เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 6 [1]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-19 16:20:21
บทล่าสุด
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 10 [2]
[ ไฟลามทุ่ง ] ------------------ภายในห้องพักบนชั้นสี่สิบของโรงแรมหรู เขามีแต่ดาวล้อมเดือน อันนี้กาฝากล้อมเดือน เป็นอะไรที่ไม่เข้ากันอย่างยิ่ง ยิ่งเห็นยิ่งเกลียดจนอยากบดขยี้ให้ตายคามือ"สไบแพร... คณะดิจิทัลมีเดีย ครอบครัวแลดูไม่ได้ลำบาก แต่เลือกสอบชิงทุนเข้ามา พวกชนชั้นกลางใฝ่สูงนี่เอง ...น่าสนใจ ๆ" แดนนี่อ่านข้อมูลที่สายข่าวส่งมาให้ กับรูปถ่ายใบหน้าหญิงสาวอีกหลายอิริยาบถ เธอคือเป้าหมายรายต่อไปเพราะชักจะทำตัวเด่นดังเกิน ตั้งแต่คบกับมหาสมุทรรอบก่อน ตอนนั้นเขาไม่ได้ให้ความสนใจแต่มาตอนนี้ดูเหมือนชีวิตจะดีเกินหน้าเกินตาเพื่อนร่วมทุนคนอื่น"เอามาเล่นสักเดือนสองเดือนแล้วส่งขายดาร์กเว็บ ตอนนี้ที่นั่นของขาดพอดีหนิ ไม่มีเหยื่อไว้ถ่ายคลิป" เภาเปิดขวดวิสกี้เทใส่ปากอย่างไม่แยแส รสชาติฝาดเฝื่อนไหลลงคอสะใจดียิ่งนัก"แล้วมึงจะเอายังไงกับผู้หญิงที่รอดไปได้วะ ถ้ามันฟื้นขึ้นมามันสาวถึงเราแน่ ชิงส่งคนไปฆ่ามันดีไหม ให้ตาย ๆ ห่าไปจะได้จบ" วาดิมตาวาวเมื่อพูดถึงเรื่องฆ่าคน อาการเสพติดแสดงออกมาอย่างชัดเจน"ไม่เป็นไร ก่อนที่กูจะปล่อยให้มันหนีไปกูขู่มันไว้แล้ว ถ้ามันกล้าปริปาก ครอบครัวมันก็จบเห่" แดนนี่แสนม
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 10 [1]
[ ไฟลามทุ่ง ]------------------กลัวก็กลัวแต่ก็อยากติดตามสถานการณ์ อาจารย์ปล่อยก่อนเวลาเพราะตัวเองแล้วก็นักศึกษาไม่มีกระจิตกระใจเรียนต่อ ฉะนั้นตอนนี้ฉันกับเพื่อน ๆ จึงมาอยู่กันที่คณะบริหาร กำลังเดินไปยังตึกเก่าที่ใช้เป็นอาคารทำกิจกรรมและห้องชมรมต่าง ๆ ส่วนตึกใหม่ที่สร้างใหญ่ยิ่งกว่าเดิมตั้งตระหง่านบดบังตึกเก่าพร้อมป้ายชื่อคณะใหม่เอี่ยมบ่งบอกว่าการเรียนการสอนของที่นี่เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ส่วนภาคธรรมดาแยกอาคารออกไปอีกหนึ่งหลังซึ่งเล็กกว่าตึกเก่าอยู่ลึกเข้าไปตามหาง่ายเพราะผู้คนมารวมตัวกันเยอะมากเพื่อดูเหตุการณ์ ได้ยินว่าศพยังไม่ถูกพาออกไป กำลังพิสูจน์หลักฐานและรอญาติมายืนยันตัวตน"โอ้โห ขนาดแก๊งราชายังมาดู" แพทชี้ไปยังแก๊งของมหาสมุทรที่นั่งอยู่ในศาลา ขณะที่เจ้าหน้าที่กำลังยืนคุยกัน บ้างก็กำลังตรวจเช็คศพ คลอด้วยเสียงของนักข่าวรายงานข่าวกันอย่างเข้มข้น"โหดร้าย" สปายว่าเสียงเบาหวิว"แกว่าคนทำจะโดนจับป้ะ" แกรนด์คุยกับมาดี"ไม่มีทาง ...เส้นสาย อำนาจเงิน ในประเทศนี้ซื้อได้ทุกอย่างแหละ" คำพูดออกมาจากปากทายาทเศรษฐีก็คงจะจริง"มันถึงได้เหิมเกริมขนาดนี้ไง ชีวิตใครก็ไม่ควรถูกพรากไปเพียงแค่ไม่ถ
