เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2563
บทล่าสุด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2574
ฟู่จาวหนิงเดิมทีรู้สึกว่าตนเองไม่น่าจะชอบเด็กเท่าไรแต่ตอนนี้นางรู้สึกว่า นางน่าจะไม่ชอบเด็กที่ไม่เชื่อฟังและอาละวาดไร้เหตุผลแบบนั้นมากกว่า แต่น่าเอ็นดูแบบนี้เหมือนนางก็ยังชอบอยู่นะยิ่งไปกว่านั้นถึงยังไงนี่ก็เป็นครรภ์ที่ตนเองตั้งมาหลายเดือนด้วย ดูแล้วก็ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปเป็นพิเศษ"ดวงตาของพวกเขาคล้ายเจ้ามาก" เซียวหลันยวนเขยิบมาข้างแก้มนางแล้วมองดูเด็กทั้งสองด้วยกันเขาเองก็รู้สึกมหัศจรรย์มากตอนนี้เขาเองก็เป็นพ่อคนแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นยังมีลูกทีเดียวถึงสองคนแม่ของเด็กสองคนนี้คือฟู่จาวหนิง เขามองแล้วก็รู้สึกรักใคร่"ตอนนี้มองออกแล้วหรือ?" ฟู่จาวหนิงเองยังมองไม่ออก นางมองดูลูก จากนั้นก็มองเซียวหลันยวน บอกว่า "ข้ารู้สึกว่าพวกลูกๆ เหมือนจะหล่อกว่าท่านนะ"นางรู้สึกว่าเซียวหลันยวนก็หล่อเหลามาก โดยไม่เสียความสง่าความน่าเกรงขาม เต็มไปด้วยความสุขุมแห่งลูกผู้ชายหล่อเหลาสง่างาม สอดคล้องกับรสนิยมของนางถ้านางมีลูกชายที่หน้าตาคล้ายกับเขา หลังจากนี้เวลามองก็จะรู้สึกมีความสุข"ถ้าดูคล้ายเจ้าคงจะยิ่งดูดีกว่า"เซียวหลันยวนแม้จะพูดเช่นนี้ แต่ในใจก็รู้สึกเบิกบานยินดีเพราะอธิบายได
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2573
ฟู่จาวหนิงหลับไปตื่นหนึ่งตอนที่ตื่นขึ้นมาก็อยู่บนรถม้าแล้วแม้จะบอกว่าเด็กสองคนนั้นว่าง่ายไม่ทำให้นางต้องวุ่นวายอะไรจริง แต่ยังไงสำหรับหญิงสาวแล้ว การคลอดลูกก็ถือเป็นเรื่องที่ต้องสิ้นเปลืองเลือดลมมาก นางถึงกับหลับลึกจนไม่ได้สติเลยทีเดียว"พวกเรากำลังเร่งกลับเมืองหลวงหรือ?"พอนางลืมตาก็เห็นเซียวหลันยวนพิงอยู่ข้างๆ และลืมตาขึ้นหลังจากนางเพียงครู่เดียวน่าจะเพราะคอยเฝ้าอยู่ข้างกายนางตลอด จึงไม่กล้าหลับลึก เพียงหลับตื้นๆ พอลมหายใจนางเปลี่ยนไปก็รับรู้ได้ทันที"ใช่ การกลับวังจักรพรรดิ น่าจะทำให้เจ้าได้พักผ่อนได้ดีกว่า"เซียวหลันยวนยื่นมือมาลูบหน้านาง ถามขึ้นว่า "ตอนนี้รู้สึกอย่างไรบ้าง?"ฟู่จาวหนิงลองรับรู้ทั้งร่างกาย ชูมือขึ้นมา "ดีขึ้นเยอะแล้วล่ะ ประคองข้าขึ้นมานั่งหน่อยสิ""ได้หรือ?""ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?"เซียวหลันยวนประคองนางขึ้นมาฟู่จาวหนิงมองๆ ดู "แล้วตัวเล็กสองตัวนั่นล่ะ?"ตัวเล็กสองตัว...เซียวหลันยวนตั้งตัวกับคำเรียกเด็กสองคนนี้ไม่ทัน งงงันไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงตอบว่า "อยู่บนรถม้าด้านหลัง มีแม่ยายกับน้าเซี่ยคอยดูแลอยู่"เสิ่นเชี่ยวกับเซี่ยซื่อดูรักใคร่เด็กน้อยสองคนนี้ม
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2572
