เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 3 เพิ่มพรรคพวก (1/4)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-09 22:00:563
เพิ่มพรรคพวก
หลังจากยกน้ำชาให้แม่สามี ไม่สิ! จะเรียกว่ายกน้ำชาได้อย่างไร ในเมื่อนางคุกเข่าฟังหลวนฟูเหรินเอ่ยวาจาถากถางและเหยียดหยามอยู่หลายเค่อจนเผลอหลับไป ก็ด่านางอ้อมไปอ้อมมาอยู่เช่นนั้น มันน่าเบื่อหน่ายมิใช่หรือ
“โหวซื่อจื่อยังอยู่ในจวนหรือไม่” เห
บทล่าสุด
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 9 สามีภรรยาควรช่วยเหลือกัน (5/5)
“ผู้ตรวจการหลวน ท่าทางท่านดูไม่ดีเช่นนี้ ข้าจะให้บ่าวช่วยประคองท่านไปส่งนะเจ้าคะ” “อืม” เมื่อบุรุษตอบรับ นัยน์ตาหงส์ก็ฉายแววสมหวังชั่วครู่ก่อนจะเลือนหายไปเหลือเพียงท่าทางห่วงใยแฝงความใส่ซื่อไร้มารยา “พวกเจ้าเขามาช่วยประคองโหวซื่อจื่อ” สิ้นเสียงเรียกบ่าวชายสองคนก็เข้ามาด้านในอย่างรวดเร็ว “ขอรับคุณหนู” แม้บ่าวชายจะช่วยกันประคองหลวนจิ้นฝานถึงสองคนแต่ทว่าด้วยความสูงและรูปร่างที่กำยำทำให้การประคองเป็นไปอย่างทุลักทุเลโดยมีหลานสาวคนงามของหลวนฟูเหรินเดินตาม ใช้เวลาเดินเพียงไม่กี่ก้าว บ่าวชายก็พาโหวซื่อจื่อเข้าไปที่ห้องห้องหนึ่งก่อนจะวางอีกฝ่ายลงบนเตียง&
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 9 สามีภรรยาควรช่วยเหลือกัน (4/5)
“เพราะข้าฉลาดสามารถมองคนได้ทะลุปรุโปร่ง” นางยกยอตนเองอย่างภาคภูมิใจ ‘เจ้าคิดได้เช่นนั้นก็ดี’ ในแววตาของโหวซื่อจื่อมีประกายบางอย่างพาดผ่าน ก่อนจะแสร้งกลับไปทำหน้าเคร่งขรึมตามเดิม “แต่หากเจ้าคาดเดาผิด ข้าจะลงโทษเจ้า” “ชะตาชีวิตข้านั้นแสนอาภัพ ทำดีกลับถูกคาดโทษ” นางตีหน้าเศร้าแสร้งคร่ำครวญ “ไม่ต้องห่วง หากสามารถทำให้คุณหนูฉู่ออกจากจวนข้าได้ เจ้าย่อมได้รับความดีความชอบเป็นเงินห้าร้อยตำลึงที่เหลือ” “เช่นนั้นข้าจะสวดมนต์ภาวนาช่วยให้แผนของท่านสำเร็จและราบรื่น” นางยิ้มประจบ “แต่หากไม่ราบรื่น เจ้าต้อ
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 9 สามีภรรยาควรช่วยเหลือกัน (3/5)
ร่างเย้ายวนที่ผมเผ้ายุ่งเหยิงเล็กน้อย รีบวิ่งหายเข้าไปหลังฉากกั้นโดยมีสามีนั่งมองตามด้วยแววตาขบขัน ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้เพียงสองเค่อ เขาที่แทบจะนอนไม่หลับเพราะถูกกลิ่นกายของสตรีรบกวนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ทำให้เขาคิดจะกลั่นแกล้งเอาคืนนาง หลวนจิ้นฝานขยับเข้าไปรั้งตัวแม่นางน้อยที่นอนหลับสนิทจนน่าหมั่นไส้ก่อนจะลากตัวนางให้ย้ายมานอนใกล้เขา มือใหญ่จัดแจงท่าทางให้นางนอนกอดก่ายเขาแล้วจับมือเรียวข้างหนึ่งให้วางกอบกุมอยู่บริเวณก้อนกลมกลึงใกล้แท่งหยก ‘อ่า...’ เขาเกือบจะส่งเสียงร้องออกมาเมื่อนางเคล้นคลึงก้อนกลมกลึงทั้งที่หลับอยู่ก่อนจะนิ่งไป หลังจากนั้นเขาก็เพียงเฝ้ารอที่จะให้ฮูหยินของตนตื่นขึ้นแล้วพบว่านางได้ทำเรื่องน่าอายกับเขาเช่นไรบ้าง&n