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 9 [2]
[ หายนะ ] -------------------- โรงพยาบาลอิมพีเรียล "ฮึก ฮือออออ ลูกสาวน้าไปทำอะไรให้ใคร ทำไมถึงทำร้ายลูกน้าขนาดนี้" "ลูกน้าก็แค่ไปเรียนหนังสือ ฮะ ฮืออออ" เสียงร้องไห้เจ็บปวดหัวใจของผู้เป็นแม่ทำเอาฉันกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว แม่ของคนที่ถูกทำร้ายนั่งทรุดอยู่หน้าห้องไอซียูโดยมีพยาบาลกับหัวหน้ากลุ่มคอยปลอบประคอง "โอเคไหม" จิณณ์เอ่ยถามพร้อมโอบไหล่ฉัน "สงสารคุณน้า" ปาดเช็ดน้ำตา หากฉันเป็นคนทัี่โดนทำร้ายเชื่อว่าคนในครอบครัวก็คงมีสภาพไม่ต่างจากคุณน้าในตอนนี้ ตรงที่ฉันยืนอยู่ยังมีตำรวจอีกสี่นาย แล้วก็คนในกลุ่มนักศึกษาทุนอีกสองคน เรื่องถึงมือตำรวจเรียบร้อย หวังว่าจะจับคนร้ายได้โดยเร็ว ก็พวกกลุ่มแก๊งในมหาวิทยาลัยนั่นแหละ สอบสวนจากพวกที่ชอบแกล้งคนอื่นเดี๋ยวก็เจอตัว แต่อยู่ที่ว่าอำนาจเงินจะยิ่งใหญ่ถึงขนาดล้มคดีได้ไหม ใจไม่ดีเลยจริง ๆ จากนั้นเราทั้งหมดย้ายมานั่งในห้องรับรองของทางโรงพยาบาล เอกชนชั้นนำอำนวยความสะดวกโดยจิณณ์ผู้สืบทอดคนต่อไปหรือก็คือว่าที่ท่านประธานหนุ่มไฟแรงนั่นเอง อิมพีเรียลเป็นโรงพยาบาลสุดหรูที่มีสาขาอยู่ทั่วเมืองหลวงและปริมณฑล นอกจากนี้ยังมีโรงพยาบาลเอกชนในเครือชื่ออื่น ๆ ต
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 9 [1]
[ หายนะ ]-----------------ขอให้ฟ้าผ่าตายรอบที่หนึ่งร้อย ฉันสาบานเลยว่านับตั้งแต่นี้ไปจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับมหาสมุทรอีก!โมโหมาก ดูปากสิ บวมแล้วก็ยังได้แผลมาอีกต่างหาก ไหนจะรอยตรงลำคอ หน้าอกก็ด้วย ถ้าเขาทำอย่างอ่อนโยนสักนิดฉันคงไม่คิดอะไรหรอกแต่นี่เล่นรุนแรงทุกวินาทีเลย"ฮึ่ย! แค้นนนนนน"พอมีรถเป็นของตัวเองจะไปที่ไหนก็ได้ ฉันไม่ขับกลับบ้านในทันที เลือกที่จะแวะร้านหมูกระทะกินแก้เซ็ง ร้านอยู่ติดกับคอนโดใหม่ ที่ทั้งใหญ่แล้วก็ไฮโซหรูหรา แลดูไม่เข้ากันเลยค่ะ แต่อย่างว่าประเทศไทยกับของกินน่ะมีอยู่ทั่วทุกที่ ถ้าเป็นต่างประเทศนะตกดึกแบบนี้ปิดหมดทุกร้าน หิวก็ค้นตู้เย็นกินเอาร้านเป็นร้านแบบเปิด ฉันเลือกนั่งติดฟุตบาทเพราะลมมันโกรกดี