ผัวฝรั่ง [3]

สองเรือนกายปะทะแนบชิด ชายหนุ่มโอบกอดร่างบางกายเล็กไว้ในอ้อมแขน เรือนหน้าชายหนุ่มค่อยๆ โน้มตัวลงต่ำ เพื่อขอมองหญิงสาวเบื้องหน้าอย่างใกล้ชิด รอยยิ้มของเขาเริ่มเผย เมื่อพบว่าเธอไม่ได้ขี้เหร่เมื่อมองไกลๆ เวลาที่มองใกล้ๆ ดวงตาของเธอสวยพิเศษมาก

หญิงสาวมิได้ปฏิเสธหรือขัดขืน แววตาจรดจ้องมองตอบต่อชายต่างชาติซึ่งอยู่เบื้องหน้ายามนี้ ยิ่งมองใกล้ๆ หัวใจเธอยิ่งเต้นแรงในความเงียบ ไม่เคยถูกชายใดโอบกอดนอกจากคนในครอบครัว หลังจากบิดาเธอจากไป เหลือเพียงเธอคนเดียวซึ่งยังคงยืนหยัดอยู่ในบ้านหลังนี้

ในความเงียบอยู่แทรกด้วยการขยับกายผ่านเสื้อผ้าเนื้อดี กับเสียงบดเบียดของริมฝีปากชายลงน้ำหนัก แนบชิดแลกลิ้นตวัดลิ้นเข้าไปภายในโพรงปากหญิงสาว ทำให้อารมณ์พิมพ์วิไลเริ่มคุกกรุ่นร้อนรุ่ม เมื่อถูกเขาบุกรวดเร็ว หลังจากเธอบอกเขาว่าจ้างให้เป็นสามี

พิมพ์วิไลแทบหมดแรง หลังจากถูกเขาโอบกอดไว้ในอ้อมแขน รับรสจุมพิตร้อนแรงแทบอ่อนระทวย ราวกับเขาชำนาญหลังผ่านการแต่งงาน ถูกเมียหอบลูกหนีไปจากเขาอีก ยามนี้เขากลายเป็นเทพบุตรคนใหม่ เพียงเธอผู้เดียว

อีกมือค่อยเลื่อนลงต่ำเพื่อร้นกระโปรงขึ้น พยายามเปิดเผยช่วงล่างเพื่อชอนไชต่อไป ควานหาความเป็นสาวของเจ้านายสาวผู้บันดาลชีวิตใหม่แก่เขา...

“เดี๋ยว...” พิมพ์วิไลไม่ทันตั้งตัวรับมือเขา ถูกเขาเดินเข้ามาหา และบุกประชิดตัวรวดเร็วจนเธอทำได้เพียงแค่รับแรงปรารถนาจากเขา ราวกับเขาอดทนบ่มเพาะมาระยะเวลานาน ที่เร่ร่อนอย่างโดดเดี่ยวเดียวดายมานาน เธอไม่รู้ว่าเขาถูกทิ้งไว้แบบนั้นนานแค่ไหนแล้ว

“อย่าพึ่งพูดสิ นี่เรากำลังลองงานกันอยู่มิใช่รึ?” โจเซฟกล่าวถามระหว่างเขากำลังทดสอบงานสัมภาษณ์ให้แก่พิมพ์วิไลอยู่

“ฉันรู้แล้วว่านายมีฝีมือ แบบนี้ฉันจ้างนายสุดตัวเลย” พิมพ์วิไลอยากจะหยุดเขา เพราะไม่เช่นนั้นคงได้ถูกเขาจับเธอทำเมียจริงๆ จังๆ แม้ว่าเธอตั้งใจว่าจะจ้างเขาทำผัวแท้ๆ สองมือเล็กๆ พยายามยกขึ้นมาเพื่อยันกายเขาออกไป

ริมฝีปากบางสวยยังคงถูกลิ้นฝ่ายชายแทรกแย้มช่องปาก บดเบียดความเป็นชายเข้าหากาย และยิ่งไปกว่านั้นอีกมือโอบกายอ้อมไปเบื้องหลัง เพื่อควานหาซิบหลังปลดมันออกจากกายเธอ...

“ผมว่าเรามาทำกันให้จบงานไปเลยดีกว่า คุณจะได้รู้ว่าผมมีฝีมือขนาดไหน” น้ำเสียงภาษาอังกฤษ์เข้มข้นจริงจัง พิมพ์วิไลกลืนน้ำลายค่อนข้างยาก เมื่อปากเธอถูกเขายึดครอง บดเบียดดูดแรงราวกับโหยกระหายอย่างแรงกล้า

******

มือบางลดต่ำลงเพื่อตอบสนองคำพูดเขา อย่างน้อยเธออยากจะลองใกล้ชิดผู้ชายบ้าง ในแบบที่คนเป็นแฟนเขาทำกัน นี่เป็นโอกาสดีของเธอแล้ว ที่จ้างเขามาทำผัวและเขาก็ยินดีจะทำงานให้เธอ ไม่รู้ว่าเพื่องานหรือว่าเขาชอบเธอจริงๆ