เด็กทั้งสองคนถูกอุ้มออกไปแล้วยังดีที่ตอนนี้ด้านนอกไม่มีลม และพวกเขาก็ใช้ผ้าล้อมเอาไว้แล้ว"นี่คือองค์ชายน้อยทั้งสองคน""เด็กสองคนนี้รู้เรื่องดีจริงๆ แค่พริบตาก็ออกมาแล้ว ดูท่าพวกเขาเองก็คงไม่อยากให้แม่ของพวกเขาต้องลำบากนัก""ฉลาดเสียจริง ต้องแข็งแรงมากแน่ๆ"ทุกคนพอได้ยินคำพูดของแม่นมทำคลอดก็โห่ร้องยินดีขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่ แล้วยังทยอยชมกันขึ้นมาด้วย"เด็กสองคนนี้เพิ่งจะคลอดแท้ๆ ทำไมถึงได้ดูดีนักนะ?""รูปลักษณ์งดงามมากจริงๆ ดูคิ้วนี่จมูกนี่ แล้วก็ปากเล็กๆ นี่สิ"ทุกคนต่างชมเปราะขึ้นมาเพราะเด็กสองคนนี้หน้าตาดีมาก ไม่ได้ดูเหี่ยวย่นเหมือนทารกแรกเกิดเลย แต่เหมือนกับโตแล้ว แล้วก็ทั้งที่ยังเล็กแค่นี้ แต่กลับมีผมดำดกหนา ขนตาหนายาว จมูกโด่งเป็นสัน เรียกได้ว่าใบหน้างามประณีตอย่างยิ่งเลยทีเดียว"นี่มันเอาข้อดีของพ่อกับแม่พวกเขามาไว้ที่ตัวหมดเลย"ฟู่จิ้นเชินกับเสิ่นเสวียนต่างอุ้มไว้คนละคนฟู่จิ้นเชินยังพอว่า เคยอุ้มเด็กที่เล็กขนาดนี้มาก่อน แม้ท่าทางจะดูเก้ๆ กังๆ แต่พอเสิ่นเชี่ยวแนะนำนิดหน่อยก็อุ้มได้อย่างถูกท่าทางแล้วแต่เสิ่นเสวียนแทบจะแข็งไปทั้งตัว มือนั่นก็ราวกับเป็นท่อนไม้ไปแล้ว
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2571
"เด็กออกมาแล้ว!"เสิ่นเชี่ยวร้องขึ้นมาทุกคนล้วนไม่อยากเชื่อ กระทั่งฟู่จาวหนิงเองก็งงงันไปแล้วไม่ใช่สิ ทำไมถึงได้คลอดง่ายขนาดนี้ล่ะ?ถ้างั้นความตึงเครียดไม่สงบก่อนหน้านี้ของพวกเขา รวมถึงการเตรียมการต่างๆ นานา ให้คนมากมายมาคอยเฝ้า มันทำไปเพื่ออะไรกัน"รีบรับเร็ว ยังงงอะไรกันอยู่!"เซียวหลันยวนก็ยังงงใสก แต่พอเห็นว่าทุกคนต่างก็งงงันจนทำอะไรไม่ถูก จึงกดเสียงต่ำลงมาโดยสัญชาตญาณในจิตใต้สำนึกก็กลัวว่าถ้าไม่ทำอะไรกัน จะทำให้ฟู่จาวหนิงเกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้นพอถูกเขาตะคอกไปแบบนี้ แม่นมทำคลอดก็ได้สติกลับมา รีบเข้าไปทำคลอดต่อให้คลอดออกมาแล้ว ก็ยังต้องอุ้มไปตัดสายสะดืออยู่ยิ่งไปกว่านั้นยังต้องดูด้วยว่าเด็กเป็นอย่างไรบ้างพอเด็กถูกอุ้มแล้วตบลงไปเบาๆ เสียงร้องไห้จ้าก็ดังขึ้นฟู่จาวหนิงถาม "ลูกชายหรือลูกสาว?"เสิ่นเชี่ยวตอบ "ลูกชาย เป็นลูกชาย"สายตาเซียวหลันยวนตกไปอยู่บนตัวเด็กเขาเป็นพ่อแล้วหรือ?เล็กเท่าเมล็ดถั่วแบบนี้เลยหรือ?"อ๊า จะคลอดอีกแล้ว!" ฟู่จาวหนิงบีบมือเขาแน่นแล้วก็ไหลออกมาอีกครั้ง"คลอดออกมาอีกแล้วหรือ?" เสิ่นเชี่ยวเองก็ตกตะลึงไม่ใช่สิ เด็กสองคนนี้ออกมากันเองแ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2570
