หน้าหลัก / โรแมนติก / วิศวะคลั่งรัก / ตอนที่ 41 คู่หมั้นของผมคือปรายฟ้าเท่านั้น

แชร์

ตอนที่ 41 คู่หมั้นของผมคือปรายฟ้าเท่านั้น

ผู้เขียน: กวีสวาท
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-14 21:46:59

ตอนที่

41

คู่หมั้นของผมคือปรายฟ้าเท่านั้น

หลังจากเดินทางกลับจากทะเล ภาคภูมิก็ขับรถมาส่งปรายฟ้าที่หอพัก เมื่อรถจอดสนิทปรายฟ้าหันมายิ้มให้เขาด้วยแววตาที่สดใสขึ้นกว่าเมื่อวาน

“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลยนะคะภูมิ ปรายมีความสุขมากเลย” ปรายฟ้าพูด

ภาคภูมิยิ้มตอบ “ภูมิก็มีความสุขที่เห็นคุณมีความสุขครับ”

ขณะที่ทั้งคู่กำลังก้าวลงจากรถ ก็มีรถคันหนึ่งขับเข้ามาจอดใกล้ ๆ เป็นรถของชัยวัฒน์ที่เพิ่งมาส่งมีนาที่หอพักเดียวกัน มีนาโบกมือลาชัยวัฒน์ที่รถ ก่อนจะหันมาเห็นภาคภูมิกับปรายฟ้า

“อ้าว!!! ภาคภูมิ ปราย” มีนาทักขึ้นด้วยความแปลกใจเล็กน้อย

“มาถึงพอดีเลย”

ชัยวัฒน์ที่เพิ่งปิดประตูรถ ก็หันมาเห็นทั้งคู่เช่นกัน “ไงเพื่อนพากันกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”

ปรายฟ้ากับภาคภูมิยิ้มให้เพื่อน ๆ “เพิ่งกลับมาถึงเมื่อกี้เอง”ภาคภูมิบอก

ชัยวัฒน์เดินเข้ามาใกล้พลางมองหน้าปรายฟ้ากับภาคภูมิสลับกัน “ดูมีความสุขกันจังนะเนี่ย สงสัยทริปทะเลจะฮีลใจได้ดีเยี่ยมเลยใช่ไหม”

ปรายฟ้าหน้าแดงเล็กน้อย ส่วนภาคภูมิก็ยิ้มขำ ชัยวัฒน์เห็นดังนั้นก็หัวเราะออกมา

“งั้นฉันขอตัวก่อนนะ” ชัยวัฒน์พูด

“เดี๋ยวค่อยคุยกันพรุ่งนี้ที่มหาลัย”

“โอเค เจอกัน” ภาคภูมิ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 71 ความเมาทำให้เกิดความจริง (2)

    ตอนที่ 71ความเมาทำให้เกิดความจริงในขณะที่ทุกคนกำลังอยู่ในห้วงอารมณ์ซึ้ง ๆ จู่ ๆ ประตูร้านก็เปิดออกอีกครั้ง ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมกับชายหนุ่มอีกคนหนึ่งที่ดูดีมีภูมิฐาน ภาคภูมิกวาดสายตาคมกริบมองไปยังทั้งคู่ด้วยความไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด“โอม” กัสร้องทักด้วยความแปลกใจแต่ก็ยิ้มรับ“ไหนบอกว่าติดธุระไง”โอมยิ้มกว้างก่อนจะเดินตรงมาที่โต๊ะ“พอดีธุระเสร็จเร็วน่ะ กัสสุขสันต์วันเกิดนะ” เขายื่นกล่องของขวัญให้เจ้าของวันเกิด ก่อนจะหันไปแนะนำชายหนุ่มข้างกายด้วยสีหน้าจริงจัง“นี่ต้น แฟนของฉันเอง”สิ้นคำพูดของโอม บรรยากาศรอบโต๊ะก็เงียบกริบไปในทันที เพื่อน ๆ ทุกคนต่างมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ ณัฐพลและชัยวัฒน์ต่างอ้าปากค้างเล็กน้อย ส่วนมีนากับกัสแม้จะตกใจ แต่ก็ดูเหมือนจะเข้าใจในทันที“เฮ้ย! โอม” ชัยวัฒน์เริ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงติดอ่าง“จริงดิ”โอมหัวเราะเบา ๆ“จริงสิ พวกแกจะตกใจอะไรกันนักหนา นี่มันปี 2025 แล้วนะเว้ย” เขาพูดอย่างสบาย ๆ“ฉันก็แค่รักคน ๆ หนึ่ง และบังเอิญเขาเป็นผู้ชายก็เท่านั้นเอง”“เอาเป็นว่าไม่ต้องคิดมาก” กัสพูดขึ้นเพื่อลดความตึงเครียด “ยินดีต้อนรับนะต้น”ภาคภูมิที่นั่งอยู่ไม

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 71 ความเมาทำให้เกิดความจริง (1)

    ตอนที่ 71ความเมาทำให้เกิดความจริงที่ร้านอาหารบรรยากาศอบอุ่นใจกลางเมืองเสียงเพลงแจ๊สคลอเบา ๆ เคล้ากับเสียงพูดคุยคึกคักของกลุ่มคนที่มารวมตัวกันในยามค่ำคืน ชัยวัฒน์นั่งเอนหลังพิงพนักเก้าอี้พลางจิบเบียร์เย็น ๆ ในมือ สายตาจับจ้องไปที่ประตูร้านเป็นระยะ เขามองนาฬิกาข้อมืออีกครั้งด้วยสีหน้าครุ่นคิด“พล แกคิดว่าไอ้ภูมิจะมาไหมวะ” ชัยวัฒน์เอ่ยปากถามณัฐพลที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม กำลังก้มหน้าก้มตาเล่นมือถืออย่างตั้งใจ“มันเงียบหายไปเลยช่วงนี้ สงสัยงานที่บริษัทจะหนัก”ณัฐพลเงยหน้าขึ้นจากโทรศัพท์“มาสิไอ้ชัย มันบอกว่าจะตามมาทีหลัง” เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ โต๊ะ“แต่นี่ก็ใกล้จะถึงเวลาเป่าเค้กแล้วนะ แล้วนี่ปรายฟ้ายังไม่มาอีกเหรอวะ”ทันใดนั้นประตูร้านก็ถูกเปิดออกและร่างสูงของภาคภูมิก็ก้าวเข้ามาในร้าน เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีดำเรียบ ๆ ที่ทำให้รูปร่างดูแข็งแกร่งยิ่งขึ้น สีหน้าของเขาเรียบเฉยและดูเคร่งขรึมตามปกติ“ไงไอ้ภูมิ” ณัฐพลและชัยวัฒน์ทักทายขึ้นพร้อมกัน ภาคภูมิพยักหน้าให้เล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามานั่งร่วมโต๊ะด้วยความเงียบงัน บรรยากาศรอบโต๊ะพลันเงียบลงเล็กน้อยด้วยความรู้สึกเกรงใจในตัวเขาไม่นานหลังจากที่ภาคภู

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 70 ความรู้สึกที่ซับซ้อน

    ตอนที่ 70ความรู้สึกที่ซับซ้อนหลายสัปดาห์ผ่านไปการทำงานร่วมกันทุกวันในห้องทำงานใหญ่ที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดเงียบงัน ทำให้ทั้งปรายฟ้าและภาคภูมิเริ่มสังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวอีกฝ่าย และความรู้สึกบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ แต่ยากจะปฏิเสธปรายฟ้าเริ่มเห็นภาคภูมิในมุมที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เขาไม่ใช่แค่ชายหนุ่มที่เคยอ่อนโยนและขี้อายอีกต่อไป แต่เป็น CEO ที่เด็ดขาด มีวิสัยทัศน์ และทำงานหนักอย่างไม่น่าเชื่อแววตาคมกริบของเขามักจะฉายแววเย็นชาและไร้อารมณ์ในยามทำงาน แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงความรับผิดชอบอันมหาศาลที่เขามีต่อบริษัทและพนักงานทุกคน ภายใต้ความแข็งกระด้างนั้น เธอเห็นความมุ่งมั่นที่ไม่เคยเปลี่ยนไป“คุณภาคภูมิคะ วันนี้ทานข้าวเที่ยงหรือยังคะ” ปรายฟ้าถามเมื่อเห็นภาคภูมิยังคงนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ แม้จะเลยเวลาพักเที่ยงมานานแล้ว เธอรู้ว่าเขาไม่ค่อยใส่ใจเรื่องอาหารการกิน“ยังเลยครับ เดี๋ยวค่อยทาน” ภาคภูมิตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้น น้ำเสียงห้วนสั้นไร้ความรู้สึก“คุณจัดการธุระของคุณไปเถอะ ไม่ต้องห่วงเรื่องของผม”“ไม่ได้นะคะคุณภาคภูมิ สุขภาพสำคัญกว่างานค่ะ” ปรายฟ้ากล่าวอย่างเป็นห่วง แม้จะถูก

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่  69 ความใกล้ชิดที่เจ็บปวด

    ตอนที่ 69ความใกล้ชิดที่เจ็บปวด ในแต่ละวัน ปรายฟ้าต้องทำงานใกล้ชิดกับภาคภูมิมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นการเข้าประชุมสำคัญ การเดินทางไปดูงานนอกสถานที่ หรือแม้แต่การต้องทำงานล่วงเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองในบางครั้งการทำงานในฐานะเลขาส่วนตัวทำให้เธอต้องรับรู้เรื่องราวส่วนตัวของภาคภูมิมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นตารางนัดหมายส่วนตัว หรือแม้แต่การติดต่อกับลลินที่มักจะโทรศัพท์เข้ามาสอบถามภาคภูมิอยู่เสมอปรายฟ้าต้องรับโทรศัพท์จากลลินบ่อยครั้งและทุกครั้งที่ลลินถามถึงภาคภูมิ น้ำเสียงของเธอก็มักจะแสดงออกถึงความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจนครั้งหนึ่งปรายฟ้ากำลังจัดเตรียมเอกสารบนโต๊ะทำงานของภาคภูมิ เธอต้องเอื้อมไปหยิบแฟ้มที่อยู่ลึกเข้าไปด้านใน ทำให้ร่างกายต้องโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยทันใดนั้นภาคภูมิก็เดินเข้ามาหยิบเอกสารบางอย่าง ทำให้มือของทั้งคู่เผลอสัมผัสกันเพียงชั่วครู่ ปรายฟ้าสะดุ้งเล็กน้อยเธอรีบชักมือกลับทันที หัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ ความรู้สึกร้อนผ่าวแล่นไปทั่วฝ่ามือ“ขอโทษครับ” ภาคภูมิกล่าวเสียงเรียบ แต่สายตาของเขากลับเต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ปรายฟ้าไม่เข้าใจ มันไม่ใช่แค่ความประหลาดใจ แ

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่ 68 บทบาทใหม่และหัวใจที่สับสน

    ตอนที่68บทบาทใหม่และหัวใจที่สับสนหลังจากผ่านการเผชิญหน้าที่น่าตกใจในวันแรก ปรายฟ้าก็พยายามปรับตัวเข้ากับบทบาทใหม่ในฐานะเลขาส่วนตัวของ CEO อย่างรวดเร็วเธอพยายามแสดงความเป็นมืออาชีพให้มากที่สุด แม้จะยังคงรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่ต้องทำงานใกล้ชิดกับภาคภูมิ โต๊ะทำงานของเธอตั้งอยู่ภายในห้องทำงานใหญ่ของภาคภูมิแยกออกมาเพียงเล็กน้อยด้วยฉากกั้นกระจกใส ทำให้เธอสามารถมองเห็นทุกการเคลื่อนไหวของเขาได้เกือบตลอดเวลา และเขาก็คงเช่นกันงานของเลขา CEO นั้นมีมากมายและซับซ้อน ปรายฟ้าต้องจัดการตารางงาน รับโทรศัพท์ จัดประชุม เตรียมเอกสาร และประสานงานต่าง ๆ มากมาย เธอทุ่มเทให้กับการทำงานอย่างเต็มที่ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากความรู้สึกส่วนตัวที่ยังคงสับสนในใจ เธอจมดิ่งอยู่กับกองเอกสารและหน้าจอคอมพิวเตอร์ ทำงานอย่างไม่มีหยุดพัก ราวกับต้องการใช้ความเหนื่อยล้าทางกายบดบังความเจ็บปวดทางใจทุกเช้าที่เธอต้องเดินเข้าไปในห้องทำงานของภาคภูมิ ทุกครั้งที่ต้องรับคำสั่งจากเขาหรือแม้แต่การนั่งทำงานอยู่ในห้องเดียวกัน ก็เป็นเหมือนการทดสอบความเข้มแข็งของจิตใจเธอปรายฟ้าพยายามทำตัวให้เป็นเพียงพนักงานคนหนึ่ง ไม่ให้ความรู้สึ

  • วิศวะคลั่งรัก   ตอนที่  67 เลขาคนแรกของ CEO (2)

    ตอนที่ 67เลขาคนแรกของ CEOทั้งคู่สบตากันด้วยความประหลาดใจระคนอึดอัด นิ่งงันไปชั่วขณะ ราวกับเวลาในห้องนั้นหยุดนิ่งลง มีเพียงเสียงหัวใจของปรายฟ้าที่เต้นรัวระรัวราวกับกลองรบ และความทรงจำเก่า ๆ ที่ถาโถมเข้ามาในห้วงความคิดของคนทั้งสองปรายฟ้ารู้สึกเหมือนหัวใจถูกบีบอัดจนหายใจไม่ออก ภาพความสุขในอดีตที่เคยมีร่วมกัน ภาพความเจ็บปวดในวันจากลาที่เธอพยายามจะลืมเลือน ผสมปนเปกันไปหมดจนแยกไม่ออก ความรู้สึกมากมายจุกอยู่ในลำคอจนแทบพูดอะไรไม่ออกภาคภูมิมองปรายฟ้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถามมากมายที่อัดแน่นอยู่ในใจ เขาไม่ได้แสดงความตื่นเต้นใด ๆ ออกมาแม้ว่าภายในใจจะเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอย่างที่สุดก็ตาม เขายังคงดูนิ่งเคร่งขรึมราวกับหินผา ภาพลักษณ์ของเขาในวันนี้ช่างแตกต่างจากภาคภูมิคนเดิมที่ปรายฟ้าเคยรู้จัก แต่ก็มีความเหมือนกันอย่างน่าประหลาดใจเขาสังเกตเห็นปฏิกิริยาของเธอ สายตาของเขากวาดมองสำรวจเธอตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ช้อนตามองใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอ ก่อนจะหยุดสายตาที่ดวงตาคู่เดิมที่เคยสดใส แต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความหวาดหวั่นเขากระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย รอยยิ้มที่ดูเย้ยหยันราวกับกำลังสน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status