ตอนที่ 5 - 1 ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป

“แพทตี้ กลับมาแล้วหรอ” แอมมี่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงงัวเงีย

“อืม... เราเสียงดังทำเธอตื่นหรอ... ขอโทษนะแอมมี่” แพทตี้เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเกรงใจ

“เห้ย!! เปล่า เราแค่ผล็อยหลับไปน่ะ ว่าแต่ดงชิกเป็นไงบ้าง เขาดีกับเธอใช่เปล่า”

แอมมี่อดที่จะถามถึงคนที่พาเพื่อนเธอออกไปไม่ได้ กลัวอีกฝ่ายจะทำให้แพทตี้หวั่นไหวอีกครั้ง

“อืม... ก็ดีนะ แอมมี่ไม่ต้องห่วงเราหรอก เราโอเคร กับดงชิกเรายังเป็นเพื่อนกันได้ เขาบอกถ้าเขายังอยู่พัทยาเขาจะมาเลี้ยงดื่มเราอีก แต่เราก็ไม่ได้สนใจหรอกนะ เขาจะมาไม่มาก็เป็นเรื่องของเขา เพราะการที่เขาผ่านเข้ามาในชีวิตของเราเดี๋ยวเขาก็ผ่านไป” แพทตี้เอ่ยออกมาให้เพื่อนสนิทสบายใจ เธอรุ้ดีว่าแอมมี่เป็นห่วงเธอถึงเอ่ยถามออกมาแบบนั้น

“ถ้าอย่างนั้นง่วงเปล่า ง่วงก็มานอนด้วยกันสิ”

แอมมี่เอ่ยถาม เมื่อเห็นเพื่อนสาวพยักใบหน้างามที่แววตาดูร่วงโรยเหมือนกับคนอดหลับอดนอนมาหลายคืน หญิงสาวจึงเอ่ยชวนเพื่อนให้ขึ้นมานอนข้างๆ แพทตี้ฉีกยิ้มออกมาก่อนที่จะกระโดดขึ้นเตียงแล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ เพื่อนสนิท แอมมี่คว้าเอาร่างบางของแพทตี้เข้ามากอดจนสาวสวยนอนตัวเกร็ง

“ฝันดีแพทตี้ เย็นนี้ทำงานช่วยเราหาดื่มด้วยนะ เมื่อวานได้สองดื่มเอง”

แอมมี่บอกทั้งที่ยังหลับตาอยู่ แต่แขนเรียวของเธอกลับโอบกอดเพื่อนสนิทสาวเอาไว้

“อืม... ฝันดีแอมมี่ เย็นนี้เดี๋ยวเราช่วยเธอหาดื่มเอง ไม่ต้องห่วงนะ นอนเถอะ”

มือบางตบลงบนแขนของเพื่อนเบาๆ ก่อนที่เสียงลมหายใจของแอมมี่จะดังขึ้นมาสม่ำเสมอ แพทตี้ถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนที่จะหลับตาลงเช่นกัน เธอยังเหนื่อยและรู้สึกว่าต้องการพลังในการไปทำงานเย็นนี้

ทันทีที่ดาวอะโกโก้สาวไปถึงร้านก็ได้รับสายตาหลายคู่ของทั้งรุ่นพี่และรุ่นเดียวกันมองมาทั้งเป็นมิตรและไม่เป็นมิตร เธอสวย ขาว หุ่นก็เซ็กซี่เย้ายวน เรื่องนี้ทุกคนยอมรับและแน่นอนว่าถ้าอะโกโก้แห่งนี้ไม่มีแพทตี้สักคน ลูกค้าก็คงเข้าร้านน้อยลงกับเศรษฐกิจที่ค่อนข้างซบเซาแบบนี้ มาม่าซังพอเห็นลูกรักเดินเข้ามาในร้านก็เข้ามาถามไถ่ทันทีด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าลูกสาวจะเผลอใจให้กับลูกค้าหนุ่มเกาหลีที่บาร์ฟายเธอออกไปถึงสามคืนสองวัน

