เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 9 พรากรัก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-09 22:06:59“ แม่ของเธออาการทรุด เพราะภาวะแทรกซ้อนกับโรคที่เป็นอยู่ ฉันเลยพาไปส่งโรงพยาบาล แล้วก็มารอเธอที่บ้านเพราะไปหาที่ตลาดแล้วไม่เจอ ตอนนี้แม่เธอรอเธออยู่” เจ้าไฟพูดด้วยเสียงไม่ค่อยพอใจเล็กน้อย เธอกล้าดียังไงมาทำร้ายเขาทั้งๆ ที่เขายอมลดตัวมานั่งรอเธอตั้งหลายชั่วโมง คิดแล้วเขาก็เหยียบคันเร่งจนมิด
“ ไม่!! ไม่ใช่ความจริง แม่ฉันแข็งแรงจะตาย” แก้มขวัญไม่อาจจะเชื่อที่เขาพูด แต่ตัวเธอกลับสั่นไปมาเพราะความรู้สึกของเธอมันสังหรณ์บอกกับเธอว่าเขาไม่ได้โกหก แต่ใจของเธออยากให้เขาแค่โกหก ให้เขาหลอกเธอไปฆ่าไปขายทิ้งซะยังดีกว่าอีก คิดแล้วน้ำตาของเธอก็ไหลพร่า ดวงใจดวงน้อยสั่นไหวดั่งรับรู้ว่าแม่คงจะรอเธออยู่จริงๆ ระหว่างที่แก้มขวัญกำลังร้องไห้ เจ้าไฟก็แอบเหลือบมองเธออยู่หลายครั้ง ยิ่งเห็นริมฝีปากที่แดงระเรื่อของเธอ มือข้างหนึ่งของเขาก็เผลอยกขึ้นทาบปากตัวเอง เมื่อกี้เขาโมโหหนักแต่ก็ไม่คิดว่าตัวเองจะหยุดเธอด้วยการจูบ คิดแล้วเขาก็ไม่เข้าใจ เพราะถ้าเป็นคนอื่นมาแหกปากต่อหน้า เขาคงจะตบให้ปากแตกแทนที่จะคิดทำเช่นนั้น ไม่นานรถของเขาก็มาจอดที่โรงพยาบาล แก้มขวัญรีบเปิดประตูลงรถและวิ่งเข้าไปข้างใน “ แก้มขวัญ” เมื่อมาถึงหน้าห้องฉุกเฉินก็เห็นว่าป้านุ่นกำลังยืนรอเธออยู่ “ ป้า แม่แก้มเป็นอะไรคะ แม่ไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหมทุกคนหลอกแก้มใช่มั้ย” แก้มขวัญจับมือป้านุ่นขึ้นมาพลางเขย่าขึ้นลง อยากจะขอให้คนตรงหน้าปรานีเธอด้วยการบอกว่ามันคือเรื่องโกหก ซึ่งทุกการกระทำของเธอต่างอยู่ในสายตาของเจ้าไฟ ที่เพิ่งจะเดินตามเข้ามา เขามองมาที่ใบหน้าของเธอซึ่งเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ก็รู้สึกแปลกๆ “ แก้ม ใจเย็นๆ นะลูก” คำตอบที่ป้านุ่นตอบกลับ เหมือนจะทำให้หญิงสาวใจสลายเธอร้องไห้หนักกว่าเดิม “ไปหาแม่ไปคุยกับแม่เขานะลูกนะ” เมื่อยอมรับในสิ่งที่เกิดแล้ว หญิงสาวก็วิ่งพรวดเข้าไปในห้อง เธอเห็นว่าแม่ของเธอนั้นนอนอยู่บนเตียงด้วยท่าทีอิดโรย “ แม่ แม่เป็นอะไร” แก้มขวัญเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ข้างแม่ของเธอ มือเล็กกุมมือของแม่ไว้ “ แม่จ้ะ แม่แค่ล้อเล่นใช่มั้ย ฮื้อ” เธอพยายามซักไซ้แม้จะรู้ดีว่านี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แล้ว