MasukShare
บทที่ 14 ของว่าง [1]
Terakhir Diperbarui:
2025-07-04 17:07:25
Bab terbaru
หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ บทที่ 35 ตั้งครรภ์ [2]
“เรียนนายท่านตามตรงชีพจรคุณหนูท่านนี้สับสนยิ่งนัก ทั้งยังเดี๋ยวอ่อนเดี๋ยวเต้นแรง คล้ายกับสตรีตั้งครรภ์อยู่มากก็จริง แต่ก็มีบางอาการที่ใกล้เคียงเช่นกันขอรับ อย่างเช่นถูกวางยา”“ถูกวางยาหรือเป็นไปไม่ได้ จวนข้าคุ้มกันอย่างดีจะมีใครหน้าไหนกล้าบุกเข้ามาวางยาบุตรสาวข้าได้” เจ้ากรมคลังเอะอะโวยวายไม่พอใจเป็นการใหญ่ เมื่อข้อสันนิษฐานจากหมอผู้นี้ช่างไม่มีความน่าเชื่อถือเอาเสียเลย“นายท่านใจเย็นก่อน ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น อาจจะไม่ใช่ที่จวนท่านก็ได้นะขอรับ ไม่ทราบว่าพักนี้คุณหนูได้ไปที่ใดบ้างหรือไม่” ก็คิดอยู่แล้วว่าตนไม่เหมาะกับการตรวจโรคให้กับคนระดับนี้ รู้เช่นนี้น่าจะบอกปัดให้ไปหาหมอท่านอื่นตั้งแต่แรกเสียก็ดี“ว่าอย่างไร พักนี้คุณหนูไปที่ใดบ้าง” เป็นเพราะตนไม่ค่อยอยู่จวนเท่าใดนัก ด้วยมีภารกิจรัดตัวทั้งงานราชการและเรื่องส่วนตัว ทำให้ไม่รู้เรื่องบุตรสาวมากนัก จึงต้องถามเอาความกับสาวใช้แทน“เรียนนายท่านคุณหนูไม่ออกไปไหนเกือบเดือนแล้วเจ้าค่ะ” ชุนโม่ตอบตามตรง นับแต่วันที่เกิดเรื่องครานั้นก็มิได้ไปไหนอีกเลย คุณหนูบ่นว่าอับอายไม่กล้าสู้หน้าใคร ทั้งยังมีอาการอ่อนเพลียอยู่บ่อย ๆ จึงเอาแต่นอนอยู่ในเร
หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ บทที่ 34 ตั้งครรภ์ [1]
ตั้งแต่ได้รับความอับอายในวันนั้น วั่งซู่ก็มิได้ย่างเท้าออกจากจวนแม้แต่ก้าวเดียว กระนั้นก็ยังหวังว่าเสวียนอ๋องจะให้อภัยกับความวู่วามของตน นางคิดจะรออีกสักพักเพื่อให้ท่านอ๋องคลายความโกรธตามคำแนะนำของบิดา แล้วจึงเข้าไปขอโทษสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจอีกครั้ง คราวนี้นางทำพลาดอย่างใหญ่หลวง ความโปรดปรานที่เคยมีบัดนี้คงไม่เหลืออะไรแล้วแต่แล้ววันหนึ่งนางกลับล้มป่วยทั้งที่คิดจะไปหาเสวียนอ๋องในวันนั้นแท้ ๆ วั่งซู่อยู่ ๆ ก็คลื่นเหียนอาเจียนมิได้หยุด นอกจากนั้นนางยังรู้สึกเหนื่อยง่ายกระทั่งเดินไม่กี่ก้าวก็เป็นลมล้มพับไปเสียอย่างนั้นเมื่อบุตรสาวล้มป่วยร้อนไปถึงผู้เป็นบิดา ถึงกับต้องลาราชการกลางคัน เพื่อกลับมาดูอาการบุตรสาวผู้เป็นดั่งดาวนำโชคมาตลอด จะให้เป็นอะไรไปในตอนนี้ไม่ได้“ซู่เอ๋อร์เป็นเช่นไร มีใครไปเรียกหมอมาตรวจแล้วหรือยัง” กลับมาถึงจวนก็พบว่าบุตรสาวนอนซมใบหน้าซีดเซียว บ้างรีบคว้ากระโถนโก่งคออาเจียนอย่างน่าสงสาร“ท่านหมอหานเกิดอุบัติเหตุกะทันหันได้รับบาดเจ็บแขนขาหักเจ้าค่ะ บ่าวก็เลยให้คนเรียกหมอจากโรงหมอมาดูอาการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อน อีกประเดี๋ยวก็น่าจะถึงแล้วเจ้าค่ะ”“คุณหนูกินอะไรผิดสำแด
หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ บทที่ 33 ความลำบากใจของเสวียนอ๋อง [2]
“นี่! เจ้าจะทำอะไร” คราวนี้กลายเป็นว่าเสวียนหยางนั่งไม่ติดเสียเอง นับเป็นครั้งแรกที่ซินอ้ายกล้าขัดใจ ดูท่าคราวนี้เขาจะทำพลาด แทนที่จะได้รับการอ้อนวอนขอเอาอกเอาใจเพื่อให้ตนใจอ่อน แต่ผลที่ได้กลับเป็นตรงกันข้าม“ของพวกนี้เป็นของท่านอ๋อง หม่อมฉันคืนเพคะ”“เจ้ากล้าขัดใจข้า”“มิบังอาจเพคะ หม่อมฉันเป็นเพียงแค่หญิงรับใช้ต่ำต้อยจะขัดใจท่านอ๋องได้อย่างไร หากพระองค์สั่งให้ตายก็ย่อมได้เพคะ” ยามปกติไม่กล้าแม้จะสบตา ทว่าครั้งนี้ท่านอ๋องทำเกินไปจริง ๆ นางจ้องตาอีกฝ่ายไม่กะพริบ ขอสู้สุดใจทุกคนในที่นั้นต่างมองซินอ้ายเป็นตาเดียวกัน ไม่คิดว่าคนที่เอาแต่ยอมผู้อื่นอยู่ฝ่ายเดียว ทำตัวเงียบ ๆ ไม่สนิทกับผู้ใด ยกเว้นก็แต่แม่ครัวหวัง แม้จะถูกรังแกมากแค่ไหนก็ไม่ยอมสู้กลับ เมื่อถึงคราวดื้อรั้นนางกลับสู้ยิบตา กล้าท้าทายเสวียนอ๋องผู้มีอำนาจสูงสุดในตอนนี้ ช่างน่านับถือ ช่างน่านับถือ เสวียนหยางหัวเสียลุกจากเก้าอี้ด้วยท่าทางฟึดฟัดไม่พอใจ จะสั่งลงโทษนางก็มิได้ ครั้นจะขัดใจสาวใช้คนพิเศษก็ลำบากใจทำไม่ลง กลัวว่านางจะไม่รัก ไม่เทิดทูนตนเหมือนเดิม สุดท้ายก็ได้แต่ไปลงกับคนรอบข้างอย่างองครักษ์และนางกำนัลตัวต้นเรื่อง“เฮอะ
หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ บทที่ 31 เล่นชู้ [2]
“แม่นางชิงชิง ผ้าผูกผมนี้อ้ายเอ๋อร์นางได้มาจากที่ใด คงแพงน่าดูนางไปเอาเงินจากที่ใดมาซื้อ”“อ๋อ นี่น่ะได้มาตอนที่ไปเมืองต้าฝูเมื่อสิบวันก่อนเจ้าค่ะ”“ข้าว่าข้าไม่ผูกมันดีกว่า” ชายหนุ่มหน้าซีดเผือด มิน่าเล่าลวดลายและเนื้อผ้าถึงได้คุ้นตานัก ที่แท้ก็มาจากร้านท่านอ๋องนี่เอง จะให้ท่านอ๋องมาเห็นไม่ได้เด็ดขาด ไม่เช่นนั้นเขาได้ชะตาขาดเป็นแน่ นี่ก็แทบจะถูกเนรเทศให้ไปทำภารกิจนอกเมืองไม่หยุดหย่อน ขืนยังใช้ให้เห็นคราวนี้คงมิได้กลับเมืองหลวงแล้วกระมัง“ได้อย่างไรเจ้าคะ ซินอ้ายต้องดีใจมากแน่หากท่านใช้ของที่นางให้ องครักษ์ซิ่วไม่คิดเหมือนข้าหรือเจ้าคะ”ใบหน้าที่ดูใสซื่อไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยของชิงชิงทำเอาซิ่วเปาพูดไม่ออก เขาแทบอยากจะกัดลิ้นให้ตายไปเสีย เหตุใดการปฏิเสธสตรีมันช่างยากเย็นนักเล่า กระนั้นสุดท้ายก็แพ้ให้กับนางกำนัลอาวุโสอยู่ดี ยอมผูกผ้าผูกผมผืนนี้กลับวังอ๋องพร้อมกันทว่าเมื่อออกมาได้เพียงครึ่งทาง กลับพบสิ่งไม่ชอบมาพากล มือหนาขององครักษ์หนุ่มกลับคว้ามือนางกำนัลประจำวังอ๋องให้นางเดินเร็วยิ่งขึ้น แทนที่จะเดินทางตรงเหมือนทุกครั้งเขากลับพาชิงชิงเดินเข้าตรอกนั้นออกซอกนี้“มีอะไรหรือเจ้าคะ”“ม
หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ บทที่ 32 ความลำบากใจของเสวียนอ๋อง [1]
