A Random Guy I met Turns Out To Be My Husband!

Kabanata 2Si Matthew Ariston Delgado ay 26 na taong gulang, matalino, makisig, kinababaliwan ng mga kababaihan at pinakamahusay na surgeon sa Pilipinas, parte ng pinamakamayamang mga businessman ang kanyang mga magulang at nagmamay-ari sila malalaking resorts, hotels, and clubs sa iba’t-ibang sulok ng bansa. Huminto ang tugtog sa bahay-aliwan dahil sa gulong naganap at ang mga kostomer ay nagsiuwian na, “tumayo ka na dyan, hwag mo ng hintaying tulungan pa kita.” Masungit na utos ni Matthew sa misis niyang nakaupo parin sa sahig at walang tigil sa pag-iyak. Nakikiramdam si Matthew kung kikilos ba ito para sundin siya ngunit walang palatandaan na siya ay tatayo kaya naman pwersahang binuhat niya ang asawa at inilabas ng bar, “b-bitawan mo a-ko!” ginalaw-galaw niya ang kanyang mga binti upang ibaba siya nito sa lupa, “hahanapin ko ang aking singsing,” umiiyak niyang sabi. &l

Sophia drops her jaw nang makita niya ang tsokolateng cake na dala ng kanyang mister, nagpabalik-balik ang kanyang tingin sa cake at sa mukha ng asawa habang nag-iisip kung bakit biglang lumambot ito sa kanya.Naisip niya na baka may binabalak itong hindi maganda kaya nais nitong pawiin ang galit niyang puso. "Hindi ka na dapat nag-abala pa para dito," walang gana niyang sabi sa mister.Nagdilim ang mukha ni Matthew matapos nitong marinig ang sagot ng misis, agad niyang tinanong ang sarili kung bakit ba niya ito ginawa pa. Naisip niyang pinapahiya lang niya ang kanyang sarili kaya walang anu-ano'y binitiwan niya ang hawak niyang cake at ito ay bumagsak sa sahig. "A-anong ginawa mo?!" protesta ni Sophia nang makita ang pagkalat ng cake sa sahig.Walang nakuhang sagot si Sophia mula sa mister bagkus ay tinalikuran siya nito, inis na inis si Sophia dahil sa nagkalat na mga durog na tinapay sa malagkit icing na nagmantsa sa sahig.Inis na nagpapadyak si S

“Matthew’s POV” Hindi ko alam kung anong mga pinaggagagawa ko at hindi ko alam kung bakit ko ito ginawa sa kanya dati naman ay hindi ko siya kinikibo at hindi ako apektado sa presensya pero bakit parang may iba ngayon sa kanya na humihila sa akin para kausapin siya? Bakit kapag hindi ko siya nakikita ay hinahanap ko siya? Bakit nung nakita ko siyang pinopormahan ng lalaking yun ay may kung anong nag-udyok sakin na magpakilalang ako ang asawa niya? At bakit kapag nakikita ko siyang napapahamak ay nais ko siyang protektahan? Ano ba ito? Nababaliw na ba ako? Nakasandal lamang ako sa tabi ng pader ng banyo at hinihintay siyang lumabas pero kung ano-anong ingay ng nahuhulog na gamit sa loob ng banyo ang aking naririnig mula sa labas, kinatok ko ng malakas ang pinto at nagtanong, “anong nangyayari dyan?” “Wala, okay lang ako,” narinig kong sagot niya. “Do you need anything?” Tanong kong muli sa kanya, pinakinggan kong mabuti ang kanyang isasagot pero matagal bago s

Habang nakasubsob ang mukha ni Matthew sa leeg ng kanyang misis at hinahalik-halikan niya ito ay marahan niyang minulat ang kanyang mga mata at minasdan ang nakabibighaning mukha nito na tila at nakapikit ang mga mata na tila sabik na sabik sa ginagawa niya, utos ng kanyang katawan na magpatuloy habang ang kanyang isip ay dinidiktahan siyang itigil na ito. Nagpatuloy si Matthew sa pagsunod sa tawag ng kanyang laman at ibinaba ang kanyang mga halik sa dibdib ng kanyang misis, huminto siya at muling inangat ang ulo sa leeg nito. “That’s enough, magbihis ka na,” bulong ni Matthew sa tenga niya. Dismayadong napamulat ng mga mata si Sophia matapos umalis ng kanyang mister sa kanyang ibabaw at ihagis sa kanya ang mga damit. “Magbihis ka na,” pag-uulit niya. “I thought you are going to help me?!” nakasimangot niyang tanong matapos mabitin sa sarap ng kanyang nararam

"Matthew's POV"Nagulat ako sa lahat ng mga nalaman ko na inamin sakin ni Sophia, hindi ko ine-expect na iyon pala ang lahat ng pinagdaanan niya sa loob ng isang taon naming mag-asawa na walang kibuan. Hindi ko lubos akalain na sa kabila ng pagiging walang pakialam ko sa nangyayari sa kanya at pagsasawalang kibo ay dumating pala sa puntong nag-agaw buhay siya sa ospital at ang pinakamalala ay mayroon pang nagtangkang manggahasa sa kanya bukod sa mga minor na aksidente pa niya. She always please me para makuha niya ang atensyon ko sa pamamagitan ng pagluluto niya sakin every meals kahit ni isa dun ay wala akong tinikman at lahat ng iyun ay napanis lamang. Mas lalong lumambot ang puso ko para sa kanya lalo pa ng sabihin niya sakin ang rason kung bakit niya ginagawa ang lahat ng ito."Dahil m-mahal kita..." yun ang katagang paulit-ulit na naririnig ko habang nakaupo ako sa gilid ng kamang kanyang hinihigaan at nakatitig lamang sa kanyang napakagandang mukha.