เข้าสู่ระบบธันวาขับรถตามหาอัยญดาแต่ก็ไม่เจอ ไม่รู้เธอเตลิดไปไหน คิดแล้วก็เจ็บใจ เมื่อกี้เขาไม่ได้ตั้งใจปฏิเสธเธอ เขาแค่จะดูว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ แต่เธอก็เข้าใจผิดหาว่าเขาไม่ยอมมีอะไรกับเธอ ถ้าเธอโดนยาจริงอย่างที่เขาเข้าใจแล้วเธอจะไปไหนไปหาใครให้ช่วย ยิ่งคิดก็ยิ่งหัวร้อน
"อาาซี้ดดด อืม อาาแรงๆๆเลย อูวว"
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วทั้งห้องห้องหนึ่งในบาร์โฮสต์
" โอ้วว โคตรแน่นเลย อาา ผัวไม่ค่อยเอาเหรอครับ "
หนุ่มหัวเกรียนสักลายนกเพนกวิน อัดกระแทกดุ้นใหญ่ยาวอย่างเมามัน
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
" อาาแตกแล้ว "
" อือเอาอีก "
อัยญดาลุกขึ้นผลักชายหนุ่มลงนอน แล้วขึ้นคร่อม จับหนอนยักษ์ที่พึ่งพ่นน้ำ มายัดรูสวาทกดลงไปจนมิดแล้วจัดการขย่มอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เสียงมือถือปลุกอัยญดาให้ตื่นขึ้นมา เธอลืมตามองไปรอบๆ ก็เห็นชายหนุ่มกำลังคุยโทรศัพท์สีหน้าเคร่งเครียด ว้าวหล่อจัง หัวเกรียนๆกร้าวใจสุดๆ เมื่อคืนเธอต้องการปลดปล่อยเลยแวะมาที่บาร์โฮสต์ ในเวลานั้นเธอทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว คว้าใครได้ก็เอาเลย พอเข้ามาถึงในร้านเจอหนุ่มหลายคนเดินมาต้อนรับ แต่ไม่รู้ทำไมพอสบตากับไอ้หนุ่มหัวเกรียนใจมันก็บอกว่าเอาคนนี้แหละ เธอไม่สนคนอื่นเลย เดินไปคว้าแขนเขาแล้วเปิดห้องทันที เข้ามาในห้องได้เธอก็ถอดผ้าออกเขาจ้องมองเธอใหญ่ เธอเลยรุกเขาถอดผ้าเขาออกแล้วจัดการอมๆดูดๆดุ้นให้เขา พอมันขยายตัวเต็มที่ อาาโคตรใหญ่
เขาคงรู้สึกได้ว่าเธอจ้องมองเขาอยู่ เลยวางสายหันมายิ้มให้
" ตื่นแล้วเหรอครับ "
เขาเดินมานั่งลงใกล้ๆ ยิ่งเห็นหน้าชัดๆในระยะใกล้ๆแบบนี้เขาก็ยิ่งหล่อ ดูเหมือนว่าจะยังเด็กอยู่เลย
" นายอายุเท่าไหร่ "
" ผม20ครับ "
" งั้นนายก็ยังเรียนอยู่หน่ะสิใช่ไหม"
"ครับผมอยู่ปี2"
เธอเข้าใจ ต้นทุนชีวิตคนเรามันไม่เหมือนกัน เขาก็คงคิดดีแล้วถึงเลือกทางนี้ จะแคร์คนอื่นทำไม เมื่อคนพวกนั้นไม่ได้หาให้เรากิน งานแบบนี้ทั้งได้สนุกทั้งเงินดี
" คิดอะไรอยู่เหรอครับ "
" ฉันคิดว่านายอายุน้อยกว่าฉันตั้งหลายปีแหนะ"
" จริงเหรอครับแล้วพี่อายุเท่าไหร่ ผมคิดว่าจะรุ่นเดียวกันซะอีก "
" ฉัน24แล้ว "
" หือ ทำไมเหมือนเด็กอายุ18เลย "
" อะไรนะ นายว่าฉันเหมือนเด็กเหรอ ฉัน24แล้วไม่เด็กแล้วนะ นายดูให้เต็มตาว่าฉันเด็กตรงไหน "
