บทที่15

ลำเอ็นของเสี่ยคิงห์เริ่มขยายตัวเต็มที่อีกครั้ง ขยับแรงขึ้น ท่ามกลางร่างเปลือยที่สั่นสะท้านจนเหงื่อเปียกชุ่ม

“อ๊าา เสี่ย มัน… จะมาอีกแล้ว”

“ก็แตกพร้อมกูไปเลย เด็กดื้อของกู”

เสี่ยคิงห์แอ่นสะโพกปลดปล่อยความอัดอั้นที่กลั้นไว้จนถึงที่สุด น้ำสีขุ่นพุ่งกระทบใบหน้าเอยที่เงยรับ ร่างบางหลับตาแน่น ขาทั้งสองยังสั่นไม่หยุดจากแรงกระแทกเมื่อครู่

“อึก… เสี่ย”

เอยครางเสียงสั่น ขณะที่กลีบปากสั่นระริกด้วยลมหายใจหอบถี่ ดวงตาหวานฉ่ำฉายแววเคลิบเคลิ้ม ร่องกายยังคงตอบสนองด้วยการตอดขมิบแน่นรุนแรงแม้ลำจะหลุดออกไปแล้ว

เสี่ยคิงห์มองภาพตรงหน้า ดวงตาคมแทบจะกลืนกินร่างบางตรงหน้าให้แหลกคาปาก "ดูสภาพมึงสิ เอย… ยั่วเกินไปแล้วนะ เด็กแบบนี้น่ะ… ต้องโดนอะไรแรงกว่านี้"

เขาขยับลำตัวเข้าใกล้ ใช้มือเชยคางเอยขึ้นเบาๆ ก่อนจะใช้ปลายลำที่ยังเปียกชื้นถูไปตามแก้มเนียนที่เปรอะเปื้อน กลิ่นคาวผสมกลิ่นกายยังไม่จาง ริมฝีปากเอยเผยอรับ ลิ้นเล็กตวัดเลีย

"หึ… ทำความสะอาดให้ดี อย่าให้เหลือ"

เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าของเสี่ยกระซิบพร้อมจิกมือลงบนเส้นผมนุ่มแน่น

เอยดูดลำแข็งที่ยังเต้นตุบๆ เบาๆ ด้วยแววตาหวานเย้ายวน มือเล็กวางทาบลงบนต้นขาแกร่ง สะโพกบิดไปมาเบาๆ เพราะยังไม่หายเสียว

"ยังตอดไม่หยุดเลยนะ มึงยังอยากอยู่ใช่ไหม หืม"

คิงห์ยิ้มมุมปาก ก่อนจะดันตัวเอยให้คว่ำหน้าลงกับเตียง จับสะโพกไว้มั่น

"อย่าร้องนะ ถ้าจะร้อง ก็ให้เบากว่านี้ ไม่งั้นห้องข้างๆ มันจะรู้ว่ามึงยั่วกูขนาดไหน"

เสียงเนื้อกระทบจะกลับมาอีกครั้ง

หลังจากพายุเสน่หาผ่านพ้นไป ร่างบางของเอยแทบหมดแรงนอนซบอยู่บนอกกว้าง เสี่ยคิงห์ใช้แขนรับเขาไว้แน่น ใบหน้าคมซุกลงกับผมนุ่ม สูดกลิ่นหอมอ่อน ๆ อย่างติดใจ

"ไปอาบน้ำ เดี๋ยวไม่สบาย"

เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างหู เอยพยักหน้าอ่อนแรงแต่ไม่ยอมขยับ เสี่ยถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะรวบตัวเอยขึ้นแนบอกอย่างง่ายดาย

น้ำอุ่นค่อย ๆ ไหลผ่านร่างทั้งคู่ในห้องน้ำหรู เสี่ยคิงห์วางเอยลงบนตักในอ่างอาบน้ำ มือใหญ่หยิบขวดสบู่ ถูชโลมร่างขาวด้วยความทะนุถนอม แต่สายตายังคงเจ้าเล่ห์และดุจอมล่าเหยื่อ

"ตัวก็เล็ก แถมขาวจนอยากกัดให้จมไปทั้งตัว"

เอยสะดุ้งนิด ๆ เมื่อมือหนาลูบผ่านหน้าท้องลงต่ำ เสี่ยหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะโน้มตัวมากระซิบข้างหู

"แต่คืนนี้กูจะปล่อยมึงไว้ก่อน... ไว้พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่"