Masuk
ทาสหัวใจของนายเขื่อน
Terakhir Diperbarui : 2025-09-30
16
Share:
Lapor
เขาคือเจ้าของฟาร์มนกกระจอกเทศที่ใหญ่ติดอันดับต้นๆ ของโลก ส่วนเธอคือหญิงสาวที่เขารับมาทำงานด้วยเพราะถูกน้องชายขอร้อง อะไรจะเกิดขึ้น? เมื่อคนที่เขาคิดว่าขี้เหร่นักหนากลายเป็นนางฟ้าเดินดินที่อยากครอบครอง
Lihat lebih banyakBab 1
1
บทที่ 1
จิระรีบลุกจากม้านั่งหิน เมื่อเห็นรถของเพื่อนสนิทเลี้ยวเข้ามาภายในบริเวณลานวัด ใกล้กับที่เขานั่งคอยอยู่ เขารีบเดินเข้าไปเปิดประตูรถ แล้วขึ้นไปนั่งด้านข้างคนขับ
“นึกว่านายจะไม่มาซะแล้ว”
“รับปากแล้วก็ต้องมาสิวะ” ธีรสิทธิ์ตอบเพื่อนรัก มองหน้าที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวลของอีกฝ่าย “ไปหาที่คุยกันดีกว่า”
“ไม่ต้องหรอก คุยที่นี่แหละ ถ้าตกลงจะได้ไม่เสียเวลา”
“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงรีบให้ฉันมาหาวะ” คำพูดมีนัยยะของเพื่อนรักทำให้เขาสงสัย
จิระพยักหน้ารับ มองเพื่อนอย่างลังเล ก่อนตัดสินใจขอความช่วยเหลือ
“ฉันฝากน้องสาวไปทำงานกับนายสักปีสิวะขัน”
“ทำไมวะ หรือว่าแกจะไปไหน”
“อือ ฉันถูกบริษัทส่งตัวไปสิงคโปร์ว่ะ ที่นั่นเงินเดือนและสวัสดิการค่อนข้างดี อยู่ฟรีกินฟรี ไปอยู่ที่นั่นฉันคงลืมตาอ้าปากได้บ้าง แต่ฉันก็ไม่กล้าทิ้งให้เกลมันอยู่คนเดียว นายก็รู้ว่าน้องฉันสวยขนาดไหน แล้วนายก็เห็น ๆ อยู่ว่าแถวที่ฉันอยู่เป็นยังไง ฉันเป็นห่วงมันว่ะขัน”
“แค่นั้นเหรอที่แกห่วง” ธีรสิทธิ์หยั่งเชิง เพราะรู้ว่าเพื่อนรักเล่าไม่หมด
“นายก็รู้ ๆ อยู่”
“ฉันถึงบอกให้แกเอาเงินฉันไปใช้เจ้าหนี้พวกนั้นก่อน แล้วค่อยมาผ่อนให้ฉันทีหลัง” เขาเต็มใจช่วยเหลือเพื่อนรักคนนี้ เพราะรู้ว่าหนี้ที่มันเป็นอยู่ เกิดจากการหาเงินส่งเสียค่าเล่าเรียนตัวเอง และน้องสาวที่เป็นลูกของอาที่เสียชีวิตไปแล้ว และยังต้องหาเงินรักษาอาการป่วยของบิดา ที่เพิ่งเสียชีวิตเมื่อปีที่ผ่านมา
“ที่นายช่วยฉันมาก็เยอะแล้วไอ้ขัน ฉันเอาจากนายอีกไม่ได้หรอก ฉันละอายแก่ใจว่ะ”