อัยญดาเปิดผ้าห่มออก ลุกขึ้นไปนั่งคร่อมตักเขาสองแขนโอบคอ กระซิบที่ข้างหู
อานนท์มองสองเต้าอวบแล้วเลื่อนสายตาลงไปจับจ้องข้างล่างกลีบอวบอูมอ้าซ่าสีชมพูระเรื่อ มันทำให้เขากลืนน้ำลายดังอึก ลูกชายของเขามันตื่นอีกแล้ว ทั้งที่เมื่อคืนมันพ่นน้ำไม่ได้หยุดพัก ดูเศษซากถุงยางนับสิบที่เกลื่อนพื้นนั่นสิ เขาอดใจไม่ไหวก้มลงไปดูดเต้าอวบ "จ้วบจ้วบ" นิ้วบดขยี้ติ่งเสียวจนอัยญดาซู้ดปาก อานี่เช้าแล้วไอ้ยานั่นยังไม่หมดฤทธิ์อีกรึไงนะ
อานนท์จับเธอนอนลง แหกขาทั้งสองออกกว้างๆ ละเลงลิ้นปาดเลีย
" แผล่บแผล่บซู้ดด "
" อือน้ำพี่โคตรหวานเลย รูพี่ก็น่าเสียบผมขอเสียบอีกรอบได้ไหมครับ "
อัยญดาพยักหน้า เธอเองก็ไม่ไหวเหมือนกันอานนท์กระแทกดุ้นยักษ์เข้ามาจนมิดลำแล้วกระเด้าไม่ยั้ง เสียงครางกระเส่าดังต่อเนื่องอยู่เป็นช.ม
ธันวายืนพิงรถสูบบุหรี่ควันโขมง ขอบตาดำหน้าตาอิดโรย เขาไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะมัวแต่ตามหาอัยญดา หาจนไม่รู้จะหายังไงแล้วโทรหาเพื่อนเธอก็บอกไม่เห็น ไปตามเธอที่บ้านพ่อแม่ของเธอก็บอกว่าเธอไม่ได้มาที่นี่ เขามืดแปดด้านไปหมดแล้ว
" ฮัลโหล อร อรเป็นอะไร ได้ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ "
ประชาสัมพันธ์ที่คอนโดโทรมา บอกว่าอรดีเป็นลมอยู่หน้าคอนโด ดีที่เธอเห็นก่อนจึงช่วยดูแลปฐมพยาบาลเบื้องต้น เขาเคยบอกเธอว่าหากเกิดอะไรขึ้นกับอรดีให้รีบโทรหาเขาได้ทันที ธันวาเหยียบแทบมิดไมล์ไฟดงไฟแดงเขาไม่สนต้องไปให้ถึงคอนโดอรดีให้เร็วที่สุด ดีที่ตอนนี้เป็นช่วงสายรถไม่เยอะ
" อรเป็นยังไงบ้าง "
ธันวารีบสาวเท้าเข้ามาหาอรดี ที่นั่งดมยาดมอยู่ตรงล็อบบี้
" ไม่เป็นไรมาก แค่เวียนหัวนิดหน่อย ตอนนี้ดีขึ้นแล้วแหละ "
" ผมบอกแล้วใช่ไหมให้ไปหาหมอ แต่คุณก็ดื้อคราวนี้ต้องไปนะ "
โรงพยาบาล
" ยินดีด้วยนะคะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้ 8 สัปดาห์แล้วค่ะ "
" หมอว่าไงนะคะ ฉันท้องเหรอ "
อรดีแทบช็อก ทำไมนะทำไมต้องท้องด้วย เธอไม่อยากมีลูกกับผู้ชายใจร้ายคนนั้น น้ำตาแห่งความเสียใจก็ไหลออกมา
" ดีใจจนน้ำตาไหลเลยเหรอคะคุณแม่ ยังไงก็ดูแลสุขภาพดีๆนะคะ ช่วงนี้ระวังอย่ายกของหนัก แล้วก็บำรุงให้มากๆกินอาหารที่มีประโยชน์เด็กจะได้แข็งแรง "
อรดีเดินออกมาจากห้องตรวจอย่างคนหมดแรง ธันวาเข้าไปประคองพาไปนั่งรอรับยา