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 9 สามีภรรยาควรช่วยเหลือกัน (2/5)
‘ทำข้าเมื่อยมือเช่นนี้ ประเดี๋ยวข้าต้องทวงสามสิบตำลึงทองที่บอกจะให้เป็นค่าจ้างเสียแล้ว” นี่ถือเป็นการจ้างงานได้เพราะนางไม่ได้เอาตัวเข้าแลกนี่ เหลียงจิ่วเม่ยเข้ามาหลังฉากกั้นก่อนจะล้างคราบขาวขุ่นที่เปรอะเปื้อนมือก่อนจะใช้มือเปียกน้ำเช็ดอาภรณ์ที่เปรอะเปื้อนเช่นกัน เมื่อจัดการสิ่งนั้นเสร็จแล้ว นางก็รีบปลดเปลื้องอาภรณ์ตัวเดิมออก “กรี๊ด! ท่านเข้ามาด้วยเหตุใด” นางร้องเสียงหลง เท้าสะบัดกระแทกใส่บุรุษที่พรวดพราดเข้ามาอย่างแรง จนอีกฝ่ายต้องถอยห่าง “ขออภัย ข้าเห็นเจ้าเข้ามานาน คิดว่าจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงมาผลัดเปลี่ยนอาภรณ์บ้าง” เขากล่าวพลางเบือนหน้าหนีไม่ได้มองสตรีตรงหน้า “ในเมื่อรู้แล้วว่าข้ายังไม่เสร็จ ท่านก็รีบออกไปเสียสิ”&
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 9 สามีภรรยาควรช่วยเหลือกัน NC+++(1/5)
9 สามีภรรยาควรช่วยเหลือกัน ยามนี้เหลียงจิ่วเม่ยแทบจะยกเท้าก่ายหน้าผากตนด้วยความรู้สึกปวดหัวพลางนึกต่อว่าตนเองที่ก่อนหน้านี้ไม่น่าไปกลั่นแกล้งเขาเลย มิเช่นนั้นยามนี้นางคงไม่ถูกเขากลั่นแกล้งเช่นนี้ “นี่ท่าน! ท่านช่วยทำสิ่งใดก็ได้ให้มันสงบลงได้หรือไม่” จะให้นางนอนร่วมเตียงกับบุรุษที่มีแท่งหยกตื่นตัวพร้อมใช้งานเช่นนี้ ไม่ดีกระมัง “หากจะโทษต้องโทษเจ้าที่ทำให้มันตื่นตัว” “แต่ข้าทำเช่นนั้นไปเมื่อหนึ่งชั่วยามก่อนแล้วนะ” ยามนี้มันควรสงบจิตสงบใจกลายเป็นหนอนตัวน้อยแล้วไม่ใช่หรือ “ยังไม่ได้รับการปลดปล่อยมันจึงเป็นเช่นนี้ หากจะโทษ เจ้าก็ควรกล่าวโทษตนเองที่ปลุกมันขึ้นมา” “เฮ้อ! เช่นนั้นก็ตามใจท่านเถิด แต่อย่าเข้ามาใกล้ข้าเชียว มิเช่นนั้นข้าอาจจะลืมตัวจับมันหักคอได้” “อืม! ข้าพอจะเข้าใจได้ว่าเจ้ายังไร้ความสามารถในเรื่องพวกนี้นัก จึงไม่รู้จะทะนุถนอมมัน” “ไม่ต้องมายุยง
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 8 สามีที่ดูแปลกไป (5/5)
“ทำตัวเช่นนี้ค่อยน่ารักหน่อย” นางพึมพำเสียงเบา ก่อนจะยกชาขึ้นจิบ ยิ่งหลวนฟูเหรินพยายามจะจับบุตรชายแยกกับนางเพียงใด นางยิ่งรู้สึกว่าเขาจะยิ่งเกาะติดนางมากขึ้น “นี่ท่าน! ท่านไม่คิดว่ามันเกินไปหรือเจ้าคะ” “เกินไปอย่างไร เจ้าอยู่ในห้องกับข้าสองคนย่อมกำลังดี ไม่มากเกินไป” กราบไหว้ฟ้าดินกันแล้วอยู่ร่วมห้องกันสองคนก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ “ข้าหมายถึงการให้ข้ามานั่งเฝ้าท่านทำงานเช่นนี้ทุกวัน มันไม่เกินไปหรือเจ้าคะ” หรือจะกล่าวได้ว่ายามอยู่ในจวนเขาจะต้องมีนางอยู่ข้างกายตลอด คล้ายกับนางคือเครื่องรางปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 8 สามีที่ดูแปลกไป (4/5)