นอกจากติดคอนโดหรูแล้วนะยังติดกับที่ดินรกร้าง เห็นติดป้ายกำลังจะทำสวนสาธารณะ เป็นพื้นที่ของคอนโดนั่นแหละ จัดสรรให้ลูกบ้านไว้พักผ่อนหย่อนใจ สงสัยทำไมไม่ทำให้เสร็จพร้อมกันไปเลย คงเพิ่งขอซื้อที่ดินได้ละมั้งนั่งคิดไปเรื่อย พอพนักงานเอาเตามาตั้งฉันก็ลุกไปหมูมาย่าง บุฟเฟ่ต์แบบบริการตัวเอง อยากกินอะไรมากแค่ไหนตักตามสบาย ขอแค่กินหมด ถ้าไม่หมดปรับขีดละสามร้อย(ไม่รู้ปรับราคานี้จ
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 8 [2]
[ ระเบิดเวลา ] -------------------- "หลังจากเอาแต่เก็บตัวอยู่ในโรงแรมกว่าสองอาทิตย์ ตอนนี้หมอนั่นเริ่มเคลื่อนไหวแล้วครับ" "มันไปที่ไหน" "โรงพยาบาลที่คุณเวหาพักรักษาตัวอยู่ครับ มีรายงานขอเข้าเยี่ยมแต่ทางเราไม่อนุญาตเลยกลับออกไปครับ" "เพิ่มกำลังคุมเข้มกว่าเดิม ฉันคิดว่ามันต้องการมาดูว่าพี่ฉันอาการหนักแค่ไหน ถ้ามีโอกาสก็คงจะฆ่าปิดปากเพื่อไม่ให้สาวถึงมัน แต่มันคงไม่รู้ว่าเรารู้ทุกอย่างหมดแล้ว" "ท่านคิดว่าแค่เรื่องชู้สาวจริง ๆ หรือครับ" "ส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งคงเป็นเรื่องธุรกิจนั่นแหละ ถ้าพี่ฉันตายโครงการก็หยุดชะงัก เผลอ ๆ อาจถูกยกเลิกเพราะไม่มีใครกล้าขึ้นไปคุมงาน พ่อเลี้ยงอะไรนั่นมีส่วนเกี่ยวข้องแน่นอน" "ครับ" "ยังไงส่งคนของเราขึ้นไปอีกรอบ คราวนี้หาจุดอ่อน ฉันจะเล่นงานพวกมันทั้งหมดเร็ว ๆ นี้ เพราะชักจะกินเวลานานเกินไปแล้ว" "รับทราบครับท่าน" "อืม" ตลอดสองสัปดาห์มหาสมุทรหัวหมุนกับงานเป็นอย่างมาก เดี๋ยวไปทางนั้นทีทางนี้ที เวลาเอนหลังนอนดี ๆ ยังไม่มี มือหนาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดดูเบอร์ของหญิงสาว เมื่อก่อนรำคาญแต่ตอนนี้กลับนึกถึงขึ้นมาซะอย่างนั้น เพราะตอนนี้เธอไม่ได้รักเขาแล้
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 8 [1]
[ ระเบิดเวลา ]-----------------กลายเป็นเรื่องใหญ่ยิ่งกว่าเดิมเมื่อคนโตเล่าเรื่องที่เห็นให้ทุกคนฟัง ฉันไม่คิดว่าทุกคนจะเกิดอาการหวงหนัก ยกเว้นแม่ที่นั่งหัวเราะชอบใจพร้อมบอกว่าลูกสาวโตถึงขนาดมีหนุ่มเข้าจีบแล้วนะเนี่ยไม่พอแค่นั้นนะคะ พอป้านา ลุงสัก และลูกชายอย่างพี่หมื่นมาถึงคนโตก็ไม่ลืมที่จะเล่าให้พวกเขาฟัง ผู้ชายทั้งหมดเป็นบ้าไปแล้ว จับกลุ่มนั่งคุยอย่างออกรสว่าฉันยังเด็กบ้างล่ะ สามสิบค่อยมีแฟนบ้างล่ะ หมอนั่นไม่เหมาะสมบ้างล่ะ มือก็ชงเครื่องดื่มแจกจ่ายกัน เหมือนลืมไปว่านี่คือปาร์ตี้วันเกิดของฉัน"เว่อร์มาก