หลังจากวั่งซู่ถูกหามขึ้นรถม้ากลับจวน มีเพียงซินอ้ายเท่านั้นที่ยังไม่เข้าใจในสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งสี่คนได้รวมตัวกันที่ห้องทรงอักษร หญิงสาวยังคงนั่งมองหน้าคนแล้วคนเล่าแต่กลับมิได้คำตอบสักคน โดยเฉพาะพี่ชายร่วมสาบานและสหายคนเดียวที่มีอยู่บนโลกนี้ ทั้งสองทำอะไรผิดถึงได้เอาแต่นั่งคุกเข่าก้มหน้า ไม่ปริปากพูดสักคำ ครั้นขอคำตอบจากเสวียนอ๋องเจ้าตัวกลับทำเมินเสียอย่างนั้นหรือคนที่ผิดคือนางเองกันนะ ซินอ้ายไม่เข้าใจเสวียนอ๋องเลยสักนิด ก่อนหน้าก็ยังทำหน้าระรื่นพูดคุยกันดี ทว่าตอนนี้ทำเหมือนนางทำผิดมหันต์ซิ่วเปาได้แต่นั่งเหงื่อตก รู้เช่นนี้เขาน่าจะใจแข็งปฏิเสธชิงชิงไปเสียตั้งแต่ตอนแรก เรื่องที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นชู้กับซินอ้ายยังไม่น่ากลัวเท่าเรื่องที่เขากำลังเผชิญในตอนนี้เลยด้วยซ้ำ ทางที่ดีเขาควรปลดมันออกแล้วคืนให้ท่านอ๋องหรือไม่ โทษหนักจะได้เป็นเบา อย่างมากก็แค่ถูกสั่งห้ามโผล่หน้ามาให้เห็นสักเดือนสองเดือนคิดได้ดังนั้นองครักษ์หนุ่มรีบถอดผ้าผูกผมออกทันที พร้อมกับยื่นให้นายเหนือหัวด้วยความนอบน้อม ซินอ้ายนะซินอ้ายเจ้าจะรู้ตัวหรือไม่ว่าโยนเผือกร้อนให้พี่ชายคนนี้เสียแล้ว“นั่นมันของที่หม่อมฉันให้พี่
หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ บทที่ 30 เล่นชู้ [1]
หลังจากกลับมาเมืองหลวงซิ่วเปาก็กลับไปปฏิบัติภารกิจอีกเช่นเคย ทำให้ชิงชิงไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าเป็นเวลาถึงสิบวัน กระทั่งวันนี้ที่นางได้รู้จากเหล่าองครักษ์คุ้มกันว่าเขาจะกลับมาวันนี้หญิงสาวชะเง้อคอมองอยู่หน้าประตูจวน ได้แต่เฝ้ารอว่าเมื่อไรเขาจะกลับมา ถ้าไม่เพราะต้องเอาของมาให้คงไม่รู้ที่อยู่ขององครักษ์ซิ่ว ชิงชิงยืนเขินตัวบิดพลางจินตนาการเมื่อยามได้พบหน้าบุรุษที่แอบชอบ วันนี้นางพิถีพิถันในการแต่งตัวเป็นพิเศษได้แต่หวังว่าเขาจะชอบเหตุที่นางต้องกลายมาเป็นสื่อกลางให้กับสองพี่น้อง ไม่ใช่เพราะพวกเขาทะเลาะกันแต่อย่างใด ทว่าต้นเหตุมาจากท่านอ๋อง ที่มักจะสั่งให้องครักษ์ซิ่วออกไปทำภารกิจมิได้ว่างเว้น ซินอ้ายบอกนางว่าท่านอ๋องกลั่นแกล้งพี่ชายให้ออกไปทำภารกิจในที่ห่างไกลทั้งอันตราย จะสามารถพบกันได้ก็ต่อเมื่อมีท่านอ๋องอยู่ด้วยเท่านั้นลับหลังซินอ้ายมักพูดว่าท่านอ๋องกลั่นแกล้งอย่างไม่มีเหตุผล ใช้อำนาจบาตรใหญ่รังแกผู้น้อย ทว่าในสายตาผู้อื่นกลับไม่คิดเช่นนั้น นั่นมิใช่การกลั่นแกล้งแต่มันคือความหึงหวงระหว่างบุรุษที่มีให้สตรีคนรัก คงมีเพียงซินอ้ายกระมังที่มองไม่ออกระหว่างยืนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเจ้าของเรือ
Anda juga akan menyukai
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา481.8K Dibacaทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง9.9K Dibacaสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ16.7K Dibacaร้ายพ่ายกลายรัก
LiHong10.5K Dibacaบุปผาสีชาด
ฉู่เฉียว16 Dibacaทะลุมิติมาเป็นกบฎที่หลงรักท่านอ๋อง
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ984 Dibacaเซ็ตนิยายอีโรติก หอรักเร้นสวาท
อักษรามณี201 Dibacaย้อนเวลามาเปลี่ยนชะตารัก ยุค80
ฉู่เฉียว4.6K Dibaca