อัยญดามาที่ร.พเป็นเพื่อนอานนท์ เขามาเยี่ยมแม่ที่ป่วยหนักรอการผ่าตัด และนั่นคือสาเหตุที่เขาต้องทำงานที่บาร์โฮสต์ แล้วเมื่อคืนเธอก็เป็นลูกค้าคนแรกของเขาด้วย เมื่อรู้แบบนี้เธอเลยผูกปิ่นโตเขา และจะจ่ายค่าผ่าตัดให้แม่เขาเอง ระหว่างไปห้องพักผู้ป่วย สายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นธันวากับอรดีนั่งอยู่หน้าห้องตรวจสูติ ใจของเธอกระตุกอย่างแรง อย่าบอกนะว่าพากันมาฝากท้อง นั่นไงอรดีวิ่งพรวดไปทางห้องน้ำทำท่าเหมือนจะอาเจียน
" มีอะไรหรือเปล่าครับ "
" เปล่า นายไปก่อน ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนเดี๋ยวตามไป "
" ครับ "
อัยญดาเร่งเดินไปที่ห้องน้ำ อรดีโก่งคออาเจียนไม่หยุดพอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นอัยญดาในกระจก
" คุณอัย"
อัยญดาแสยะยิ้ม
" เธอท้องเหรอ ฮึ! กี่เดือนแล้วหล่ะ "
" ฉัน "
" ไม่ต้องโกหก ในนี้มีแค่เธอกับฉัน บอกว่าว่าเด็กในท้องเธอกี่เดือนแล้ว "
" สะ สองเดือน "
" อือดี เธอพึ่งมาทำงานได้เดือนกว่าแต่ท้องได้สองเดือน แสดงว่าก่อนหน้านี้ก็คงติดต่อกันตลอด "
" มะ ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะ "
" ช่างเถอะ ฉันบอกเธอไปแล้วนี่ว่าจะคืนเขาให้เธอ ไม่ต้องห่วงฉันจะหย่ากับเขาวันสองวันนี่แหละ ไม่สิวันนี้เลยดีกว่า เขาจะได้รีบพาเธอไปจดทะเบียนก่อนที่ลูกของเขากับเธอจะออกมา"
อรดีจะปฏิเสธว่าไม่ใช่ลูกของธันวาแต่อัยญดาก็เดินออกไปแล้ว อัยญดาออกมาก็เจอกับธันวา เธอกระตุกยิ้มมุมปาก ขนาดเข้าห้องน้ำยังมาเฝ้า
" อัยคุณหายไปไหนมาทั้งคืน "
ธันวาทั้งดีใจทั้งตกใจที่เจออัยญดาที่นี่ เขาดีใจที่เจอเธอ แต่ไม่อยากเจอเธอในเวลาที่เขาอยู่กับอรดีแบบนี้ เขาไม่อยากให้เธอเข้าใจผิดอีก
" ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉัน ในเมื่อคุณปฏิเสธฉัน ฉันก็ต้องหาคนอื่นช่วย"
" คุณหมายความว่ายังไง เมื่อคืนคุณ คุณ "
อัยญดาเห็นอานนท์เดินมาพอดีก็เข้าไปคล้องแขน
" ผมเห็นพี่หายมานานเลยมาตาม กลัวว่าพี่จะเป็นอะไร พี่ไม่เป็นไรใช่ไหม "
อัยญดาสบตาอานนท์ส่ายหัวบอกว่าเธอไม่เป็นไร ธันวามองทั้งสองสลับไปมา นัยตาก็แดงกร่ำหัวใจของเขาบีบรัดรุนแรง มันไม่ใช่อย่างที่เขาคิดใช่ไหม อัยญดากับไอ้หมอนั่นเมื่อคืน
" ไอ้หน้าอ่อนนี่มันเป็นใคร ที่คุณหายไปทั้งคืนคุณจะบอกว่า "
" ใช่ อย่างที่คุณคิดนั่นแหละ ในเมื่อมีผัวแล้วมันทำหน้าที่ไม่ได้จะมีไปทำไม ตอนบ่ายเจอกันที่เขต "
" อัยคุณพูดอะไร นี่คุณจะหย่ากับผมแล้วไปเสวยสุขกับไอ้หน้าอ่อนนี่หน่ะเรอะฝันไปเถอะ ผมไม่หย่า "