น้องยี่สิบเอ็ดแล้วนะ" ยิ่งฟังยิ่งหมั่นไส้ ห้ามนั่นห้ามนี่กันยกใหญ่"ยี่สิบเอ็ดแล้วไง เรียนยังไม่จบริมีแฟน""เข้าใจผิดไปใหญ่แล้วพ่อ""เห็นตำตาแบบนั้นนะเข้าใจผิด น้องไม่ต้องปกป้องมันหรอก หลังจากนี้จนกว่าจะหมดเวลาพักร้อนพี่จะไปรับไปส่งเอง" คนโตจริงจังสุด ๆ"ดีพัน ถ้ามีอะไรให้ช่วยโทรหาพี่ได้ตลอดนะ เตรียมพร้อมยี่สิบสี่ชั่วโมง" พี่หมื่นก็เอากับเขาด้วย เห็นพ้องต้องกันเป็นปี่เป็นขลุ่ย"พอค่ะ พอ! นี่มันวันเกิดน้องนะ" เตาปิ้งย่างสองเตา อาหารการกินอย่างอื่นจัดเรียงเต็มโต๊ะ เหล้าเบียร์มีเป็นลั
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 7 [2]
[ วันเกิดแสนพิเศษ ]--------------------------มีรถใหม่ แล้วคนขับล่ะพร้อมไหมพร้อมสิจ๊ะ!นั่งประจำที่ตั้งใจจะขับรถเล่นเพื่อให้ชินมือ พ่อกับแม่แยกกลับบ้านไปพักผ่อน ตอนเย็นเข้าครัวเตรียมอาหารไว้ปาร์ตี้ ส่วนพี่รองมีแก้งานต้องเข้าบริษัทด่วน ส่วนคนโตนัดเพื่อนกินข้าวที่ห้างฉันเลยอาสาไปส่งแล้วจะเดินเล่นรอเพื่อกลับบ้านพร้อมกันGALA ห้างหรูห้างดัง ฉันขึ้นมาเดินดูของแพง ๆ ไม่มีเงินแต่อยากลองดูผลงานแบรนด์ดัง ๆ เอาไว้เป็นแรงบรรดาลใจในการวาดการ์ตูน พระเอกหล่อรวยเครื่องแต่งกายก็ต้องเป๊ะปัง ลามไปจนพวกโรงแรมและห้างสรรพสินค้า ของประดับตกแต่งก็สำคัญเพื่อบรรยากาศที่สมจริงไม่ถึงกับเข้าไปในร้านหรอกนะ เพราะบางทีสายตาพนักงานก็ไม่ได้เป็นมิตรขนาดนั้น แฝงไปด้วยการเหยียดแบบเนียน ๆ ซึ่งบางคนทำแบบโจ่งแจ้งก็มีต่อให้เราจะเอาแต่พล่ามว่าโลกมันไปถึงไหนแล้วยังมาแบ่งชนชั้นกันอยู่ได้ ยังมาติติงเรื่องเพศเรื่องหน้าตารูปลักษณ์กันอยู่นั่นแหละ ทุกคนเท่าเทียมกันหมดแล้วบลา ๆ ๆ แต่เห็นไหมล่ะว่าความเป็นจริงมันไม่ใช่ คนมีเงินในกระเป๋าน้อยกว่ามักโดนดูถูกก่อนใครเพื่อนเสมอ ด้วยโครงสร้างด้วยเศรษฐกิจ รากฐานหรืออะไรก็แล้วแต่มันกดทับพว
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 7 [1]
[ วันเกิดแสนพิเศษ ]---------------------ในที่สุดก็วันศุกร์เสียที!!สุขสันต์วันเกิดนะสิบบบบฉันนอนหลับตาอยู่บนเตียงแม้จะรู้ว่าเช้าแล้วแต่ก็ยังไม่อยากตื่น เป็นอันต้องหลุดขำออกมาเมื่อไรหนวดสัมผัสกับพวงแก้ม ค่อย ๆลืมตาขึ้นมองก็พบว่ารอบเตียงมีทุกคนยืนล้อมอยู่ ข้างกันคือพี่รองที่กำลังไล่จุ๊บไปทั่วหน้า"โอ๊ย ทำไมไม่โกนหนวดเนี่ย""เดี๋ยวไม่เท่""อื้อ! ไม่เอา ออกไป ๆ"ดันพี่รองออกแล้วพยายามลุกขึ้นนั่ง ไม่ว่าจะวันเกิดใครเราก็ทำแบบนี้ค่ะ คือมารวมตัวอยู่ในห้องเพื่ออวยพรรับเช้าวันใหม่"อะไรวะ! จะได้ของขวัญไหมเนี่ย ดูทำตัว" "โกนหนวดแล้วจะให้หอม""ไม่เอาโว้ย ฟอด! ฟอด!""