“คุณตัวเล็กน่ารักมากๆ เลยนะครับ คุณพิมพ์ฯ” เขาละริมฝีปากออก พูดกระซิบพลางหอมซอกคอหญิงสาว เนื้อตัวน่าสูดดมน่าค้นหา เธอไม่ใช่ผู้หญิงขี้เหร่ในสายตาคนอื่น จัดว่าเธอเป็นคนน่ารักและมีน้ำใจมากเลยทีเดียว ทำเพื่อช่วยเหลือเขา และพาเขามาบ้าน เพื่อให้เขามีชีวิตใหม่ อีกทั้งเธอยินยอมให้เขาได้ครอบครอง เพื่อดูแลเธออีกต่างหาก

“นายชอบฉันหรือเปล่า?” พิมพ์วิไลถาม เพราะไม่แน่ใจว่า คนขี้เหร่อย่างเธอจะมีผัวจริงๆ จังๆ กับเขา ทั้งๆ ที่ตั้งใจว่า แค่จ้างมาเป็นสามีชั่วคราว...

“คนหน้าตาดี ใจทรามมีมากมาย แต่หากใครสักคน จะใจดีเอื้ออาทรช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก แม้เธอจะไม่สวยขี้เหร่เพียงใด เธอจะกลายเป็นนักบุญที่สวยงาม” ชุดของพิมพ์วิไลถูกปลดออกจากกาย ทำให้สีหน้าหญิงสาวตื่นตระหนก เผลอยกสองแขนขึ้นปิดหน้าอกซึ่งยังมีแค่ชั้นในลูกไม้ขวางกั้นบางๆ เอาไว้

“และผมยินดีที่จะยอมตอบแทนเพื่อเธอคนนี้...” สองมือเขาละห่างจากกายพิมพ์วิไล เริ่มปลดเสื้อผ้าของตัวเอง โดยสายตาไม่ละเว้นวางจากหญิงสาวเบื้องหน้า เหลือเพียงกายเปลือยเปล่าซึ่งกำลังจะเดินกลับไปหาเธออีกครั้ง

“คุณตั้งใจให้มันเกิดขึ้นแบบนี้อยู่แล้วนิครับ ตั้งแต่วินาทีแรกที่คุณปลุกผมจากการนอนหลับใกล้สิ้นใจ... คุณให้ชีวิตใหม่แก่ผม ให้เสื้อผ้า ให้อาหาร หรือแม้กระทั่งความเป็นอยู่ที่สุขสงบมากขึ้น...”

น้ำเสียงของโจเซฟแทบจะสะกดพิมพ์วิไลให้ตั้งใจฟังเขา เอ่ยคำขอบคุณต่อเธอมากมาย หรือแม้กระทั่งเรือนกายที่แสนงาม ภายใต้ความสกปรกและไร้คนสนใจเหลียวแล

มือบางหญิงสาวลดต่ำลง เผยเรือนหน้าอกกลมใต้ชั้นในลูกไม้สีเนื้อ ปล่อยให้สองมือหนาเอื้อมไปด้านหลัง เพื่อปลดตะขอออกจากกัน เพื่อเปิดเผยเรือนอกงามคู่นี้ต่อหน้าเขา...

ความเป็นชายเริ่มตื่นตัวและแข็งตัว แววตาหญิงสาวเริ่มเปลี่ยนจากการมองเรือนกายงามของเขา เลื่อนต่ำลงมาพบกับองคชาติซึ่งกำลังเคลื่อนไหวเล็กน้อย ริมฝีปากหญิงสาวเริ่มจะแห้งผากเล็กน้อย ทำให้โจเซฟโผสวมกอดเธอเอาไว้อีกครั้ง เพื่อบรรจงจูบริมฝีปากได้รสหวานอีกครั้ง

“ผมจะทำหน้าที่เป็นสามีรับจ้างให้ดีที่สุด” โจเซฟกล่าวพร้อมอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขน มองหาทำเลดีๆ สักแห่ง เพื่อเสพสมกับหญิงสาวหลังจากเธอยินยอมพร้อมใจ เพื่อให้เขาได้เข้าใกล้แนบชิดกายเธอได้มากมายเพียงนี้

******

ร่างบางหญิงสาวถูกวางอยู่บนปลายเตียงภายในห้องส่วนของพิมพ์วิไล พร้อมด้วยกายชายหนุ่มตะแคงอยู่ด้านหลัง ดึงร่างเล็กสวมกอดแนบชิดเบียดกับเรือนร่างชายผอมบาง ร่างแกร่งพร้อมกับความเป็นชายกำลังถูไถอยู่กับร่องก้นของพิมพ์วิไล

หญิงสาวรู้สึกหายใจไม่สะดวก เนื่องจากหัวใจเต้นแรงรัว เธอไม่เคยถูกชายใดสวมกอดมาแบบนี้มาก่อน แม้จะเคยแอบชอบใครสักคน มักจะถูกหัวเราะเยาะและปฏิเสธความรักที่มีให้ ไม่เคยมีใครดีต่อเธอจริงๆ จังๆ เพราะรู้ว่าเธอรวย และหน้าตาขี้เหร่เพียงใด