2ปีผ่านไปไวจริงๆ" พี่อัยครับผมเรียนจบแล้วนะ วันนี้ผมรับปริญาแล้วผมใส่ชุดครุยมาให้พี่ดูด้วย เป็นไงหล่อไหมครับ "อานนท์สวมชุดครุยมานั่งลงพิงเจดีย์เก็บอัฐของอัยญดา หลังงานศพ พายัพมารับเขาไปที่บ้านของอัยญดา เพื่อพบกับอนันต์พ่อของเธอ อนันต์บอกว่าอัยญดาต้องการให้เขาเรียนต่อจนจบ ห้ามออกเด็ดขาด ส่วนเรื่องค่าเทอมค่าใช้จ่ายอื่นๆ อนันต์จะเป็นคนส่งเสียให้ต่อจากอัยญดาเอง ทีแรกเขาจะปฏิเสธ แต่เมื่อมันเป็นสิ่งที่เธอต้องการ เขาจึงทำตามโดยไม่ขัดข้อง และวันนี้เขาก็เรียนจบตามที่เธอหวังแล้ว ตั้งแต่วันนั้นพอเลิกเรียน เขาจะมาหาเธอที่นี่ทุกวัน มาทำความสะอาด และนั่งเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้เธอฟัง ส่วนแม่ของเขาก็ตายจากไปเมื่อปีก่อนด้วยโรคมะเร็งทั้งที่ผ่าตัดไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่ก็กลับมาเป็นอีกที่ แถมลุกลามเร็วจนรักษาไม่ทันแล้ว ก่อนจากไปแม่ขอโทษเขาเรื่องอัยญดา เขาไม่โกรธแม่แล้ว ทุกอย่างมันเป็นโชคชะตาที่กำหนดมาสวบ สวบ เสียงฝีเท้าคนเดินมาทางนี้ อานนท์แหงนหน้าขึ้นมอง เป็นภาพคุ้นเคยที่ทุกวันเขาจะเห็นธันวามาที่นี่ เขานั่งพิงเจดีย์กินเหล้าแล้วพูดพร่ำเพ้อไม่รู้เรื่องตั้งแต่เสร็จงานศพครั้งนั้น เขาได้ข่าวว่าธันวาลาออ
ธันวาถูกการ์ดรุมกระทืบจนสะบักสะบอมแต่เขาก็ยังพยายามจะเข้าไปข้างในให้ได้พวกการ์ดพากันกระทืบเขาจนสลบ แล้วลากออกไปโยนทิ้งข้างนอกธันวาลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ที่โรงพยาบาล มีสายน้ำเกลือห้อยอยู่ เขารีบลุกขึ้นถอดสายน้ำเกลือออกอย่างแรงจนเลือดพุ่ง " เฮ้ยไอ้ธันมึงจะไปไหน "ขจรกับมารุตเข้ามาจับตัวธันวาเอาไว้ " ปล่อย ปล่อยกู กูจะไปหาอัย "" ไปหาที่ไหน ที่บ้านอัยหน่ะเหรอมึงจะกลับไปให้เขากระทืบปางตายอีกรึไง "" นี่ถ้าพวกกูไม่ไปงานศพอัย แล้วไอ้จรมันตาดี เห็นมึงนอนสลบอยู่ข้างถังขยะหน้าบ้าน มึงไม่ตายห่าไปแล้วเหรอ "" ดี ตายได้ก็ดี กูมันเลว กูฆ่าอัยกับลูกด้วยมือของกูเอง กูเป็นคนผลักอัยกับลูกให้ไปตาย ฮือ ฮือ ฮือ "" พวกกูก็บอกก็เตือนมึงแล้ว แต่มึงก็ยังเหมือนเดิมมึงปกป้องคนอื่นมากกว่าลูกเมียของมึง ครั้งแรกถูกหย่าก็ยังไม่สำนึก ""อุตส่าห์วางแผนง้อเมียซะดิบดี กูก็ช่วยให้มึงใช้ทั้งเกาะทั้งคนงานของกู ช่วยมึงง้อเมีย เขายอมให้โอกาสมึงแล้ว แต่มึงเสือกทำอย่างที่สัญญากับเขาไว้ไม่ได้ มึงปกป้องแต่อร จนทำให้อัยต้องเกือบถูกรุมโทรม แล้วนี่ก็เพื่อปกป้องอร มึงถึงกลับผลักเมียกับลูกไปให้รถชนตาย "" กูรู้แล้
