LOGIN
Bad Love of Devil รักร้ายของนายปีศาจ
Last Updated : 2025-10-30
18
Share:
Report
เมื่อความรักมันต้องพังลง 'เพราะตัวของเธอเอง' 'เธอ' ถึงต้องยอม 'เขา' อยู่ร่ำไป แต่ใครจะรู้ว่า เหตุผลที่ต้องเลิกกันนั้นมันไม่ใช่ 'เธอ' แต่มันเป็นใครอื่นที่เธอเรียกว่า 'เพื่อน...' ---------------------- แม้ภายในใจจะบอบช้ำเพียงใดกับการปฏิเสธของเขา แต่เธอก็พยายามที่จะยิ้มออกมา เรียวแขนเล็กค่อย ๆ คลายออกจากลำคอแกร่งก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบสายตากับดวงตาคมที่มองหน้าเธอไม่ละสายตาเช่นเดียวกัน “เวลาเหนือมีอะไรกับเฌอรีน เหนือป้องกันหรือเปล่า” เสียงเล็ก ๆ ของเธอมันทำให้เขาหงุดหงิด พระพายจับชายเสื้อยืดของตัวเองก่อนจะถอดออกอย่างอ้อยอิ่ง “กลัว? กูต่างหากที่ต้องกลัว” “พายไม่ได้ทำอะไรกับใครมาเหมือนเหนือสักหน่อย” เธอพูดเสียงเบา ๆ พร้อมกับฝ่ามือบางที่ยกขึ้นปลดตะขอบราเซียร์สีหวานออก มีผลให้หน้าอกอวบอิ่มเกินขนาดดีดเด้งออกตามแรงโน้มถ่วงทันที พรึ่บ! พระพายยกฝ่ามือขึ้นกอบกุมความอวบอิ่มนั้นไว้ในอุ้งมือเมื่อถูกสายตาคมหลุดโฟกัสมองมันอย่างลืมตัว หมับ! “อ๊ะ!”
View MoreChapter 1
Intro...Nc+
@Sky House [06.00 น.]
-พระพาย-
“อ๊ะ เหนือ~” ฉันสะดุ้งเฮือกตื่นจากการหลับไหลหลังจากที่รู้สึกถึงการสัมผัสของคนที่คุ้นเคย
“จิ๊!” น้ำเหนือจิ๊ปากรำคาญฉัน ก็ฉันตกใจนี่หน่า เขาเข้ามาแล้วมาถกกระโปรงชุดนอนของฉันขึ้นแบบนี้จะไม่ให้ตกใจได้ไง
“เหนือ พายเจ็บ~”
“เจ็บทำเหี้ยอะไร พูดอย่างกับไม่เคย” เสียงของน้ำเหนือมันทำให้ฉันต้องปล่อยอารมณ์ตัวเองโดยการเอื้อมแขนขึ้นไปโอบรอบคอเขา ถ้าเขาไม่เล้าโลมฉัน ฉันก็ควรจะต้องเล้าโลมตัวเอง ไม่งั้นฉันต้องเจ็บแน่ ๆ
“อื้ออ~ เหนือ”
“อย่าเกร็งดิ กูเงี่ยน” ฉันหอบหายใจอย่างหนัก ก่อนจะค่อย ๆ ลดการเกร็งช่วงล่างลง ตอนนี้มันกำลังเช้ามืดอยู่ ทำไมอยู่ ๆ เขามีอารมณ์ขึ้นมาแล้วเข้ามาในห้องฉันอย่างนี้
“เบา ๆ นะ” ฉันปล่อยเรียวแขนจากรอบคอของเขา ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นจับต้นแขนแกร่งของเขา
“อย่าจิก”
“อ๊ะ!” ฉันก็เลยเลื่อนฝ่ามือไปจิกเล็บลงที่ผ้าปูที่นอนแทน น้ำเหนือเขากำลังดันแก่นกายขนาดใหญ่ของเขาเข้ามาในช่องทางรักของฉัน ซึ่งฉันยังไม่ทันตั้งตัวเลย แต่ดูจากชุดนอนด้านบนของฉันที่มันร่นลงมาจนเห็นหน้าอกของฉัน มันหมายความว่าเขาเข้ามานานแล้ว
ปึก!