กมลยื่นมือมาลูบคลำที่แก้มกลมๆ ของลูกสาวอย่างเอ็นดู ลูกสาวของเธอเกิดมามีแก้มกลมสวยน่ารักจนได้ชื่อว่าแก้มขวัญ แต่มาบัดนี้แก้มใสนั้นพลันเปื้อนไปด้วยน้ำตา “ แก้มเห็นแม่แข็งแรงดีทุกวัน แล้วแม่เป็นแบบนี้ได้ยังไงจ๊ะ” เมื่อแม่ไม่ตอบแก้มขวัญก็เอ่ยขึ้นอีก ตอนที่มองหน้าซีดเซียวของแม่ใจเธอมันเจ็บปวดทรมาน ที่ต้องมาเห็นคนที่รักอยู่อย่างไร้เรี่ยวแรงเช่นนี้ “ แม่ แม่เจ็บไหมจ๊ะ” กมลมองที่หน้าลูกของเธอแล้วก็น้ำตาไหล มันคงถึงเวลาแล้ว ที่แก้มใสๆ ของลูกสาวของเธอจะต้องมีเจ้าของเสียที “ แม่รักลูกนะแก้มขวัญ แม่อยากให้ลูกปลอดภัย ลูกทำเพื่อแม่ได้ไหม” แก้มขวัญชะงักให้กับคำพูดของมารดา “ แล้วแม่จะไปไหน แม่จะไม่อยู่กับแก้มเหรอ ไม่นะ! แม่ห้ามไปไหนนะแม่” หญิงสาวกอดแขนของแม่ไว้พลางหมอบหน้าลงกับเตียงและร้องไห้โฮ “ ทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่ทำไว้ให้ แม่อยากให้ลูกรู้เอาไว้ ว่าแม่ทำไปเพราะว่าแม่รัก และลูกก็ต้องทำตามนะ ไม่เช่นนั้นแม่อาจจะตายตาไม่หลับ” แก้มขวัญฟังเช่นนั้นเธอก็จำใจพยักหน้ารับอย่างฝืนๆ กมลจึงได้มองไปยังเจ้าไฟที่ยืนกอดอกมองมาตรงประตูทางเข้า เขาเห็นแบบนั้นจึงได้เดินเข้ามายืนอยู่ด้านหลังของแก้มขวัญ “ คุณต้องทำตามสัญญานะคะ” สีหน้าของชายหนุ่มดูเลิ่กลั่กเล็กน้อย “ ครับ ผมจะทำตามสัญญา” แต่ก็ตกปากรับคำแต่โดยดี กมลจึงยิ้มจางๆ ราวกับว่าเธอรู้อะไรบางอย่างที่จะเกิดขึ้นอยู่แล้ว เธอหันมาเอ่ยคำสุดท้ายกับลูกสาวด้วยน้ำเสียงที่แทบจะไม่ได้ยิน “ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หนูทำตามเสียงของหัวใจนะลูก….” สิ้นคำก็เหมือนว่ากมลจะหมดห่วง ดวงตาของเธอหลับลงพลางจากไปอย่างสงบ “ แม่!! แม่!!! แม่ตื่นสิ!! แม่!!” แก้มขวัญที่เห็นว่าแม่หลับไป เธอก็ตะโกนร้องลั่น พลันรีบลุกเขย่าให้แม่กลับคืนมา โดยมีป้านุ่นคอยมาห้าม “ ไม่จริง!! นี่มันอะไร อ้าก ฮื้อๆ” แก้มขวัญร้องไห้พลางกรีดร้องลั่น เธอยังไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ อยู่ดีๆ แม่ก็บอกว่าป่วยพร้อมกับจากไปกะทันหันแบบนี้เหรอ “ ฮื้อ~แม่! แม่ล้อหนูเล่นใช่มั้ย” แก้มขวัญเขย่าแขนแม่ไปมา อย่างไม่อยากจะเชื่อว่ามันเกิดขึ้นแล้ว “ อย่าลูกพอแล้วลูก แม่เขาไปสบายแล้วนะลูก” “ ฮื้อ ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ แล้วแก้มจะอยู่กับใคร” หญิงสาวส่ายหน้าไปมาพลางหันหน้าไปซบอกของป้านุ่น เธอยังรับไม่ได้และยังไม่ทันได้ตั้งตัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น