แชร์

บทนำ

ผู้เขียน: Sun Su
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-10 19:36:07

“นี่เธอพูดบ้าอะไรออกมา!!” เส้นเลือดข้างขมับของชายหนุ่มปูดนูนจนน่ากลัว เขารู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที เด็กสาวที่ว่านอนสอนง่ายอย่างที่ควรจะเป็น มาวันนี้กลับยืนจังก้า และพูดว่าจะให้เขาเป็นผู้ใหญ่ แล้วให้คนอื่นมาสู่ขอเธออย่างนั้นหรือ!

ก่อนหน้าเขาพูดประชดประชันเพราะอยากให้เธอเลิกตั้งคำถามกับเขาสักที และทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย แต่กลับได้ยินประโยคชวนปวดหัวเช่นนี้

ให้คนอื่นมาของั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ!!

“แก้วไม่ได้บ้านะคะ คุณอาทิตย์ไล่แก้วไปหาคนมาเลี้ยงแก้วใหม่ไม่ใช่เหรอคะ? ก็ถ้ามีคนกล้ามาขอแก้วจริง ๆ คุณอาทิตย์จะกล้าปล่อยแก้วไปไหมคะ?”

แก้วยิงคำถามคนตรงหน้าไม่หยุด ยอมรับสักนิดสิ ยอมรับว่าไม่อยากเสียเธอไป ยอมรับว่าเขาต้องการเธออยู่ข้างกาย!

“นี่เธอหาได้จริงงั้นสิ?” อาทิตย์กัดฟันถามอีกฝ่ายจนหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู

“ก็ถ้าแก้วหาได้ แล้วเขาก็พร้อมจะสู่ขอแก้ว ให้แก้วออกหน้าออกตาเป็นเมียเขา คุณอาทิตย์จะยอมไหมล่ะคะ?” เธอไม่ตอบเขาตรง ๆ แต่กลับถามคำถามที่อยากได้ยินคำตอบไม่หยุด

“ไม่!!!”

อาทิตย์โกรธจนควันออกหู เธอจะไปได้ก็ต่อเมื่อเขาเบื่อเธอแล้ว และต้องการให้เธอออกไปจากชีวิตเขาจริง ๆ ต่างหาก ต่อให้ปากจะว่าอีกอย่างแต่ใจกลับคิดตรงกันข้าม เขามันขี้หวง หวงคนหวงของ ไม่มีทางจะปล่อยไปง่าย ๆ แน่!

“เพราะอะไรเหรอคะ?”

“เพราะเธอจ่ายหนี้ฉันไม่ครบ อย่าคิดว่าจะไปไหนได้” เมื่อโกรธจนสรรหาคำพูดไม่ออกก็นึกได้เพียงแค่เรื่องนั้นแหละ เขาคิดไม่ออกนี่ จู่ ๆ เรื่องก็มาเสิร์ฟตรงหน้าแบบไม่ทันตั้งตัว เขาจะบ้าตาย!

“แล้วถ้าเขาจะจ่ายที่เหลือให้แก้วด้วยล่ะคะ”

“นี่มันจะมาขอเธอแถมจะจ่ายหนี้ให้ด้วยนี่นะ! ใจป๋าเกินไปแล้ว” เขาพูดประชดต่างหากเล่า ไม่ได้รู้สึกชื่นชมหรือยินดีด้วยเลยสักนิด อยากจะรู้จริง ๆ ว่าคนที่จะมาขอเธอหน้าตามันจะเป็นยังไง เขาจะด่าให้เสียหมาเลยคอยดูเถอะ

“แล้วคุณอาทิตย์จะเอายังไงล่ะคะ หนี้เขาก็จะจ่ายให้ ถ้าคุณอาทิตย์ห่วงเรื่องเงินล่ะก็_”

“ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องเงิน!”

“แต่คุณอาทิตย์บอกว่าเพราะเงินถึงไม่ปล่อยแก้ว!”

ต่างคนต่างตะโกนแข่งกันจนหน้าสั่นทั้งคู่ อาทิตย์อึ้งไปครู่หนึ่ง เขาไม่เคยคิดว่าแก้วจะมายืนเถียงเขาฉอด ๆ แบบนี้ได้ เขาควรปรบมือให้กับความก๋าแก่นและใจกล้าของเธอใช่ไหม?

คงไม่แน่นอน… สิ่งที่อาทิตย์ทำนั้นตรงกันข้าม เขาออกแรงดึงแก้วเข้าห้องในทันที

“ปล่อยแก้วนะ!”