“อ๊าห์~”
“อื้ออ~เจ็บ” น้ำเหนือกระแทกเข้ามาซะเต็มแรงจนร่างฉันคลอนขึ้น เรียวขาของฉันมันสั่นขึ้นมาทันที ฉันเม้มปากเข้าหากันเมื่อน้ำเหนือขยับจังหวะเข้าออกแบบไม่บันยะบันยัง ฉันแสบน้องน้อยของฉันมาก แต่ผ่านไปสักพักมันก็ดีขึ้น เหนือเขายังคงรุนแรงกับฉันหมือนเดิม
พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!!
“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊า เหนือ” ความเสียวซ่านเริ่มเล่นงานฉันเมื่อการกระแทกของเขามันกระทบเข้ากับจุดเสียวของฉัน ความรู้สึกมันก็เสียวแบบทุกครั้งนั่นแหละ
“อื้มม ซี๊ดด ของมึงยังตอดดีเหมือนเดิมเลยพาย” ฉันครางเสียงออกมาไม่หยุดเลย เหนือก็เช่นกัน เขารั้งเอวฉันไว้แล้วก็กระแทกย้ำ ๆ เน้น ๆ เข้ามา ฉันรู้สึกเสียวและเหมือนจะเสร็จในเร็ว ๆ นี้ ทว่า
“จะเสร็จ? บ้าชะมัด”
“เหนือ อื้อ~” ฉันกำลังถึงจุดสุดยอดของอารมณ์ แต่ทว่า
พรวด~
“อ๊ะ!”
“กูไม่ทำให้มึงเสร็จหรอก” เขาก็ดึงแก่นกายของตัวเองออก และใช้มือช่วยตัวเองแทน อารมณ์ของฉันก็เลยค้างอยู่บนดอย
“อ่าห์~” ไม่นานน้ำเหนือก็ครางออกมา แล้วน้ำรักของเขาก็พุ่งใส่ต้นขาของฉัน ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่นเมื่อเขาสบสายตากับฉัน
“จะนอนนี่เหรอ” ฉันถามคำถามสิ้นคิดออกไป
“บ้าหรือไง” น้ำเหนือเขาดึงบอกเซอร์ลายทางของเขาขึ้น ก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องฉันไป ฉันยังคงหอบหายใจอยู่ ก่อนที่ฉันจะเลื่อนมือลงสกิดน้องน้อยของฉันเอง
“อื้อ~”
อาจจะเป็นเพราะใกล้เสร็จเต็มทีทำให้ฉันแค่แตะเบา ๆ ความรู้สึกถึงจุดสุดยอดก็มาเยือน ก่อนที่ฉันจะค่อย ๆ ดึงผ่าห่มขึ้นปิดร่างกายตัวเองไว้และก็ข่มตาปิดลงเพื่อนอนอีกครั้ง ทว่า
กริ๊งง~
นาฬิกาปลุกก็ดังขึ้นซะงั้น ฉันต้องเตรียมตัวไปเรียน แล้วก็ต้องลุกไปเตรียมอาหารเช้าให้คนในบ้านด้วย คิดได้ดังนั้นฉันจึงดีดตัวลุกขึ้น
“เปื้อนอีกแล้ว” ฉันพึมพำออกมาเมื่อน้ำรักของเหนือเปื้อนที่นอนฉันอีกแล้ว ฉันต้องซักแบบนี้ พี่พอตเตอร์ก็รู้น่ะสิว่าเหนือเขาทำแบบนี้กับฉันอีกแล้ว
ฉันไม่อยากให้ทั้งคู่ทะเลาะกัน และน้ำชาก็จะด่าเหนืออีก ส่วนวาโย คงตื่นหลังจากเรื่องจบมั้ง นอนเหมือนคนตายแบบนั้น
พรึ่บ!