“แล้วแกจะให้เจ้าหนี้ตามทวงอยู่แบบนี้เหรอ แต่ละเดือนจ่ายได้แต่ดอก ผ่อนต้นบางส่วนก็ไม่ได้ ต้องจ่ายเป็นก้อนเหมือนตอนที่ยืม ไอ้พวกนี้มันฉลาด มันจะกินแต่ดอกจากแกไง”
“ฉันถึงต้องไปนี่ไง”
“แล้วแกจะจ่ายดอกพวกมันยังไง”
“เรื่องนั้นนายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก แค่ตอบรับเรื่องน้องสาวฉันก็พอ”
“แล้วนายไว้ใจฉันเหรอ” ธีรสิทธิ์ถามหยั่งเชิงเพื่อนรัก
“เออ” จิระตอบอย่างไม่ลังเล “นายกับฉันกินนอนมาด้วยกันตั้งแต่เข้ามหาลัย นายก็สนิทกับน้องฉันมาตั้งแต่สมัยนั้น ฉันดูออกว่านายคิดกับเกลมันยังไง” เขามั่นใจในตัวเพื่อนรัก รู้ดีว่าธีรสิทธิ์เห็นน้องสาวของเขาเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น
“ฉันให้น้องเกลไปอยู่กับฉันที่ฟาร์มก็ได้ แต่แกต้องเอาเงินจากฉันไปใช้หนี้พวกมันให้หมดก่อน เพราะไม่อยากให้เจ้าหนี้ของนายโผล่ไปทวงหนี้เกลถึงที่ฟาร์มของฉัน เกลมันไม่รู้เรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ” ธีรสิทธิ์ให้เหตุผล และถามตบท้ายอย่างไม่แน่ใจ
“รู้แค่ว่าใช้หนี้หมดแล้ว”
“ถ้านายเป็นห่วงเกล นายต้องทำอย่างที่ฉันบอก ไปคิดมาก็แล้วกันว่าเป็นหนี้ทั้งหมดอยู่อีกเท่าไหร่ ฉันจะได้โอนให้ แล้วนายก็ไปตั้งหน้าตั้งตาทำงาน กลับมาได้เอาเงินมาใช้หนี้ฉัน ลงจากรถไปได้แล้ว ฉันมีนัดกับสาวเว้ย”
“แล้วเรื่องน้องฉันล่ะ”
“แจ้งยอดหนี้ให้ฉันเมื่อไหร่ ฉันก็มารับน้องนายเมื่อนั้นแหละ คุยกับเกลมันให้รู้เรื่องก็แล้วกัน”
“เรื่องเงิน ฉันคิดไว้ว่าจะลองยื่นกู้ที่บริษัทดูน่ะขัน ฉันไม่อยากรบกวนนายจริง ๆ”
“เอาที่ฉันไปนี่แหละ ไม่ต้องเสียดอก ไม่ต้องมีประวัติที่บริษัท ทำตามที่ฉันบอกดีที่สุดแล้ว”
จิระครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะพยักหน้ารับ “อือ ขอบใจมากนะไอ้ขัน แล้วฉันจะรีบติดต่อกลับไป”
“โอเค ลงไปให้ไว ฉันรีบ ฝากบอกน้องเกลด้วยว่าพี่ขันคิดถึง พรุ่งนี้บ่าย ๆ จะมารับไปกินโอมากาเสะ มึงก็ไปด้วยล่ะ”
“อือ เดี๋ยวจะบอกให้” แล้วจิระก็เปิดประตูลงจากรถของเพื่อนรัก...