อาทิตย์ไม่สน เขาดึงตัวหญิงสาวเข้าไปในห้องนอนอย่างร้อนใจ ก่อนจะเอ่ยเสียงดัง “ไม่ปล่อย!”

“งั้นก็บอกเหตุผลแก้วมาว่าทำไมไม่ปล่อยแก้ว ไม่เอาเรื่องเงินเพราะคุณอาทิตย์บอกแก้วเองว่าไม่เกี่ยวกับเงิน”

แก้วดีดดิ้นไม่พอยังพูดจาให้เส้นประสาทของอาทิตย์เต้นตุบตับจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ใครสอนให้เธอทำตัวน่าปวดหัวแบบนี้กันนะ?

“แล้วพอจะมีคนอื่นจะมาขอแก้วก็ไม่ให้ขอ เพราะอะไรคะ?”

“เธอจะให้คนอื่นมาขอเธอกับผัวตัวเองหรือไง!?”

อาทิตย์ทนต่อไปไม่ไหว เขาตะคอกใส่คนตัวเล็กเสียงดังลั่นอย่างคนลืมตัว ก่อนหน้ายังบอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับเธออยู่เลย แต่ทำไมพอเอาเข้าจริงก็หลุดปากพูดออกมาเองซะอย่างนั้น

“คุณอาทิตย์เป็นผัวแก้ว งั้นแก้วก็ต้องเป็นเมียคุณอาทิตย์สิคะ”

เพราะความต้องการที่จะมีสถานะ มีตัวตนของสาวน้อยนั้น ทำให้เธอใจกล้าโพล่งปากออกไป ทั้งที่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่คนตรงหน้าอารมณ์เย็น เป็นเวลาที่เขาตึงเครียดสุดขีด

และแน่นอนว่าต้องระบายมันออกมา ไม่อย่างนั้นเขาจะกลายเป็นคนบ้าทันที!

“อยากเป็นเมียฉันมากใช่ไหม? อยากจะให้ฉันเชิดหน้าชูตาเธอมากงั้นสิ” อาทิตย์กัดฟันกรอด มองร่างบอบบางในชุดนอนวาบหวิวที่เขามักจะให้เธอใส่ ก่อนที่ชายหนุ่มจะยกยิ้ม

รอยยิ้มที่ปรากฏบนหน้าไม่ได้เกิดขึ้นจากความรู้สึกดีใจร่าเริง แต่กลับเป็นรอยยิ้มที่ไม่สามารถอธิบายได้จริง ๆ มันออกจะน่ากลัวเสียด้วยซ้ำ

“แก้วแค่อยากให้คุณอาทิตย์ยอมรับใจตัวเอง ยอมรับว่าชอบแก้วเหมือนกับที่แก้วชอบคุณ” สาวน้อยเอ่ยเสียงเบาลง อารมณ์โมโหคลายลงเพียงแค่ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเข้ามาแทนที่ เธอแค่อยากให้เขารักเธอบ้าง มันยากขนาดนั้นเลยหรือ?

“ชอบงั้นเหรอ?”

อาทิตย์เอ่ยทวนคำที่สาวน้อยตรงหน้าบอก เขาทำท่าทีคิดบางสิ่งบางอย่าง ทว่ามือกับปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ปกปิดร่างกายออกทีละชิ้น ๆ แก้วมองตามการกระทำของเขา ความรู้สึกเย็นวาบที่สันหลังทำเธอขนกายลุกซู่ สองเท้าถอยหลังโดยสัญชาตญาณ

เขาใช้สายตาแบบนั้นกับเธอ และท่าทางการขยับแบบนั้น เขากำลังจะทำแบบนั้นตอนนี้น่ะเหรอ!?

“ชอบไม่ชอบฉันไม่เคยสนใจ”

“อึก!” แก้วถอยหลังจนชนกับปลายเตียงนอน เธอเริ่มรู้ตัวแล้วว่าสิ่งที่ตนทำนั้นกำลังจะส่งผลให้เขาจัดการเธอ แบบที่เธอไม่มีทางต้านรับได้

“รู้แค่ว่าฉันต้องสั่งสอนเธอสักหน่อย ไม่อย่างนั้นคงถือว่าฉันเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่ได้เรื่อง”

ชายหนุ่มที่ร่างกายส่วนบนเปลือยเปล่า เผยให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของชายชาตรี เขาสาวเท้าเข้าประชิดร่างบางที่กำลังถดตัวหนี แต่แน่นอนว่าต่อให้หนีอย่างไรก็หนีไม่พ้น เธอเลือกจะก่อกวนเขาเองนี่ เพราะฉะนั้นก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมาให้ได้ก็แล้วกัน

เก่งนักนี่ กล้าต่อล้อต่อเถียงกับคนแบบเขา...