แต่ทำไงได้ ถ้าไม่รีบซักมันก็จะเป็นคราบฝังแน่น ฉันก็เลยดึงผ้าปูที่นอนใส่ตะกร้าถือออกจากห้องของตัวเองไปด้วย ฉันเดินเอาผ้าปูที่นอนไปปั่นในเครื่องซักผ้า ก่อนจะเดินไปเคาะประตูห้องนอนของคนในบ้านต่อ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
เงียบ…
วาโยนอนเหมือนซ้อมตายไปเรียนไม่เคยทันเหมือนเดิม ส่วนเหนือคงอาบน้ำมั้ง ฉันก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายเดินไปอีกฝั่งหนึ่งของบ้าน
แอ๊ดด~
“อ๊ะ ตื่นแล้วเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามเมื่อพี่พอตเตอร์ซึ่งพี่เปิดประตูออกมาพอดีโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ยกมือขึ้นเคาะประตูเลย
“อืม” พี่พอตเตอร์ตื่นแล้ว พี่เขาเป็นพี่ชายฝาแฝดของฉันเอง ฉันยิ้มให้พี่เขาบาง ๆ ก่อนจะเดินไปอีกห้องที่อยู่ข้าง ๆ ห้องของพี่พอตเตอร์
“พี่คะ น้ำชาตื่นแล้วเหรอคะ” ฉันเอ่ยถามพี่พอตเตอร์เมื่อเห็นว่าประตูห้องของน้ำชาแง้มไว้อยู่
“อืม”
“กินไรดีคะวันนี้”
“อะไรก็ได้ พายซักผ้าเหรอพี่ได้ยินเสียงเครื่องปั่น”
“ค่ะ” ฉันพยายามตอบให้เป็นน้ำเสียงปกติ
“เมื่อวานก็ซักนิ”
“อ้อ เสื้อกาวน์ค่ะ ต้องใส่” ฉันโกหกพี่เขาอีกแล้ว
“เลิกโกหก พี่เห็นไอ้เหนือเดินออกจากห้องพาย” ฉันอึ้งไปเลยกับคำตอบของพี่เขา แต่แล้ว
“ฉันเห็นว่าเมื่อคืนพี่พาผู้หญิงมานอนบ้านอีกแล้ว พี่เหนือ” เสียงของน้ำชาก็ดังขึ้นเมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากห้องของน้ำเหนือ น้ำชาคงไปหาพี่ชายของเธอ แต่เมื่อกี๊มันอะไรนะ น้ำเหนือพาผู้หญิงมานอนบ้านอีกแล้วเหรอ แล้วทำไมเมื่อเช้าเขามาทำแบบนั้นกับฉันล่ะ ฉันรู้สึกจุกจังเลย เขาใจร้ายกับฉันอีกแล้ว
“หนวกหูว่ะชา”
“ฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่งในบ้านของเรา ทำไมถึงชอบไปหิ้วมา บอกกี่ครั้งแล้ว ทำไมพี่ไม่เคารพกติกาบ้านบ้าง”
“เลิกพูดเหอะชา เปล่าประโยชน์” พี่พอตเตอร์พูดขึ้นมันทำให้น้ำเหนือหันหน้ามา แล้วปากของเขานั้น… เขาด่าออกมาแบบไม่มีเสียง ซึ่งฉันขอเซ็นเซอร์ก็แล้วกัน
“อย่าเลยค่ะ อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ” ฉันพูดขึ้นมาเมื่อพี่พอตเตอร์กับน้ำเหนือกำลังมองหน้ากันเหมือนจะวิ่งซัดใส่กัน
“มึงเข้าไปทำไมห้องน้องกู”
“เข้าไปเอาไง”
“ไอ้เหี้ยเหนือ”
ผลั๊วะ! ผลั๊วะ!