แม่ที่เห็นกันทุกวันและดูจะแข็งแรงดีมาตลอดอยู่ๆ มาบอกว่าป่วยและจากกันไปเสียอย่างนั้น แล้วแบบนี้เธอจะอยู่ต่อเช่นไร ในระหว่างที่แก้มขวัญกำลังร้องไห้ เอลิกก็เหลือบเห็นว่าเจ้านายของเขาแอบยืนหลบปาดน้ำตาอยู่อีกมุมหนึ่ง ก่อนที่เขาจะเดินออกไปด้านนอก เอลิกจึงเดินตามออกไป “ บอสครับ เห็นแบบนี้แล้วบอสยังจะทำเธอลงอีกเหรอ” เอลิกเอ่ยถามเสียงแผ่ว เจ้าไฟหลับตาถี่ๆ ก่อนรีบหันมาจ้องดุลูกน้อง “ ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรนอกเหนือจากที่ได้สัญญาไว้กับแม่ของเด็กนั่นนิ” งานศพของกมลได้ถูกจัดขึ้นโดยมี อนาลาหรือเจ้าไฟ เป็นเจ้าภาพให้ในฐานะที่เขาเป็นเจ้านายของกีรติกร “ ลูกน้องของคุณกลับไปแล้ว แต่ทำไมคุณถึงยังไม่กลับ” คืนสุดท้ายก่อนวันเผาศพ เวลานี้แขกทยอยกลับกันหมดแล้ว แก้มขวัญก็เดินออกมานั่งหลบมุมเงียบๆ คนเดียวเหมือนทุกคืนซึ่งทุกครั้งจะมีเจ้าไฟเดินมานั่งเป็นเพื่อนเงียบๆ ทุกวัน แต่วันนี้เธอกลับได้เอ่ยพูดบางอย่างกับเขา “ ฉันก็แค่ให้เอลิกกลับไปดูงานให้ก่อน ส่วนฉันนะไม่จำเป็นต้องกลับหรอก” แก้มขวัญหันไปจ้องหน้าของเขาด้วยความแปลกใจ “ ทำไมคุณต้องมาทำดีกับฉันขนาดนี้ด้วย เพราะแค่อยากให้ฉันไปทำงานกับคุณน่ะเหรอ?” เธอถามเขาอย่างไม่เข้าใจ แก้มขวัญรู้เรื่องที่แม่ยกเธอให้ไปทำงานกับเขาที่ต่างประเทศแล้ว จากจดหมายที่แม่เขียนและฝากป้านุ่นไว้ให้ “ ก็มีส่วน แต่อีกส่วนหนึ่งก็เพราะว่าฉันรับปากกับแม่ของเธอไว้แล้ว” และอีกอย่างแผนการจับเธอไปกักขังและแก้แค้นมันก็ต้องดำเนินต่อด้วย ชายหนุ่มคิดระหว่างที่สบตากับหญิงสาว “ แล้ววันนั้นคุณคุยอะไรกับแม่ของฉัน” เขามองเข้าไปที่ตาแดงๆ ของเธอก่อนจะนึกย้อนไปถึงวันนั้น
บทล่าสุด
มาเฟียเมียเด็ก ตอนที่ 35
“ อือ” แก้มขวัญได้สติตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ตอนที่ฟ้าสางแสงแดดส่องผ่านเข้ามาทาบลงบนตัวเธอ ร่างเล็กค่อยๆ ดันร่างกายที่อ่อนล้าขึ้น “ พี่ไฟ” เธอเรียกหาชายคนนั้นเบาๆ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในห้องแล้ว แก้มขวัญจึงค่อยๆ พยุงร่างกายขึ้นนั่งก่อนที่เธอจะแสดงสีหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ “ เมื่อคืน มันครั้งแรกของเรานะ” เธอบ่นพึมพำ เรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันทำให้เธอรู้สึกดีทุกอย่าง เธอยอมรับว่าตัวเองตั้งใจให้มันเป็นไปแบบนั้น แต่มันคงจะดีกว่านี้ถ้าหากตื่นขึ้นมาแล้วเขายังอยู่ตรงนี้กับเธอ “ สงสัยเราคงจะตื่นสายเกินไป” หญิงสาวพยายามคิดบวก ก่อนจะลุกและเก็บเสื้อผ้าที่เขาถอดของเธอออกขึ้นมาสวมใส่ “ โอ๊ย” แต่เธอก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ มือเล็กกุมที่หน้าท้องน้อยของตัวเอง “ ทำไมมันถึงได้ปวดแบบนี้ล่ะ” พอนึกถึงเหตุการณ์ที่เป็นคำตอบ ปากอิ่มก็อมยิ้มพลางหูแดงขึ้นมาทันที ณ แคมป์ก่อสร้าง “ ใกล้ความสำเร็จขึ้นเยอะเลยครับหัวหน้า นี่เก็บรายละเอียดอีกนิดหน่อย ก็หาเฟอร์นิเจอร์ ของตกแต่งมาลงได้เลย” สำเนาหัวหน้าคนงานรายงานให้เจ้าไฟที่ยืนฟังอยู่ได้ทราบ “ อือ ดีมาก อย่าลืมบอกทุกคนว่าให้ตั้งใจทำงานดีๆ ล่ะ เพรา
มาเฟียเมียเด็ก ตอนที่ 34
“ กีรติกร” “ พี่ไฟ ยังไม่นอนเหรอคะ ” หญิงสาวหน้าแดงจนต้องรีบหลบสายตา เวลานั้นเขาก็ลุกขึ้นนั่ง “ เธอเป็นอะไร” เขาจ้องเธอด้วยใบหน้านิ่งขรึม “ แก้มฝันร้าย” มุมปากข้างซ้ายของเจ้าไฟกระตุกขึ้นในทันทีเมื่อได้เห็นท่าทีที่เธอแสดงออก เขาเดินลงจากเตียงและเดินสาวขายาวไปหาน้องที่มุมประตู “ เธอเลยจะมาขอนอนกับฉันใช่ไหม” ไม่พูดเฉยเขาใช้มือเชยคางตัวเล็กให้เงยหน้าขึ้นมาจ้องตา ความกลัวที่มีในแววตาของเธอมันช่างน่าขัน เธอกลัวเขาแต่เธอก็กลัวอย่างอื่นมากกว่าจนยอมที่จะมาขอนอนกับเขาเนี่ยน่ะ? ง่ายไปแล้วหรือเปล่า “ ไม่ได้เหรอคะ เตียงพี่ก็ออกจะกว้างนี่” เสียงหวานๆ ของเธอทำให้ชายหนุ่มหลุดจากห้วงความคิด “ จะถามว่าได้ไหม…มันก็ได้แหละ แต่เธอไม่กลัวว่า…ฉันจะทำอะไรให้เธอเหรอกีรติกร” ในขณะเดียวกันนิ้วโป้งใหญ่สอดเข้าไปในปากของน้อง กลิ่นตัวของเธอมันช่างหอมหวานจนเขาแทบจะอดใจไม่ไหว ไหนจะดวงตากลมโตราวลูกแก้วที่มองมา หัวใจของเจ้าไฟถึงกับร้อนผ่าวเมื่อรับรู้ได้ถึงแรงดูดเบาๆ ตรงนิ้วโป้ง พอเห็นเขายิ้มเธอจึงดึงมือเขาออกพร้อมกับหลบหน้า “ อยากจะทำอะไร ก็ทำเลยค่ะ แต่แก้ม..ยังมีไข้อยู่นะ” เจ้าไฟส่ายหน้าเลิ่กลั่กให้กับคำพูด
มาเฟียเมียเด็ก ตอนที่ 33
“ ไม่เห็นอะไรเลยครับหัวหน้า” สำเนาพาเจ้าไฟมาดูกล้องวงจรปิดที่มีเพียง 4-5 ตัวบนเกาะ แต่กลับไม่พบถึงอะไรหรือใครที่เป็นพิรุธเลย “ แบบนี้ก็แสดงว่าคนที่ทำเป็นคนใน”เขาบ่นพึมพำแววตามีความกลุ้มใจดั่งกลับว่าเขาพอจะรู้อะไรบางอย่าง แต่แค่คิดกับมันไม่ตกก็เท่านั้น “ อีแก้มขวัญ!!” อยู่ๆ แป้งร่ำก็เกิดความโมโหและบุกมาหาแก้มขวัญถึงบ้าน “ เธอมาทำไมแป้งร่ำ” ป้าซาร่าที่กำลังช่วยเช็ดเป่าผมให้แก้มขวัญอยู่ตรงโซฟาในบ้านหันมาถามเธอ “ แกอย่าเสือก