเมื่อเห็นน้องชายเดินมาพร้อมกับหญิงสาวข้างกาย“หลี่เซิง? เจ้ามีธุระอะไรมาหาข้าถึงที่นี่?”อู๋เจิง ภรรยาของหลี่ชวนก็หันมามองพวกเขาเช่นกัน นางขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะทักขึ้น“น้องสะใภ้เล็ก? วันนี้พวกเจ้ามาหาข้ามีเรื่องอะไรหรือ?”สายตาของนางกวาดมองตะกร้าในมือของพวกเขาด้วยความสงสัยหยางฉิงยิ้มให้พี่สะใภ้ใหญ่ก่อนจะเอ่

  • ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ   ตอนที่ 36 อาหารถูกปาก

    ตอนนี้ หยางฉิง กำลังเตรียมของเพื่อจะนำไปขายในเมืองหลางหยาง นางคิดว่าจะนำผลไม้และของต่าง ๆ ภายในบ้านออกไปขายบางส่วน อย่างละเล็กละน้อย นางให้หลี่เซิงไปแจ้งกับท่านลุงหลี่ห้าว เพื่อเตรียมสถานที่ขายให้ เวลาผ่านไปเกือบเดือนแล้ว... คุณหนูคนนั้นคงเสียชีวิตไปแล้วจากอาการไส้ติ่งอักเสบติดเชื้อแต่เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกผิดหรือเสียใจนัก เพราะหากวันนั้นเธอไม่ลงมือก่อน คนที่อาจต้องตายอาจเป็นตัวนางเองก็ได้ ใครจะรู้? แต่หากคุณหนูผู้นั้นไม่คิดทำร้ายนางเสียก่อน ป่านนี้ชีวิตของนางก็คงเป็นปกติสุขหยางฉิงสลัดความคิดนั้นทิ้งไป นางเดินเข้าไปในครัวเพื่อเตรียมอาหารรอหลี่เซิง เวลานี้ยังไม่สายมากนัก หลังจากที่พวกเขาทำงานกันตั้งแต่เช้าก็เริ่มรู้สึกเมื่อยล้า นางจึงนำน้ำมะพร้าวแช่เย็นออกมาให้หลี่เซิงดื่มสิ่งต่าง ๆ ภายในบ้านเปลี่ยนไปมาก จนตอนนี้หลี่เซิงเลิกสงสัยเกี่ยวกับเรื่องแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในบ้านแล้ว แต่บางครั้งเขาก็มักหายตัวไปโดยไม่บอกกล่าว ทำให้นางเริ่มสงสัยเขาเช่นกันแต่หากเขาไม่อยากบอก นางก็จะให้อิสระเขาเต็มที่ ขอเพียงสิ่งที่เขาทำไม่เป็นอันตรายก็พอ“หยางฉิง ข้ากลับมาแล้ว!”นางได้ยินเสียงของหลี่เซิงก็

  • ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ   ตอนที่ 35 บ้านหลัก

    หยางฉิงลอบยกมือลูบอกตัวเอง ‘ผ่านไปอีกเรื่องแล้ว…’หลังจากวันที่นางกับหลี่เซิงได้ลองกินมะพร้าว เวลาก็ล่วงเลยไปกว่าครึ่งเดือนด้วยพลังวิเศษของนาง ต้นมะพร้าวที่ปลูกไว้ก็เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วจนออกลูก และเริ่มผลิดหน่อ นางจ้างชาวบ้านหลายคนให้มาช่วยขุดดินเป็นร่องลึกระหว่างพื้นสองข้าง จากนั้นปล่อยให้น้ำจากลำธารไหลผ่านเข้ามานางทำร่องปลูกมะพร้าวทั้งหมดสามแถว แต่ละแถวมีสิบห้าต้น รวมกับแนวที่ปลูกริมลำธาร ทำให้ตอนนี้นางมีต้นมะพร้าวเกือบห้าสิบต้นภายในเวลาอันสั้น‘เรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ’นางรู้ดีว่าอีกไม่นาน ชาวบ้านจะต้องสังเกตเห็นและเริ่มปลูกตามแน่นอน แต่นางต้องหาทางทำให้มะพร้าวของนางมีเอกลักษณ์แตกต่างจากคนอื่นให้ได้ ไม่เช่นนั้น รายได้ของนางจะลดลง นางจึงใช้ความสามารถจากมือวิเศษทำให้ต้นมะพร้าวแต่ละต้นมีสรรพคุณแตกต่างจากที่อื่นสวนมะพร้าวที่นางปลูกนั้นมีสรรพคุณพิเศษที่ช่วยบรรเทาความเหนื่อยล้า และช่วยฟื้นฟูร่างกายจากโรคเรื้อรังเมื่อรับประทานเป็นประจำ นอกจากนี้ หากใครที่นอนไม่หลับ ได้ลองดื่มน้ำมะพร้าวของนางเข้าไปก็จะหลับสบายตลอดคืน‘ความแตกต่างนี้ ไม่มีใครสามารถลอกเลียนแบบได้อย่างแน่นอน’แม้จะม

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status