อับอาย

คิมหันต์ กับ พิม นั่งอยู่ในรถด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเครียด แผนการของพวกเขาคือการเข้าพบ พ่อของณลิน เพื่อใส่ร้ายณลินและปอร์เช่ และให้พ่อของเธอสั่งให้ณลินกลับมาหาคิมหันต์ตามเดิม พิมใช้เวลานับชั่วโมงเพื่อซักซ้อมบทสนทนาที่เธอจะต้องพูดให้ฟังดูน่าเชื่อถือที่สุด

"พี่คิมหันต์คะ พิมจะบอกกับคุณอาว่าพี่รินเปลี่ยนไปเพราะพี่ปอร์เช่ เขาพยายามจะยุให้พี่รินเลิกกับพี่คิมหันต์เพื่อกลับไปหาเขาคนเดียว พิมจะทำให้คุณอาสงสารพิมและเห็นใจพี่คิมหันต์นะคะ" พิมพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

คิมหันต์มองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา "ดี! ทำทุกอย่างที่เธอคิดว่าทำได้! เพราะถ้าแผนนี้ล้มเหลว... เธอกับฉันก็ไม่มีทางที่จะเอาชนะณลินได้อีก!"

ในขณะที่ทั้งคู่กำลังขับรถมุ่งหน้าไปที่บ้านของณลิน ปอร์เช่ กำลังนั่งอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในห้องทำงานของเขา ใบหน้าของเขาจริงจังและมุ่งมั่น มีณลินนั่งอยู่ข้างๆ คอยให้ข้อมูลในส่วนที่เธอจำได้จากชาติที่แล้ว

"ปอร์เช่คะ... คิมหันต์คงกำลังจะไปหาคุณพ่อของฉันแน่ๆ เลยค่ะ" ณลินพูดด้วยความกังวล

ปอร์เช่ยื่นมือมาบีบมือของเธอเบาๆ "ไม่ต้องห่วงนะครับ... ผมเตรียมการไว้แล้ว"

"คุณทำอะไรไปคะ?" ณลินถามอย่างสงสัย

ปอร์เช่หันมามองเธอด้วยรอยยิ้มมุมปากที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ "ผมแค่... ใช้สิ่งที่พวกเขากำลังจะใช้เป็นเครื่องมือจัดการกับพวกเขากลับคืนไป... โซเชียลมีเดียยังไงล่ะครับ"

ณลินยังคงไม่เข้าใจ "โซเชียลมีเดีย...?"

"ใช่ครับ... โซเชียลมีเดีย" ปอร์เช่ตอบ ก่อนจะเลื่อนหน้าจอคอมพิวเตอร์ให้ณลินดู ภาพบนหน้าจอคือหน้าเพจข่าวชื่อดังที่มีผู้ติดตามหลายล้านคน ซึ่งเพิ่งโพสต์ข้อความล่าสุด

"#วงใน! นักธุรกิจหนุ่มไฟแรง 'คิมหันต์' แอบควงสาวคนใหม่เปิดตัวในร้านอาหารหรู ทั้งๆ ที่มีข่าวว่าเป็นแฟนกับไฮโซสาว 'ณลิน' ที่มีข่าวว่าเพิ่งจะประสบอุบัติเหตุรถชน!?"

"ปอร์เช่... คุณทำแบบนี้ทำไมคะ!?" ณลินตกใจกับสิ่งที่เห็น

ปอร์เช่หันมามองเธอด้วยสายตาที่จริงจัง "เพราะผมรู้ว่าคิมหันต์กับพิมจะต้องใช้สื่อเป็นเครื่องมือในการทำร้ายเรา... ดังนั้นผมจึงต้องชิงลงมือก่อน... และเมื่อเรื่องนี้กระจายออกไป... ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไร... ก็จะไม่มีใครเชื่อพวกเขาอีก!"