อีคนใช้” แป้งร่ำหันไปตวาดป้า ป้าก็ของขึ้นไม่ยอมโดนว่าฝ่ายเดียว “ ต๊าย! เก่งแต่ว่าคนอื่น มึงดีตายแหละอีแป้งร่ำ” “ นี่มึงกล้าขึ้นกูขึ้นมึงกับกูเพราะมันเหรอหะ” “ ก็เอ้อน่ะสิ ก็แก้มขวัญเขาดีกว่ามึง แถมยังเป็นเมียหัวหน้า แล้วมึงอะเป็นใคร แถมยังนิสัยต่ำๆ กูต้องเคารพด้วยหรือไง” แป้งร่ำกำหมัดแน่น เพื่อจะพยายามสงบสติอารมณ์ตัวเอง “ มึงหรือเปล่าที่ถูกมันเป่าหูน่ะอีแก่ น้ำหน้าอย่างอีเด็กนี่เหรอ เป็นเมียเจ้าไฟ” แป้งร่ำกอดอกพลันหัวเราะเยาะทั้งคู่ ก่อนจะชะงักให้กับเสียงใครบางคน “ แล้วถ้าใช่ เธอจะทำไม” แป้งร่ำรีบหันไปมอง “ ฟะไฟ” เธอตกใจที่เห็นว่าชายหนุ่มเดินมายืนข้างๆ
มาเฟียเมียเด็ก ตอนที่ 32
“ อ๋าย!!!!” แป้งร่ำกรี๊ดลั่นบ้าน จนคนเป็นแม่อย่างทิพย์ต้องรีบวิ่งเข้ามาเขย่าตัวลูกสาว “ เป็นอะไรไปหลาน” อนันดาเองก็เดินเข้ามาถาม “ ลุงไม่ได้ยินที่พวกคนงานมันพูดเหรอ ว่าอีเด็กแก้มขวัญนั่นมันกลับมาแล้ว คนที่ไปพามันกลับมาก็คือเจ้าไฟ เห็นว่าหายไปด้วยกันทั้งคืน แถมตอนกลับยังเอาแต่อุ้มยัยเด็กนั่นไม่ยอมปล่อย ป่านนี้คงได้เสียเป็นผัวเมียกันแล้วมั้ง” แป้งร่ำโวยวายมีสีหน้าท่าทีไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ เอาน่ะหลาน จะกลุ้มใจเรื่องนั้นไปทำไม ผู้ชายนะมันจะมีเมียกี่คนก็ได้” “ แต่แป้งอยากเป็นคนแรก ที่สอนความเป็นชายให้กับไฟ ลุงไม่เข้าใจเหรอ!” “ อย่าคิดมากไปเลยน่ะลูก แล้วไปแล้วก็ให้มันแล้วไป ยังไงซะเด็กน้อยท่าทางจืดชืดแบบนั้นไม่มีทางที่จะสู้ลูกสาวของแม่ได้หรอก” ทิพย์พยายามพูดให้ลูกสาวใจเย็น “ตอนนี้เรามาคิดกันต่อดีกว่านะ ว่าถ้าเจ้าไฟรู้ว่าพวกเราเป็นต้นเหตุ มันจะเกิดอะไรขึ้น” สีหน้าของคนพูดหมองลงด้วยความกังวล แต่สามีของเธอก็ตอบกลับด้วยคำพูดที่ทำให้สบายใจขึ้นมาได้บ้าง “ จะไปคิดอะไรให้ปวดหัวล่ะทิพย์ ทั้งเกาะเนี่ยยังมีกล้องวงจรปิดไม่ถึง 5 ตัวเลย แล้วฉันก็หลบกล้องทุกตัวแล้ว จ้างให้ก็จับไม่ได้หรอก ถ้าเ
มาเฟียเมียเด็ก ตอนที่ 31
เช้าของวันต่อมาเอลิกเดินไปทั่วบริเวณแคมป์ก่อสร้าง “ มีใครเห็นบอสไฟบ้างไหม” เขาเดินเข้ามาในโรงอาหารแล้วถามกับคนงานที่นั่งทานข้าวกันอยู่ “ ห๊า หัวหน้าไฟก็หายไปอีกคนหนึ่งงั้นเหรอ” โสนเดินถือจานข้าวเข้ามาถาม “ ไม่รู้เหมือนกัน แต่ถ้าบอสเขาจะไปไหนที่ไม่ใช่ที่นี่เขาก็ต้องบอกก่อนสิ แต่นี่ฉันหาทั่วแล้วแต่ไม่เจอ” “ หรือว่าเขาจะออกไปตามหายัยเด็กแก้มขวัญนั่นหรือเปล่า” โสนเอ่ยขึ้นเป็นเชิงคาดเดา ก่อนที่พ่อของเธอจะเสริม “ นั่นสิ เห็นคุณนีวายก็เพิ่งกลับมาเมื่อชั่วโมงก่อนเอง ผมว่ารีบเกณฑ์คนออกไปตามหาดูเถอะ” ในระหว่างนั้นนีวายก็เดินเข้ามา “ เกิดอะไรขึ้นอีก” ทุกคนที่กำลังลุกนั่งลุกยืนหันมาจ้องเขา ซึ่งตอนนี้มีใบหน้าอิดโรยดั่งคนที่ไม่ได้หลับได้นอน ” บอสไฟ หายไปครับ ไม่รู้ว่าออกไปตามหากีรติกรหรือเปล่า” นีวายถึงกับถอนหายใจแรง หลังจากนั้นทุกคนก็ได้แยกย้ายกันออกไปเดินหา พวกเขาเดินไปยังหลังเกาะ ไม่นานก็เห็นใครบางคนกำลังเดินลุยน้ำทะเลมาทางนี้จากที่ไกลๆ “ นั่นๆ คุณนีวายครับ นั่นใช่หัวหน้าไฟหรือเปล่า” “ แล้วทำไมถึงกลับมาสภาพนั้น นั่นยัยแก้มขวัญเหรอ?” โสนจ้องมองร่างสีขาวๆ ซึ่งกระทบกับแสงอาทิตย์จนแ
มาเฟียเมียเด็ก ตอนที่ 30
“ วิ่งให้เร็วกว่านี้พี่ไฟ วิ่ง!! มันมาแล้วพี่ อ้าย!!” “ มันมีหมาป่าอยู่บนเกาะแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย!” เจ้าไฟบ่นด้วยความฉงน ก่อนพาร่างของหญิงสาว กระโดดลงที่ลำธารซึ่งขวางอยู่ด้านหน้าเพื่อหนีตาย เมื่อสองร่างกระแทกลงกับน้ำก็แยกตัวออกจากกัน แก้มขวัญที่ยังตั้งสติไม่มาก เหมือนกำลังจะจมหายไป แต่ชายหนุ่มก็รีบใช้แขนคล้องเอวของเธอมาแนบกายไว้ ก่อนจะรีบพาว่ายหนีอย่างทุลักทุเล แก้มขวัญที่เหมือนจะไม่มีแรงเหลือแล้วกอดคอของชายหนุ่มแน่น เจ้าไฟจึงให้เธอขี่หลังและว่ายผุดๆ โผล่ๆ ในน้ำ จนไปถึงอีกฝั่งได้ก็เผลอกินน้ำกันไปหลายอึก “ เฮ้อ” เมื่อขึ้นฝั่งมาได้ทั้งคู่ก็หอบเหนื่อย เจ้าไฟยกนิ้วกลางใส่หมาป่าพวกนั้น แต่กลับมีเรื่องให้ตกใจยิ่งกว่า เมื่อพวกมันที่เขาคิดไว้ว่าจะไม่ตามมาแล้วดันกระโดดลงน้ำว่ายตามมาเสียได้ “ พี่ไฟ!!” แก้มขวัญเห็นแบบนั้นก็เรียกเขาอย่างตกใจ ชายหนุ่มจึงรีบอุ้มร่างของเธอขึ้นแบกอีกรอบ เขาพาหญิงสาวมาซ่อนในถ้ำ ทำให้พวกหมาป่าที่พึ่งจะข้ามฝั่งมาหาทั้งคู่ไม่เจอ “ เฮ้อ หนีกระสุนหนีระเบิดยังไม่ขนาดนี้เลย” เขาบ่นพึมพำพลางเอนตัวพิงกับก้อนหินใหญ่ด้านหลัง หายใจหอบเหนื่อย จ้องมองพวกหมาป่าที่วิ่งผ่าน
บางทีคุณอาจจะชอบ
นางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย115.9K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน87.6K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้245.8K viewsสลับวิวาห์ลุ้น คุณประธานขาโหด
กิตติรวิชญ์69.1K viewsเรื่องสั้นอิโรติค nc+++
ชิริวค์444 viewsเมียแต่งที่ (ไม่) รัก
สามินี6.3K viewsลวงรักร้ายนายเพลย์บอย
ดอกอ้อลู่ลม870 viewsบังเอิญ(คืนนั้น)One Night
Siesta11.6K views