เหมือนว่าตอนนี้ฉันจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย พี่พอตเตอร์กับน้ำเหนือชกต่อยกันเละเลยตอนนี้ ส่วนน้ำชาก็ส่ายหน้าแล้วเธอก็ชูนิ้วกลางใส่พี่ตัวเอง จากนั้นเธอก็เดินออกจากบ้านไป และคนที่มาห้ามสองคนนี้ก็คือ
“ควยไรสัส กูจะนอน หนวกหูชิบหายพวกห่า!”
วาโยมาโปรดแล้ว…ผู้ชายปากหมามาโปรดแล้ว
ฉันก็เลยหมุนตัวออกจากตรงนั้นไป ฉันไม่ชอบเลย แต่ก่อนมันดีกว่านี้ ตอนที่ฉันคบกับน้ำเหนือทุกอย่างมันดีมาก แต่พอเกิดเรื่องวันนั้น ทุกอย่างก็เลยเละกลายเป็นแบบนี้
คำว่าเพื่อนของพวกเรามันสั่นคลอนเพราะตัวฉันเอง… ใช่ เพราะฉันคนเดียว
————————-
ฝากรุ่นลูกไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ
Latest chapter
Bad Love of Devil รักร้ายของนายปีศาจ Chapter 7 ต้นหน
~Chapter 7~-พระพาย-ฉันใช้เวลาในการไปเปลี่ยนชุดแล้วก็เดินทางมาผับแห่งนี้นานพอสมควร ฟรายเดย์เป็นผับที่ใหญ่มาก และก็มีผู้คนเยอะมาก ด้วยความที่มันเป็นศูนย์กลางความเจริญในเมืองนี้ มันตั้งอยู่บนถนนข้าง ๆ มหาลัย และไม่ไกลกับโรงพยาบาลของวาโยสักเท่าไร สถานที่แห่งนี้จึงแออัดไปด้วยผู้คนตอนนี้ฉันกำลังเดินไปโซนวงดนตรีที่อยู่ลึกเข้าไปภายในผับ เสียงเพลงร็อคที่ดังกระหึ่มเข้ามาในโสตประสาทและเสียงหวานใสที่ดังเข้ามาพร้อมกันนั้น ฉันจำได้ดีว่าเป็นเสียงร้องเพลงของใครฉันหลงใหลในเสียงดนตรี เสียงทุ้มของกลองชุดที่ดังเป็นจังหวะพานทำให้ใจของฉันมันกระหน่ำเต้นตามไปด้วย เสียงดนตรีพวกนี้มันทำให้ฉันรู้สึกหวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต เรื่องราวการเติบโตของพวกเรากึก!“เหนือ…” ฉันพึมพำออกมาเมื่อเดินเข้ามาในโซนวงวนตรีแล้วก็พบกับน้ำเหนือ และเฌอรีนที่เดินมาจากหลังผับพร้อมกัน ฉันเข้าใจดีว่าตอนไหนที่คนในผับจะเดินไปหลังผับแบบนั้น มีไม่กี่อย่างหรอก ถ้าไม่ไปเข้าห้องน้ำ ก็ไปทำเรื่องอย่างว่ามา แต่ช่วยบอกฉันทีว่าเหนือแค่บังเอิญไปเข้าห้องน้ำพร้อมกันกับเฌอรีนฉันส่ายหน้าเบา ๆ เมื่อในหัวฉันกำลังคิดว่าฉันควรเดินไปถาม แต่ก็เพิ่งนึกได้ว
Last Updated : 2025-10-30Bad Love of Devil รักร้ายของนายปีศาจ Chapter 6 อยากคบ
