เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่93 งานแต่งแห่งปี
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-20 14:31:21
บทล่าสุด
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่101 เรากลับกันเถิด
ส่วนฮองเฮานั่งจิบชาด้วยสีหน้าอันเรียบเฉย ทำประหนึ่งว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับตน ทั้งที่ในใจลอบตำหนิแม่สามีที่พูดจาเอาแต่ใจ โดยไม่สนพระทัยสักนิดว่าเรื่องนี้ควรพูดออกมาตอนนี้หรือไม่ หากมู่เลี่ยงหรงต้องการจะให้จ้าวกุ้ยอินมาเป็นเป็นหวางเฟยแล้วละก็ คงไม่รอให้ไทเฮาเสนอมู่เลี่ยงหรงหยุดรอชายาที่หน้าตำหนัก ความจริงตนไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งนางไว้ที่ตรงนั้น แต่ด้วยกำลังบังเกิดโทสะจึงต้องรีบจากมาก่อนเรื่องราวจะแย่ลง เพียงไม่นานนักเยี่ยนเยว่ฉีก็เดินออกมาจากประตูตำหนัก หญิงสาวมองผู้เป็นสามีอย่างเข้าอกเข้าใจ“ท่านอ๋องเรากลับกันเถิด”“อ้ายเฟย ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งเจ้า”“วางใจเถิด หวางเฟยของท่านเป็นคนที่มีเหตุผล” เยี่ยนเยว่ฉียิ้มหยอกเย้าหวังให้เขาสบายใจ“ข้าไม่มีทางรับใครเข้าจวนอีก” เขารีบอธิบาย เพราะกลัวว่าเยี่ยนเยว่ฉีจะเข้าใจผิด“ดูพูดเข้า หากเป็นพระราชโองการ หรือพระเสาวนีย์อย่างไรท่านก็ขัดมิได้อยู่”“เสด็จพี่มีรับสั่งจะไม่บังคับข้าอีก”“แต่ไทเฮาไม่ได้ทรงรับปากท่านอ๋องนี่”“เป็นดั่งเจ้าว่า แต่ถ้าเสด็จแม่ยังคงดื้อดึง เรื่องนี้คนที่จะเสียใจที่สุดคงจะเป็นจ้าวกุ้ยอิน”“หากนางได้แต่งกับท่านสมใจ จะมีแต่ความ
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่100 ในที่สุด
ในที่สุดรถม้าก็แล่นมาถึงจุดจอดรถม้าของวังหลวงซิ่นเฉิงขานเรียกผู้เป็นนาย ส่วนซูจิ้งก็จัดการวางขั้นบันไดข้างรถม้า ทั้งสองต่างทำหน้าที่ของตนเองโดยไม่มองหน้า ไม่พูดไม่จากันแม้แต่ครึ่งคำ ทั้งที่ต้องเดินเคียงกันไปตลอดทางเป็นองครักษ์หนุ่มที่รู้สึกเหมือนจะทนไม่ไหว คิดว่ายังไงก็ต้องหาทางคุยกับซูจิ้งให้รู้เรื่องรู้ราว อย่างไรเสียตอนนี้ก็อยู่จวนเดียวกัน หากนางเป็นอนุบ่าวของเยี่ยนจิ้นหลิงจริง เหตุใดจึงตามหวางเฟยมาเล่า เขาจะต้องถามความให้กระจ่าง หากแม้ไม่มีวาสนาต่อกันก็ยินดีจะล่าถอย ไม่ใช่เดาสุ่มเอาเองเช่นนี้ เมื่อตกลงใจได้เขาก็ผ่อนคลายลงหลายส่วน‘คืนนี้ล่ะ ซาลาเปาน้อย ข้าจะต้องรู้ความจริงให้จงได้’มู่เลี่ยงหรงต้องพาเยี่ยนเยว่ฉีไปถวายพระพรไทเฮา หนทางจากจุดจอดรถม้าไม่ใกล้เลย ซ้ำไทเฮายังเลือกเวลาให้ทั้งสองมาเข้าเฝ้ายามตะวันตรงศีรษะ ที่น่าแปลกคือไม่มีเกี้ยวสำหรับสตรีมารับ กว่าจะถึงตำหนักของพระนาง ฉินอ๋องกับหวางเฟยต้องเดินเท้าเป็นเวลาราวหนึ่งก้านธูปเมื่อทั้งสองถึงที่หมายก็เห็นกูกูสูงวัยผู้หนึ่งยืนรออยู่หน้าประตูตำหนัก ครั้นนางเห็นมู่เลี่ยงหรงก็รีบเข้ามาต้อนรับทันที จากนั้นจึงเดินนำบุคคลทั้งคู่เข้าส