ร่างของอัยญดาถูกชนกระเด็น อานนท์ถอดรองเท้าเขวี้ยงทิ้ง รีบวิ่งไปหาร่างของอัยญดาที่นอนจมกองเลือด ธันวาปล่อยอรดีจากอ้อมแขนจะไปหาอัยญดา แต่อรดีรั้งแขนเอาไว้" ธัน ฉันเจ็บ ไม่ไหว"ธันวาหันกลับมาดูอรดี น้ำคร่ำไหลออกมาเหมือนก็อกแตก โธ่เว้ยจะมาคลอดอะไรตอนนี้วะ เขาหันซ้ายหันขวาหาคนช่วยแต่คนก็ไปมุงดูอัยญดาที่ถูกรถชนกันหมด" ธัน ฉันเจ็บไม่ไหวแล้ว จะคลอดแล้ว "ธันวาตัดสินใจอุ้มอรดีเข้าไปข้างใน เมื่อวางเธอลงบนเตียงได้ เจ้าหน้าที่ก็เข็นเข้าห้องคลอดทันที " พี่อัย พี่อัยครับมองผมสิพี่ พี่ฮือ ฮือ "อานนท์กอดร่างท่วมเลือดของอัยญดาร้องไห้ เธอกระอักเลือดออกมาทั้งปากทั้งจมูก มือจับท้องเอาไว้" ละ ลูก ลูก "พูดได้แค่นั้นก็หมดสติไป" พี่อัย พี่อัย พี่อัยยยยย "อานนท์อุ้มร่างอัยญดาวิ่งเข้าไปในโรงพยาบาล สวนทางกับธันวาที่วิ่งมาพอดี เจ้าหน้าที่รีบเข็นเตียงมารับ พาร่างโชกเลือดของอัยญดาเข้าห้องฉุกเฉิน ธันวาวิ่งกระหืดกระหอบตามมา อานนท์ทรุดตัวนั่งลงกับพื้นร้องไห้อย่างไม่อาย พอเห็นธันวาวิ่งมาเข้าก็รีบลุกขึ้นชกไปที่หน้าของธันวาเต็มแรงจนล้มลง อานนท์ชี้หน้าด่าธันวา" เพราะมึง มึงทำให้พี่อัยต้องเป็นแบบนี้ มึงผลักพี่อ
โรงพยาบาลแห่งนี้เป็นเอกชนราคาแพง แต่ถือว่าเป็นสวัสดิการพิเศษให้พนักงาน อรดีจึงได้มาฝากท้องและคลอดลูกที่นี่ฟรีทุกอย่าง ในนามพนักงานบริษัท ธันวาปรายตามองชายหนุ่มที่นั่งเก้าอี้ถัดไป เขารู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหน แล้วก็หันขวับไปดู ชายคนนั้นก็หันมาสบตาพอดีทั้งสองต่างนิ่งงันจ้องตากันไม่กระพริบ ประตูห้องตรวจเปิดออก อัยญดาเดินออกมา" พี่อัย " " อัย "ทั้งสองร้องเรียกอัยญดาพร้อมกัน เธอมองสองคนสลับไปมา อานนท์กับธันวาต่างก็พุ่งเข้าไปหาเธอ แต่การ์ดทั้งสองก็ขวางเอาไว้" พี่อัยครับ "" อัย ผม "" ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับคุณ เรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว เราหย่ากันแล้ว "" ไม่อัย คุณบอกจะให้โอกาสผม "" ใช่ แต่คุณก็โยนมันทิ้งไปแล้วนี่ คุณไม่เคยทำได้อย่างที่คุณพูด ไม่ว่าสถานการณ์ไหนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณก็เลือกเธอก่อนฉันอยู่ดี "ธันวากลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก เขาพูดไม่ออก เขาผิดคำพูด ผิดสัญญากับเธอจริงๆ แต่จะให้เขาทำยังไงเขาเองก็ลำบากใจ" คุณกับเธอเหมาะสมกันดีจริงนะ สวรรค์ช่างสรรสร้างให้พวกคุณได้คู่กันจริงๆ "อัยญดาโปรยยิ้มให้อรดี อรดีลุกขึ้นมาหาอัยญดา" คุณอัยคุณเข้าใจผิดแล้ว ฉันกับธันเราเป็น