“อยากเป็นเมียฉันมากใช่ไหมล่ะ งั้นก็นอนอ้าขาให้สมฐานะหน่อยสิ”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เผลอใจรักเมียเด็ก   เด็กเฮีย

    “แก้วเอ้ย ผัวเอ็งโทรมาอีกแล้ว” เป็นเสียงเรียกจากคนเดิมและประโยคเดิมที่เธอได้ยินรอบที่ห้าสิบของวันแล้ว เธอขี้เกียจรับจนเอาโทรศัพท์ไปวางไว้กับยาย สุดท้ายแล้วก็ต้องถูกเรียกอีกเช่นเคย“ปล่อยไว้แบบนั้นแหละจ้ะยาย หนูรับโทรศัพท์ทั้งวันแล้ววันนี้” แก้วบ่นเล็กน้อย ตั้งแต่เมื่อวานที่เขาขับรถออกจากเขตบ้านไป จนกระทั่งตอนนี้ก็โทรหาเธอแทบจะทุก ๆ ห้านาที นี่เขาเข้าขั้นอาการหนักแล้วนะเนี่ย“เขาเป็นห่วงเอ็งนะลูก มารับหน่อยเถอะ”ยายช่วยอาทิตย์สุดแรง แกเองเข้าใจทั้งอาทิตย์และแก้ว แต่หากสองคนนี้ยอมคุยกันและปรับความเข้าใจกันได้ก็คงดี อาจจะเป็นครอบครัวที่น่าอิจฉาครอบครัวหนึ่งเลยก็ได้“เฮ้อ~~” แก้วถอนหายใจไปหนึ่งที ก่อนจะยอมเดินมารับสายเขา เพียงแค่ยกหูขึ้นเท่านั้น…[คิดถึงมากเลย] ปลายสายไม่มีคำทักทายอื่นใดนอกจากคิดถึง คิดถึงนะ คิดถึงมาก แล้วก็...[รักนะ]หากเป็นปกติคงได้แต่ฝันกลางวันว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้หลุดออกจากปากคนแบบเขา ใครจะไปคิดว่าต้องมานั่งฟังคำพูดแบบนี้ของเขาวันละหลายร้อยรอบจนรู้สึกเอียนเล็ก

  • เผลอใจรักเมียเด็ก   ดูแลตัวเองด้วยนะ

    หญิงสาวม้วนตัวกลับมาและออกแรงผลักเขาให้ออกห่างในทันที คิดจะมาอาศัยจังหวะแบบนี้ฉวยโอกาสกับเธองั้นหรือ ช่างเป็นคนแก่ที่หน้าไม่อายจริง ๆ“อย่ามาแตะตัวแก้วแบบนี้นะ” แก้วเอ่ยด้วยเสียงดุ ๆ แก้มป่อง ๆ ที่เมื่อก่อนยังไม่เป็นก้อนกลมขนาดนี้ ทว่าเวลานี้กลับน่ารักน่าชังขึ้นมาก เมื่อก่อนก็นับว่าเป็นคนสวยมากคนหนึ่ง มาตอนนี้ก็สวย แต่เพิ่มความน่ารักมาด้วยเช่นกัน“ขอโทษครับ เมื่อกี้ไม่ได้ตั้งใจ” เขาโกหก จริง ๆ เขานั้นตั้งใจทำเพื่อให้เธอสบายตัว แต่ที่ต้องโกหกไปนั่นก็เพราะไม่อยากให้แก้วอารมณ์ไม่ดีมากไปกว่านี้“ชิ” แก้วจือปากทำเสียงจิ๊จ๊ะไม่พอใจเล็กน้อย ก่อนจะเดินดุ่ม ๆ ไปทำมื้อเช้ากินเอง อาทิตย์แอบเสียใจและเสียดายอยู่บ้าง มื้อเช้าของวันนี้เขาตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อเธอกับลูก ลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้าเพื่อทำของอร่อย ๆ ที่เขาไม่เคยจะได้ทำให้ใครได้กินนอกจากแก้ว แต่เสียดายที่เธอไม่ยอมแตะมันเลยสักนิด“อร่อยไหม?” อาทิตย์นั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามกัน มองดูหญิงสาวที่ครอบครองพื้นที่ทั้งหมดในหัวใจเขา เธอกำลังเคี้ยวตุ้ย ๆ ไม่ต่างกับเจ้าหนูแฮมเตอร์เวลา