โอ๊ย! มันเจ็บ~ แม่ดูพี่รองทำดิ"ชอบทำตัวเถื่อน ๆ ออกแนวรุงรังนิด ๆ สกปรกหน่อย ๆ ฉันไม่เคยเห็นสถาปนิกคนไหนปล่อยตัวเท่าพี่รองมาก่อน จะดูดีเฉพาะตอนที่นัดคุยงานกับลูกค้าเท่านั้นแหละ ช่วงนี้ทำงานอยู่บ้านก็จะประมาณนี้"แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะคนเล็ก" คนโตผลักพี่รองออกให้พ้นทางแล้วลงมานั่งข้าง ๆ กอดหอมมอบความรักเต็มที่ วันนี้แก้มฉันคงได้ช้ำแน่ ๆ"สุขสันต์วันเกิดนะลูก แข็งแรง ๆ แล้วก็มีความสุขมาก ๆ มีอะไรบอกพ่อได้ทุกเรื่อง" พูดจบก็ก้มมาจุ๊บหน้า
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 6 [2]
[ เพื่อนเที่ยว ]----------------กลายเป็นว่าดีต่อกันกระทั่งกินมื้อกลางวันเสร็จ เดินหาของหวานล้างปากต่อ แน่นอนมหาสมุทรคนร้ายกาจเป็นคนดัง เวลาเดินผ่านก็จะมีคนหันมองและซุบซิบ ส่วนใหญ่แถวนี้มีแต่นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเดียวกันก็นี่มันย่านวัยรุ่นมีอันจะกินอะเนาะ"อุ๊ย! ติ่มซำ"ฉันแวะหน้าร้าน ตั้งใจซื้อเก็บไว้กินตอนพักเบรก สั่งเป็นขนมจีบล้วน มหาสมุทรที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ไวนะยื่นเงินจ่ายให้ทันที"ขอบคุณค่ะ" ไม่ขัดความตั้งใจ อยากเลี้ยงใช่ไหมเดี๋ยวให้จ่ายเต็มที่เลยไปกันต่อที่ร้านไอศครีม เราซื้อออกมานั่งกินตรงม้านั่งหน้าร้าน มองรถยนต์และผู้คนผ่านไปมา ฉันชอบใช้ชีวิตแบบนี้ที่สุด ไม่รีบร้อน ไม่ต้องคิดอะไรเยอะ ไม่ต้องวุ่นวายกับคนอื่นด้วย"สิบชอบกินไอติมกะทิมากกว่า สมุทรเคยกินไหม ที่ใส่ขนมปัง เอิ่ม... ใส่ข้าวเหนียว โรยถั่วลิสง แล้วก็ราดด้วยนมข้นจืด หวานมันเย็นชื่นใจ""พวกของข้างทางน่ะเหรอ"ตามร้านก็มีเหอะ! ของข้างทางแล้วไงอร่อยจะตาย ขับผ่านตามซอยบ้านเห็นก็เรียกซื้อ บางทีก็เอากล่องไปใส่เก็บไว้กินหลายวัน ปรายตามองเขาไม่รู้พูดด้วยอารมณ์ไหนนะ อย่าถึงขั้นเหยียดกันซึ่ง ๆ หน้าเลย"เคยกินดิ พวกโรตีอะไรแบบน
บางทีคุณอาจจะชอบ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ38.2K viewsขยี้รักคู่หมั้น NC-20
C21.7K viewsข่มรักเมียแต่ง
Kidsroom14.4K viewsเมียเด็กของคุณหมอ NC-20
C14.5K viewsย้อนเวลามาสะสางหนี้แค้นในยุค80
องค์หญิงโนเนม71 viewsเด็กดื้อของมาเฟีย!!!(โรมXไอยู)
ดัชมิวคิส1.6K viewsโซ่รักสัมพันธ์ลวง
ปลายฟ้า/ไรท์เกว1.3K viewsเมื่อไม่รักก็อย่าฝืน
เดลิล1.4K views