~Chapter 6~“ฝน แกรู้ปะ ถ้าฉันไม่ได้เลิกกับเหนือ ปีนี้ก็จะคบ 7 ปีแล้วที่ฉันได้ใช้คำว่าแฟนกับเหนือ” ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่บนรถเมล์กับปลายฝน เธอไม่ได้ตอบกลับอะไรฉัน เพราะฉันก็พูดแบบนี้มาเกือบ 10 เดือนแล้วตั้งแต่ที่เลิกกับเหนือมา“ในชีวิตหนึ่งเราไม่ได้ถูกกำหนดให้รักได้แค่คนเดียวหรอกนะพาย มีคนเข้ามาแล้วก็มีผ่านไป…เหนือก็เหมือนกัน” ฉันยกฝ่ามือขึ้นปาดน้ำตาที่มันไหลออกมาโดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินคำพูดของปลายฝน“แต่ฉัน…รักเหนือมาก” ฉันอิงศีรษะลงที่ไหล่ของปลายฝนพร้อมกับหลับตาพริ้มลง“แต่เราก็ย้อนเวลากลับไปไม่ได้แล้วนะ ฉันก็ไม่อยากพูดถึงมัน เพราะแกก็ไม่รู้ว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง”“ใจที่มันพังไป มันกลับคืนมาไม่ได้หรอก ฉันรู้ ฉันไม่ได้อยากให้เหนือกลับมาคบกับฉัน…ฉันแค่ทำใจไม่ได้กับสิ่งที่เห็น กับสิ่งที่รู้ ฉันทำใจไม่ได้เลยฝน ฮือออ~”ติ๊ง!อยู่ ๆ เสียงแจ้งเตือนไลน์ในโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ทำให้ฉันสูดน้ำมูกพร้อมกับเช็ดน้ำตาออกอย่างลวกๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นน้ำชาเองที่เป็นคนส่งไลน์มาหา“อยู่ไหน”“กำลังกลับ”ติ๊ง!“มาฟรายเดย์ จะให้ดูอะไร”“คือ…พายไม่อยากไป” ฉันพิมพ์ตอบกลับน้ำชาทันที เพราะฉ
Last Updated : 2025-10-30Bad Love of Devil รักร้ายของนายปีศาจ Chapter 5 รักครั้งใหม่
~Chapter 5~นาฬิกาข้อมือเรือนหรูถูกยกขึ้นมองดูเวลาก่อนที่สายตาคมของชายวัยกลางคนจะจ้องมองไปยังชายหนุ่มสองคนที่กำลังนั่งอยู่กลางโรงอาหารคณะแพทยศาสตร์“ชิบหาย พ่อมึงมาเหนือ” วาโยเอ่ยออกมาเบา ๆ เมื่อเขาเหลือบไปเห็นอาจารย์แพทย์ที่กำลังเดินตรงดิ่งมาที่เขาทั้งสอง“ชิบ…” น้ำเหนือสบถออกมาเมื่อเขาเอี่ยวใบหน้าหันหลังกลับไปมองก็พบกับผู้เป็นพ่อที่เดินตรงมาที่เขา มีผลให้ใบหน้าหล่อเหลาส่ายไปมาเบา ๆ“บางทีคุณคงมีคำตอบที่ดีสำหรับการมานั่งอยู่ตรงนี้นะ” น้ำเหนือลุกขึ้นยืนก่อนที่เขาจะค้อมศีรษะให้ผู้เป็นพ่อเล็กน้อย เช่นเดียวกับวาโย“เลทได้สิบห้านาทีครับอาจารย์” วาโยเอ่ยพูดขึ้นแทนเมื่อน้ำเหนือทำหน้าบอกบุญไม่รับ แม้ว่าจะเป็นคนที่คุ้นเคยกันแต่เมื่ออยู่ในสถานศึกษาก็ไม่อาจทำตัวสนิทสนมได้“ฝึกให้เป็นนิสัยหน่อย ชีวิตคนไข้ไม่มีคำว่าเลทได้นะ” น้ำเหนือพ่นลมหายใจออกจากปลายจมูกคมทันทีที่ได้ยินคำพูดของพ่อที่มาในคราบอาจารย์“ครับ เดี๋ยวขึ้น” เขาตอบเพียงแค่นั้นก่อนจะหันหน้าไปหาวาโยเพื่อส่งซิกให้อีกฝ่ายรีบกินข้าว ซึ่งวาโยก็รีบโดยทันที แต่ทว่า“มีไรหรือเปล่า พ่อ” น้ำเหนือมองใบหน้าของผู้เป็นพ่อด้วยความงุนงงเมื่อพ่อของเขาจ้
Last Updated : 2025-10-23Bad Love of Devil รักร้ายของนายปีศาจ Chapter 4 หึง
~Chapter 4 ~“…” ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย ถ้าหากว่าตั้งแต่เกิดมาฉันไม่มีเหนือในหัวใจตั้งแต่แรกฉันก็คงไม่รู้สึกว่างเปล่าได้ขนาดนี้ เพราะว่ามันเหมือนกับว่าฉันได้ใช้ชีวิตครึ่งหนึ่งกับเขา“อึก…” ฉันกลืนก้อนสะอื้นลงคอ พยายามที่จะส่ายหน้าไปมาเพื่อไม่ให้ใบหน้ารู้สึกร้อนเกินไป ไม่งั้นน้ำตาคงไหลแน่ ๆฉันยังคงยืนอยู่ที่เดิมแม้นว่าเฌอรีนจะเดินออกไปไกลแล้ว และตอนนี้ก็มีคนกำลังเดินผ่านฉันไปมาด้วยความเร่งรีบเพื่อเข้าคลาสในภาคบ่าย จริงอย่างที่เฌอรีนพูดฉันไม่มีสิทธิ์ไปห้ามเธอหรือห้ามเหนือ มันต้องเป็นฉันเองในฐานะแฟนเก่าที่ควรจัดการความรู้สึกตัวเองพรึ่บ!“ยัยโง่…”“ฮืออ~” เสียงทุ้มลึกของวาโยทำให้ฉันร้องไห้ออกมา ฉันไม่รู้ว่าวาโยมาตอนไหนแต่พอมาถึงเขาก็รั้งศีรษะฉันเข้าซบที่แผงอกแกร่ง คงเป็นเพราะว่าน้ำตาของฉันที่มันไหลออกมาแน่ ๆ มันก็เลยทำให้วาโยทำแบบนี้“น้ำมูกมึงเปื้อนเสื้อกาวน์กูว่ะพาย” ฉันยังคงสะอื้นไห้ แม้ว่าคำพูดของวาโยจะทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมา“ฮึก…”“จะเข้าไหมแล็บ กูพาไปเที่ยว” นานพอสมควรกว่าที่เสียงวาโยจะดังขึ้น ฉันก็เลยค่อย ๆ ขยับตัวออกห่างจากวาโย พร้อมกับยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกอย่างลวก ๆ ก่อ
Last Updated : 2025-10-23Bad Love of Devil รักร้ายของนายปีศาจ Chapter 3 คิดมาก
~Chapter 3~-เวลาต่อมา-“พาย!! ”“ห้ะ! ”“แกเหม่ออีกแล้วพาย แกเหม่อแบบนี้เรียนไม่รู้เรื่องนะ”“ก็…” ฉันพูดได้แค่นั้นก่อนที่ดวงตาของฉันจะแอบบชำเลืองสายตามองดูน้ำเหนือ กับเฌอรีน ซึ่งมันกวนใจฉันมากจนฉันไม่มีสมาธิในการเรียนเลคเชอร์ในภาคเช้าเลย“แกคงสงสัยเรื่องเหนือใช่ปะ แต่ตั้งใจเรียนก่อนดีไหม ค่อยถามช่วงพักเที่ยง” ฉันหันหน้าไปมองปลายฝนก่อนจะค่อย