ตุลฎาเปิดประตูออกมาจากห้องพักพนักงาน ส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมงานที่เข้ามาต่อกะพร้อมโบกมือลา
“กลับก่อนนะ อย่าหลับล่ะ”
“จ้ะ วันนี้กลับบ้านเลย หรือว่าไปทำพิเศษที่อื่นต่อล่ะ” เพื่อนร่วมงานสาวทักทายกลับ
“สองทุ่มแล้วนะ จะให้ไปทำพิเศษอีกเหรอ”
“ก็บีเห็นเกลทำงานต่อเนื่องอย่างกับหุ่นยนต์”
“ตอนนี้เรียนจบแล้วจ้ะ ก็เลยลดงานลงบางส่วน แต่ก็มีรับงานจากคนรู้จักไปทำที่บ้านบ้าง”
“ทำอะไรเหรอ”
“ทำดอกไม้จันทน์ สนใจไหม”
“หึ ไม่ทำดีกว่า” เพื่อนร่วมงานหัวเราะคิกคักเมื่อพูดจบ
“เกลกลับก่อนนะ พี่ชายมารับแล้ว” ตุลฎาบอกลาเพื่อน เมื่อเห็นพี่ชายมาจอดมอเตอร์ไซค์ที่หน้าร้าน
“จ้ะ ฝากบอกพี่ชายด้วยนะว่าอย่าหล่อให้มาก สาวเซเว่นใจละลายหมดแล้ว”
“จ้ะ ไปก่อนนะ” หญิงสาวโบกมือให้เพื่อน แล้วรีบเดินออกไปจากร้าน
“ซื้อข้าวไปกินที่บ้านไหม หรือว่าจะกินจากที่ร้านไปเลย” จิระถามน้องสาวเมื่อเธอเดินมาถึงที่รถ
“เกลซื้อกะหล่ำปลีกับมาม่าไว้แล้ว ตั้งใจจะทำผัดมาม่าใส่ไข่กับผัก แต่ถ้าพี่จิระไม่อยากกิน ก็กินข้าวก็ได้” แม้จะเรียนจบปริญญาตรีแล้ว และลุงซึ่งเป็นพ่อของจิระจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่หญิงสาวก็รู้ว่าหนี้สินที่พี่ชายเป็นอยู่ยังมีอีกมาก ถึงแม้เขาจะบอกว่าใช้หมดแล้ว แต่เธอรู้ว่ามันไม่จริง ดังนั้นอะไรที่ช่วยประหยัดได้เธอจึงอยากช่วย
“ผัดมาม่าก็ดีเหมือนกัน ไม่ได้กินนานแล้ว ของพี่ใส่ผักเยอะ ๆ นะ”
“ได้ค่ะคุณพี่” ตุลฎาโค้งกายรับคำสั่งอย่างนอบน้อม
จิระหัวเราะกับความขี้เล่นของน้องสาว “ขึ้นรถเร็ว ท้องพี่เริ่มร้องแล้ว” แล้วชักชวนน้องสาวเพื่อรีบกลับบ้าน ส่งหมวกกันน็อกให้เธอ...
กลับถึงบ้านเธอก็รีบทำอาหารทันที ไม่นานผัดมาม่าสองจาน ในปริมาณที่ไม่เท่ากันก็เสร็จเรียบร้อย
อิ่มจากอาหารเย็นเรียบร้อยแล้ว จิระจึงเริ่มพูดถึงเรื่องที่ตั้งใจเอาไว้
“เกล”
“จ๋า”
“ไม่ต้องหางานแล้วนะ พี่ฝากงานให้เราเรียบร้อยแล้ว”
“ทำไมต้องฝากให้เกลด้วยล่ะพี่จิระ เกลอยากใช้ความสามารถของตัวเองมากกว่า”
“เส้นเสิ้นที่ไหนล่ะ ไอ้ขันมันบอกพี่ว่าอยากให้เราไปเป็นผู้ช่วยของมันที่ฟาร์ม”
“ทำไมต้องให้เกลไปทำงานกับพี่ขันด้วยล่ะ เกลหางานทำแถวนี้ก็ได้นี่ เมื่อกี้ผู้จัดการก็เรียกเกลไปคุย บอกว่าจะให้เกลรับตำแหน่งผู้จัดการสาขา เพราะรู้ว่าเกลเรียนจบแล้ว”