ณลินมองหน้าปอร์เช่ด้วยความรู้สึกที่ผสมปนเปกันระหว่างความตกใจ ความทึ่ง และความประทับใจในตัวเขา เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าปอร์เช่เป็นคนที่เฉียบขาดและวางแผนได้รัดกุมขนาดนี้

"แต่... แล้วถ้าคุณพ่อของฉันเห็นข่าวนี้ล่ะคะ? ท่านจะเข้าใจเราเหรอ?" ณลินถามด้วยความกังวล

ปอร์เช่ส่ายหน้า "ไม่ต้องห่วงนะครับ... ผมส่งหลักฐานบางอย่างไปให้คุณพ่อของเธอแล้ว... หลักฐานที่ยืนยันว่าสิ่งที่ผมทำ... มันเป็นความจริง"

เพียงไม่นาน รถของคิมหันต์กับพิมก็มาจอดที่หน้าบ้านของณลิน ทั้งสองรีบลงจากรถและเดินตรงเข้าไปในบ้านอย่างร้อนรน ณลินและปอร์เช่ที่รออยู่ก่อนแล้วมองดูทั้งคู่ด้วยสายตาที่เรียบเฉย

"คุณอาคะ!" พิมรีบตรงเข้าไปหาพ่อของณลินที่นั่งอยู่บนเก้าอี้โซฟา "คุณอาเห็นข่าวในโซเชียลมีเดียหรือยังคะ!?"

พ่อของณลินมองพิมด้วยสายตาที่เย็นชาและผิดหวัง ก่อนจะหันมามองคิมหันต์ที่ยืนอยู่ข้างๆ พิม

"เห็นแล้ว... และฉันก็รู้สึกผิดหวังในตัวพวกแกมาก" เสียงของพ่อณลินดังขึ้นอย่างหนักแน่น "ฉันไม่คิดว่าคนที่ฉันเคยเชื่อใจจะทำเรื่องแบบนี้ได้"

"คุณอาคะ! คุณอาเข้าใจผิดแล้วนะคะ!" พิมรีบแก้ตัว "พิมไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะคะ! ข่าวนี้... มันเป็นข่าวปลอม! พี่รินกับพี่ปอร์เช่เป็นคนสร้างมันขึ้นมาเพื่อทำลายพี่คิมหันต์!"

พ่อของณลินถอนหายใจยาว ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วยื่นให้พิมดู "นี่คือหลักฐานที่ฉันได้รับจากปอร์เช่... หลักฐานที่บอกว่าแกกับคิมหันต์ทำอะไรกันอยู่ข้างหลังณลิน..."

ภาพบนหน้าจอโทรศัพท์คือรูปถ่ายที่คิมหันต์กับพิมกำลังนั่งทานข้าวกันอย่างสนิทสนมในร้านอาหารหรู ภาพที่คิมหันต์กำลังยิ้มให้กับพิมอย่างอ่อนโยน ภาพที่ทั้งคู่กำลังมองตากันอย่างมีความสุข... และภาพที่สำคัญที่สุดคือภาพที่พิมกำลังแอบจับมือของคิมหันต์อยู่ใต้โต๊ะ

"ไม่จริง! รูปพวกนี้เป็นรูปตัดต่อ!" พิมตะโกนอย่างขาดสติ

ปอร์เช่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ณลินยิ้มเยาะ "รูปพวกนี้ถ่ายจากกล้องวงจรปิดในร้านครับ... เป็นหลักฐานที่ไม่อาจปฏิเสธได้"

คิมหันต์ถึงกับหน้าซีดเผือด เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าปอร์เช่จะไปไกลถึงขนาดนั้น การกระทำของปอร์เช่ทำให้เขาเสียหน้าอย่างรุนแรง

"ณลิน! แกทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง!?" คิมหันต์หันไปมองณลินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น

ณลินยิ้มเยาะ "พี่ต่างหากที่ทำแบบนี้กับฉันก่อนคิมหันต์... ฉันก็แค่เอาคืนในสิ่งที่พี่ทำกับฉัน... และนี่... มันยังไม่จบแค่นี้หรอก"

"เธอหมายความว่ายังไง!?" คิมหันต์ถามอย่างตกใจ

ณลินเดินตรงเข้าไปหาคิมหันต์ ก่อนจะยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้เขา "นี่คือหลักฐานทั้งหมดที่ฉันรวบรวมไว้... หลักฐานการโกงบริษัท... การยักยอกเงิน... และการใช้ชื่อฉันในการเซ็นสัญญาที่ไม่เป็นธรรม... และถ้าเรื่องนี้หลุดออกไป... พี่ก็คงต้องติดคุกไปตลอดชีวิต"

คิมหันต์รับซองเอกสารมาอย่างมือสั่นๆ ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจอย่างสุดขีด เขาไม่คิดว่าณลินจะฉลาดและรวบรวมหลักฐานไว้ได้ถึงขนาดนี้

