BAD ENG’ : INTRO

“อยากให้ช่วยไหม”

แคว่ก…!

ชายเสื้อเชิ้ตสีเข้มตัวยาวบนเรือนร่างอรชรที่ยืนหันหน้าเข้ากำแพงห้องน้ำโดยใช้สองแขนค้ำยันเอาไว้ในอาการหอบถี่ถูกฉีกแบบลวกๆ จนได้เศษผ้ายาวตามความต้องการของชายลึกลับผู้ซึ่งสวมแมสดำสนิทและปิดคลุมอำพรางด้วยฮู้ดตัวหนาสีเดียวกัน

“คะ…คุณ” เสียงผะแผ่วติดสั่นไหวทักท้วงในตอนที่สิ่งนั้นกลาย เป็นอุปกรณ์บดบังทัศนียภาพทั้งหมดของเธอ เดิมทีฤทธิ์ยาก็ทำลายการมองเห็นลดลงไปหลายระดับแล้ว มาบัดนี้มืดมิดราวกับคนตาบอด!

“อย่าดึงออก!”

ฝ่ามือเรียวเล็กถึงกับชะงักกึก! หลังได้รับคำสั่งเด็ดขาดที่ดักขึ้นอย่างรู้ทัน ก่อนจะลดลงไปนาบผนังเย็นเฉียบไว้ตามเดิม แล้วแอบตัดพ้ออยู่ในใจลึกๆ

ในเวลาปกติมีแค่สิทธิ์ได้เห็นแค่ดวงตาฉายแววดุดันเท่านั้น แต่นี่จะไม่ให้เห็นแม้แต่เงา…ใจร้ายเกินไปหน่อยไหม

“แต่ใบอยากเห็นคุณ…” เจ้าของบ้านเอื้อนเอ่ยอย่างคนละเมอขณะเหลียวกลับมาหาร่างกำยำที่เข้าช้อนแผ่นหลังในระยะประชิด ท่อนแขนแกร่งข้างหนึ่งโอบรอบเอวบางไว้หลวมๆ

“เธอไม่อยากเห็นหน้าฉันหรอก เชื่อสิ!” เขาโน้มใบหน้าลงกระซิบข้างใบหูด้วยเสียงแหบพร่าชวนให้ขนลุกซู่ เมื่อดวงตาคู่สวยถูกปิด แมสก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป มันร่อนกลางอากาศแล้วตกลงแถวไหนสักแห่งใกล้ๆ นั่นแหละ หากแต่เขาไม่ได้ใส่ใจ…

เช่นเดียวกับเสื้อฮู้ดตัวหรู เขารูดซิปออกและถอดมันทิ้งตรงนั้น

“คุณ…”

“หืม?” เขารอฟังเธออยู่ ทว่าไม่ละทิ้งเจตนารมณ์ กลุ่มผมลอนสีน้ำตาลคาราเมลถูกรวบไปไว้ข้างเดียวกันเผยให้เห็นต้นคอขาวเนียนล่อหน้าล่อตา ก่อนริมฝีปากหยักจะไล่พรมความร้อนไปทั่วอย่างห้ามไม่อยู่

เขาทำราวกับโหยหาเธอมากเหลือเกิน…

หญิงสาวที่เพิ่งกดกามอารมณ์ไว้ได้หมาดๆ พอถูกสัมผัสโอ้โลมจากบุรุษเพศเป็นครั้งแรกถึงกับหลุดครางฮือ จุดติดง่ายจนเจ้าตัวยังตกใจ ความวาบหวามแล่นกลับคืนเข้าสู่โซนประสาทภายในเวลาอันรวดเร็ว ถึงแม้ภาพตรงหน้าจะเป็นจอดำ แต่ยังรับรู้ได้จากความรู้สึก และทุกครั้งที่ริมฝีปากหยักขบเม้มซ้ำๆ มักเกิดเอฟเฟกต์กับร่างกายจนสั่นสะท้านเธอเผลอจิกปลายเท้าไปกับพื้นกระเบื้องแน่นเพื่อกดบางอย่างที่วิ่งพล่านคล้ายกำลังหาทางออก

และเธอไม่รู้วิธีจัดการกับมัน!

“แบบนี้มัน…อึดอัด” กัดปากพูดอย่างเสียวซ่าน เพราะอีกฝ่ายเล่นเล้าโลมไม่พัก ความร้อนไหลไปรวมอยู่ทุกจุดที่ฝ่ามือหนาลากผ่าน แม้จะมีเสื้อผ้ากั้นก็ไม่ช่วยให้มันทุเลาลงเลย

“ไม่ไหวแล้วเหรอ” ว่าแล้วลากปลายจมูกโด่งลงมาคลอเคลียบริเวณลาดไหล่ พร้อมกับทรวดทรงองค์เอวปรากฏเด่นชัดต่อสายตาเมื่อเขาเป็นคนปลดกระดุมเชิ้ตและดึงมันลงเองกับมือ

จังหวะนั้นคนถามยังได้คำตอบเป็นการกดค้างลงเนิบนาบ เลือดในกายสาวสูบฉีดร้อนรุ่มจวนจะหลุดควบคุมเต็มที สติอันน้อยนิดเริ่มเลือนหายแทบจะไม่เหลือ เมื่อความต้องการพุ่งทะยานสู่จุดสูงสุดคนสวยก็ละทิ้งซึ่งยางอาย มิหนำซ้ำยังรับรู้ถึงความแข็งขืนภายใต้กางเกงยีนส์ราคาแพง ที่เขาจงใจกดลงมาทักทายบั้นท้ายกลมกลึง

เพราะงั้นความไม่ไหวทั้งสองฝ่ายเท่าเทียม ไม่ใช่แต่เธอเพียงผู้เดียว

ชายปริศนาใช้มือประคองใบหน้าเปียกชื้นจากที่เธอประโคมน้ำล้างเพื่อเรียกสติเมื่อไม่กี่นาทีก่อนให้เอี้ยวกลับมารับจูบแสนเร่าร้อนตั้งแต่สัมผัสแรก อวัยวะอ่อนนุ่มแทรกเข้าฉกชิมความหวานล้ำที่ไม่เคยมีชายใดได้ลิ้มลองรส

ซึ่งเขาก็มั่นใจมากว่าเป็นแบบนั้น เพราะหลายปีที่แอบเฝ้ามองและทะนุถนอมมา เขาคอยกันบรรดาตัวผู้อยู่ตลอดโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลย

ท้องนิ้วโป้งถูกใช้แทนกระดาษทิชชูเพื่อปาดเช็ดน้ำลายหยาดเยิ้มบนริมฝีปากบวมเจ่อ หลังถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่ง

“พ้นคืนนี้ไป เธอเป็นของฉันจริงๆ แล้วนะ ฌาริดา”