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่99 นึกชื่นชม
พ่อบ้านใหญ่รับคำแล้วจัดการสั่งงานลูกน้องอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ท่วงท่าและน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยพลัง เยี่ยนเยว่ฉีเห็นดังนั้นก็นึกชื่นชม มิน่าเล่า ท่านอ๋องถึงวางใจคนหนุ่มผู้นี้ให้รับผิดชอบเรื่องน้อยใหญ่ในจวน ดูท่าทางนางคงไม่ต้องเหนื่อยยากอย่างที่คิดมู่เลี่ยงหรงให้พ่อบ้านใหญ่กับมามาทั้งสี่ถอยออกไปได้ ก่อนถอนหายใจออกมาทีหนึ่ง แล้วส่งเสียงเรียกออกไป“พวกเจ้าเข้ามาคารวะน้ำชาหวางเฟยเถิด”พอสิ้นเสียงคำสั่ง สตรีโฉมงามสามนางก็เดินนำหน้าหญิงสาวอีกสิบกว่าคนเข้ามาภายในห้องโถง เยี่ยนเยว่ฉีมองไปยังพระชายารองทั้งสามที่ยืนอยู่เบื้องหน้าด้วยท่าทีสงบที่สุด ถึงแม้จะรู้สึกตกอกตกใจอยู่บ้างกับจำนวนสตรีที่ถวายตัวให้มู่เลี่ยงหรงแต่มิได้มีตำแหน่งอย่างเป็นทางการ‘บัดซบ! เยอะขนาดนี้เชียว’เยี่ยนเยว่ฉีตั้งใจเอาไว้ว่าหากพวกนางไม่ได้แสดงตัวเป็นปรปักษ์ ตนเองก็จะไม่กระทำการรุนแรงใด ๆ ทั้งสิ้นมู่เลี่ยงหรงแนะนำชายารองทั้งสามด้วยท่าทางที่เป็นธรรมชาติ ไม่มีอาการกังวลหรือตกประหม่าให้เห็น แต่ภายในใจกลับก็รู้สึกหนักอึ้งเพราะเกรงว่าเยี่ยนเยว่ฉีจะยังรับเรื่องฮูหยินอีกสิบเอ็ดคนไม่ได้ แต่เมื่อเห็นว่านางยังคงยิ้มละไม ไม่มีอาการกระอั
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่98 ชิงหรูไม่ได้ถวายตัวให้ข้า
“อ้ายเฟย สี่คนนี้คือนางกำนัลที่ข้าคัดสรรมาให้ ข้ารับรองว่าพวกนางทำงานดีและมีความรอบรู้ หากเจ้าต้องการทราบเรื่องใดในจวน พวกนางสามารถแนะนำจัดหาให้เจ้าได้ทั้งหมด โดยเฉพาะชิงหรู นางดูแลห้องข้างของข้ามาหลายปี”เยี่ยนเยว่ฉีหรี่นัยน์ตามองชิงหรูอย่างเสียมิได้ พอเห็นก็จำได้ทันทีว่าหญิงสาวผู้นี้คือนางกำนัลที่เตรียมน้ำอุ่นมาให้เมื่อคืน นางหน้าตาสะสวย นัยน์ตาหวานฉ่ำดูยั่วยวน ผิวพรรณนวลเนียนเปล่งปลั่ง รูปร่างงามระหงสมส่วน มีเสน่ห์ดึงดูดใจบุรุษมากทีเดียวมู่เลี่ยงหรงที่ลอบสังเกตอยู่พบว่าเยี่ยนเยว่ฉีกำลังกินน้ำส้มอยู่ เขากลั้วหัวเราะเบา ๆ จนนางต้องหันมาค้อนผู้เป็นสามีทีหนึ่ง“ชิงหรูไม่ได้ถวายตัวให้ข้า”“ข้ายังไม่ได้ว่าอันใดท่านเสียหน่อย” หวางเฟยบ่นพึมพำเมื่อถูกจับได้“ก็ข้าอยากบอกเจ้านี่” ฉินอ๋องไม่ต้องการทำให้พระชายาคนงามต้องรู้สึกเสียหน้าจึงพูดแก้เก้อให้เสร็จสรรพ“เยว่ฉีทราบแล้ว” นางพอใจที่ท่านอ๋องไว้หน้าตนมู่เลี่ยงหรงยิ้มกว้าง ก่อนจะหันไปสั่งนางกำนัลทั้งหลายให้ปรนนิบัติผลัดเปลี่ยนอาภรณ์ของหวางเฟย เหล่านางกำนัลรีบทำตามประสงค์ของเจ้านาย เยี่ยนเยว่ฉียอมรับว่าผู้ที่มู่เลี่ยงหรงคัดสรรค์มาให้นางนั้นทำ