" ได้ยินไหม ผมขอร้อง ผมรู้ว่าผมผิดที่พาเธอไปด้วยผมคิดน้อยไม่คิดว่าพวกมันจะจับตัวเธอไว้ด้วย แต่เวลานั้นอรไม่ไหวแล้วจริงๆ ผมเลย ผมเลยต้องเลือกอรก่อน "" อร อร อร ในใจของคุณมันก็มีแต่ชื่อนี้เต็มไปหมด ยัยอัยต่างหากที่เป็นเมียคุณ แต่คุณกลับคิดถึงเธอเป็นคนสุดท้าย อ้อตอนนี้หย่ากันไปแล้วนี่ ฉันก็ลืมไป ฉะนั้นคุณกับเธอไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกันอีก อย่า "" แต่ผมเป็นพ่อของลูกในท้องอัย" ธันวาพูดสวนขึ้นมา พิริญานิ่งไปชั่วครู่หันไปมองเพื่อนที่ยังนั่งนิ่งเหมือนเดิม อัยญดาท้องแต่ธันวากลับพาเธอไปเสี่ยงอันตราย เพื่อช่วยอรดีกลับทำให้อัยญดาถูกจับตัวแล้วยังเกือบถูกพวกมัน แต่ธันวากลับเลือกช่วยอรดีแทนที่จะช่วยลูกเมียตัวเอง นี่มันเรื่องบ้าอะไร เพื่อนของเธอต้องเจอกับอะไรมา รอยจ้ำแดงตรงคอกับเนินอกนั่น ที่แท้ก็เป็นฝีมือของพวกสารเลวที่จับตัวเธอไว้ พิริญาโกรธแค้นแทนเพื่อน เธอกดวางสายบล็อคเบอร์ธันวาทันทีแล้วออกไปที่ระเบียง โทรหาบอดี้การ์ดมือขวาของอนันต์พ่อของอัยญดา ที่เธอกำลังคั่วกับเขาอยู่ เธอเล่าเรื่องราวของอัยญดาให้ฟังเพื่อให้จัดการแก้แค้นให้อัยญดา" พวกมันยังไม่ทันได้ทำอะไรฉันหรอก นนท์พาตำรวจบุกมาช่วยได้ทัน"อัยญ
มันกระชากเสื้อเธอออก เหลือแต่ชั้นในลูกไม้สีชมพู นมอวบใหญ่ล้นทะลักออกมา พวกมันพากันส่งเสียงซี้ดซ้าด ลูกพี่มันลากลิ้นเลียเนินอกของเธอ อัยญดาน้ำตาไหลออกมาเธอไม่เปล่งเสียงแม้แต่แอะเดียว เธอคิดเอาไว้แล้วว่าเธอคงไม่พ้นถูกพวกมันรุมโทรม ลูกในท้องของเธอก็คงไม่รอด เมื่อพวกมันสาแก่ใจแล้ว เธอก็จะฆ่าตัวตาย น้ำตาของเธอไหลลงมาไม่ขาดสายเมื่อมันถลกชั้นในขึ้น ดูดดุนจุกหวานอย่างมูมมามจ้วบ จ้วบ จ้วบ มันดูดจนแก้มตอบเหลือบตามองเธอไปด้วย อีกมือก็บีบขยำอีกเต้าไม่หยุดวี้หว่อ วี้หว่อ วี้หว่อ วี้หว่อ" เฮ้ย ตำรวจมา มาได้ไงวะ ลูกพี่ตำรวจ "" หยุดเดี๋ยวนี้ ทางเราได้ล้อมเอาไว้หมดแล้วอย่าได้คิดหนีหรือต่อสู้ขัดขืน ยอมให้จับซะดีๆ "ลูกพี่ของมันผละออกจากอกอวบอย่างเสียดายยันตัวลุกขึ้น เวลานี้มันเปลือยเปล่า ดุ้นยาวดำชี้โด่เด่ มันมองหากางเกงใน บัดซบเมื่อกี้น่าจะถอดดีๆไม่น่าเขวี้ยงไปไกลเลย มันจะเดินไปเก็บกางเกงใน ตำรวจก็บุกเข้ามา จึงรีบพากันหนี พวกลูกน้องยิงสกัดเอาไว้ให้" หนีกันก่อนเถอะพี่ ไปมันทั้งแบบนี้แหละ "ลูกพี่ของพวกมันวิ่งแก้ผ้าโด่เด่หนีนำหน้าไปเสียงปืนดังสนั่นโกดัง ตำรวจยิงต่อสู้กับพวกโจรรับจ้าง บางคนก็ตายแต