  • เผลอใจรักเมียเด็ก   ไปให้ไกล

    “อะ เอ่อ…” อาทิตย์อึ้งไปชั่วขณะ เมื่อรู้ว่าแก้วยังไม่หลับ อาการดีใจออกหน้าออกตาเมื่อครู่ที่ผ่านมาเริ่มหุบหาย เขามองเธอที่คาดเดายากมากในเวลานี้อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“ขยับออกไปได้แล้ว ไปไกล ๆ”แก้วเอ่ยอย่างคนไม่ยี่หระ ความรู้สึกที่ถูกคนรักเมินเฉยเป็นแบบนี้นี่เอง เมื่อก่อนเขาไม่เคยเข้าใจแก้วเลย ตอนนี้เขากำลังลิ้มรสและได้สัมผัสกับสิ่งที่เขาเคยทำกับเธอแล้ว เขากำลังได้รับผลของการกระทำและคำพูดที่ตัวเองเคยทำไว้อย่างไม่ต้องสงสัย“งั้นเดี๋ยวฉันไปเตรียมอาหารเช้ารอนะ” อาทิตย์ดูขยันขันแข็งมาก็เป็นพิเศษ ดูเหมือนว่าเขานั้นต้องการเอาใจคนที่นอนอยู่บนเตียงเป็นอย่างมาก“…” แก้วไม่พูดอะไรต่อ เธอปิดเปลือกตาลงอีกครั้งเพราะยังรู้สึกง่วงงุนอยู่ อาทิตย์จึงยอมลงไปทำมื้อเช้ารออย่างขยันขันแข่ง ต่างจากเมื่อก่อนที่มีเพียงแก้วทำให้หมด เขาแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำผ่านไปหลายชั่วโมง กว่าที่เขาจะทำมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อย อาหารเช้ามากมายถูกวางเรียงกันบนโต๊ะกินข้าว ช้าวนี้ยายออกไปเยี่ยมเพื่อนบ้านที่ป่วย ภายในบ้านจึงมีเพียงเ

  • เผลอใจรักเมียเด็ก   ยอมไม่มีสิทธิ์ (ต่อ)

    อาทิตย์ไม่มีทางเลือก แม้จะไม่เต็มใจแต่เวลานี้เขาเลือกมากไม่ได้แล้วจริง ๆ อย่างน้อยเขาก็ขอเพียงให้ได้อยู่ใกล้สองแม่ลูก ได้ดูแลเธอและลูกให้ปลอดภัยก็ถือว่าเพียงพอแล้ว“ฉันยอมไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวแแก้วกับลูกก็ได้ แต่ขอร้องอย่าไล่ฉันไปไกล ๆ เลยนะ ขอให้ฉันได้เดินตามหลังแก้ว คอยดูแลให้แก้วกับลูกปลอดภัยก็พอ”เขารู้ดีว่าแก้วนั้นไม่มีทางให้อภัยเขาในเร็ว ๆ นี้แน่นอน แต่อย่างน้อยหากเขาได้อยู่ข้างกายเธอ ได้ดูแลเอาใจใส่เธอแบบที่เขานั้นเคยบกพร่องในเมื่อก่อน นั่นก็ถือว่าดีมาก ๆ แล้ว ต่อให้จะเสียใจอยู่บ้างที่ไม่มีโอกาสได้ใช้สิทธิ์ความเป็นพ่อของลูกก็ตาม แต่เขานั้นต้องยอมรับ…“ดี งั้นก็ปล่อยแก้วได้แล้ว” แก้วดิ้นจนหลุดออกจากอ้อมแขนแกร่งที่โอบอุ้มเธอไว้ ก่อนที่จะสะบัดตูดเดินขึ้นบ้านชั้นสองไป โชคดีที่บ้านไม่สูงมาก ไม่อย่างนั้นคนท้องเกือบเจ็ดเดือนแบบเธอมีหวังได้กลิ้งแทนเดินแก้วเหนื่อยและอ่อนเพลียมากจนขี้เกียจจะตอบโต้กับเขาต่อ เธอเดินเข้าห้องที่ยายเตรียมไว้ให้ ซึ่งก็คือห้องนอนเก่าของเธอเมื่อครั้งยังเป็นเด็กเธอปีนขึ้นเตียงนอนเพราะหมดเรี่ยวแร