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่97 แย่แล้วคุณหนูของข้า
อ๋องหนุ่มฝืนลุกจากเตียงด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เขาคว้าชุดคลุมเอามาใส่อย่างลวก ๆ ก่อนจะเปล่งเสียงเรียกสาวใช้คนสนิทของนางให้มาช่วยจัดการเรื่องวุ่นวายของสตรี เยี่ยนเยว่ฉีมองตามร่างสูงที่เพิ่งเดินออกจากห้องนอนไปซูจิ้งเข้ามาภายในห้องหอ นางยอบกายคำนับฉินอ๋องที่ทำหน้าถมึงทึงอยู่บนเก้าอี้ยาวริมหน้าต่างที่ห้องชั้นนอก เขาไม่พูดอะไรเพียงแต่โบกมือเป็นสัญญาณให้นางเข้าไปหาเยี่ยนเยว่ฉีในห้องนอนซูจิ้งเดินผ่านกองชุดวิวาห์ที่ถูกฉีกขาดกระจัดกระจายอยู่บนพื้นก็อดรู้สึกตกใจไม่ได้ หรือว่าฉินอ๋องทำรุนแรงกับนายหญิงของตน‘แย่แล้วคุณหนูของข้า’ สตรีร่างเล็กแทบจะวิ่งเข้าไปที่หน้าเตียง ภาพที่เห็นคือเยี่ยนเยว่ฉีนั่งเอาผ้าห่มปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าเอาไว้ มีคราบน้ำตาอาบบนแก้ม แต่ไม่ปรากฏร่องรอยความเสียใจแม้แต่น้อย“คุณหนู ไม่ใช่สิ หวางเฟยเป็นอันใดไปเพคะ”“เรื่องสุดวิสัยของสตรี” เยี่ยนเยว่ฉีเอ่ยเสียงเย็นคำตอบของเยี่ยนเยว่ฉีทำให้ซูจิ้งโล่งอก มิน่าเล่าฉินอ๋องถึงได้ทำหน้าถมึงทึงเช่นนั้น มีเนื้ออยู่ตรงหน้าแต่กลับกินไม่ได้ ช่างน่าเห็นใจเหลือเกิน“เช่นนั้นลงมาจากเตียงก่อนเพคะ ซูจิ้งจะได้ปรนนิบัติท่านเปลี่ยนเสื้อผ้าเอง”“อืม”
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่96 แทบจะไม่เหลืออาภรณ์ติดกาย
แม้แทบจะไม่เหลืออาภรณ์ติดกาย ทว่าเยี่ยนเยว่ฉีกลับร้อนรุ่มมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อถูกกระตุ้นเพลิงในกาย เพื่อให้เขากับนางแนบสนิทใกล้ชิดยิ่งขึ้น มู่เลี่ยงหรงจึงขยับร่างบางให้หันหน้าเข้าหาตน และด้วยการบังคับขยับนี้เยี่ยนเยว่ฉีจึงต้องตวัดขาเรียวยาวโอบรอบสะโพกสอบของเขาเอาไว้ แล้วคล้องแขนกับลำคอเพื่อเป็นหลักยึด ฝ่ามือร้อนของบุรุษลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังนวลเนียน เมื่อพบกับปมเล็ก ๆ ที่ผูกไว้ก็กระตุกออกอย่างเบามือ อุปสรรคสุดท้ายถูกกำจัดจนสิ้น เหลือเพียงร่างเปลือยเปล่าของเทพธิดาแสนสวยในอ้อมกอดแสงจากเทียนมงคลคู่สีแดงวูบไหว อาบไล้ไปบนผิวขาวเนียนละเอียดดุจกระเบื้องเคลือบ ยิ่งทำให้เยี่ยนเยว่ฉีงดงามราวรูปสลักอันไร้รอยตำหนิ ช่างสูงค่าคู่ควรให้ทะนุถนอม‘วิเศษยิ่งนัก ยอดรักของข้า’ดวงตาลากไล้สำรวจเทพธิดาในอ้อมกอด ยิ่งมองยิ่งพบว่าเรือนกายของนางช่างสมบูรณ์แบบ เต็มไปด้วยเสน่ห์น่าหลงใหลทุกสัดส่วน ร่างระหงยั่วยวนน่าสัมผัสไปทุกตารางนิ้ว ไม่ว่ามือจะลูบไล้ไปตรงที่ใด ผิวกายขาวผ่องดุจแสงจันทร์กระจ่างก็เรียบลื่นนุ่มละมุนมือ มู่เลี่ยงหรงแทบลืมหายใจเมื่อแลเห็นปทุมถันอวบอิ่มเต็มตา ยอดสีหวานชูชันท้าทายให้ครอบครองยิ่งนัก ชายห
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่ 95 ไม่ต้องโกรธเคืองไป
“พวกนางไม่ผิดหรอก ไม่ต้องโกรธเคืองไป” มู่เลี่ยงหรงส่งยิ้มให้พระชายาเอกจอมหงุดหงิด “เกี๊ยวนี้ต้องดิบอยู่แล้ว ในคืนแต่งงานหากเจ้าสาวพูดคำว่าดิบ[1] ถือว่ากล่าวคำมงคล หมายความว่าเจ้าจะได้มีทายาทให้ข้าเต็มจวนอย่างไรเล่า”“เข้าใจคิดกันจริง ๆ พวกเขาจะรู้หรือไม่ว่าเจ้าสาวต้องทนหิว”“เอาล่ะ...เอาล่ะ ข้ารู้แล้ว มา ๆ คราวนี้สุกแน่นอน” มู่เลี่ยงหรงป้อนอาหารในจานอื่นให้เจ้าสาวผู้หิวโหย เมื่อเห็นสตรีที่ตนรักเคี้ยวอาหารอย่างเอร็ดอร่อยก็พลอยทำให้สุขใจไปด้วยสุราดอกเบญจมาศที่ได้รับพระราชทานจากฮ่องเต้มีรสหวานล้ำเลิศเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งไม่ได้ร้อนแรงจนแสบคอเหมือนสุราทั่วไป เยี่ยนเยว่ฉีชอบเป็นอย่างมากจึงขอให้มู่เลี่ยงหรงรินให้อีกเรื่อย ๆ นางหารู้ไม่ว่าสุรารสหวานนั้นทำให้มึนเมาได้โดยง่าย เพียงไม่นานหญิงสาวก็รู้สึกร้อนรุ่ม ร่างกายโอนเอนคล้ายจะล่องลอยเมื่อเห็นอาการของเยี่ยนเยว่ฉี มู่เลี่ยงหรงก็รู้ว่านางคงเริ่มจะเมาแล้ว ท่านอ๋องหนุ่มจึงเอื้อมมือไปปลดมงกุฎหงส์แสนหนักอึ้งบนศีรษะลง เส้นผมสีดำสนิทดุจราตรีร่วงหล่นแผ่สยายบนอาภรณ์สีแดงสด เส้นไหมนุ่มลื่นมันเงาขับเน้นให้ใบหน้าหวานล้ำโดดเด่นงดงาม มู่เลี่ยงหรงใช้นิ้ว
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่94 ห้องหอ
เมื่อผ้าคลุมหน้าถูกถอดออกไปแล้ว เยี่ยนเยว่ฉีถึงมองเห็นสภาพโดยรอบ ห้องหอของนางกับมู่เลี่ยงหรงอยู่ในส่วนของเรือนจันทราซึ่งอยู่ใกล้กับเรือนหลักมากที่สุด ห้องนอนของนางแบ่งออกเป็นสามส่วน มีห้องชั้นนอกซึ่งเอาไว้ใช้พักผ่อนนั่งเล่น ท่านอ๋องจัดเตรียมเก้าอี้กุ้ยเฟยและโต๊ะกินข้าวเอาไว้ให้พร้อมสรรพ เยี่ยนเยว่ฉีอมยิ้ม เพราะตนชอบนอนอ่านหนังสือหรืองีบหลับในวันที่อากาศดี ถัดมาเป็นห้องนอนซึ่งมีเตียงไม้ขนาดใหญ่ตั้งอยู่ตรงกลาง ไม่เหมือนกับห้องเดิมของจวนกั๋วกงซึ่งจะจัดวางที่นอนเอาไว้ริมผนัง ภายในล้วนประดับตกแต่งด้วยเครื่องเรือนราคาแพง แม้แต่ม่านมุ้งก็เป็นแพรพรรณชั้นดีทั้งสิ้น