ๆ พยักหน้าให้กับเธอ“ว่าแต่วาโยโดดเลคอีกแล้วเหรอ” ฉันยิ้มบาง ๆ ให้กับปลายฝน ซึ่งเธอก็ส่ายหน้าเบา ๆ“เพราะคิดว่าตัวเองเป็นลูกเจ้าของโรงบาลอย่างนั้นใช่ไหม ถึงทำอะไรก็ได้ เห้อ…ฉันล่ะไม่ชอบเขาเลย” ฉันอยากเอามืออุดปากปลายฝนไว้ เธอพูดออกมาแบบนี้ถ้าวาโยมาได้ยินคงเสียใจแย่“ก็นะ ฉันมันจนนี่ก็ต้องตั้งใจเรียนเพื่อจะได้ไม่ต้องหลุดทุน แถมยังเป็นทุนโรงพยาบาลของวาโยอีก” ก็วาโยนั่นแหละให้ทุนเธอ ฉันพูดได้แค่ในใจ ปลายฝนเธอก็บ่นไปตามภาษาเธอนั่นแหละเพราะมันอยู่ในช่วงพักครึ่งในภาคเข้า“ฝน ฉันกลัวเหนือคบกับเฌอ…”“ฉันว่าชัวร์” นั่นสิเพราะปกติเฌอรีนต้องมานั่งเรียนกับเรา พอเจอแบบนี้มันอดคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลยอีกอย่างพอเห็นแบบนี้มันทำให้ฉันหวนนึกถึงวันแรกที่ฉันได้เจอ
Last Updated : 2025-10-23Bad Love of Devil รักร้ายของนายปีศาจ Chapter 2 มูฟออนไม่ได้
~Chapter 2~ฉันรู้สึกไม่โอเคกับสิ่งที่เห็นมาก ๆ เหนือเขานอนกับเพื่อนฉันอย่างนั้นใช่ไหม กระเป๋าของเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้“เหนือบอกพายสิว่าไม่ใช่” ฉันมองคนตัวสูงด้วยความรู้สึกยากจะอธิบายมันจุกมาก ๆ ฉันรู้ว่าเขาโกรธ และเกลียดฉัน แต่ไม่เห็นต้องทำถึงขนาดนี้เลย ทำไมต้องเป็นเพื่อนฉันด้วย“ยุ่งไรกับกู”“เหนือ…” น้ำเหนือปลายสายตามองฉันเพียงนิดก่อนที่เขาจะก้าวขาเดินออกไป เหลือแค่ฉันที่ยืนมองแผ่นหลังกว้างของเขาด้วยสายตาที่พร่าเลือนอย่าร้องพาย แกอย่าร้องเด็ดขาด“ฮือออ~” สุดท้ายแล้วฉันก็ไม่อาจห้ามความรู้สึกที่เกิดขึ้น ห้ามไม่ได้เลย ฉันรู้สึกไม่โอเคมาก ๆ ฉันหวังว่าทั้งสองคนคงไม่ได้คบกันแล้วนะ เหนือคงไม่สานสัมพันธ์ต่อหรอกใช่ไหม ฉันหวังได้ไหม ฉันไม่รู้เลยว่าฉันควรจะต้องรู้สึกยังไงตอนนี้ มันจุก และเจ็บไปหมด“พาย…”พรึ่บ!ฉันรีบยกฝ่ามือขึ้นปาดน้ำตาออกอย่างลวก ๆ เมื่อพี่พอตเตอร์เขาเดินเข้ามา ซึ่งมาตอนไหนฉันก็ไม่รู้เลย“ไปกับพี่ไหม”“ไม่ ปะ เป็นไรค่ะ” ให้ตายเถอะ เสียงฉันสั่น“คณะพี่ก็ไกลรถในมอก็ติดอีก” ฉันก้มหน้างุดไม่กล้าแม้กระทั่งสบตากับพี่เขา ก่อนที่น้ำชาจะเดินเข้ามาหาเราทั้งสอง“ร้องไห้ให้ผู้ชายห่วย
Last Updated : 2025-10-23
You may also like
Comments