  • เผลอใจรักเมียเด็ก   ยอมไม่มีสิทธิ์

    “แก้ว แก้ว” เสียงเรียกจากคนที่อยู่หน้าบ้านทำให้ทั้งคู่เลิกยื้อยุดกันเเล้วหันไปมอง เป็นยายของแก้วที่กลับมาจากสวดมนต์ที่วัด แกกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาทั้งน้ำตาคลอด้วยความดีใจ ดีใจที่หลานสาวที่เฝ้ารอกลับมาสักที“ยาย~” แก้วผลักอาทิตย์ออกห่าง ก่อนจะรีบพุ่งตัวเข้าไปโอบกอดผู้เป็นยาย นี่คงเป็นอ้อมกอดแรกตั้งแต่เล็กจนโต เพราะที่ผ่านมาท่านไม่ค่อยแสดงความรักกับเธอเลย“เอ็งไปอยู่ไหนมา นี่ไปแอบอยู่จนท้องโตขนาดนี้เลยเรอะ? ฮึก~” หญิงวัยชราเอ่ยคล้ายกับดุหลานสาว ทว่าน้ำเสียงกลับไม่สื่อออกมาเช่นนั้น ฟังดูแล้วน้ำเสียงที่เปล่งออกมาล้วนเต็มไปด้วยความห่วงใยอีกฝ่าย“แก้วขอโทษ~” แก้วร้องไห้ออกมาโดยไร้สุ้มเสียง เธอรู้สึกผิดที่กลับมาตัวเปล่าเช่นนี้ ไม่สิ เธอหอบลูกกลับมาฝากยายแทนความสำเร็จให้ยายได้ภาคภูมิใจบ้างต่างหากล่ะ“หนูขอโทษที่ทำให้ยายภูมิใจไม่ได้”เธอเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด ไม่เพียงแค่ยายที่รับรู้ อาทิตย์ที่ยืนนิ่งอยู่ข้างกายก็รับรู้ด้วยเช่นกัน เขาอยากเข้าไปกอดปลอบหญิงสาว อยากขอโทษเธอเพราะเขานั้นคือสาเหตุทุกอย่

  • เผลอใจรักเมียเด็ก   ไม่ยอมรับ

    ภาพสะท้อนของชายหนุ่มในชุดธรรมดา เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนต์ขาสามส่วนสวมรองเท้าแตะแบบที่เจ้าตัวตอนอยู่กรุงเทพไม่เคยใส่ ใบหน้าแม้จะยังหล่อเหลาทว่ากลับเศร้าหมองไม่มีราศี ในมือเต็มไปด้วยของกินของใช้มากมายที่เจ้าตัวนั้นตั้งใจซื้อมาฝากยายกับตาของเจ้าหล่อนที่เขาเฝ้ารอในที่สุดเขาก็ได้เจอเธอ... เจ้าของร่างที่สั่นเทานั้นดีใจจนสะอื้น ซ้ำยังตกตะลึงกับหน้าท้องนูนของหญิงสาวที่กุมหัวใจเขา อาทิตย์สติกลับเข้าร่างในไม่ช้า เขาทิ้งของในมือทุกอย่างก่อนจะโถมร่างเข้ากอดอีกฝ่ายแน่นด้วยความคิดถึงและโหยหาสุดหัวใจ“ฮรึก~ ฉันคิดถึงเธอมากรู้ไหมแก้ว คิดถึงมากเลย~” ปลายเสียงสั่นไหวราวกับคนจะขาดใจ ร่างหนาที่สวมกอดเธอนั้นสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา ส่วนเธอนั้นกลับยืนตัวแข็งทื่อ มือที่ทิ้งข้างลำตัวเวลานี้เริ่มบีบแน่นขึ้น“ฮึก ฮือ~ ยะ อย่าไปไหนได้ไหม อย่าทิ้งฉันไปไหนอีกได้ไหม~”กระทั่งเสียงสะอื้นไห้และคำวอนขอให้เธอไม่ทิ้งเขาไปนั้น ฟังแล้วเหมือนจะขาดใจไปกับคนร้องไห้อยู่รอมร่อ แต่แก้วกลับยืนนิ่งไม่ไหวติง ยิ่งทำให้อาทิตย์กอดร่างนั้นแน่นขึ้นราวกับกลัวว่าเธอนั้นจะหายไปอีกครั้ง

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status