“สวัสดีค่ะแม่” แพทตี้เอ่ยทักทายพร้อมทั้งยกมือไหว้มาม่าซังที่คอยดูแลและห่วงใยเธอทันที

“สวัสดีลูก แม่ก็นึกว่าวันนี้หนูจะหยุดพักก่อน แล้วเป็นไงบ้างจ๊ะ ดงชิกเค้าดีกับหนูไหม”

“ก็ดีนะคะแม่ เขาบอกว่าอยากเป็นเพื่อนกับหนูต่อไป เห็นบอกว่าถ้ายังอยู่พัทยาจะมาเลี้ยงดื่มอยู่ค่ะ”

เธอตอบพร้อมกับส่งยิ้มไปให้มาม่าซังเพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าเธอสบายดี และไม่ได้หวั่นไหวไปกับหนุ่มเกาหลีคนนั้น

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้วล่ะลูก แม่ดีใจนะที่หนูแยกแยะความรู้สึกได้ดีขึ้น ผู้หญิงที่ทำงานแบบนี้มันหายากที่ใครจะมาจริงใจ อยากได้เราไปเป็นแฟน หรือเป็นภรรยา แม่ไม่อยากให้หนูเจ็บปวด”

จินตนาเอ่ยออกมาอย่างโล่งอก ก่อนที่จะพร่ำสอนเด็กสาวไม่ให้หลงใหลไปกับคำหวานของลูกค้าบางคนที่เข้ามาก็แค่ชั่วคราวแต่พูดจาเหมือนกับว่าอยากดูแลไปทั้งชีวิต พอได้ในสิ่งที่ต้องการพวกเขาก็ผ่านไป เหมือนกับสายลมที่พัดผ่านเข้ามาและพัดผ่านออกไป จินตนาเห็นเด็กสาวมามากหน้าหลายตา หรือแม้แต่ลูกค้าเองเธอก็พบเจอมาทุกรูปแบบ

“ค่ะแม่จิน หนูจะจำเอาไว้ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ กับดงชิกหนูโอเคและไม่ได้รู้สึกกับเขาไปมากกว่าคนที่มาใช้บริการเท่านั้น” แพทตี้ยิ้มออกมาก่อนที่เธอจะขอตัวและเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

หกเดือนต่อมา

และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ดาวอะโกโก้คนสวยนั้นเป็นที่นิยมและที่หมายตาของหนุ่มๆ ชาวต่างชาติทั้งหลาย อย่าว่าแต่หนุ่มต่างชาติเลย แม้แต่หนุ่มไทยที่ทำงานเป็นการ์ดของอะโกโก้ และอะโกโก้ข้างเคียงก็ยังแอบขายขนมจีบให้กับเธอ แต่จุดประสงค์ของแพทตี้นั้นไม่ได้มาที่พัทยาเพื่อใฝ่หาความรักแต่เธอมาเพื่อหาเงินให้ครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นและนั่นจึงทำให้เธอไม่คิดจะมองหนุ่มๆ คนไหนแบบจริงจังเลยสักคน

ด้านหน้าอะโกโก้มีแขกมากหน้าหลายตา หลากหลายเชื้อชาติเดินผ่านไปมา บางคนถูกพีอาร์สาวๆ คอยเหนี่ยวรั้งเอาไว้ให้เข้าไปชมข้างในร้าน และดูเหมือนกลุ่มหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวที่เรียกได้ว่าหล่อเกือบทั้งกลุ่มก็กำลังเดินผ่านอะโกโก้ที่มีสาวสวยอย่างแพทตี้เป็นดาวเต้นอยู่ มีหรือที่พวกบรรดาพีอาร์จะปล่อยให้หนุ่มๆ กลุ่มนี้หลุดมือไป สาวๆ รีบทำหน้าที่เรียกลูกค้าหนุ่มๆ กลุ่มนี้ทันที