“แล้วจะอยู่ยังไง เกลก็รู้ว่าพี่ต้องไปสิงคโปร์เป็นปี พี่ไม่กล้าทิ้งให้เราอยู่ที่นี่คนเดียวหรอก ไปอยู่กับไอ้ขันน่ะดีแล้ว พี่ไว้ใจมันที่สุด เพราะมันก็รักเกลเหมือนน้องเหมือนนุ่ง เชื่อพี่นะ” จิระให้เหตุผลพร้อมกับคำขอร้อง
Bab terbaru
ทาสหัวใจของนายเขื่อน 58
“เธอไม่ใช่ไก่วัดฉันนี่ ทำไมฉันต้องอดด้วยล่ะ” ธีรทัศน์ตอบกลับอย่างไม่สะทกสะท้าน ใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มที่มีรสเลือดผสม“พี่เขื่อน! พี่พูดจาหมา ๆ แบบนี้ได้ยังไงวะ!”“แล้วแกจะเอายังไงกับฉัน” เขาถามกลับเสียงเรียบ เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าตัวเองผิดจริง แต่ก็ไม่ได้นึกเสียใจสักนิด“ตอบผมมาว่าทำไมพี่ถึงทำแบบนี้กับน้องเกล พี่ก็รู้ว่าผมรักน้องเกลมากแค่ไหน พี่ยังกล้าทำกับคนที่ผมรักอีกเหรอ”“ฉันก็รักเขาน่ะสิ ฉันถึงทำ” ได้ยินคำว่ารักจากปากของน้องชาย อารมณ์หึงหวงจึงบังเกิด ถึงแม้จะรู้ว่าเขาคิดกับเธอในระดับไหน แต่ก็ยังอดหึงหวงไม่ได้ “มึงน่ะรักหนูเกลแค่แบบพี่น้อง แต่กูน่ะรักแบบอยากเอาทำเมียโว้ย พอใจหรือยัง”ธีรสิทธิ์นิ่งอึ้งไปก่อนชั่วขณะ เพื่อทบทวนคำพูดของพี่ชายให้เข้าใจแจ่มแจ้ง “พี่กำลังบอกผมว่าพี่รักหนูเกลงั้นเหรอ” เขาถามช้า ๆ ชัด ๆ“อือ” ธีรทัศน์ตอบรับในลำคอ“หมายความว่าพี่จะรับผิดชอบในสิ่งที่ทำลงไปใช่ไหม”“ไม่”“พี
Terakhir Diperbarui : 2025-09-30ทาสหัวใจของนายเขื่อน 57
ลลิตายิ้มเจื่อนลงเล็กน้อย ถอนหายใจเบา ๆ ขณะมองหน้าคนรัก มันคงไม่ดีแน่ถ้าบอกกับผู้ใหญ่ออกไปตรง ๆ“กิ๊งก็มีเกริ่น ๆ เรื่องนี้กับคุณน้าไว้แล้วค่ะ ท่านคงเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว เพราะไม่ได้พูดคัดค้านอะไร” เธอพยายามพูดให้ฟังดูดีที่สุด“ถ้าอย่างนั้นก็ค่อยโล่งใจหน่อย” ละม่อมยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ “ส่วนเรื่องงานแต่งก็แล้วแต่หนูกับเจ้าไกรมันเถอะ พร้อมเมื่อไหร่ก็บอกพ่อกับแม่ได้เลย แม่จะจัดการทำตามประเพณีให้ทุกอย่าง สินสอดทองหมั้นอาจจะไม่มากมายสมฐานะของหนู แต่จะพยายามไม่ให้น้อยหน้า”“ขอบคุณค่ะคุณแม่ คุณพ่อ ที่ไม่รังเกียจหนู” ลลิตายกมือไหว้บุพการีของคนรักอีกครั้งด้วยความรู้สึกตื้นตันใจ“ขอบคุณพ่อกับแม่มากนะจ๊ะที่เข้าใจเรา” เกรียงไกรยกมือไหว้บุพการีด้วยความอิ่มเอมในหัวใจ“พ่อกับแม่เข้าใจลูกเสมอนั่นแหละ แค่จะพูดหรือไม่พูดเท่านั้น” บุญเพิ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม และชักชวนให้หญิงสาวอยู่กินข้าวเย็นด้วยกัน..“น้องเกลไม่มากินข้าวกับเราด้วยเหรอคะพี่ไกร” ลลิตาถามคนรัก เมื่อเขายกสำรับอ