แต่สำหรับโจเซฟเขาไม่เคยมองเธอขี้เหร่ กลับยิ้มแย้มชื่นชมในความใจดี มีน้ำใจช่วยเหลือเขา การตอบแทนของเขาในครั้งนี้ที่มีต่อเธอ มันทำให้เธอมีความสุข และเขาอาจจะพบกับความจริงเกี่ยวกับเธออีกเรื่องหนึ่ง หากพิมพ์วิไลยังไม่ห้ามเขาเรื่องความเป็นส่วนตัว

“โจเซฟ...” พิมพ์วิไลคิดว่าเธออาจจะเลยเถิดมามากแล้ว หากยังปล่อยให้เขารุกอยู่อย่างนี้

“ครับผม”

“นายมีฝีมือนะ การลองงานนายจบแล้ว ควรพอได้แล้วนะ” ฟังจากน้ำเสียงแล้วเธอเองก็ไม่อยากหยุดเหมือนกัน เพราะเขาทำให้เธอเคลิบเคลิ้ม ยามเมื่อถูกเขาสวมกอดจากเบื้องหลัง เธอใช้ชีวิตมาอย่างโดดเดี่ยวเพียงลำพังมายาวนาน

“ทำตัวเป็นภรรยาที่น่ารักสิครับ ผมกำลังทำหน้าที่สามีรับจ้างอยู่ เราควรเล่นเกมส์นี้จนจบ” โจเซฟรู้สึกตื่นตัวมาก พลางแนบจมูกซุกเข้าหาซอกคอจากกายหลัง สองแขนโอบกอดร่างเล็กไว้แนบกายชาย และความเป็นชายเริ่มจะเคลื่อนคล้อยเข้าใกล้กับเขตหวงห้ามเข้าไปทุกที...

และเขาไม่อาจหยุดกลางคันได้ เพราะเขาไม่ได้นอนกับใครนานมาเป็นปี หลังจากภรรยาหอบลูกหนีไปจากเขา... วันนี้เขาอยากจะทำให้นายจ้างสาวของเขามีความสุขที่สุด เพื่อตอบแทนความมีน้ำใจของเธอ

“ฉันไม่ได้เล่นเกมส์ ฉันจ้างนายนะ โจเซฟ...” เพียงหญิงสาวพยายามจะหยุดต่อและห้ามเขา ความเป็นชายเริ่มบดเบียดเข้าหากลีบอวบ พยายามแหวกและแทรกเข้าระหว่างกายช่วงล่าง

แม้หญิงสาวจะพยายามหุบต้นขา เพื่อปกปิดพื้นที่สงวน แต่มือหนาไวพอจะคว้าต้นขาข้างหนึ่งไว้ เพื่อดึงมันให้เปิดถ่างขากว้าง ปล่อยให้ความเป็นชาย สอดเข้าไปในกายเธอ เขาพยายามจะดันมันเข้าไป และต้องตกตะลึง เมื่อสีหน้าเขาตื่นตระหนก

แต่ร่างกายชายหนุ่มกลับเคลื่อนไหวอย่างลืมตัว เผลอทะลวงความบริสุทธิ์ของพิมพ์วิไลในทันที หญิงสาวกรีดร้องเสียงหลง ร้องไห้น้ำตาเล็ดตัวสั่นจนแทบทนไม่ไหว ความเจ็บปวดมากมายถาโถมจนเธอมิอาจหนีไปจากเขา...

ความเป็นชายถูกดันเข้าไปภายในให้สุดทาง พบกับเส้นทางใหม่ซึ่งมีเขาเป็นผู้ค้นพบเป็นบุคคลแรก

“คุณพิมพ์...” โจเซฟไม่อาจหาคำใดเอ่ย นอกจากเขาจะแอบลอบยิ้มแย้มอย่างเป็นสุข นี่เขาเปิดสาวบริสุทธิ์หรือนี่ แถมเธอยังเป็นคนมีฐานะร่ำรวยอีกด้วย ไม่น่าเชื่อเลยว่าเธอจะยอมปล่อยให้เขาลงมือได้ถึงเพียงนี้...

“ฉัน...” หญิงสาวไม่นึกไม่ฝันมาก่อนเลยว่า เธอจะได้นอนกับผู้ชายซึ่งเก็บมาจากป้ายรถเมล์ จับเขาอาบน้ำแปลงโฉมกลายเป็นเทพบุตรสุดหล่อ อีกทั้งเรื่องรักบนเตียงเขาก็เก่งชำนาญ ไม่นึกเลยว่าเธอจะตาถึงเรื่องมองผู้ชายได้เพียงนี้

“ผมจะทำให้คุณมีความสุข” เรือนกายชายหนุ่มยังคงแนบชิด กอดร่างบางไว้ในอ้อมแขน พลางกระเซ้าสะโพกเข้าหาความเป็นสาว ด้วยการดันองคชาติเข้าไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า

******