หนุ่มฝรั่งรูปหล่อ ตาฟ้า ผิวขาว ผมทองที่มีส่วนสูงเกือบหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมตร แต่ทว่ารูปร่างของเขานั้นกลับหนั่นแน่นเต็มไปด้วยมัดกล้าม เขาสวมเพียงเสื้อยืดคอกลมสีขาวกับกางเกงยีนแบรนด์ดัง รองเท้าแตะเพียงเท่านั้น แต่ออร่าความหล่อเหลานั้นดึงดูดให้สาวๆ เข้าหาและดึงรั้งกล้ามแน่นๆ ของเขาไว้

“ฮัลโหล...สุดหล่อ ในอะโกโก้ของเรามีสาวสวยๆ กำลังเต้นโชว์อยู่ด้วยนะคะ เชิญเข้าไปชมข้างในก่อน ถ้าไม่ถูกใจจะออกมาก็ไม่ว่า”

เสียงหวานออดอ้อนหนุ่มฝรั่งสุดหล่อที่ตนดึงรั้งเอาไว้ได้ เพื่อนๆ ของหนุ่มหล่อคนนี้หันมาส่งยิ้มก่อนที่จะพูดคุยกันเป็นภาษาเยอรมัน แน่นอนว่าพีอาร์สาวบางคนนั้นฟังออกจากประสบการณ์ที่ทำงานด้านภาษามานานหลายปี

“เฮ้...สตีเว่น ลองเข้าไปดูก่อนก็ได้ ถ้าไม่ถูกใจค่อยไปร้านอื่น”

เดนนิสเอ่ยทักเพื่อนที่เอาแต่ยืนอมยิ้มอยู่น้อยๆ สตีเว่นเป็นเจ้าของบริษัทไอทีในยุโรปที่อายุน้อยที่สุด และเขาไม่ชอบเป็นข่าวจึงทำให้คนนอกไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นใครและร่ำรวยมหาศาลขนาดไหน เขาชอบทำตัวติดดินเพื่อลองใจคนรอบกายโดยเฉพาะกับพวกสาวๆ ที่ส่วนมากคบกับเขาเพียงเพราะรูปกายและสมบัติ

“อืม...ลองเข้าไปดู เผื่อคืนนี้นายอาจจะถูกใจใครสักคน”

โอเว่นแสดงความเห็นขึ้นมาบ้าง สาวๆ ที่ยืนส่งยิ้มรออยู่จึงดึงหนุ่มๆ ให้ตามเข้าไปในอะโกโก้ที่อยู่ด้านหลังพวกเธอทันที

และทันทีที่ประตูเปิดออก กลิ่นอายของแอลกอฮอล์ปะปนกับกลิ่นหอมหลากหลายชนิดทำให้สตีเว่นเวียนหัวอยู่ไม่น้อยจึงเตรียมจะก้าวออกประตูไป แต่เสียงของดนตรีที่เปลี่ยนจังหวะและสาวๆ กลุ่มใหม่ที่ขึ้นมาเต้นบนฟลอร์พอดีเรียกให้เขาหยุดมอง

สายตาคมมองไปที่สาวสวยผิวขาวผ่องในชุดบิกินีสีแดงเพลิง เธอกำลังทำหน้าที่ด้วยการเต้นไปตามจังหวะเพลงที่เย้ายวน หัวใจของชายหนุ่มรู้สึกเต้นแรงจนแทบจะไม่เป็นจังหวะ แล้วความคิดที่จะออกไปก็กลับกลายเป็นเดินเข้าไปนั่งโต๊ะที่ยังว่าง ที่เหลือเพียงสองโต๊ะเท่านั้น สองหนุ่มมองเพื่อนอย่างงุนงง ปกติสตีเว่นไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้ สงสัยที่นี่คงมีอะไรดีที่ทำให้เพื่อนเขาสองคนสนใจแล้วล่ะสิ