Terakhir Diperbarui : 2025-09-30ทาสหัวใจของนายเขื่อน 56
“แล้วคุณเขื่อนจะไปพาลถึงพี่ไกรกับพี่กิ๊งทำไมคะ” ตุลฎาต่อว่าเขาอย่างเหลืออด ใบหน้าแดงด้วยความเขินอายกับคำพูดของเขา เขาหึงร้ายหรือโมโหร้ายกันแน่ตอนนี้“ก็แล้วเธอรักใครล่ะ ระหว่างไอ้ขันกับไอ้ไกร” เขาตะคอกใส่เธอเสียงเครียด“เกลรักผู้ชายดิบเถื่อน ปากจัด เผด็จการ เจ้าอารมณ์ แล้วก็บ้ากาม รักผู้ชายที่ชื่อเขื่อนคนนี้ต่างหากล่ะ” เธอบีบแก้มของเขาแรง ๆ ด้วยความหมั่นไส้ “พอใจหรือยัง”หน้าที่ตึงเครียดค่อย ๆ คลี่ยิ้มกว้าง และเปล่งเสียงหัวเราะออกมาด้วยความสุข เมื่อได้ยินคำสารภาพรักเต็มสองรูหู รีบพยักหน้ายอมรับกับเธอ“พอใจและโคตรมีความสุขเลยจ้ะเมียจ๋า” เสียงเคร่งเครียดเปลี่ยนเป็นหวานหูขึ้นมาทันใด จริงสินะ เขารู้จักผู้ชายคนนั้นดีที่สุด และเขาก็ไม่ใช่คนงานเพราะเขาคือเจ้าของฟาร์มอุดมสุขแห่งนี้ ทำไมถึงได้โง่บรมแบบนี้นะไอ้เขื่อน เขาด่าทอตัวเองอย่างมีความสุข“อย่าพูดแบบนั้นนะคะ”“ทำไมล่ะจ๊ะเมียจ๋า ๆ ๆ” เห็นหน้าแดงก่ำของเธอก็ยิ่งได้ใจ จึงล้อเลียนไม่เลิก“มันน่าอาย&rdquo
Terakhir Diperbarui : 2025-09-29ทาสหัวใจของนายเขื่อน 55
เห็นเขาจ้องมองความเป็นอิสตรีของเธอไม่วางตา ตุลฎาก็รู้สึกเขินอายจนต้องยกขาขึ้นตั้งเข่าเป็นที่กำบังมือใหญ่ตามไปจับข้อเท้าทั้งสองข้างของเธอแล้วดึงให้ราบลงไปกับพื้น ใช้ปลายนิ้วเกี่ยวบิกินี่ตัวจิ๋วให้หลุดตามกระโปรงออกไปขนกายของตุลฎาลุกซู่ด้วยความซาบซ่านสะท้านทรวง เมื่อเขาโน้มหน้าลงไปตรงจุดนั้นแล้วพรมจูบไปทั่ว“ไม่มีใครหน้าไหนมอบความสุขให้เธอได้มากเท่าฉันอีกแล้วจำเอาไว้” เขาผงกศีรษะขึ้นพูดกับเธอแล้วก้มลงไปใหม่ ชำแรกปลายลิ้นเรียวหนาลงไปปลุกเร้าอารมณ์ของเธอให้แตกซ่าน..“พอเถอะค่ะคุณเขื่อน” เธอขอร้องเสียงกระเส่า หายใจหอบสะท้านด้วยความซาบซ่าน ครั้งนี้เขาเกิดบ้าอะไรขึ้นมา ถึงได้เรียกร้องรุนแรงเอาแต่ใจแบบนี้“รับปากฉันก่อนสิว่าจะไม่นอกใจไปรักคนอื่น ถ้าไม่รับปาก ฉันจะทำให้เธอตายด้วยน้ำมือของฉันนี่แหละ” เขายืนยันคำพูดด้วยการโน้มหน้าลงไปทำให้เธอดิ้นพล่านด้วยความซ่านเสียว“ค่ะ ๆ เกลยอมแล้ว” ถ้าขืนปล่อยไว้แบบนี้เธอคงตายเพราะเขาจริง ๆศีรษะที่ปกคลุมไว้ด้วยเส้นผมดกดำเป็นมันเงา ละจากใจกลางเรือนร่างระหง ถั