"ไม่จริง! แกโกหก! นี่มันเป็นเรื่องโกหกทั้งเพ!" คิมหันต์พยายามจะปฏิเสธ แต่เสียงของเขากลับสั่นเครือจนน่าสงสาร

ณลินยิ้มเยาะ "พี่จะเชื่อหรือไม่เชื่อ... ก็แล้วแต่พี่เถอะค่ะ... แต่ฉันก็อยากจะให้พี่รู้ไว้... ว่าถ้าฉันอยากจะทำลายพี่... ฉันสามารถทำได้ภายในพริบตา"

ในขณะนั้นเอง พิมที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ตะโกนขึ้นมาอย่างขาดสติ "พี่รินใจร้าย! พี่รินใจร้ายที่สุดเลย! พี่รินแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากพิม!"

ณลินหันไปมองพิมด้วยสายตาที่เย็นชา "ฉันแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเธอเหรอ? หรือว่าเธอต่างหากที่พยายามจะแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากฉัน... พิม... ตั้งแต่วันที่เธอเข้ามาในบ้านหลังนี้... เธอก็ไม่เคยหยุดที่จะทำตัวเป็นเหมือนคนน่าสงสารเพื่อเรียกร้องความสนใจจากทุกคน... เธอทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะแย่งทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันมี..."

"ไม่จริง! พิมไม่เคยคิดแบบนั้น!" พิมปฏิเสธเสียงดัง

"โกหก!" ณลินสวนกลับทันควัน "ถ้าเธอไม่เคยคิดแบบนั้น... เธอก็คงไม่พยายามที่จะแย่งคิมหันต์ไปจากฉัน... และเธอก็คงไม่พยายามที่จะใส่ร้ายฉันกับคุณพ่อ... พิม... ฉันไม่อยากจะใจร้ายกับเธอ... แต่ถ้าเธอไม่หยุด... ฉันก็คงต้องทำเรื่องที่เธอคาดไม่ถึงแน่นอน"

คำพูดของณลินทำให้พิมถึงกับเงียบไป เธอไม่เคยเห็นณลินในมุมนี้มาก่อน ณลินในตอนนี้ไม่ใช่ณลินที่อ่อนแอและยอมคนอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นณลินที่เฉียบขาดและพร้อมที่จะตอบโต้ทุกอย่าง

คิมหันต์ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ไม่ต่างกัน เขารู้สึกเหมือนถูกณลินบีบคอจนหายใจไม่ออก ณลินในตอนนี้เป็นเหมือนราชินีที่มีอำนาจในมืออย่างเต็มที่ ในขณะที่เขาเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งที่กำลังจะถูกกำจัด

ปอร์เช่ที่ยืนดูเหตุการณ์ทั้งหมดอยู่เงียบๆ ก็ยิ้มบางๆ ที่มุมปาก เขาภูมิใจในตัวณลินที่กล้าหาญและเฉียบขาดขนาดนี้ เขาไม่คิดว่าณลินจะสามารถเติบโตและแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้

"เอาล่ะครับคุณพ่อ... ผมกับณลินคงต้องขอตัวก่อนนะครับ" ปอร์เช่พูดขึ้น ก่อนจะเดินเข้าไปโอบไหล่ณลินอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ

"แต่... แล้วเรื่องคิมหันต์กับพิมล่ะ!?" พ่อของณลินถาม

ปอร์เช่ยิ้มบางๆ "ไม่ต้องห่วงครับคุณพ่อ... เดี๋ยวผมจัดการเอง... ผมจะทำให้คิมหันต์กับพิมได้รับกรรมที่สมควรจะได้รับ... โดยที่ไม่ต้องให้คุณพ่อต้องลงมือเองครับ"

ณลินมองหน้าปอร์เช่ด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรัก เธอรู้ดีว่าปอร์เช่ไม่ได้พูดเล่น เขาจะจัดการกับคิมหันต์และพิมอย่างชาญฉลาดและรัดกุมที่สุด... และเธอก็พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเขาไปตลอด

ปอร์เช่พาณลินเดินออกจากบ้านไป ทิ้งให้คิมหันต์และพิมยืนอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้น ความอับอาย และความพ่ายแพ้ พวกเขารู้ดีว่า ณ ตอนนี้... พวกเขาได้แพ้ให้กับณลินและปอร์เช่แล้ว... และชีวิตของพวกเขาก็คงจะไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป...