หน้าหลัก / รักโบราณ / สนมวังเย็นที่แสนรัก / บทที่ 3 อย่างไรเจ้าก็เป็นของข้า nc

แชร์

บทที่ 3 อย่างไรเจ้าก็เป็นของข้า nc

ผู้เขียน: Lovedee
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-02 16:05:31

พวกเขาเข้าหอล่วงหน้าแล้ว  แม้ในคราวแรกเขาไม่ได้ตั้งใจเลย  เขาคิดจะถนอมนางเอาไว้จนกว่าจะถึงวันวิวาห์ของพวกเขา  แต่ครั้งนี้ความใกล้ชิด ถูกเนื้อต้องตัวกันมันพาให้อารมณ์หนุ่มของเขาเตลิดจนกู่ไม่กลับ  แต่เมื่อได้ล่วงเกินกันแล้วก็หยุดยั้งตนเองไม่ได้อีกต่อไป   

เมื่อกลับไปแล้ว  ก็จะไปสู่ขอนางกับบิดามารดาของนาง  แม้ในตอนนี้เขาจะยังไม่พร้อมทางด้านฐานะ อาจจะดูต่ำต้อยกว่าครอบครัวของนางไปสักนิด  แต่เขาเชื่อมั่นว่าอีกไม่นานเขาจะสามารถสร้างเนื้อสร้างตัวให้มีฐานะที่เป็นปึกแผ่นมากกว่านี้  เขาจะไม่ยอมให้หงลี่น้อยหน้าผู้อื่นอย่างแน่นอน 

ส่วนหงลี่บัดนี้นางโยกสะโพกอวบอัดเข้าหาชายที่กำลังโยกกระแทกนางอย่างรุนแรงนี้  นางเองก็หลงรักเขาดังเช่นที่เขาหลงรักนาง  และยิ่งได้ตกเป็นของกันและกันแล้ว  ความผูกพันธ์ของพวกเขาสองคนก็จะยิ่งแน่นแฟ้นขึ้น  บัดนี้พี่หลี่หมิงไม่ใช่เพียงคนรักในความลับของนางอีกแล้ว  แต่เขาคือสามีที่นางจะต้องได้แต่งงานกับเขาอย่างแน่นอน  หงลี่คิดด้วยความสุขใจ นางยกแขนเรียวขาวเกี่ยวต้นคอของสามีหมาดๆ ลงมา แล้วทั้งสองก็จูบกันอย่างดูดดื่ม 

บทรักในสายธารน้ำตกดำเนินไปจนกระทั่งแตกระเบิดในเวลาไล่เลี่ยกัน  แต่ช่างไม้หนุ่มก็ไม่ยอมถอดถอนกายออกจากร่างงามของภรรยาที่เขายอมรับอย่างเต็มปากว่าคือนาง  เขายกร่างของนางให้เกี่ยวกระหวัดรัดที่บั้นเอวเขาให้แน่นขึ้น  และหงลี่ก็รู้ความนัก   นางยกแขนเรียวขึ้นโอบต้นคอสามีหมาดๆ  ให้แน่นขึ้นอีก แล้วเกี่ยวขาเรียวงามไว้ที่เอวของเขา  และแล้วจังหวะรักที่เร้าใจเหลือเกินก็เริ่มต้นขึ้นใหม่อีกครั้ง  

หงลี่เสียวซ่านจนแทบจะขาดใจ   นางร้องครวญครางอย่างบ้าคลั่ง   ยกสะโพกอวบอัดลงกดกระแทกสามีที่อุ้มกระเตงนางเดินไปกระแทกไปอย่างเร่าร้อน  ในบริเวณโพลงถ้ำใต้น้ำตกนั้น   และแล้วสองร่างก็มาอยู่ใต้สายธารน้ำตกที่หลั่งไหลอย่างรุนแรง  และโยกขย่มกันอีกครั้งอย่างเร่าร้อน  เสียงร้องครวญครางผสานกันดังก้อง  แต่ก็มิอาจจะดังไปกว่าสายน้ำที่กำลังไหลกระแทกโขดหินเสียงดังสนั่นไปได้

พวกเขาอยู่ใต้สายธารน้ำตกภายในซอกหินใต้สายธารนั้น  และบัดนี้กำลังโยกขย่มกันอย่างเร้าใจนัก  เสียงร้องครวญครางของทั้งหญิงและชายผสานกันเสียงดังอย่างรุนแรง  บทรักที่เร่าร้อนใต้สายธารน้ำตกนั้นทั้งเร้าใจและตื่นเต้น  จนหงลี่แทบจะบ้า  เพราะนางทั้งเสียวซ่านจนเกินจะทนได้  ชายผู้นี้เกิดมาเพื่อเป็นของนาง  และจะต้องเป็นของนางเพียงเท่านั้น

สะโพกอวบโยกเข้าหาลำกายแกร่งของเขาอย่างร่านร้อน  ขณะที่ลิ้นทั้งสองก็เข้าเกี่ยวพันกันอย่างดูดดื่ม  บทรักที่เร่าร้อนดำเนินไปท่ามกลางธรรมชาติที่งดงาม  จนสองสามีภรรยาหมาดๆ นั้นมีความสุขอย่างมากมาย  พวกเขาไม่ได้สนใจรับรู้สิ่งใด และหลงลืมทุกๆอย่างที่ทิ้งเอาไว้เบื้องหลังไปจนหมดสิ้น  เวลานี้มีเพียงพวกเขาสองคนเพียงเท่านั้น

เมื่อต่างก็เริงรักกันจนพอใจแล้ว  ทั้งสองก็ต่างพากันไปอาบน้ำด้วยกัน แล้วก็พากันเดินขึ้นไปที่ริมฝั่งที่พวกเขาถอดอาภรณ์วางทิ้งเอาไว้  แล้วก็พากันสวมอาภรณ์อยู่ข้างๆ กัน  

หงลี่ถูกสายตาคมของสามีหมาดๆจ้องมองไม่คลาดสายตา เขาขยันส่งสายตาหวานฉ่ำให้กับนางจนแทบจะกลืนกิน  ความรักของหนุ่มสาวที่กำลังเบ่งบานนั้น ทำให้ทั้งสองต่างก็มีความสุขและมีความหวังอย่างมากว่าจะได้ครองคู่กัน  

เมื่อต่างก็สวมอาภรณ์เสร็จสิ้นแล้ว ช้างไม้หนุ่มก็จูงมือคนรักที่บัดนี้กลายมาเป็นเมียของเขาแล้ว พากันเดินออกไปที่ข้างทางที่เป็นเส้นทางที่มุ่งเข้าสู่ในเมือง  เขาจูงมือนางเดินเลียบทางมาเรื่อยๆ  

จนกระทั่งถึงที่ประตูเมืองในเวลาไม่นานนัก  เพราะน้ำตกที่เขาไปเที่ยวเล่นกันนั้นอยู่ในป่าข้างทางที่ลึกเข้าไปและต้องเป็นผู้ที่ชำนาญเส้นทางเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้ถูกและกลับออกมาอย่างไม่หลงป่าไปเสียก่อน

และความลับของพวกเขาก็ไม่มีผู้ใดมารับรู้ได้  แต่บัดนี้เมื่อได้นางเป็นภรรยาแล้ว หลี่หมิงก็อยากจะครองคู่กับหงลี่อย่างเปิดเผย แม้ในตอนแรกอาจจะลำบากไปสักนิด  แต่เขาก็พอมีเงินเก็บออมอยู่บ้าง  เขาคิดว่าเพียงไม่กี่ปีเขาจะสร้างบ้านหลังใหม่ในที่ดินของมารดา เพื่อให้หงลี่ได้อยู่สุขสบายพร้อมกับเขาและมารดาด้วย  

และช่วยกันสร้างครอบครัวที่มีเขาเป็นหัวหน้าครอบครัว  เขาจะขยันขันแข็งอย่างที่สุด ก็เพื่อให้มารดาและภรรยาหมาดๆ ของเขาคนนี้ได้อยู่อย่างสุขสบายและก็เพื่อบุตรของเขากับนางที่จะต้องมาเกิดในอีกไม่นานนี้ได้อยู่อย่างมีความสุขแสะสะดวกสบายไม่น้อยหน้าผู้ใด

ความฝันของช่างไม้หนุ่มช่างบรรเจิดนัก  เขาและหงลี่มีความฝันของวัยหนุ่มสาวแรกรุ่นที่ไม่คิดว่าอุปสรรครักของพวกเขานั้นจะมีสิ่งใดมากมาย  แต่เรื่องใจของคนนั้นยากจะหยั่งถึง  และครอบครัวของหงลี่ก็ไม่ใช่ชาวบ้านธรรมดา  แม้จะเป็นเพียงขุนนางขั้นสาม  แต่พวกเขาก็ถือตัวนักว่าสูงส่งกว่าชาวบ้านร้านถิ่นทั่วไป

และแน่นอนว่าการแอบมาเที่ยวเล่นเพื่อจะพลอดรักกับคนรักของหงลี่นั้นอยู่ในสายตาของบิดาที่ส่งคนสนิทมาสอดแนมและบัดนี้เขาได้รับรู้แล้วว่าคุณหนูรองของนายท่านนั้นได้ปล่อยตัวให้กับช่างไม้จนๆ นั่นไปเสียแล้ว

และเมื่อหงลี่กลับไปถึงจวนโดยมีคนรักตามไปส่ง และแยกตัวไปก่อนที่นางจะถึงจวนของบิดา เพราะเกรงว่าจะมีคนเห็นเข้าเสียก่อน  เขาจึงได้แต่ยืนแอบส่งนางจนเห็นว่าคนรักก้าวเท้าเข้าไปในจวนบิดาแล้ว  เขาจึงได้ย้อนกลับไปตามเส้นทางเดิมเพื่อมุ่งหน้ากลับบ้าน  อารมณ์ของช่างไม้หนุ่มนั้นดีนัก  เขาเดินผิวปากอย่างรื่นเริงใจเพราะคิดว่าความรักของตนเองนั้นสมหวังแน่แล้ว 

อีกไม่นานเขากับท่านแม่จะไปสู่ขอหงลี่ที่จวนบิดาของนาง  และเขาคิดว่าบิดาของนางเมื่อได้รู้ว่าเขากับนางได้ตกเป็นของกันและกันแล้วก็คงจะไม่อาจจะขัดขวางได้  แต่เขาจะให้คำมั่นกับท่านพ่อตาว่าเขาจะเลี้ยงดูหงลี่อย่างดี  และจะมุ่งมั่นสร้างฐานะให้เป็นปึกแผ่นในเวลาไม่นานนักอย่างแน่นอน  

แต่เมื่อช่างไม้หนุ่มที่มีความฝันอันบรรเจิดอย่างไร้เดียงสาตามประสาชายหนุ่มที่เพิ่งเติบโตมาไม่นาน  และยังไม่มีประสบการณ์์ชีวิตว่า บางครั้งคนเราก็ไม่ได้สมหวังในทุกอย่างเสมอไป  และสิ่งที่เราคิดว่าง่ายดายไปทุกสิ่งนั้น มันอาจจะไม่ง่ายอย่างเช่นที่เราคิด  

และคำสัญญาปากเปล่านั้นจะมีค่ามากกว่าเงินทองที่มากองตรงหน้าให้เห็นๆได้อย่างไรกัน  และคนเราก็ต้องเลือกสิ่งที่หยิบจับได้  มองเห็นได้ตรงหน้า  ไม่ใช่คำสัญญาที่เลื่อนลอย  อันไม่แน่ว่าสิ่งที่สัญญานั้นผู้ให้คำมั่นจะทำได้ดังเช่นที่ตนเองรับปากหรือไม่

และบิดาของหงลี่ก็คิดเช่นนั้น  เมื่อซ่งหลี่หมิงพามารดาผู้ชราไปสู่ขอหยูหงลี่ที่จวน พร้อมกับสินสอดจำนวนไม่มากนัก แต่แล้วเขาก็ได้รับรู้ความจริงที่แสนจะเจ็บปวด  

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • สนมวังเย็นที่แสนรัก   บทที่ 17 ฟ้องไทเฮา

    เวลาผ่านไปหลายวัน ฮ่องเต้เอาแต่เก็บตัวอยู่ในตำหนักกับสนมที่แสนจะต่ำต้อยนางนั้น ข่าวในวังหลังเล่าลือกันว่าทรงหลงไหลสนมนางนั้นอย่างมากมาย แม้นางจะไม่ได้มาจากครอบครัวที่มีอำนาจใด ไม่มีครอบครัวหนุนหลัง ซ้ำครอบครัวเดิมที่มีบิดาเป็นเพียงขุนนางขั้นสามก็ถูกเนรเทศให้ออกจากแคว้นไปแล้วด้วยซ้ำ แต่ฮ่องเต้กลับหลงไหลนาง ข่าวเล่าลือนี้แพร่สะพัดไปจนทั่ววังหลังและเหล่าชายาและสนมที่มีครอบครัวเดิมที่มีอำนาจหนุนหลังพวกนางก็ต่างร้อนอกร้อนใจมาก ต่างให้คนไปสืบข่าวว่าจริงหรือไม่ที่ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ที่เป็นสวามีของพวกนางเช่นกัน เอาแต่เก็บตัวอยู่ในตำหนักกับสตรีต่ำต้อยที่มาจากบ้านนอกนั่น และเมื่อข่าวที่ส่งคนไปสืบมาและทราบว่าเป็นเรื่องจริง ต่างพากันประชุมลับเพื่อถกถึงปัญหาเรื่องนี้และพระชายาเหลียนหรูอี้ตัวตั้งตัวตีที่มีบิดาเป็นเสนาบดีใหญ่ที่มีอำนาจมากที่สุดในยุคนี้ ก็เอ่ยขึ้นว่า“ ทุกคนให้ใจเย็นๆ ก่อนเพราะนี่เพิ่งผ่านมาเพียงไม่กี่วัน สตรีต่ำต้อยที่เป็นเพียงสนมปลายแถวนั่น อาจจะถูกเขี่ยทิ้งเพราะเบื่อหน่ายนางก็เป็นได้ สนมใหม่ๆที่งดงามมากมายก็เพิ่งเข้ามาถวายตัวกันอีกหลายนาง ขอให้ทุกคนใจเย็นๆ ไว้ก่อน

  • สนมวังเย็นที่แสนรัก   บทที่ 16 เร้ารักในตำหนัก nc

    “ หลี่หมิง ท่านปล่อยเขาได้หรือไม่ เขาไม่ใช่ชายชู้นะ ข้ากับเขาไม่ได้มีอะไรกัน ท่านทำอย่างนี้โหดร้ายมากเกินไปหรือไม่ ” นางพร่ำพูดกับเขาระหว่างที่ถูกลากข้อมือให้้กลับขึ้นไปด้านบนฮ่องเต้หนุ่มหยุดการก้าวเดินแล้วก็หันกลับมาผลักร่างงามของสนมรักที่เขาทั้งรักทั้งหวงทั้งแค้น ปนเปกันจนแยกไม่ออกแต่ที่แน่ๆ ไม่มีทางที่จะยอมปล่อยให้นางไปมีชายใดทั้งสิ้น นอกจากเขา เพราะนางคือของๆเขา และต้องเป็นของเขาไปทั้งชีวิตของนาง ไม่มีทางจะมีชายอื่นใดได้ทั้งนั้น เขาดันร่างงามของนางแนบชิดกำแพงด้านหลัง แล้วก็เข้าไปแนบชิด ใบหน้าหล่อคมคายเลื่อนลงมาจนแนบใบหน้างามของนางแม้หงลี่จะพยายามเบือนหน้าหนี แต่เขาก็กระซิบว่า“ เจ้าควรรู้ตัว ว่าเจ้าคือเมียของเข้า และข้าคือผัวของเจ้า อย่าคิดมองชายใด ให้ความหวังชายใดอีก หาไม่แล้วข้าจะทำให้มันมีสภาพเช่นเจ้าองครักษ์นั่น หากเจ้าไม่อยากเห็นใครเป็นเช่นนั้นก็อย่าคิดทอดสะพานให้ชายใดอีก เพราะที่ของเจ้าคือบนเตียงของข้า เป็นของๆ ข้าเท่านั้น ” แล้วริมฝีปากหยักหน้าก็เข้าประกบปากอวบอิ่มที่แสนนุ่มนิ่มของนาง แม้หงลี่จะพยายามเบือนหน้าหนีไป ไม่ยอมให้เขาสอดลิ้นสากของเขาเข้าไปในปากอิ

  • สนมวังเย็นที่แสนรัก   บทที่ 15 ริเป็นชายชู้ก็ต้องเจ็บตัวเช่นนี้

    เรื่องฮ่องเต้ไปเยือนเหล่าชายาและสนมหลายตำหนักล้วนเป็นที่เล่าลือกันไปทั่ววังหลัง และแน่นอนมันย่อมจะไปเข้าหูของหงลี่บ้าง เพราะฟางเอ๋อนั้นอดไม่ได้ที่จะนำเรื่องเหล่านี้มาบอกแก่นายหญิงของตนอยู่แล้ว หงลี่นั้นทำใจได้บ้างแล้ว เขาไม่ใช่สามีของนาง เขาคือฮ่องเต้ที่มีสนมนับร้อย เรื่องอันใดเขาจะมาใส่ใจนาง ช่างเขาเถอะ นางบอกตนเองเช่นนั้น เขาไม่ใช่หลี่หมิงอีกต่อไป เขาคือเฟยหลงฮ่องเต้ ไม่ใช่คนที่นางเคยรู้จักและรักใคร่อีกแล้ว เรื่องของเขาย่อมไม่เกี่ยวกับนาง หงลี่พร่ำบอกตนเองเช่นนั้นหลายวันผ่านไปองครักษ์ที่แฝงกายอยู่ที่ตำหนักพระสนมหยูเพื่อสอดส่องว่านางทำสิ่งใด และมีอะไรเกิดขึ้นทีี่ตำหนักของนางบ้าง แล้วนำไปรายงานฮ่องเต้อยู่เสมอ และหลายวันต่อมา องครักษ์ตงเหวินก็หอบหิ้วเป็ดย่างและผลไม้ลูกโตมาฝากพระสนมหยูอีกครั้ง เขาบอกว่าที่หายไปก็เพราะไปราชการนอกวังหลวงเพิ่งจะได้กลับมา จึงได้หอบหิ้วของมาฝากแทนคำขอบคุณสำหรับรองเท้าที่พระสนมเย็บให้กับมือ มันสวมสบายเหลือเกิน หงลี่พยายามยัดเยียดเงินให้แก่เขาเป็นค่าของฝาก แต่องครักษ์หนุ่มไม่ยอมรับเอาไว้ เขายืนยันจะให้นางรับของฝากเอาไว้เพื่อตอบแทนน้ำใจ

  • สนมวังเย็นที่แสนรัก   บทที่ 14 เหล่าภรรยาการเมือง

    ด้านฮ่องเต้หนุ่มที่จำต้องไปตำหนักอื่นๆ เวียนกันไปเพราะไทเฮาทั้งอ้อนวอนและขอร้องเพราะนางต้องการมีทายาทสืบทอดราชสกุล ต้องการอุ้มหลาน ต้องการมีองค์ชายและองค์หญิงน้อยๆ เต็มทีจึงเฝ้าขอร้องบุตรชายให้ไปหาเหล่าชายาและสนมที่มีนับไม่ถ้วนของเขาเสียบ้าง อย่ามัวหมกมุ่นกับราชกิจที่มากมาย เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องอักษรเพื่อทรงงานเช่นนี้อีกเลยฮ่องเต้หนุ่มจึงจำต้องทำตามหน้าที่ โดยที่เขาเองก็ไม่ได้มีความสุขสมเลย เพียงทำตามหน้าที่ให้เสร็จสิ้นไป และเมื่อความคิดคำนึงถึงสตรีแพศยานางนั้นก่อเกิดจนทนไม่ไหว เขาจึงทำทีไปหาสนมคนใหม่ที่่อยู่ตำหนักติดกับสตรีแพศยาที่เอาแต่เก็บตัวอยู่ในตำหนักนั่น เขาสั่งไม่ให้นางมาให้เห็นหน้า นางก็ไม่มา และไม่ปรากฎตัวที่ใดเพื่อจะได้พบเขาเลยสักครั้ง นางทำตัวดุจล่องหนหายไปเลย แต่ด้วยทิฐิเขาเองก็ไม่เรียกนางหา แต่ทำทีไปหาสนมที่อยู่ตำหนักรั้วติดกันแทน แต่ค่ำคืนนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาบอกว่าไม่สบาย แล้วไล่สนมนางนั้นไปนอนที่ห้องอื่นส่วนตัวเองแอบย่องเข้าไปที่ในตำหนักข้างๆ เพื่อไปสอดส่องสตรีนางนั้นว่ามีความเป็นอยู่อย่างไรบ้าง และก็แอบไปจ้องมองนางที่นอนหลับอุตุอย่างแส

  • สนมวังเย็นที่แสนรัก   บทที่ 14 เหล่าภรรยาการเมือง

    ด้านฮ่องเต้หนุ่มที่จำต้องไปตำหนักอื่นๆ เวียนกันไปเพราะไทเฮาทั้งอ้อนวอนและขอร้องเพราะนางต้องการมีทายาทสืบทอดราชสกุล ต้องการอุ้มหลาน ต้องการมีองค์ชายและองค์หญิงน้อยๆ เต็มทีจึงเฝ้าขอร้องบุตรชายให้ไปหาเหล่าชายาและสนมที่มีนับไม่ถ้วนของเขาเสียบ้าง อย่ามัวหมกมุ่นกับราชกิจที่มากมาย เอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้องอักษรเพื่อทรงงานเช่นนี้อีกเลยฮ่องเต้หนุ่มจึงจำต้องทำตามหน้าที่ โดยที่เขาเองก็ไม่ได้มีความสุขสมเลย เพียงทำตามหน้าที่ให้เสร็จสิ้นไป และเมื่อความคิดคำนึีงถึงสตรีแพศยานางนั้นก่อเกิดจนทนไม่ไหว เขาจึงทำทีไปหาสนมคนใหม่ที่่อยู่ตำหนักติดกับสตรีแพศยาที่เอาแต่เก็บตัวอยู่ในตำหนักนั่น เขาสั่งไม่ให้นางมาให้เห็นหน้า นางก็ไม่มา และไม่ปรากฎตัวที่ใดเพื่อจะได้พบเขาเลยสักครั้ง นางทำตัวดุจล่องหนหายไปเลย แต่ด้วยทิฐิเขาเองก็ไม่เรียกนางหา แต่ทำทีไปหาสนมที่อยู่ตำหนักรั้วติดกันแทน แต่ค่ำคืนนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาบอกว่าไม่สบาย แล้วไล่สนมนางนั้นไปนอนที่ห้องอื่นส่วนตัวเองแอบย่องเข้าไปที่ในตำหนักข้างๆ เพื่อไปสอดส่องสตรีนางนั้นว่ามีความเป็นอยู่อย่างไรบ้าง และก็แอบไปจ้องมองนางที่นอนหลับอุตุอย่างแส

  • สนมวังเย็นที่แสนรัก   บทที่ 13 บุรุษใหม่ที่ได้รู้จัก

    “ หากท่านอยากจะเดินไปส่งก็ขอบใจมากนะ ”แล้วนางก็ออกเดินนำหน้าองครักษ์หนุ่มที่ก้าวตามหลังนางมาเงียบ ๆ จนหงลี่เดินมาถึงหน้าตำหนักของตนเอง นางหันไปยิ้มให้เขา“ ขอบใจท่านมากนะ ข้าเข้าไปก่อนล่ะ ”แล้วหงลี่ก็ก้าวเข้าไปในตำหนักของนาง แล้วปิดประตูหน้าลงทันที โดยที่ร่างหนาขององครักษ์หนุ่มยังไม่เคลือนกายไปจากหน้าตำหนักของพระสนมน้อย องครักษ์ตงหยางยังคงยืนมองไปที่ประตูที่สนมนางน้อยเพิ่งจะลับกายไปในใจของเขาแสนจะเสียดายยิ่งนักที่พบนางช้าไป เขาพอจะมองออกว่าตำหนักที่นางอยู่นี้อยู่เกือบจะสุดท้ายของแถวและอยู่ลึกเข้าไปจนเกือบจะถึงรั้วของวังหลังแล้ว แสดงว่านางคือสนมชั้นเฟย ที่รู้กันว่าเป็นสนมขั้นต่ำสุดในวังหลังแห่งนี้ และสนมขั้นเฟยบางคนก็ไม่มีโอกาสได้รับใช้ฮ่องเต้เลยด้วยซ้ำ เพียงอยู่กันไปวันๆ ในตำหนัก หาอะไรทำกันไปวันๆ เพื่อให้วันเวลาผ่านพ้นไปเพียงเท่านั้น เพราะสนมในวังหลังนี้มีมากมายนัก และเขาเพิ่งจะรู้มาว่าฮ่องเต้รับสนมเข้ามาใหม่อีกชุดแล้วหลังจากที่เพิ่งจะครองราชย์ได้เพียงไม่นานนับจากวันนั้นฮ่องเต้ก็ไม่ย่างกรายไปหาหงลี่หรือไม่ได้เรียกนางมาปรนนิบัติอีกเลย หงลี่คิดว่าสิ่งที่เขาพูดในวันนั้นก็

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status