135: คลี่คลาย [1]

ย้อนกลับไปเมื่อ 4 ปีก่อน พระสนมเต๋อเฟยซึ่งเป็นบุตรสาวเพียงหนึ่งเดียวของราชครูกงยี่ มีนามว่าเหมยลี่ผู้ที่มีใบหน้าที่งดงาม ถึงแม้ว่าจะงามไม่เท่ากับหญิงงามอันดับหนึ่ง แต่หากแม้ใครได้เห็นได้พบเจอต่างก็หลงรัก เพราะความสดใสร่าเริงยิ้มแย้มมองทุกอย่างในแง่ดีไปซะทุกสิ่ง

ทำให้เป็นที่ต้องตาของฮ่องเต้จึงมีรับสั่งให้นางเข้าถวายตัว ด้วยบิดาเป็นถึงราชครูและเป็นตระกูลเก่าแก่ที่จงรักภักดีต่อแผ่นดินมาช้านาน และการวางตัวดีเป็นที่โปรดปรานทำให้นางถูกแต่งตั้งเป็นสนมขั้นเฟยภายในเวลาเพียงหนึ่งปี

แต่ใครก็คาดไม่ถึงว่าวันหนึ่งนางกลับแขวนคอตายพร้อมกับบุตรในครรภ์ เรื่องราวเหล่านี้เป็นที่เล่าลือกันหนาหู บ้างก็ว่าเป็นเรื่องของการแก่งแย่งชิงดีและความขัดแย้งภายในวังหลัง บ้างก็คาดเดาว่านางหนีความผิดเพราะแอบเล่นชู้จนตั้งครรภ์ และหนีความผิดด้วยการปลิดชีพตน

เนื่องจากในช่วงเวลานั้น ฮ่องเต้มิได้หลับนอนกับสนมนางในเลยสักคน เพราะด้วยงานราชกิจติดพันกับการต้อนรับคณะราชทูตต่างแคว้น แต่พระสนมกลับตั้งครรภ์ได้อย่างไร

แต่มีหรือผู้เป็นบิดาอย่างราชครูกงยี่จะเชื่อ บุตรสาวเขาเลี้ยงมากับมือหลังจากที่ภรรยาคลอดนางและได้สิ้นใจในวันนั้น ตัวราชครูกงยี่จึงได้เลี้ยงดูสั่งสอนบุตรสาวคนเดียวมาตลอด ไม่แม้แต่จะแต่งภรรยาใหม่ เหมยลี่ถึงแม้จะเอาแต่ใจตนอยู่บ้างแต่หากเป็นเรื่องผิดศีลธรรมแล้วนั้นนางมิกล้าทำแน่นอน

หลังจากนั้นราชครูกงยี่จึงได้ขอเข้าเฝ้าฝ่าบาทกราบทูลขอโอกาสเพื่อสืบหาความจริง หากว่าบุตรสาวเขาเป็นอย่างที่คนภายนอกเล่าลือ ตัวเขาผู้เป็นบิดาพร้อมรับโทษทัณฑ์นั้นอีกคน แต่หากว่าไม่เป็นเช่นนั้นคนที่ทำให้บุตรสาวต้องตายเขาก็พร้อมจะลากมันผู้นั้นลงนรกไปด้วยกัน

แต่แล้วสวรรค์ก็เมตตาทำให้เขาได้รู้ว่าใครเป็นผู้ลงมือ มันผู้นั้นก็คือหนานจิ้งเจ้าอ๋องบัดซบผู้นั้น สิ่งที่มันได้ทำกับบุตรสาวผู้น่าสงสารนั้นก็คือ มันข่มเหงขืนใจจนบุตรสาวเขาจนนางตั้งครรภ์ อีกทั้งยังขู่บังคับให้วางยาฮ่องเต้หากนางไม่ทำตามเรื่องน่าอัปยศนี้ก็จะถูกเปิดเผย นางจึงเลือกที่จะจบชีวิตตนเองดีกว่าทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน

หลังจากนั้นราชครูกงยี่จึงได้ลาออกจากราชการ ทำทีโกรธแค้นฮ่องเต้ที่ไม่ยอมหาความจริงแก่ผู้ที่ให้ร้ายบุตรสาวเขา และได้แจ้งความประสงค์ของตนว่าต้องการเข้าร่วมมือกับอ๋องหนานจิ้ง จนอีกฝ่ายตายใจเขาจึงนำเรื่องแผนการต่าง ๆ ส่งมอบให้กับหวังอี้หลินมาตลอดหลายปี

“เหมยเอ๋อร์พ่อแก้แค้นให้เจ้าสำเร็จแล้วนะลูกรัก เจ้าไม่ต้องทุกข์ทรมานอีกต่อไปแล้ว ต่อจากนี้หากชาติหน้ามีจริง ขอให้พ่อผู้นี้ได้มีโอกาสเลี้ยงดูเจ้าอีกครั้ง ไม่ต้องมีอำนาจหรือตำแหน่งใหญ่โต เราจะมีเพียงพ่อ แม่ และเจ้า เป็นเพียงชาวบ้านคนหนึ่งก็พอ” เพียงเขากล่าวจบมีสายลมอ่อน ๆ พัดวูบไหวผ่านไป ราวกับว่าเหมยลี่นางได้รับรู้แล้วนั้นเอง