ส่วนสุดท้ายคือห้องอาบน้ำ ภายในมีถังไม้ขนาดคนสี่คนเข้าไปอาบพร้อมกันได้อย่างสบาย เยี่ยนเยว่ฉีตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็นอยู่ไม่น้อย ทุกสิ่งราวกับภาพฝัน นับแต่นี้ไป นางจะได้ใช้ชีวิตสูงศักดิ์เคียงข้างกับฉินอ๋องไปตลอดชีวิตแล้วผ่านไปสักครู่ชิงหรูก็กลับมาพร้อมกับอ่างทองคำ เยี่ยนเยว่ฉีสั่งให้นางวางของทั้งหมดไว้ที่โต๊ะหัวเตียง จากนั้นจึงโบกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนออกไปเพื่อที่นางจะได้ดูแลท่านอ๋องได้อย่างสะดวกในที่สุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ได้อยู่ด้วยกัน
ท่านอ๋องเจ้าขา...ข้ายอมแล้ว ตอนที่93 งานแต่งแห่งปี
ขบวนแห่เจ้าสาวของจวนไคกั๋วกงยิ่งใหญ่อลังการ มีสินเจ้าสาวทั้งหมดกว่าหนึ่งร้อยหาบ นับเป็นขบวนเจ้าสาวที่ยาวที่สุดในรอบสิบปี และด้วยศักดิ์ศรีท่านแม่ทัพใหญ่ จึงสามารถให้ทหารกล้าแห่งกองทัพรักษานครเป็นผู้หาบของมีค่าเหล่านั้น เสียงฝีเท้าดังกึกก้องเป็นจังหวะพร้อมเพรียง เรียกเสียงฮือฮาจากประชาชนที่มามุงดูได้ไม่น้อยจวนฉินอ๋องเปิดประตูรอท่าอยู่แต่เช้า ภายในประดับประดาไปด้วยสิ่งมงคลสีแดงสดสำหรับงานแต่ง ผ่านไปไม่นานเริ่มแว่วได้ยินเสียงดนตรีลอยมาแต่ไกล แสดงว่าขบวนของเจ้าสาวใกล้ถึงจวนแล้ววันนี้มู่เลี่ยงหรงสวมอาภรณ์สีแดงทั้งตัว ใบหน้าคมเข้มปรากฏแววตื่นเต้นอย่างไม่อาจควบคุม เขายืนรอเจ้าสาวด้วยอากัปกิริยาที่ไม่เป็นสุขเท่าใดนัก แขกเหรื่ออดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นอ๋องผู้ที่ปกติหน้าบอกบุญไม่รับเดินวนไปวนมาราวกับหนูติดจั่นเมื่อเกี้ยวเจ้าสาวมาถึงหน้าประตูจวนฉินอ๋อง รอยยิ้มยินดีฉายชัดบนใบหน้างามดั่งหยกสลัก ขับเน้นให้มู่เลี่ยงหรงดูอบอุ่นนุ่มนวลกว่าในยามปกติ เยี่ยนเยว่ฉีเยื้องกรายออกมาจากเกี้ยวเจ้าสาวโดยมีซูจิ้งคอยประคองนางเอาไว้ มู่เลี่ยงหรงแทบอยากจะถลาเข้าไปหาเจ้าสาวของตน แต่ก็ต้องเก็บงำอาการตื่นเต้นเอาไว้และร
บางทีคุณอาจจะชอบ
ครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น9.6K viewsหลินซือเยว่ผู้นี้มีสามชะตาในคราเดียว
หิมะที่ปลิดปลิว9.3K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง90.2K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.2K viewsนางร้ายเช่นข้าหมายครองคู่กับพระรอง
กระเรียนขาว1.3K viewsเกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า
มู่มู่128.1K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์17.1K viewsท่านแม่ทัพ โปรดรับรักนางร้ายอย่างข้าด้วย
moonlight -mini984 views