Terakhir Diperbarui : 2025-09-29ทาสหัวใจของนายเขื่อน 54
“เตือนเรื่องอะไรวะ” ธีรทัศน์ค้างคาใจ“คุณเขื่อนคงไม่รู้ว่าหนุ่ม ๆ ในฟาร์มมีใจให้น้องเกลกันกี่คน จากการสังเกตของผมไม่น่าจะต่ำกว่าสิบ” คนแบบนี้ต้องใช้ไม้นี้แหละดีที่สุด“ใครวะไอ้ไกร มึงบอกกูมาเดี๋ยวนี้เลย กูจะไปกระทืบมันให้จมตีนเลย” เส้นเลือดน้อยใหญ่แย่งกันปรากฏบนขมับด้วยความตึงเครียด“ผมบอกไม่ได้หรอกครับ ถ้าอยากรู้ก็ดูเอาเองเถอะ”“ไอ้ไกร!”“ครับ”“มึงไม่ใช่เพื่อนกูใช่ไหม”“ใช่ครับ”“แล้วทำไมถึงไม่บอกกู”“ผมเป็นคนกลางนะครับ เรื่องแบบนี้คุณเขื่อนต้องจัดการเอง” ชายหนุ่มปิดประตูรถด้านหลัง “ฝากดูแลเธอดี ๆ นะครับคุณเขื่อน อย่าทำนิสัยลักกินขโมยกินเหมือนคู่ของผมล่ะ” พูดจบก็กลับเข้าไปนั่งตอนหน้าเคียงคู่คนรัก “ถ้าผมไปขอกิ๊งเขาจริง ๆ คุณเขื่อนจะเป็นเถ้าแก่ให้ผมไหมครับ”“ไอ้เพื่อนทรยศ ข้าจะไม่ไปเป็นเถ้าแก่ให้มึงเด็ดขาด” เขาสบถเสียงเครียดตามหลังรถที่ขับห่างออกไปเรื่อย
Terakhir Diperbarui : 2025-09-28ทาสหัวใจของนายเขื่อน 53
“เนตรขอโทษค่ะผู้จัดการ เนตรสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก” เธอชิงพูดขึ้นก่อนเมื่ออีกฝ่ายเดินมาถึง“จำคำพูดของเธอไว้ด้วยล่ะ โชคดีที่คุณกิ๊งเขาไม่เอาเรื่อง และยังขอร้องไม่ให้ไล่เธอออก รู้ไว้ด้วยว่าแฟนของเธอเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้านายของเราเลยนะ”“ขอโทษค่ะผู้จัดการ เนตรจะไม่ทำอีกแล้วค่ะ” เนตรดาวรู้สึกขอบคุณคู่ต่อสู้อย่างลลิตาอยู่ในใจ“ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน ถ้ามันเกิดขึ้นอีกเธออาจจะไม่โชคดีแบบนี้ก็ได้” ผู้จัดการต่อว่าหญิงสาวอีกหลายประโยคก่อนเดินจากไป...……………….“พี่กิ๊ง พี่ไกร” ตุลฎาเรียกคู่รักเบา ๆ ขณะนั่งอยู่ในรถด้วยกัน ยกมือไหว้ทั้งสองด้วยสีหน้าไม่สบายใจ “เกลขอโทษนะคะที่ทำให้เกิดเรื่อง”“อย่าคิดมากน่าเกล พี่กิ๊งเขาก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ยอมใครง่าย ๆ หรอก พี่ชินแล้ว” เรื่องนี้เขามีประสบการณ์ตรงจากตัวเองนี่แหละ ตั้งแต่สมัยที่เธอมาตามตื๊อขอคบกับเขา“เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับน้องเกลหรอก มันเป็นเรื่องระหว่างพี่กับผู้
Terakhir Diperbarui : 2025-09-28
Anda juga akan menyukai
Komen