“ท่านพ่อ แม้ข้าจะถูกสมรสพระราชทานแต่งนางเข้ามา แต่ข้าก็ไม่คิดรับสตรีอื่นมาหยามเกียรตินาง และจะมีนางเป็นฮูหยินเพียงคนเดียว ดังนั้นหากท่านแม่ยังคงยืนกรานที่จะหาเรื่องนาง ข้าคงต้องพานางออกไปสร้างจวนใหม่” “อืม! พ่อเข้าใจแล้ว” “และหากท่านแม่ยืนยันจะรับฉู่เหลียนฮวาเข้าจวนโหว ก็คงต้องเป็นท่านพ่อแล้วที่ต้องรับนางเข้าเรือนหลัง จะได้สมใจท่านแม่เสียที” เรือนร้างที่ฮูหยินของเขาใช้บริเวณนั้นลอบเข้าออกจวนก็เป็นเรือนร้างของอดีตอนุฯ ภรรยาที่ท่านย่ารับมาให้บิดา สุดท้ายเพราะบิดาของเขาปรารถนาในตัวฮูหยินเพียงคนเดียวไม่ไปเยือนเรือนหลังนั้นแม้แต่เพียงครั้งเดียว สุดท้ายอนุฯ ผู้นั้นก็ตรอมใจตายหลังจากที่ท่านย่าของเขาเสียได้ไม่นาน “เพ้ย! เจ้าลูกคนนี้ เจ้าเห็นพ่อยังปวด
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 8 สามีที่ดูแปลกไป (3/5)
“จัดการตามเหมาะสม ขอเพียงไม่ถึงเลือดตกยางออก ย่อมไม่เกิดปัญหา” เขาเองก็เหนื่อยหน่ายใจที่จะตักเตือนมารดาแล้ว “ได้ ข้าจะจัดการให้” นางตอบรับก่อนจะขยับตัวเล็กน้อยเพื่อเตือนให้เขารีบลุกหนี แต่เขาก็ยังนิ่งเฉย “ช่วงนี้คนของเหลียงอ๋องติดต่อมาบ้างหรือไม่” “ตอนนี้ยังเจ้าค่ะ” ไม่รู้ที่เงียบหายเป็นเพราะคิดจะทำอันใดอยู่ “หากคนพวกนั้นติดต่อมาเมื่อใดให้รีบแจ้งข้า” “เจ้าค่ะ มีอันใดอีกหรือไม่” “หากเจ้าอยากทำการค้าให้มาขอเงินที่ข้า”&n
เขาน่ะหรือคลั่งรักข้า! บทที่ 8 สามีที่ดูแปลกไป (2/5)
ใช่แล้ว! มันต้องเป็นเช่นนั้นแน่ ๆ คงเริ่มพึงใจคุณหนูของนางตั้งแต่ที่สั่งให้บ่าวรับใช้ทุกคนห้ามเรียกคุณหนูของนางว่าฮูหยินรองแล้ว เมื่อประตูเรือนปิดลง นางก็จับมือของเขาที่โอบประคองอยู่ออกก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ มือเรียวที่มีรอยข่วนของเล็บหงายจอกชาขึ้นก่อนจะรินชาจิบแก้กระหาย ‘อ่า...ชานี้ช่างเย็นชืดยิ่งนัก’ หากไม่เพราะต่อปากต่อคำกับสตรีแซ่ซิวนาน นางคงไม่ยอมทนกินน้ำชาเย็น ๆ เช่นนี้หรอก หลวนจิ้นฝานมองมือของตนที่ค้างไว้ในท่าประคองก่อนจะเก็บมือของตนไปไพล่หลังแล้วเดินไปทรุดกายนั่งร่วมโต๊ะกับนาง “การกระทำไม่เหมาะสมวันนี้ของนางไม่ถูกใจท่านโหวเช่นนี้ คาดว่าอีกไม่นานคงลงมือจับท่านเข้าหอด้วยตัวเอง เมื่อถึงเวลานั้นท่านก็แค่คล้อยตามแล้วหาใครสักคนเข้าหอกับนาง เพียงแค่นี้ก็สามารถบังคับให้นางแต่งออกไปกับผู้อื่นได้โดยที่มารดาท่านก็ไม่อาจโต้แย้งได้” “อืม” เขาตอบรับก่อนทำท่าเหมือนจะพูดสิ่งใดต่อ แต่ประตูก็ถูกเปิดเข้ามาโดยซิวเหยาที่ยกป้านชามาพร้อมกับขนมและยา “ฮูหยินให้บ่าวช่วยทายาให้ก่อนดีหรือไม่เจ้าคะ” “วางยาเอาไ
บางทีคุณอาจจะชอบ
สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ19.4K viewsท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน
สายธารสะท้อนเงา448.9K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ20.1K viewsจวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ28.6K viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้11.5K viewsทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา
หวานใจ47.7K viewsซ่งเฟยหย่า นางหงส์คืนแผ่นดิน
ฉู่เฉียว529 viewsวาสนานี้เป็นของข้า
วอลจู76 views