"ข้าจะคลอดแล้ว" คำนี้ของฟู่จาวหนิง ทำให้คนทั้งหมดตึงเครียดและวุ่นวายกันขึ้นมาจนตอนที่นางเตรียมตัวเสร็จนอนอยู่บนเบาะแล้ว แม่นมทำคลอดสองคนที่ล้างมือเปลี่ยนเป็นชุดสะอาดแล้วก็เข้ามา ด้านนอก น้ำร้อนเองก็ต้มเอาไว้แล้ว สามารถส่งเข้ามาได้ตลอดเวลากรรไกรฆ่าเชื้อเรียบร้อย และยังมียาเตรียมไว้ในกรณีฉุกเฉินบางส่วน ล้วนจัดวางไว้เอาไว้ข้างๆของใช้ของเด็กก็เตรียมไว้เรียบร้อยด้านในถูกอบจนอบอุ่น มุมทุกมุมถูกดึงจนแน่นเพื่อไม่ให้ลมพัดเข้ามาฟู่จาวหนิงนอนอยู่ตรงนั้น ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น จิตสำนึกเข้าไปในคลังสกัดยาก่อน จัดการนำของบางส่วนที่อาจจะได้ใช้ออกมาวางไว้ข้างเตียงผ่าตัดจากนั้นนางก็หยิบสารบำรุงมาหลอดหนึ่ง ใช้จังหวะช่วงไม่มีคนเห็นดื่มลงไปจนหมดน้ำแกงโสมอะไรนั่น ล้วนเทียบกับสารบำรุงที่สกัดออกมาจากห้องสกัดยาไม่ได้ สิ่งนี้จะทำให้นางอีกสักครู่ยังคงมีแรงอยู่พอทำสิ่งเหล่านี้เสร็จ นางก็นอนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับ ตอนนี้ต้องรวบรวมกำลังเอาไว้เซียวหลันยวนหลังจากจัดการจัดวางด้านนอกแล้วก็ล้างมือล้างหน้า ถอดรองเท้าออก แล้วเดินเข้ามา"ท่านอ๋อง ท่านทำไมจึงเข้ามาล่ะ? ท่านเป็นผู้ชายนะ" เซี่ยซื่อเห็นเซียวหลันย
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2569
"ท่านอ๋อง"ไม่นานนักด้านนอกก็มีเสียงของพวกชิงอีดังขึ้น"ไปดูหน่อย" เซียวหลันยวนบอก"ขอรับ"พวกถังอู๋เจวี้ยนกับซืออวี๋ชิงจวินก็ตื่นขึ้นมาแล้ว ทุกคนเข้ามาล้อมรถม้าที่ฟู่จาวหนิงอยู่ก่อนด้วยสัญชาตญาณฟู่จาวเฟยเองก็เดินไปด้านหน้ารถม้าทันที ชูดาบจ้องเขม็งไปด้านหน้า"ท่านพี่ พี่เขย มีข้าอยู่" เขาเอ่ยขึ้นมา "วางใจได้"ฟู่จาวหนิงกระซิบกับเซียวหลันยวน "ครั้งนี้ที่ออกมา เสี่ยวเฟยโตขึ้นมากเลยนะ""เป็นเด็กดีจริงๆ" เซียวหลันยวนพยักหน้า จากนั่นก็เอ่ยขึ้นอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออกว่า "ตอนนี้เจ้ายังจะมาสนเรื่องนี้อีกหรือ? เป็นยังไงบ้าง? ตอนนี้ข้าควรทำอย่างไร?"เขาดูลนลานทำอะไรไม่ถูก "ท้องเจ้ากำลังขยับ!"เขาเห็นแล้วฟู่จาวหนิงรู้สึกได้ว่าถุงน้ำคร่ำแตกแล้วนางเองก็กำมือเซียวหลันยวนแน่น "น่าจะใกล้คลอดแล้ว รอกลับไปที่วังไม่ได้แล้ว ท่านรีบไปเรียกพวกเสี่ยวเยว่มา"เซียวหลันยวนรีบร้องเรียกเสี่ยวเยว่กับหงจั๋วเฝิ่นซิงมาถึงนานแล้ว แต่เซียวหลันยวนอยู่ในรถม้าพวกนางจึงไม่กล้าเข้ามาตอนนี้พอได้ยินคำสั่ง ทั้งสามคนก็รีบเลิกม่านรถ"พระชายา""จุดโคมก่อน" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น"เจ้าค่ะ"สาวใช้ทั้งสามจึงรีบ
บางทีคุณอาจจะชอบ
มนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น15.4K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย25.1K viewsทาสราคะองค์ชายใบ้
บ้านเขมปัณณ์13.6K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น13.4K viewsฮูหยินไร้ค่าหลังจวน
วอลจู1.3K viewsสะใภ้รองสกุลซ่งผู้ถูกบิดาสามีชิงชัง
จ้าวเฉียว / พลอยพันแสง4.8K viewsย้อนเวลามากำจัดสามีสับปลับกับองค์หญิงบัวขาว
lianlian7.6K viewsข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ
Bunmeebooks3.2K views
